เรื่องของคนรักหมา
เมื่อวานเพื่อนลูกสาวมาเยี่ยม มาจากรัฐ D.C เอาหมามาด้วย
พาไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะ
เพิ่งจะรู้เมื่อวานนี้เอง ว่าทางเทศบาล ทำที่กดน้ำให้หมากิน
ถ้ารักกันเสียอย่าง
ต้องหาน้ำหาท่าให้กิน แม้จะเป็นหมาก็ตามครับ
ที่กดนี้มีเป็นระยะๆ ทั่วไปในสวน จะเห็นได้ว่ามีสามขนาดความสูง ข้างล่างสุดเป็นของหมา ระดับกลางเป็นของเด็ก ชั้นสูงสุดเป็นของผู้ใหญ่ คนออกแบบนี่สุดยอดจริงๆ น่าจะให้ไปเป็นคณะรัฐบาลประเทศไทย
ที่ฝรั่งเศส..จะมี..เจ้าหน้าที่..ขี่มอเตอร์ไซน์..ทำหน้าที่..ดูดขี้หมา..ที่เกลื่อนกล่น..ตาม..ถนนหนทาง..เจ้าค่ะ..(ยายธี)
ที่นี่เจ้าของหมาต้องตามเก็บอุจาระของหมาตัวเองครับ พอหมาทำธุระส่วนตัวเสร็จ จากของหมาต้องตามเก็บอุจาระหมาใส่ถุงพลาสติก แล้วไปทิ้งถังขยะ
ลูกสาวเล่าว่า เธอเคยไปต่อว่าคนข้างบ้านที่ปล่อยให้หมามาขี้ในบ้านของผม เพราะตอนเธอตัดหญ้า เธอไม่อยากจะเก็บขี้หมา ซึ่งก็ปรากฏว่าได้ผล ไม่เห็นขี้หมาในสนามหญ้าอีกเลย
ความเห็น (11)
...ที่ฝรั่งเศส..จะมี..เจ้าหน้าที่..ขี่มอเตอร์ไซน์..ทำหน้าที่..ดูดขี้หมา..ที่เกลื่อนกล่น..ตาม..ถนนหนทาง..เจ้าค่ะ..(ยายธี)
ถึงคุณยายธี 
ที่นี่เจ้าของหมาต้องตามเก็บอุจาระของหมาตัวเองครับ พอหมาทำธุระส่วนตัวเสร็จ เจ้าของหมาต้องตามเก็บอุจาระหมาใส่ถุงพลาสติก แล้วไปทิ้งถังขยะ
ลูกสาวเล่าว่า เธอเคยไปต่อว่าคนข้างบ้านที่ปล่อยให้หมามาขี้ในบ้านของผม เพราะตอนเธอตัดหญ้า เธอไม่อยากจะเก็บขี้หมา ซึ่งก็ปรากฏว่าได้ผล มีเคยเห็นขี้หมาในสนามหญ้าอีกเลย
เคยอ่านบันทึกของครู
รู้ว่าเป็นคนรักหมา
ยินดีด้วยครับ
"อึ" หน้าบ้าน " อึ" บนถนน เป็นปัญหาจริงๆในบ้านเรา เพราะบางทีก็เป็นหมาจรจัด ไม่มีเจ้าของ แต่มีที่ถ่ายแน่นอน เพราะหากมันถ่ายบริเวณใหนก็ชอบจะมาถ่ายเป็นประจำ บางทีเจ้าของปล่อยเช้า –เย็น เป็นเวลา เคยได้เห็นได้ยินคนบ่นขัดใจกันเยอะ
ต่อไปหาก “อึ”หมามากขึ้น อาจต้องใช้เทคโนโลยีมาช่วยพิสูจน์ "ตัวการ" ของผู้ (หมา) ต้องสงสัยคือการสกัดหา "ดีเอ็นเอ" จาก "อึ"
เรื่อง "ขี้หมาหน้าบ้าน" เมื่อต้องการพิสูจน์ว่าขี้หมาก้อนนั้นเป็นของหมาตัวไหนก็สามารถตรวจหาได้ เพราะหมาจะมีขนที่ก้น พอถ่ายอาจจะมีขนหลุดปนมากับอุจจาระ หรืออาจจะมีเนื้อเยื่อติดออกมา สัตวแพทย์ก็แยกหาขนหรือเนื้อเยื่อนำไปสกัดดีเอ็นเอ แล้วนำไปเปรียบเทียบกับหมาต้องสงสัย (อันนี้ก็ต้องมีผู้ต้องสงสัยด้วย) ก็จะสามารถระบุได้ทันทีว่า " อึ" ก้อนนั้นเป็นของหมาตัวไหน
