ก้าวแรกที่ลงจากรถเป็นภาพประทับใจแรกคือเด็กผู้หญิงตัวน้อยแต่งกายด้วยเครื่องแบบกระโปรงสีเทาและเสื้อสีเทาและสวมทับด้วยเสื้อสีเขียว
ในมือถือพวงมาลัยสีแดงทำให้ครูนกคิดถึงการเสี่ยงมาลัยของนางรจนากับเงาะป่า
ยิ่งทำให้หัวใจของการถูกต้อบรับอบอุ่นเปี่ยมด้วยไมตรีจิต
จากนั้นผู้บริหารได้แนะนำวิสัยทัศน์ พันธกิจ การจัดการเรียนการสอน
และบริบทต่างๆ ของโรงเรียนโดยเน้นการดูแลนักเรียนชนเผ่าต่างๆ
ของนิวซีแลนด์ เช่น ชนเผ่าเมารี (Maori) ชนเผ่าซามัว (Samoan)
และชนเผ่าตองกา
(Tongan) ที่นี่จัดการสอนในระดับปีที่ ๑ -
๘ โดยสรุปโรงเรียนนี้มุ่งพัฒนานักเรียนให้ค้นหาศักยภาพของตนเอง
เคารพในตนเอง
มีความมุ่งมั่นที่จะประสบความสำเร็จในการเรียน (น่าจะเป็น
IQ) และมีจิตวิญญาณตามแนวความเชื่อของชนเผ่า
(ครูนกคิดเชื่อมโยงไปว่าเน้น EQ) เพราะโรงเรียนนี้มีแนวคิดว่า
"เด็กในวันนี้คือผู้ใหญ่ในวันหน้า"
จากนั้นก็แยกศึกษาดูงานเป็นกลุ่มเล็กๆ
เช่นเดิมค่ะ แต่คราวนี้เรามีเพื่อนสมาชิกเพิ่มขึ้น
และโชคดีเราได้ไกด์น่ารัก ๒ คนมาเป็นผู้แนะนำเรื่องราวต่างๆในโรงเรียน
ทุกห้องเรียนจะมีสัญญลักษณ์หมวก ๖ ใบคือ หมวกขาว
(ข้อมูลข่าวสารและข้อเท็จจริง) หมวกดำ (คิดวิจารณญาณ -
การตั้งคำถาม/ข้อสงสัย) หมวกเขียว
(ทางเลือกและการเรียนรู้-การคิดสร้างสรรค์) หมวกน้ำเงิน
(ภาพรวมของความคิด) หมวดแดง (ความรู้สึกและอารมณ์)
และหมวกเหลือง (การมองแบบเชิงบวก)
เนื่องจากโรงเรียนมุ่งพัฒนาโดยใช้กระบวนการเรียนการสอนตามแนวคิดหมวก ๖
ใบของปรมาจารย์ด้านการคิด "เดอ โบ
โน" ในการจัดการเรียนการสอนแต่ละวิชาแต่ละชั้นเรียนอาจจะเริ่มจากหมวกสีใดก็ได้ค่ะ
จุดเน้นในการจัดการเรียนการสอนจะมีหลากหลายโปรแกรมเช่น
ห้องเรียนMicrosoft ห้องเรียนวิดีโอและนวัตกรรมใหม่ๆ
ห้องเรียนสองภาษาคือภาษาถิ่นของตนเอง
และห้องเรียนที่เน้นการแสดงและการละครโดยหลักสูตรจะมีสามส่วนคือ
หลักสูตรภาคบังคับ ได้แก่ ภาษาอังกฤษ (เน้นพูด ฟัง เขียนและอ่าน)
คณิตศาสตร์และสถิติ วิทยาศาสตร์ วิทยาศาสตร์ศึกษา
สุขศึกษาและพลานามัย เทคโนโลยี ตลอดจนศิลปะ (ดนตรี ศิลปะ
การแสดง และการเต้น) ตามด้วยกลุ่มหลักสูตรเสริมคือ ภาษาต่างประเทศ
ครูนกพบว่านักเรียนหลายคนสนทนาพื้นฐานภาษาญี่ปุ่นได้ (น่ารักที่สุด)
