รัก…อิสรา…


ใจที่ยอม ปล่อยวาง ทุกย่างก้าว ที่เคยหนาว กลับอุ่นราว ดาวดวงใส ที่เคยหวั่น ข้างกายนี้ จะไม่มีใคร แต่กลับมี กำลังใจ มากกว่าเดิม

.

เมื่อใจปล่อย วางความรัก  อันหนักหน่วง

ที่เคยหวง ห่วงคลาย กายสุขสันต์

ที่เคยโกรธ เคยเหงา ยามเราไกลกัน

ใจก็พลัน เยือกเย็น ไม่เป็นไร

 .

ใจที่ยอม ปล่อยวาง ทุกย่างก้าว

ที่เคยหนาว กลับอุ่นราว ดาวดวงใส

ที่เคยหวั่น ข้างกายนี้ จะไม่มีใคร

แต่กลับมี กำลังใจ มากกว่าเดิม

 .

ดูแลตัว ดูแลใจ รักในศักดิ์ศรี

อิสรา เสรี ที่แรกเริ่ม

ทุกข์เอ๋ยทุกข์ ลดลงไป ไม่มีเติม

ความสุขเพิ่ม เสริมใจ ให้มั่นคง

 .

เมื่อใจรัก ไม่เป็นนี้ ไม่มีเหลือ

ความคลุมเคลือ หมดไป ไม่ไหลหลง

วันและคืน ผันผ่านไป ไม่พะวง

เจตจำนง มีเพียงสร้าง ทางความดี

.

 

The Rose - Westlife

Some say love it is a hunger

An endless, aching need

I say love it is a flower,

And you its only seed.

.

.

.

Just remember in the winter

Far beneath the bitter snow

Lies the seed that with the sun's love,

In the spring, becomes the rose.

...

 

 

หมายเลขบันทึก: 486824เขียนเมื่อ 2 พฤษภาคม 2012 14:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม 2012 10:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (17)

กลอนนี้เข้าทางชลัญุธร ขอบคุณค่ะ คุณปริม

ขอให้ใจสงบเย็นมองเห็นค่า

ของความรัก ความห่วงหา อย่าลุ่มหลง

เรียนรู้ความเป็นไปใจมั่นคง

และยืนยง อยู่บนทาง สายกลางเทอญ

เมื่อใจรัก ไม่เป็นนี้ ไม่มีเหลือ

ความคลุมเคลือ หมดไป ไม่ไหลหลง

วันและคืน ผันผ่านไป ไม่พะวง

เจตจำนง มีเพียงสร้าง ทางความดี

 สวัสดีค่ะคุณปริม...

...วันนี้มีเรื่องราวทำให้คิดถึงคุณปริมค่ะ...15ปีกับการรอคอยวันนี้ได้พบถุงทองถุงเล็กๆจากหัวใจที่แข็งโป๊ก เริ่มอ่อนโยนยอมรับกับสิ่งที่ใจสองใจยอมทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อสิ่งที่เรียกว่าผักหวานกับทางเดินของชีวิตค่ะ(ชีวิตลิขิตเอง).

...มีเพลงมาฝากด้วยค่ะ"คิดถึง-บลูสกาย" ลองฟังดูนะคะเป็นเพลงที่น้อยชอบฟังมากๆฟังแล้วสบายใจ(ยิ่งยามค่ำคืนจันทร์ฉาย) ส่งผ่านความสบายใจไปถึงกัลยาณมิตรแดนไกล...ขอบคุณค่ะ...

รักให้เป็น รักให้เย็น เห็นความสุข

รักเป็นทุกข์ เมื่อคิดเห็น เป็นของ"ฉัน"

รักเพราะรัก รักเพื่อให้ สบายพลัน

รักสร้างสรรค์ ความสุขได้ เมื่อรักเป็น

คุณปริมทำให่พี่โอ๋อยากเขียนกลอน...เป็นกลอนไหมคะนี่...

ดีใจด้วยนะคะที่

"ใจที่ยอม ปล่อยวาง ทุกย่างก้าว ที่เคยหนาว กลับอุ่นราว ดาวดวงใส ที่เคยหวั่น ข้างกายนี้ จะไม่มีใคร แต่กลับมี กำลังใจ มากกว่าเดิม"

ขอติดตามและเป็นกำลังใจตลอดไปนะครับปริม

เมื่อใจเป็นอิสรา โลกนี้ก็มีแต่สิ่งที่สวยงาม

ที่บ้านผมเป็นกระท่อมเล็กๆ อากาศร้อนไปนิด

แต่จิตเป็นสุข ทุกข์เลยน้อย

สำคัญที่ใจเราจริงๆ

ขอบคุณมากๆ สำหรับบทกลอน อิสรา

ปล่อยวางไม่ยากไม่งาย แต่ถ้าทำได้ก็มีความสุข

สวัสดีค่ะคุณชลัญธร

ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจที่แบ่งปัน

ขอให้มีความสุขมากๆ สำหรับงานพยาบาลที่น่าชื่นชมนะคะ...

วันและคืน ผันผ่านไป ไม่พะวง

เจตจำนง มีเพียงสร้าง ทางความดี... :)

  • จากการสังเกตเด็กๆเทียบกับตัวเราหรือวัยผู้ใหญ่ บางทีเรื่องพวกนี้ต้องอาศัยการบ่มเพาะด้วยวันเวลาเหมือนกันนะครับ 
  • ขอบคุณข้อคิดดีๆนี้ครับ

เก็บบทเรียน ที่มีค่า มาสอนจิต สอนให้คิด ให้ทำ พร่ำฝึกฝน ให้รู้รัก รักษาไว้ จิตใจตน ให้ยืนบน ทางสายกลาง ทางพอดี

ขอบคุณกำลังใจจากคุณพี่ สันติสุข สันติศาสนสุข ค่ะ :)

สวัสดีค่ะคุณ Sarapee,

ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจที่มีมาแบ่งปันเสมอๆ ค่ะ

กระท่อมน้อยน่ารักมากค่ะ ดูแล้วสงบ มีความสุขนะคะ

ที่นี่อากาศก็ร้อนค่ะ (แต่ยังไงคงไม่ร้อนเท่าบ้านเรา) แต่ที่สำคัญพักนี้ "ใจเย็น" ค่ะ อิอิอิ เลยไม่ค่อยทุกข์ทนเท่าไหร่

ก็อย่างที่คุณ Sarapee ว่า "สำคัญที่ใจเราจริงๆ"

ขอให้มีความสุขในกระท่อมน้อยทุกวันคืนนะคะ

ปล. คุณ Sarapee มีบันทึกดีดี มาแบ่งปันที่ gotoknow ด้วยนะคะ จะคอยติดตามเช่นกันค่ะ :)

สวัสดีครับคุณปริม...แต่งกลอนได้เพราะนะครับ...หนังสือ...บทกลอน..กาแฟ...กับความรัก...ความงดงามที่เกิดขึ้นครับ...ขอบคุณกำลังใจที่งดงามและเอื้ออาทรกันครับ

สวัสดีค่ะคุณน้อย,

อยากฟังเรื่องเล่าของการพบ "ถุงทอง" อย่างละเอียดแล้วค่ะ เดี๋ยวต้องคอยติดตาม ตื่นเต้นๆ ค่ะ :)  วันนี้ปริมสัมผัสถึงความสุขอันเปี่ยมล้นของคุณน้อยค่ะ...

อืม...ขอบคุณค่ะสำหรับบทเพลงสื่อความหมายดีดี เป็นครั้งแรกที่ได้ฟังเพลงนี้ค่ะ (ปริมคงเชยแหลกเลยนะคะเนี่ย) เลยเอามาแนบไว้ที่นี่ ไว้เผื่อจะได้ฟังด้วยกันนะคะคุณน้อย...

คิดถึงเช่นกันค่ะ...

 

สวัสดีค่ะคุณ วาทิน ศานติ์ สันติ,

ขอบคุณมากมายสำหรับการมาเยี่ยมเยือนและกำลังใจจากคุณ วาทิน ในวันนี้ค่ะ

เป็นเกียรติจริงๆ ค่ะ ขอบคุณมากค่ะ :)

สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ธนิตย์

ค่ะคงเป็นจริงอย่างที่อาจารย์ว่าค่ะ

ตอนเป็นวัยรุ่น 10+ up ปริมคงไม่อ่านกลอนประเภทนี้นะคะ คงคิดว่ามันไกลตัวเกินไป เป็น ideal จนเกินไป ไม่หวานแหวว (วัยนี้ กำลังใจ ความเข้าใจ จากอาจารย์สำหรับน้องๆ คงเป็นสิ่งที่จะช่วยแนะให้เขาเดินให้ถูกทางนะคะ)

พอเป็นคนทำงานใหม่ๆ 20+ up ความคิดพวกนี้คงไม่เข้ามาในสมองได้ง่ายๆ เช่นกัน เพราะเลือดลมกำลังแรง ไฟแห่งความอยากเอาชนะมีมาก มาให้ปล่อยวางทำไม่ได้ค่ะ มันไม่สะใจ ต้องเจ็บกันไปข้างใดข้างหนึ่ง

แต่พอ 30+ กำลังแจ๋ว นี่แหละค่ะ อารมณ์จริงๆ มาแล้ว :)

ตายจริง บทกลอนบอกวัยหรือคะเนี่ย!

ขอบคุณค่ะอาจารย์

สวัสดีค่ะคุณหมออดิเรก,

คุณหมอสรุป "ปัจจัยสี่" ในชีวิตสมัยใหม่ได้เยี่ยมยอดไปเลยค่ะ จริงๆ แล้วชีวิตนี้คงไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่านี้มากมายแล้วค่ะ

หนังสือ...บทกลอน..กาแฟ...กับความรัก

แต่ขอเพิ่มอีกอย่าง ipad สักเครื่อง เอาไว้ซึมซับความเอื้ออาทรจากกัลยาณมตรที่นี่ค่ะ แค่นี้ชีวิตก็มีความสุขแล้วนะคะ :)

ขอให้วันนี้เป็นวันดีดีอีกวันของคุณหมอนะคะ ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะพี่โอ๋,

รักให้เป็น รักให้เย็น เห็นความสุข

รักเป็นทุกข์ เมื่อคิดเห็น เป็นของ"ฉัน"

รักเพราะรัก รักเพื่อให้ สบายพลัน

รักสร้างสรรค์ ความสุขได้ เมื่อรักเป็น

ขอบคุณกลอนเพราะๆ จากพี่โอ๋นะคะ :)

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท