ปู่สอน กล้าศึก...(เรื่องราวของปู่สอน กับคนที่เดินทางเข้ามาใหม่ครับ...http://www.gotoknow.org/blogs/books/view/adirek13) หอบหนังสือมาฝากผมหนึ่งหอบด้วย เพราะได้รับเชิญไปโชว์ตัวและบรรยาย ถึง 2 งาน ในเดือนนี้
เล่มหนึ่งที่น่าสนใจ คือ คนค้นค้นฅนอวอร์ด ครั้งที่ 3...จากหนึ่งผู้ให้สู่แรงบันดาลใจไม่สิ้นสุด มีเรื่องราวของบุคคลที่ได้รางวัล กับถ้อยคำเล็กเล็กที่สามารถสร้างแรงบันดาลใจให้ผมมากมายครับ
เดชา ศิริภัทร กับรางวัลเกียรติยศ : จิตวิญญาณในเมล็ดข้าว
“...ข้าวเป็นชีวิต เป็นความเป็นชาติ เป็นวัฒนธรรม ความเป็นชาติ อยู่ที่วัฒนธรรม ไม่ใช่วัตถุภายนอก วัฒนธรรมเรา มีแก่นอยู่ที่ข้าว ถ้าเราสูญข้าว ก็เท่ากับเราสูญชาติ...”
อาจารย์กำพล ทองบุญนุ่ม กับรางวัลผู้สร้างแรงบันดาลใจ : ชายพิการผู้ขอลาออกจากความพิการ
“...ถ้าเห็นผมแล้วคุณเวทนา คุณจะได้รับประโยชน์จากผมน้อย ต้องไม่มองความพิการของผมเป็นหลัก แต่ต้องมองและวิเคราะห์ว่า ทำไมผมถึงมีชีวิตที่มีความสุขบนความพิการ ไม่ใช่บนกองเงินกองทอง ผมไม่ต้องให้ใครมาสงสาร เพราะทุกวันนี้ ผมลาออกจากความพิการแล้ว..”
เป๊าะ วรรณกนก กับรางวัลผู้ปิดทองหลังพระ : ที่พึ่งสุดท้ายของเด็กกำพร้า
“...เราเคยคิดเหมือนกันว่า ทำไมคนที่ทำดีแล้วไม่ได้ดี ทำดีแล้วต้องตาย แต่เมื่อชีวิตของทุกคน เกิดมาครั้งเดียว ตายครั้งเดียว เราน่าจะทำอะไรเพื่อคนอื่นบ้าง เมื่อเราไม่รู้ว่าเราจะมีพรุ่งนี้ได้อีกกี่วัน เราก็ต้องไม่คิดไกล คิดแค่ว่า ทำวันนี้ให้ดีที่สุด ถึงวันที่เราจากไป ทุกคนก็ยังคงกล่าวขานถึงความดีนั้น คนที่อยู่ข้างหลังก็จะมีความสุข...”
เครือข่ายปฏิรูปที่ดินเทือกเขาบรรทัด กับรางวัลนักสู้ผู้ไม่แพ้ : ถ้าไม่สู้ก็เท่ากับแพ้
“...จะให้คนจนไปอยู่ไหน ถ้าถอยอีกเราก็ลงทะเลแล้ว ไม่มีที่จะอยู่จะไป ถ้าเราไม่คิดสู้ ก็เท่ากับแพ้ตังแต่ยังไม่เริ่มต้น เราเดือดร้อนเราไม่สู้ ใครจะสู้ให้เรา...”
ว่าที่ร้อยตรีหญิงนฤมล จันทสุวรรณ กับรางวัลนักสู้ผู้ไม่แพ้ : นักสู้แห่งเขาคูหา
“...สิทธิขั้นพื้นฐานของการเป็นมนุษย์ คือ การได้เกิด ได้อยู่ และได้กินอย่างปกติสุข บนแผ่นดินเกิดของตนเอง..”
แม่ใหญ่-ทัศนีย์ คีรีประณีต กับรางวัลคนเล็กหัวใจใหญ่ : แม่ผู้ให้ชีวิตใหม่ แห่งบ้าน Safe Haven Orphanage
“...ไม่อาจเรียกว่า สถานสงเคราะห์ผู้ยากไร้ แต่เป็นบ้านหลังใหญ่ที่มีแม่มีลูกหลายคน บ้านี่พี่ต้องดูแลน้อง ทุกคนมีหน้าที่รับผิดชอบ และมีแม่ให้ความใส่ใจในทุกรายละเอียดของชีวิตลูก บ้านหลังใหญ่ที่อาจไม่สะดวกสบาย แต่ไม่เคยยากไร้ความสุขและความรัก...”
พ่อเล็ก กุดวงศ์แก้ว กับรางวัลคนนอกกรอบ : ชายหัวรั้นแห่งกุดบาก
“...พระอาทิตย์ส่องสว่างเพียงกลางวัน พระจันทร์ส่องสว่างเพียงกลางคืน แต่ปัญญาส่องสว่างทั้งกลางวันกลางคืน แม้กำแพงกั้นกลาง ก็ยังสามารถมองเห็นทะลุได้...”
ครูเข็ม-สุภาณี ยังสังข์ กับรางวัลคนนอกกรอบ : ครูสอนชีวิตแห่งโรงเรียนปลายข้าว
“...เด็กทุกคนเปรียบเสมือนเมล็ดพันธุ์ข้าว ไม่ว่าจะดีหรือจะด้อย จะเป็นแค่ปลายข้าว ก็สามารถขัดเกลาให้พวกเขาเป็นเมล็ดพันธุ์ที่สมบูรณ์และงอกงามได้...”
เครือข่ายรักษ์อ่าวไทยตอนบน (อ่าวตัว ก.) กับรางวัลคนไทยหัวใจสีเขียว : เราจะรักษาท้องทะเลไว้ เพื่อลูกหลาน
“...ลูกหลานของเรา ไม่ควรต้องมาจุดไต้จุดเทียนใช้กัน เพราะการล้างผลาญของบรรพบุรุษ...”
เยาวชนอาสา โรงเรียนป่าแดงวิทยา อำเภอพาน จังหวัดเชียงราย กับรางวัลเยาวชนต้นแบบ : หมอน้อยคอยช่วยเหลือ
“...ไม่เคยคิดว่าเด็ก ๆ อย่างเราจะไปสร้างความสุขหรือรอยยิ้มให้กับใครได้ มันเป็นความรู้สึกมหัศจรรย์บอกไม่ถูก หนูเพิ่งรู้ว่า เวลาทำให้คนอื่นมีความสุข ชีวิตเราก็จะมีคุณค่า...”
ยายยิ้ม กับผู้เข้าชิงรางวัลคนต้นเรื่องแห่งปี : ยิ้มเย้ยยาก
“...ทางไปสวรรค์มันรก ทางไปนรกมันเรี่ยม...”
ดาบแชน ร้อยตำรวจตรี แชน วรงคไพสิฐ กับผู้เข้าชิงรางวัลคนต้นเรื่องแห่งปี : ชีวิตบนเส้นชนวนแห่งความตาย
“...บนความเสี่ยงอันตราย และเงินเดือนค่าตอบแทน มันช่างต่างกันราวฟ้ากับดิน แต่ที่นี้บ้านของเรา ถ้าเราไม่กล้าที่จะลงมือแล้วใครจะยอมเสี่ยงตาย...”
สามเกลอ มช. กับผู้เข้าชิงรางวัลคนต้นเรื่องแห่งปี : ความกลัวทำให้เราไม่กล้า
“...เพราะเพียงแค่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ที่มีลมหายใจ ก็ช่างเป็นสิ่งที่งดงามมากพอแล้ว...”