เทคโนโลยีเพื่อการสื่อสาร และวิชา SuccessMaker
เป็นชื่อที่น่าสนใจมากสำหรับราววิชาทำให้เป็นนักทำให้เกิดความสำเร็จ
และสุดท้ายจุดเน้นหลักสูตรคือการส่งเสริมขั้นสูงในด้านภาษาอังกฤษ
ด้านคณิตศาสตร์ ด้านการอ่าน
และการประกอบอาชีพหรือวิชาแนวอาชีวะของบ้านเรานะค่ะ
จากการพูดคุยกับนักเรียนโรงเรียนซึ่งทำได้ดีเพราะภาษาอังกฤษครูนกก็ระดับประถมศึกษาพอๆกับเด็กเหล่านี้ทำให้การสนทนามีชีวิตชีวาได้ข้อมูลมากมายจนทำให้พบว่า
เด็กๆหลายคนจะบอกครูนกได้ในทันทีว่าตนเองถนัดวิชาอะไร
ชอบอะไรโดยไม่รีรอที่จะคิด
อยากบอกว่านี้เป็นโรงเรียนในฝันของครูนกอีกโรง
หากเราจะนำแนวคิดดังกล่าวไปใช้กับการจัดการศึกษาเพื่อเด็กชายขอบ
สังคมไทยเราจะได้ผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพอีกจำนวนมากมายค่ะ
สุดท้ายการเขียนเล่าเรื่องการศึกษาเป็นความตั้งใจอยากจะเล่าสู่และแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับเพื่อนครูไทย
ผนวกกับอยากทำการบ้านส่งอาจารย์ขจิต ฝอย
ผู้ที่มุ่งมั่นพัฒนาคุณภาพของนักเรียนและนักศึกษา
อีกทั้งมีส่วนช่วยดูแลการเตรียมการนำเสนอภาษาอังกฤษของครูนกให้สมบูรณ์มากขึ้น
อ้างอิง
- http://www.fergusson.school.nz/Home/
- ขอบคุณสำหรับดอกไม้จากครูอ้อย ครูตาแว่น และคุณราชิต สุพรค่ะ
- พี่ครูอ้อย...ปิดภาคเรียนได้ไปพักผ่อนหรือทำกิจกรรมอะไรบ้างค่ะ
สวัสดีค่ะครูนก คงมีทุกภาคนะคะที่ได้ไปศึกษาดูงาน เห็นภาพแรกก็รู้จักดีแล้วนะคะ น้องที่สอน อยู่ที่ เชียงใหม่ น่าชื่นชมมากค่ะนำมาเล่าสู่กันฟังอีกนะคะ
สวัสดีค่ะ ครูรินดา
ตัวแทนครูไทยมีจำนวน ๑๐ คนมาจากทุกภาคค่ะ ภาคใต้ ภาคกลาง ภาคตะวันออกเฉียงเหนือและส่วนกลางค่ะ....น้องที่อยู่เชียงใหม่ค่ะ น้องแอร์....แล้วจะมาเล่าในแง่มุมอื่นๆต่อไปค่ะ
เชิญไปฉลอง เกือบ 5,000บันทึกแล้ว ของครูอ้อย แซ่เฮ ด้วยนะคะ
ชอบการจัดการเรียนการสอนของโรงเรียน น่าสนใจมากน้องไม่เคยมาที่นี่
สวัสดีค่ะ น้องอาจารย์ขจิต
พี่นกดีใจนะที่ได้มาชมโรงเรียนแห่งนี้เพราะประทับใจในสิ่งที่เขาเน้นคือ คุณค่าของมนุษย์ในแง่ชาติพันธุ์ เด็กๆ ยังคงเรียนรู้เรื่องชนเผ่า แต่ไม่ทิ้งโลกปัจจุบันที่สำคัญเด็กที่นี่ EQ สูงมาก