ภาพถ่ายแม้ไม่ได้สวยงามชัดเจน ก็คือตัวแทนความทรงจำที่ดีของเราได้


เวลาดูภาพสวยๆเราจะชื่นชมทั้งสิ่งที่เราเห็นและฝีมือช่างผู้เก็บภาพนั้น แต่ภาพถ่ายที่เราถ่ายเอง ให้เราได้มากกว่านั้น นี่เป็นความคิดส่วนตัวที่เชื่อว่าหลายๆท่านน่าจะเป็นเหมือนกัน เพราะเป็นคนชอบเก็บภาพ ต้องมีกล้องติดตัวอยู่เสมอ และชอบถ่ายภาพแบบที่ไม่ต้องจัดฉาก ให้เห็นถึงความเป็นไปในขณะนั้นๆ ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะไม่ใช่ช่างภาพจริงๆ ก็เลยไม่เคยใช้ทฤษฎีใดๆในการถ่ายภาพ ใช้ใจล้วนๆคืออยากเก็บอะไรก็ถ่ายอย่างนั้นเลย สมัยนี้ทำได้ง่ายๆเพราะที่เก็บก็สะดวก อุปกรณ์ก็เป็นใจ กล้องตัวที่ใช้คู่มือเป็นประจำในปัจจุบันถือว่าค่อนข้างถูกใจมาก เพราะเขาเก็บภาพได้ทุกเวลาได้เหมือนที่เราเห็นแม้ในยามกลางคืน เพราะฉะนั้นในคืนวันเกิดจันทรุปราคาที่ผ่านมา ก็เลยได้เห็นภาพที่ถ่ายได้เหมือนตาเห็นจริง คือไม่ชัดมากแต่ได้เห็น นอกจากนั้นภาพก้อนเมฆในยามค่ำคืนที่เก็บได้ก็เหมือนที่ตาเห็นจริงๆ รู้สึกว่าภาพเหล่านี้เก็บได้ทั้งตัวภาพและสถานการณ์ที่เราร่วมอยู่ เหมือนหลายๆภาพที่เราเคยถ่ายเก็บไว้ คือใครอื่นอาจจะดูแล้วไม่รู้เรื่อง แต่สำหรับเราภาพเหล่านั้นเล่าอะไรๆให้เราจำได้มากมาย

Large_lunareclipshadyai2011b

เอาภาพพระจันทร์ที่เดียวกันในวันพระที่ผ่านมา มาเทียบกับไว้ด้วยค่ะ

ระหว่างถ่ายภาพก็คั่นรายการด้วยการเก็บภาพก้อนเมฆปุยๆเอาไว้ด้วย

เหมือนการเขียนบันทึกที่แม้เพียงสั้นๆในบางครั้ง แต่ทำให้เราระลึกถึงเหตุการณ์นั้นๆได้อย่างละเอียด เพราะฉะนั้นการลงมือเก็บหลักฐานจะช่วยให้เราหวนกลับมาระลึกอะไรๆได้มากมายกว่าที่เราเห็นเสมอนะคะ 

เขียนบันทึกนี้เพื่อเตือนตัวเองว่า ถ้าอยากจะนึกถึงอะไรซ้ำอีก ให้เก็บภาพหรือเขียนให้ได้ อย่าให้สิ่งเหล่านั้นผ่านไปเฉยๆ

หมายเลขบันทึก: 471014เขียนเมื่อ 12 ธันวาคม 2011 00:48 น. ()แก้ไขเมื่อ 30 เมษายน 2012 19:52 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (16)

การลงมือเก็บหลักฐานจะช่วยให้เราหวนกลับมาระลึกอะไรๆได้มากมายกว่าที่เราเห็นเสมอนะคะ

...

ขอบคุณค่ะ จุดประกายว่า การเก็บหลักฐาน ไม่จำเป็นต้องรอให้สามารถเก็บได้สมบูรณ์สวยงามเสียก่อน

เพียงเป็นร่องรอยให้ระลึกถึง ก็มีคุณค่า ดีกว่าปล่อยให้ผ่านไปเฉยๆ นะคะ

ต้องขอบคุณน้องหมอ ป.Ico48 มากเลยนะคะ ที่มาย้ำให้พี่โอ๋รู้สึกว่านี่คือสิ่งที่เราอยากสื่อจริงๆ เพราะมักจะเคยได้ยินใครต่อใคร (รวมทั้งตัวเองด้วย) บอกว่า ทำอะไรไม่ได้ดีดังใจ ก็เลยไม่ได้ลงมือทำสักที สุดท้ายสิ่งที่เป็นความทรงจำของตัวเราเองก็จะเลือนหายไปเพราะความที่มัวแต่รอให้ทำได้ดีนี่แหละค่ะ 

อยากทำอะไรต้องทำเลย ไม่ต้องกลัวเสียงวิจารณ์ใดๆ (รวมทั้งของตัวเองด้วย) ในวงเล็บอีกทีว่าเป็นสิ่งที่ไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อนด้วย ยกเว้นตัวเราเองที่ต้องลงมือทำ 

ภาพทุกภาพแทนคำบอกเล่าและความประทับใจได้เป็นอย่างดี

สวัสดีค่ะ Ico48 แวะมาชื่นชม 'ภาพถ่ายแม้ไม่ได้สวยงามชัดเจน ก็คือตัวแทนความทรงจำที่ดีของเราได้' ค่ะ...

อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่โอ่

ยอมรับค่ะก็เคยคิด ว่าภาพเราไม่สวย กล้องเราไม่ใช่อย่างมืออาชีพเขาไม่กล้าออกสื่อ แต่พอได้ลองทำดู และมีมืออาชีพมาให้กำลังใจเราก็หัวใจพองโต

"ภาพถ่ายแม้ไม่ได้สวยงามชัดเจน ก็คือตัวแทนความทรงจำที่ดีของเราได้" จริงๆด้วย 

ผมก็คิดเช่นเดียวกันครับ

แต่ภรรยาทนไม่ไหว ถ่ายรูปออกมาที่ไรไม่สวยทุกที

เธอบอกไปซิ้อกล้องใหม่ได้แล้ว

อนุญาตค่ะ

 

วันที่มีจันทรุปราคาที่ผ่านมา...ดาวก็พยายามถ่ายภาพความประทับใจเก็บเอาไว้ค่ะ

มีแต่กล้องไอโฟน...เลยถ่ายได้พระจันทร์ออกมาเหมือนลูกกอล์ฟ 555

แต่ถึงภาพถ่ายจะไม่สวยยังไง แต่ภาพในความทรงจำยังคงงดงามประทับใจนะคะ ^^

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณ อโณทัย โภคาธิกรณ์

เพิ่งเริ่มหัดจับกล้องไม่นานมานี้เช่นกันค่ะ ด้วยความตั้งใจที่จะบันทึกความงดงามของสิ่งรอบตัวเอาไว้ ทุกสิ่งมีความงามในตัวเสมอค่ะ และเชื่ออยู่เสมอว่า "ภาพที่สวยงามอยู่ที่ใจคนอันงดงามที่มองมัน"

ขอบคุณที่แบ่งปันภาพของค่ำคืนที่น่าประทับใจค่ะ,

ปริมไม่ได้มองออกไปนอกหน้าต่างคืนนั้น :(

ผมบันทึกไม่ได้เลยครับ ;)...

หน้ากระดาษษบางแผ่นที่เต็มไปด้วยภาพวาด เส้นยึกยือของลูกที่เก็บไว้ นำความสุขมาให้เต็ม ๆ ค่ะ

ขอบคุณภาพที่ไม่ได้เห็น

อย่างน้อยภาพคุณโอ๋นำความสุขให้คนเพิ่มมาอีกคนแล้ว..

เห็นด้วยอย่างมากครับ

มีมากมายเรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ทั้งดี ไม่ดี แล้วผ่านเลยไปตามเวลาที่เคลื่อนไป วันหนึ่งเราเก็บข้าวของที่บ้านเห็นรูปเก่าๆที่เราถ่ายลูกสาวตอนเล็กๆไว้ เรามีความสุขมาก นึกถึงบรรยากาสตอนที่เขากำลังน่ารัก เราเล่นกัน เราสอนเขาอ่านหนังสือ เราป้อนข้าวให้เขา เรา....ตอนนี้เขาโตแล้วเขามีแต่สิ่งใหม่ๆ แปลกๆ เข้ามาในชีวิตเขา เชื่อว่าเขาลืมสิ่งเหล่านั้นไปหมดแล้ว

ผมหยิบเอาภาพเก่าๆเหล่านั้นมาแปะลงบนกระดาษ A 4 แล้วบรรยายความรู้สึกนึดคิดดีดีสำหรับเขา แล้วได้ไอเดีย ค้นภาพเก่าๆมาหมดเลย แล้วทำเช่นนั้น เป็นการรวมเล่ม แล้วจัดหมวดหมู่ เรื่องราว และเก็บเป็นความลับ กะว่าวันสำคัญในชีวิตเขาเราจะมอบให้เขา

เพียงภาพก็มีความหมายมากมาย แต่เมื่อเราเอาบันทึกสั้นๆใส่ลงไปอีก ยิ่งมีความหมายของความรักที่เราต้องการสื่อกับเขา

แนวคิดนี้เราทำให้กับคนที่เรารัก หรือมีความหมายกับเราได้ทุกคนครับ

ขอบคุณคุณโอ๋ครับ

เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ

ก็เป็นการบันทึกมุมมองของเราน่ะ ส่วนทักษะศิลปะการถ่ายภาพ...ก็ค่อย ๆ เรียนรู้ไป

ภาพถ่ายแม้ไม่ได้สวยงามชัดเจน ก็คือตัวแทนความทรงจำที่ดีของเราได้

ขอบคุณสำหรับทุกคำอวยพรและมิตรภาพนะคะ แม้ไม่ได้เข้ามาตอบเป็นรายบุคคลอย่างที่ควรทำ แต่ก็เข้ามาอ่านทุกความเห็นด้วยความขอบคุณเสมอค่ะ จะไปพยายามสื่อสารถึงทุกท่านในบันทึกต่างๆของแต่ละท่านเองเมื่อมีโอกาสนะคะ ขอบคุณมากจริงๆ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท