ความศักดิ์สิทธิ์ของการมีชีวิต...


สาย ๆ วันอังคารที่ 13 มีนาคม 2555...ผมไปเยี่ยมบ้าน....

มุมมองของผมกับบทบาทนักวิชาการสาธารณสุขที่อนามัย

ในงานเยี่ยมบ้านผู้ป่วยล่วงหน้า...ก่อนทีมสหวิชาชีพด้านสุขภาพจากโรงพยาบาลจะออกเยี่ยมบ้านร่วม

คือ การวางแผนและเตรียมข้อมูลผู้ป่วยและครอบครัว

เพื่อจะค้นหาศักยภาพและปัญหาผู้ป่วยในมุมมองผมเอง

และให้ผู้ป่วยและครอบครัวสะท้อนปัญหาของตนเอง

ทำให้การจัดการแก้ไขปัญหาของทีมใหญ่มีคุณภาพมากขึ้น

 

การเยี่ยมบ้านผู้ป่วยแต่ละครั้ง...นำความงดงามมาสู่ผมเสมอ

เพราะทำให้ผมเข้าใจผู้ป่วยลึกซึ้งมากกว่า

บรรยากาศที่ผู้ป่วยมาหาผมที่อนามัย

และยิ่งใหญ่กว่านั้น คือ

การที่ผู้ป่วยและครอบครัวเข้าใจตนเอง และมีความรักต่อกัน

เป็นภาพที่งดงามในใจของผมเสมอ

 

ผมไม่ต้องการเห็นทีมสหวิชาชีพด้านสุขภาพที่หลากหลาย

เช่น แพทย์ เภสัชกร  พยาบาล กายภาพ นักโภชนาการ และนักจิตวิทยา

ออกเยี่ยมบ้าน...เพียงแค่ได้เยี่ยมบ้าน....แนะนำ...เก็บปัญหา

คุยกัน...แก้ไขปัญหา...ตามความเชี่ยวชาญ

แยกย้ายจากกัน...และทิ้งหัวใจของผู้ป่วยไว้

 

ถ้าเราลองเปิดใจเรียนรู้กับชาวบ้าน

จะทำให้เราเห็นภาพความรัก...ความศรัทธาของชาวบ้าน

ซึ่งจะทำให้เราเข้าใจชาวบ้านมากยิ่งขึ้น

และความเข้าใจเหล่านั้นจะทำให้เราเข้าใจตนเอง

เข้าใจผู้อื่น-เข้าใจโลก

และจะสะท้อนให้เราเห็นถึงความศักดิ์สิทธิ์ของการมีชีวิตของมนุษย์

 

 

 

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 481936เขียนเมื่อ 14 มีนาคม 2012 13:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 มิถุนายน 2012 21:48 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (13)

เท้าคุณยายภาพที่ 4 เป็นแผลจากเบาหวานหรืออะไรครับ ขอชื่นชมการทำงานของหมออนามัยที่ทำงานด้วยหัวใจแห่งความเป็นมนุษย์ครับ

ใช้หัวใจดูแลรักษา..คือคุณค่าของการเป็นหมอของชาวบ้านนะคะ..

อ่านบันทึกนี้แล้ว ทำให้ผมอดเปรียบเทียบไม่ได้กับหมอรพ.ประกันสังคมที่ผมต้องไปตามนัดทุก2เดือน เหมือนประโยคนี้ของคุณหมอ

ผมไม่ต้องการเห็นทีมสหวิชาชีพด้านสุขภาพที่หลากหลาย

เช่น แพทย์ เภสัชกร  พยาบาล กายภาพ นักโภชนาการ และนักจิตวิทยา

ออกเยี่ยมบ้าน...เพียงแค่ได้เยี่ยมบ้าน....แนะนำ...เก็บปัญหา

คุยกัน...แก้ไขปัญหา...ตามความเชี่ยวชาญ

แยกย้ายจากกัน...และทิ้งหัวใจของผู้ป่วยไว้

แต่หมอก็ต้องทำตามหลักประกันสังคมแล่ะครับ ก็เห็นใจท่านเหมือนกัน

 

P'Ple....ถูกใจ+พอใจ+ชอบใจ+เข้าใจ..คำเหล่านี้มากเลยค่ะท่าน

  - ปิดใจเรียนรู้กับชาวบ้าน

  - เห็นภาพความรัก...ความศรัทธาของชาวบ้าน

  - เข้าใจชาวบ้านมากยิ่งขึ้น

  - ความเข้าใจเขา ===> +++ ==>เราเข้าใจตนเอง

" เข้าใจผู้อื่น-เข้าใจโลก"

  - ความศักดิ์สิทธิ์ของการมีชีวิตของมนุษย์

สุดท้ายเรา....จะทำงานอย่างสุขใจ + ได้บุญ (คืออิ่มในใจเราเองค่ะ)


ให้กำลังใจอย่างยิ่งเลยครับ ทำงานด้วยจิตวิญญาณของความเป็นมนุษย์ ความเป็นแพทย์ ความเป็นหมอที่ปราศจากผลประโยชน์ ดีมากครับ ยกย่องครับ

กลับมารายงานตัว คุณยายในภาพอาการดีขึ้นไหมครับ

ขอเป็นกำลังใจ

และเชิดชูผู้ที่อุทิศตนเพื่อส่วนรวม

เช่นคุณหมอคะ

เป็นกำลังใจให้คุณหมอ เสมอค่ะ

เป็นกำลังใจให้หมอของคนไข้

ชื่นชมคุณหมอมากนะคะ มีหมอแบบคุณหมออดิเรกมากๆ สุขภาพประชาชนคงไม่เจ็บป่วยมากมายขึ้นทุกวันอย่างนี้นะคะ  ภาพข้อเท้ายาย จะหายหรือดีขึ้นได้ไหม  ท่านเป็นอะไร สาเหตุจากโรคเบาหวานหรือเปล่า น่าสงสารมาก ใช้สมุนไพรอะไรทาบ้างหรือเปล่าค่ะ น่าจะทำน้ำมันสมุนไพรสูตรพิเศษทาให้หายได้นะคะ

 

 

 

 

 

 

มาให้กำลังใจ

คนวิชาชีพเดียวกันค่ะ

ชื่นชมแนวทางการทำงานครับ...

การเรียนรู้จากสถานการณ์จริงทำให้ทราบบริบท เห็นความลึก..ของข้อมูลมากกว่า..จริงๆครับ..

สวัสดีค่ะน้องทิมดาบ

"ผมไม่ต้องการเห็นทีมสหวิชาชีพด้านสุขภาพที่หลากหลาย

เช่น แพทย์ เภสัชกร พยาบาล กายภาพ นักโภชนาการ และนักจิตวิทยา

ออกเยี่ยมบ้าน...เพียงแค่ได้เยี่ยมบ้าน....แนะนำ...เก็บปัญหา

คุยกัน...แก้ไขปัญหา...ตามความเชี่ยวชาญ

แยกย้ายจากกัน...และทิ้งหัวใจของผู้ป่วยไว้" ชอบค่ะ ลึกซึ้งและน่าคิด

หัวใจผู้ป่วยและญาติต้องการการดูแลด้วยหัวใจเช่นกัน

ขอบคุณบันทึกดีๆนี้ค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท