การศึกษาที่ถูกต้อง คือ การพัฒนาเด็กอย่างถูกต้อง
วลีนี้ ดัดแปลงมาจากคำกล่าวของท่านพุทธทาส ในโอกาสวันเด็กแห่งชาติ ที่แสดงให้เห็นว่า
- สังคมปัจจุบัน มีระบบการพัฒนาที่ยังไม่มีความชัดเจน
- ทำให้มีระบบการศึกษาที่ไม่ได้พัฒนาเด็กอย่างแท้จริง
- เมื่อเด็กจบการศึกษาในระบบไปแล้วก็ไม่สามารถประกอบอาชีพหรือทำตัวให้เหมาะสมแก่การเป็นเยาวชนที่ดี และเป็นผู้ใหญ่หรืออนาคตของชาติที่จะพัฒนาสังคมอย่างถูกต้องต่อไป
ดังนั้น เป้าหมายที่แท้จริงของการพัฒนาการศึกษา ก็คือ การสร้างอนาคตของชาติ ที่สะท้อนว่า ถ้าเราต้องการสังคมแบบใด ก็ควรจะสร้างเด็กในแบบนั้น
ในสภาวะปัจจุบัน มีระบบการพัฒนาทางเศรษฐกิจและสังคมที่มีแต่การเอารัดเอาเปรียบ กล่าวคือ
- ผู้รู้มากกว่าเอาเปรียบผู้รู้น้อยกว่า
- ผู้มีอำนาจทางเศรษฐกิจมากกว่าใช้อำนาจในการบีบคั้นเอาผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจกับผู้ด้อยอำนาจกว่า
ซึ่งแสดงให้เห็นว่า
- ตราบใดที่คนยังรู้ไม่เท่าทัน การเอารัดเอาเปรียบดังกล่าวแล้วก็จะตกอยู่ในวังวนของวงจรอุบาทว์ “โง่ จน เจ็บ” วนเวียนไปอย่างไม่รู้จบ
- ซึ่งทำให้เกิดสังคมที่อ่อนแอ
- มีคนรวยน้อย แต่มีคนจนมาก
- อันเนื่องมาจากความร่ำรวยต่างๆ ที่เกิดขึ้น ก็มาจากการเอารัดเอาเปรียบคนอื่น หรือ เอารัดเอาเปรียบทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
- จึงจำเป็นต้องมีความเข้าใจในวิกฤติของโลก ที่เกิดจากคนเพียงไม่กี่คน แต่ได้ทำร้ายคนส่วนใหญ่ สังคม ทรัพยากร และสิ่งแวดล้อม จนทำให้เกิดความเสื่อมโทรมในทุกๆ ด้าน
คล้ายๆกับเหตุการณ์ กรุงศรีอยุธยาแตกครั้งที่ 2 ที่ถูกกองทัพพม่าตีล้อมชนะตั้งแต่เชียงใหม่จนถึงประจวบคีรีขันธ์ ยังเหลือแต่กรุงศรีอยุธยา และกรุงศรีอยุธยาก็ใช้ยุทธศาสตร์การกวาดต้อนผู้คนรอบ ๆ กรุงศรีอยุธยาเข้าไปอยู่ในกรุง จนทำให้เกิดการขาดแคลนอาหาร ในขณะที่กองทัพพม่ามีอาหารเหลือเฟือจากการครอบครองพื้นที่การผลิตอาหารอันอุดมสมบูรณ์ของประเทศไทย
โอกาสรอดของกรุงศรีอยุธยาในยุคนั้น ก็คือการมีแม่ทัพ ที่มีความสามารถเพียงพระองค์เดียว (พระเจ้าตากสินมหาราช) กับทหารเอกจำนวนเล็กน้อย พร้อมพลทหารอีกประมาณเพียง 500 คน เสียสละ ทุ่มเท ตีฝ่าด่านวงล้อมของพม่า เข้าไปหาแนวร่วมทางด้านเมืองระยองและเมืองจันทบุรี จนสามารถรวบรวมผู้คนเป็นกองกำลังกลับมาตีเอากรุงศรีอยุธยากลับคืนมาได้ ในเวลาไม่กี่เดือน
ยุทธศาสตร์การกู้ชาติของพระเจ้าตากสินมหาราช เป็นตัวอย่างที่สำคัญในภาวะวิกฤติของประเทศ ที่มีความอ่อนแอไปแทบทุกด้าน
ดังเช่นในปัจจุบัน
- อันเนื่องมาจากการพัฒนา การศึกษา เศรษฐกิจ และสังคม อย่างไม่เหมาะสม
- ที่จำเป็นจะต้องมีการปรับเปลี่ยนกระบวนทัศน์ตามแนวคิดของท่านพุทธทาส คือ
- การใช้ชีวิตอย่างถูกต้อง
- โดยการพัฒนาเด็กอย่างถูกต้อง
- และการพัฒนาเด็กที่ถูกต้องก็คือ การคบเด็กสร้างโลก
- โดยช่วยให้เด็กมีวิสัยทัศน์ในการต่อสู้กับความไม่ถูกต้องและพัฒนาตนเองที่สามารถเป็นกำลังของชาติและของโลกได้ในอนาคต
- โดยการให้ความรู้ที่ถูกต้อง
- ให้รู้สถานการณ์ที่เป็นจริง
- รู้วิกฤติชาติ รู้วิกฤติการพัฒนา
- รู้จักว่าการพัฒนาปัจจุบันมีความตีบตันไปสู่ภาวะวิกฤติ
- และมองเห็นช่องทางการพัฒนาที่ยั่งยืน
- เช่น การพัฒนาเกษตรตามแนวพระราชดำริในระบบเศรษฐกิจพอเพียง
- ระบบการดำรงชีวิตของคนกับป่าไม้
- ระบบการสร้างความเข้มแข็งของชุมชน
- ระบบการพัฒนาอย่างมีส่วนร่วม
- ระบบการศึกษาและวิจัย ที่เน้นประชาชนและประเทศชาติเป็นเป้าหมายใหญ่ที่จะต้องมีตัวอย่างที่เป็นรูปธรรม
- ให้เด็กรุ่นใหม่ได้เห็นอย่างเป็นจริง
- มีการพัฒนาภูมิปัญญาต่อเนื่อง
- ไปสู่เด็กรุ่นต่อไปอย่างครบถ้วนและสมบูรณ์ที่น่าจะเป็นระบบการศึกษาที่ถูกต้องในทุกระดับการศึกษา
- ที่จะทำให้ผู้ได้รับการศึกษามีความสามารถ
- มีความมั่นใจ และเป็นบุคคลที่มีคุณค่าต่อสังคมทั้งในระดับปัจเจก ระดับครอบครัว ระดับชุมชน ระดับประเทศ และระดับโลก
ปรัชญาการศึกษาดังกล่าวข้างต้น น่าจะเป็น “การศึกษาทางเลือก” หรือ “การศึกษาเพื่อชีวิต” หรือ การศึกษาที่ถูกต้องตามแนวทางของท่านพุทธทาส ที่สามารถพัฒนาทั้ง คน และทรัพยากร สิ่งแวดล้อม ให้อยู่ร่วมกันอย่างยั่งยืน ที่น่าจะเป็นการพัฒนาเชิงนโยบายของระบบการศึกษาไทยต่อไป
ความเห็น (6)
..ถึงเวลาแล้ว..ยัง..เวลาที่ไม่ควร รอ...ช่วยกันสร้างซ่อมบ้าน..ทั้งเด็ก..ผู้ใหญ่..คนแก่..ตั้งแต่วันนี้...(หากทุกคนเริ่มพัฒนาตัวตน..ที่ไม่สมประกอบ..ระหว่างจิตวิญญาณและร่างกาย..ให้สมบรูณ์..ด้วยพลานามัยและสติสัมมชัญ..ไม่หลงอยู่แต่ในกระดาษที่วาดไว้..)เราคงจะถึงฝั่งเข้าซักวัน..นะ..หวังๆๆๆ.อ้ะ...ยายธี
You said"และการพัฒนาเด็กที่ถูกต้องก็คือ การคบเด็กสร้างโลก
โดยช่วยให้เด็กมีวิสัยทัศน์ในการต่อสู้กับความไม่ถูกต้องและพัฒนาตนเองที่สามารถเป็นกำลังของชาติและของโลกได้ในอ"
My reply:
YES. BUT at this moment TH did opposite to what you said. It support kids to be under coconut shell and lack off vision to do any thing except to follow what STUPIT feed to it 55555
เรามีทางเลือกสองทาง คือ
- ยอมสวามิภักดิ์ต่อกระแสกวาดต้อนผู้คนไปเป็นทาสในระบบของเขา หรือ
- จะสู้แบบพึ่งตนเอง เพื่อรักษาศักดิ์ศรีความเป็นคนไว้จนถึงที่สุด
แล้วแต่จะเลือกครับ
จตุภพ แก่นแก้ว
การศึกษา ที่ทำกันอยู่ทุกวันนี้ มันก็แค่ธุรกิจการศึกษาในระบบทุนนิยม คือ สร้างระบบการบริโภคนิยม เท่านั้น มิใช่ การสร้างระบบสังคมมนุษย์ ที่น่าอยูในเชิงคุณภาพแต่อย่างใด มันก็แค่ เน้นการผลิต และการบริโภคเยอะ ๆ เน้นกันที่มีส่วนต่างทางการตลาดมาก ๆ ได้กำไรเยอะ ๆ เน้น เร็ว ง่าย สะดวก สบาย ไม่ต้องรับผิดชอบผลกระทบอะไรที่จะตาม ขอแค่รวย รวย รวย มีเงิน ทำได้ทุกอย่างอยู่แล้ว เพราะว่า มีความเห็นผิด จึงมีความเข้าใจที่ผิด ก็เลยคิดผิด พูดผิด ทำผิด ผลลัพท์ก็เลยผิด ผิดมาตลอด แต่ก็ยังไม่รู้ว่าผิด เห็นกงจักรเป็นดอกบัว ก็เลยเอาถือ เอามาบูชา เพราะเห็นว่าเป็นดอกบัว ก็ยังไม่รู้ แม้จะมีเลือดไหลโทรมกาย ก็ยังไม่เอะใจ นี่มันเวรกรรมอะไรกัน อย่างหนา หนามาก ตื่น ตื่นกันได้แล้ว ตื่นมาพบกับความจริง เลิกคิด เลิกฝัน มาทำความจริงกันเถอะ ผมขอเริ่มที่ตัวเองก่อนนะครับ เริ่มมีการศึกษาที่ถูกต้อง เพราะมันยากที่สุด ถ้าเราทำได้ คนอื่นก็คงทำได้เหมือนกัน จริงมั้ยครับอาจารย์
ครับ
ใช่เลย
ถ้าแม้แต่เราก็ยังไม่ทำ อย่าไปหวังว่าคนอื่นจะทำครับ
ใครทำคนนั้นก็ได้ ไม่ต้องกังวล ไม่ต้องน้อยใจครับ
สวัสดีค่ะอาจารย์แสวง หนูแวะมาทักทายอาจารย์ค่ะ อาจารย์สบายดีไหมคะ?