วันอาทิตย์กับจิตบริการ
อันพระนางยักษ์ลิง แน่จริงหรือแท้คือหัวโขนเขาโยนใส่....
แสดงจบหมดเรื่องถอดเครื่องไปเคยเป็นใครก็เป็นเช่นเหมือนเดิม.....
สดใสครับกับเช้าวันอาทิตย์.... และภาระงานที่ต้องปฏิบัติในช่วงอยู่เวร เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา ตั้งแต่แรกบรรจุจวบจนปัจจุบันนี้ ที่มีผู้ป่วยประดังกันเข้ามาใช้บริการไม่เว้นแม้วันหยุดเสาร์-อาทิตย์ จะทำอย่างไรได้ในเมื่อโลกนี้ยังมีเชื้อโรคที่จะคอยควบคุมประชากรให้อยู่ในภาวะสมดุลของระบบนิเวศอยู่ ผู้เขียนเองก็อยู่ในฐานะผู้แสดงที่ได้สวมหัวโขนในการปฏิบัติหน้าที่บริการด้านยากับผู้ป่วยช่วงเสาร์อาทิตย์นี้จะต้องปฏิบัติงานเพียงคนเดียวเพราะเจ้าหน้าที่น้อยการทำงานต้องทำทุกอย่างตั้งแต่กระบวนการจัดยาจนถึงขั้นตอนการจ่ายยาทั้งผู้ป่วยนอกและผู้ป่วยใน ผู้ป่วยที่ต้องให้บริการในแต่ละวันช่วงวันหยุดโดยประมาณ 50-70ราย สุดยอดครับ
วันนี้ก็เช่นกันที่ต้องทำงานและพิเศษกว่าทุกวัน เพราะในจิตใจที่เต็มไปด้วยพลัง ที่ต้องการเห็นผู้ป่วยมีความสุขจากการทำงานของผู้เขียน อย่างน้อยก็เป็นฟันเฟื่องเล็กๆที่ช่วยขับเคลื่อน วิสัยทัศน์ พันธกิจ ขององค์กรให้บรรลุเป้าหมาย การทำงานที่ทำด้วยใจและความบริสุทธิ์ใจในพื้นที่ความไม่สงบนี้เป็นไปได้ยากเพราะเกิดจากความกลัวและหวาดระแวงหลายท่านอาจจะลดส่วนนี้ลงในทางตรงกันข้ามบุคลากรที่ให้บริการประชาชนจะต้องเพิ่มส่วนนี้เข้าไปให้มาก เพราะนั่นหมายถึงความเป็นญาตมิตร ความเป็นกันเอง และความไว้เนื้อเชื่อใจ สิ่งเหล่านี้จะช่วยลดปัญหาความเลวร้ายในพื้นที่สามจังหวัดภาคใต้ลงได้ การให้บริการที่ดีนั้นก็ได้สร้างความสุขให้กับผู้ป่วยและตัวผู้เขียนเองด้วยในบางครั้งญาตมาเยี่ยมผู้ป่วยก็ยังมีขนมมาฝากเราด้วย
ถึงแม้จะเป็นสิ่งเล็กๆน้อยๆแต่ผู้ให้มีความตั่งใจนำมาฝาก ทั้งผู้ให้และผู้รับล้วนมีความสุขถ้วนหน้าครับ
ความเห็น (5)
เป็นกำลังใจให้ค่ะ :)
-เป็นกำลังใจให้ในการทำงานและการดำรงตนเพื่อประโยชน์ต่อส่วนรวมครับ
มาให้กำลังใจค่ะ
น่าทานจริงครับ
ขอบพระคุณทุกท่านครับที่มาให้กำลังใจ ท่าน ดร.จันทวรรณ ปิยวัฒน์ คุณหลวงเวชการ คุณแก้ว อุบล และคุณ jj ครับ ผมจะนำกำลังใจนี้นำเรียนให้กับเจ้าหน้าที่ ของ โรงพยาบาล ว่ายังมีอีกหลายท่านที่เป็นห่วงและคอยให้กำลังใจห่างๆ กำลังใจที่ดีงาม เหล่านี้ ก็ทำให้เรามีกำลังใจคอยช่วยให้คนในพื้นที่มีสุขภาพที่ดี ทั้งพุธและมุสลิม ครับ ขอบพระคุณด้วยความจริงใจครับ