ชัยพร พรหมพันธุ์ กับผู้เข้าชิงรางวัลคนต้นเรื่องแห่งปี : ชาวนาเงินล้าน
“...อาชีพปลูกข้าว ไม่ใช่อาชีพของคนจนหน้าต่ำ ไร้เกียรติ ไม่มีศักดิ์ศรี อย่างที่ถูกทำให้เชื่อกันมา..."
ขอบคุณค่ะ...ชื่นชมทุกแรงบันดาลใจดีๆเช่นนี้ค่ะ..
รางวัลคนนอกกรอบ : ครูสอนชีวิตแห่งโรงเรียนปลายข้าว
“...เด็กทุกคนเปรียบเสมือนเมล็ดพันธุ์ข้าว
ไม่ว่าจะดีหรือจะด้อย จะเป็นแค่ปลายข้าว
ก็สามารถขัดเกลาให้พวกเขาเป็นเมล็ดพันธุ์ที่สมบูรณ์และงอกงามได้...”
ยอดเยี่ยมครับ...
สวัสดี น้องทิมดาบ ผมกะว่าจะเขียนถึงผู้หญิงคนนี้เมื่อมีโอกาส เป็นพรรพวก เครือข่ายผมเอง
ต่อสู้เพื่อสิทธิชุมชน ชาวบ้านได้ค่าทดแทนจากบรอษัท แต่ตัวเองโดนบริษัทฟ้อง 64 ล้าน ขึ้นศาลอยู่ตอนนี้
(ว่าที่ร้อยตรีหญิงนฤมล จันทสุวรรณ กับรางวัลนักสู้ผู้ไม่แพ้ : นักสู้แห่งเขาคูหา
“...สิทธิขั้นพื้นฐานของการเป็นมนุษย์ คือ การได้เกิด ได้อยู่ และได้กินอย่างปกติสุข บนแผ่นดินเกิดของตนเอง..”)
นักสู้หญิงแห่งวิทยาลัยป้องกันชุมชน (วปช)
สวัสดี น้องทิมดาบ ผมกะว่าจะเขียนถึงผู้หญิงคนนี้เมื่อมีโอกาส เป็นพรรพวก เครือข่ายผมเอง
ต่อสู้เพื่อสิทธิชุมชน ชาวบ้านได้ค่าทดแทนจากบรอษัท แต่ตัวเองโดนบริษัทฟ้อง 64 ล้าน ขึ้นศาลอยู่ตอนนี้
(ว่าที่ร้อยตรีหญิงนฤมล จันทสุวรรณ กับรางวัลนักสู้ผู้ไม่แพ้ : นักสู้แห่งเขาคูหา
“...สิทธิขั้นพื้นฐานของการเป็นมนุษย์ คือ การได้เกิด ได้อยู่ และได้กินอย่างปกติสุข บนแผ่นดินเกิดของตนเอง..”)
นักสู้หญิงแห่งวิทยาลัยป้องกันชุมชน (วปช)
ขอบคุณสำหรับการถอดความออกมานะครับ คุณหมอทิมดาบ ;)...
มาชม มาเชียร์ จิตวิญญาณ ความเป็นนักสู้ เพื่อมนุยชน ด้วยจิตคารวะค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมอ...
เชื่อว่าทุกคนคงต้องผ่านการต่อสู้และฟันฝ่ากว่าจะได้มาซึ่งคำคมและคติธรรมชีวิตค่ะ.
ขอส่งพลังใจถึงทุกหัวใจของการต่อสู้เพื่อความถูกต้องชอบธรรมค่ะ.
“...พระอาทิตย์ส่องสว่างเพียงกลางวัน พระจันทร์ส่องสว่างเพียงกลางคืน แต่ปัญญาส่องสว่างทั้งกลางวันกลางคืน แม้กำแพงกั้นกลาง ก็ยังสามารถมองเห็นทะลุได้...”
ชอบถ้อยคำนี้ครับคุณ ทิมดาบ