การตรวจต่อครั้งจะมีราคาดำเนินการประมาณ 3,000 บาท แพงเอาการอยู่ ดังนั้นเจรจา ขอร้องกันดีๆว่า ให้เก็บอึหมาด้วยนะเอ่ย รักหมาก็ต้องไม่รังเกียจอึของมันด้วย แต่หมาจรจัดนี่คงต้องใช้น้ำส้มสายชูราดตรงที่มันอึประจำน่าจะเอาอยู่นะคะ :)
อาจารย์ ดร 
ไอ้โกโก้ตัวนี้ เป็นหมาใจน้อย ผมไม่ได้ไปลูบขนมัน มันเอาสีข้างมาชนขาผม เหมือนเจ้าของบอกไว้จริงๆ ถูกใจจริงๆ น้อยใจก็บอกมาตรงๆ จะได้รู้ จะได้แก้ไข
- ขอแซวหน่อยนะคะ ไม่ได้คุยด้วยนานแล้ว
- ชื่อเรื่องน่าจะเป็น "เรื่องของคนรักหมา...เขียนโดยคนไม่ที่ไม่โปรดหมา" นะคะ
- เพิ่งบ่นกับลูกสาวเมื่อวานนี้ ว่าคิดถึง "โมชิ" (ที่เคยไปอยู่ด้วยช่วงน้ำท่วมกทม.) มาก ตอนนี้แกก็ไม่ได้อยู่กับลูกสาวแล้ว
โดยทั่วไปคนตะวันตกเขาดูจริงใจและให้เกียรติเจ้าสี่ขามากกว่าคนทางตะวันออกนะคะ ดูจากการดีไซน์ที่ดื่มน้ำ น่ารักมากค่ะ
ที่สิงคโปร์เจ้าของต้องเอาน้ำไปเอง และเอาถุงพลาสติกหรือกระดาษหนังสือพิมพ์ไปเองเพื่อเก็บอึค่ะ แต่นานๆๆ ทีก็จะเจอคนที่ไม่ทำอะไรเลยเช่นกัน จนคนชอบเดินสวนสาธารณะอย่างเราขยาดเดินบนหญ้าเป็นพักๆ หลังจากเจอของดีค่ะ :)
คุณพี่วิไล
เจ้าโมชิตอนนี้ไปอยู่ที่ไหนแล้วครับ
เห็นท่าจะจริงน้องปริม
สามีของเพื่อนลูกสาว ซึ่งเป็นเจ้าหมา เขาอุ้มหมาขึ้นมากอดหน้าตาเฉยเลย
เกิดมาผมก็ไม่เคยเห็น คนรักหมาถึงปานนี้ หมามันก็โชคดี ชาติก่อนคงได้อุปถัมภ์ค้ำชูกันมาก่อน เจ้าของให้อาหารอย่างดี มีวิตามินให้กินด้วย
หมาตัวนี้ชื่อ โกโก้ มันฉลาดมากๆ ขนาดเดินผ่านร้านหมาซึ่งประตูร้านปิดแล้ว มันยังได้กลิ่นอาหารของมัน มันเดินเข้าไปหยุดหน้าประตู ร้องตามประสาหมาอยากจะเข้าไป shopping ในร้าน
- โมชิไปอยู่ที่ชลบุรีค่ะคุณน้อง
- เพราะเพื่อนลูกสาวที่เคยมารับโมชิไปเดินเล่น ไปหาหมอ เขาย้ายไปทำธุรกิจที่ชลบุรี ลูกเอ๋ก็จัดการเองไม่ได้เพราะไม่มีรถส่วนตัว เลยให้ไปอยู่กับเพื่อนเขา นานๆ ทีจะพากลับมาเยี่ยมค่ะ พี่เองก็สงสารลูกสาวที่คิดถึงโมชิ (วันที่ให้โมชิไปเธอถึงกับร้องไห้) และสงสารโมชิที่คงคิดถึงหม่ามี้ พี่น่ะดูแลโมชิเดือนเดียวยังผูกพันเลยค่ะ แต่เพื่อนเขาก็รักโมชิมาก และดูแลโมชิได้ดีกว่าลูกเอ๋อีก