กระบวนการสร้างครูที่เพลินกับการพัฒนา (๕๔) : สนุกกับกลโคลง (๕)
คุณครูปาด – ศีลวัต วันนี้ครูมีสมาธิ เด็กมีสมาธิ และมีมนต์รองรับ หน่วยวิชาภูมิปัญญาภาษาไทย แสนภาษา และดนตรีชีวิต มีข้อได้เปรียบในเรื่องนี้ การทำให้เด็กเรียนรู้อย่างมีความสุขเป็นเรื่องที่สำคัญมาก
มนต์ เสียง และความงามช่วยทำให้เด็กเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของการเรียนรู้อย่างเต็มที่ ครูเอาสุนทรียรสมาให้เด็กดื่มกิน พอเขาต้องมนต์แล้วก็เคลื่อนไปด้วยกัน ตอนนี้ครูได้หัวใจของตัววิชามาแล้ว ยังขาดการถ่ายพลังชีวิตลงไป ซึ่งครูจะทำอย่างนี้ได้ต้องคลายตัว คลายใจออกจากแผน แล้วเปิดผัสสะทุกอย่างเข้าหาเด็ก
อาการแม่นแผนจะทำให้ครูไม่ค่อยมองไปที่เด็ก และทำให้ครูคอยเงี่ยหูที่จะฟังในสิ่งที่ถูกต้อง หากเด็กพูดสิ่งที่ถูกต้องออกอย่างไม่ถูกต้องครูจะไม่เอากมาใช้ การเปลี่ยนคุณภาพการจัดการเรียนการสอนของครูด้วยการใส่พลังชีวิตเข้าไปนี้เป็นศิลปะที่ครูที่พร้อมแล้วเท่านั้นที่จะทำได้
ในทางกายภาพของห้องเรียน แถวหน้าสุดอยู่ใกล้กระดานเกินไป ในแง่การจัดกระบวนการเรียนรู้ วันนี้การวางลำดับของโจทย์ทำได้ดีมาก แต่ยังเป็นเป็นโจทย์ปลายปิด หากจะทำให้เป็นโจทย์ปลายเปิดต้องเปิดทั้งความงามและความหมาย งานที่นักเรียนทำต้องมีทั้งเรื่องของนัยยะ และสุนทรียภาพ ซึ่งเป็นงานขั้นต่อไปที่ต้องทำ
วันนี้ภาพโดยรวมเห็นว่านักเรียนทั้งห้องมีการเรียนรู้ที่ดี เพราะครูสร้างโจทย์ที่มีความสัมพันธ์กับ met before ห้องจึงไหลลื่น ผู้สอนจะพบว่าถ้าทำทุกอย่างได้อย่างถูกต้องแรงที่กระทำลงไปจะไหลกลับมาหาเรา เหมือนกับที่ อ.วิจารณ์ เคยกล่าวไว้การวางโจทย์ให้พอดีเป็นศิลปะของการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษ ๒๑ อยากให้ครูจำความรู้สึก และพลังของห้องเรียนวันนี้เอาไว้ แล้วค่อยๆ ทำความรู้จักไปว่าภาวะที่ถูกเป็นอย่างนี้ ถ้าจำได้ที่ผิดจะน้อยลง
อยากแนะนำให้ครู “เล่นสด” กับคำพูดที่สะท้อนถึงความคิดของเด็กในขณะที่เขาเกิดการเรียนรู้ โดยใช้แผนที่ครูเตรียมมาเป็นเค้าโครงในใจ แล้วชวนเด็กลงไปสู่ความลึกของคำที่มีความงาม มีนัยยะ ให้ภาพพจน์ ชวนคุยกันเรื่องคำของใครแสดงภาพ แสดงอารมณ์ และความรู้สึกอะไรออกมาได้บ้าง และลองมีชีวิตชีวากับการมีปฏิสัมพันธ์ดู
ประเด็นสำคัญที่ได้เรียนรู้จากการได้มาร่วมกิจกรรมเปิดชั้นเรียน
คุณครูนัท – นันทกานต์ ได้ของขวัญกลับไปหลายชิ้น ทั้งเป็นผู้สอน ทั้งเป็นผู้สังเกต ได้โจทย์เรื่องมนต์กลับไปเป็นการบ้าน ได้เห็นอะไรหลายอย่าง ตอนที่ตัวเองเปิดชั้นเรียนเมื่อภาคเรียนที่แล้วก็ได้รู้ว่าตัวเองต้องเปลี่ยนแปลงอะไร แต่พอได้มาดูคนอื่นก็เห็นอีกว่าเรายังต้องเปลี่ยนอีกหลายเรื่อง
คุณครูอ้อ – วนิดา แผนครั้งนี้เกิดขึ้นจากความพยายามที่จะแก้ไขข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้นในคาบเรียนที่แล้ว ทำให้ได้เรียนรู้ว่าการยอมรับผิดแล้วแก้ไขนั้นให้คุณมหาศาลเกินกว่าที่จะเรียกว่าคุ้มค่า หลังจากที่คิดแผนนี้เสร็จก็เฝ้ารอว่าเมื่อนำกระบวนการนี้เข้าไปในชั้นเรียนแล้วจะเกิดอะไรขึ้น ทำให้ได้เรียนรู้ว่าการยอมรับข้อผิดพลาดแล้วแก้ไขเป็นเรื่องที่ดีมาก
คุณครูปาด – ศีลวัต ได้เรียนรู้ว่าเมื่อเกิดจุดวิกฤตขึ้น ถ้าปรับภาวะภายในให้ถูกต้องจะนำพาไปสู่กุศล ก็ตั้งใจว่าจะทำตัวให้ดีขึ้นเรื่อยๆ เพื่อจะได้เป็นประโยชน์ต่อน้องๆ
คุณครูใหม่ – วิมลศรี รู้สึกอยู่เสมอว่าตัวเองมีหน้าที่ต่อบรรพบุรุษ การได้มาทำงานกับน้องกลุ่มนี้ยิ่งทำให้มั่นใจว่าทางเดินมีอยู่แล้ว เพียงแต่ให้เราเดินไปให้ถูกทาง เด็กเป็นเงื่อนไขที่พาให้เราต้องหาหนทางในการพาเขาไปให้พบกับเรื่องที่ดีงามและสูงส่ง
คุณครูปุ๊ก – จินตนา ขอบคุณที่มีการช่วยกันมาคิดแผนดีๆ แบบนี้ เมื่อได้แผนมาแล้วก็ต้องมาศึกษาอย่างถ่องแท้ แล้วนำมาปรับให้เป็นเรา เพื่อทำให้เด็กได้เรียนรู้จริงๆ ให้เขาได้เรียนรู้อย่างเป็นลำดับขั้น ไม่กระโดดข้ามขั้น ได้ความช่วยเหลือ ได้การกลับไปแก้ไขในเรื่องที่เขายังไม่เข้าใจ
การเปิดชั้นเรียนทำให้ตัวเองได้เห็นตัวเอง ได้พัฒนาตัว ทำให้เด็กได้ครูที่อยู่กับเขา เห็นเขา เข้าไปสอนเขาอย่างแท้จริง ใส่ใจ และมีสายตามองเห็นเขาในมุมอื่นๆ ด้วย ครูต้องเติบโตเพื่อไปก่อสร้างให้นักเรียนได้เติบโต ได้พัฒนา ได้ก้าวหน้า ได้เรียนรู้ไปพร้อมกันสู่จุดหมายปลายทางที่เราอยากให้เด็กเป็น
การค้นพบใหม่ของตัวเองคือการได้เข้าถึงความงามทางภาษาจากการเข้าถึงกลบท ซึ่งตอนเรียนก็ไม่เคยได้เรียนอย่างนี้ แผนการเรียนรู้นี้ทำให้ได้เรียนรู้ในสิ่งที่เราไม่รู้ ได้รู้ว่าความงามทางภาษามีอยู่จริง และเด็กไปได้ถ้าเรามีกระบวนการที่ดี
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น