- 4 -
หลังกลับจากโรงพยาบาลฉันมาที่ห้องครัวเพื่อทำความสะอาดโต๊ะอาหารและนำถ้วยชามมาล้างต่อให้เรียบร้อยในห้วงเวลานี้ ฉันเกิดความสบายใจเพราะไม่มีใครมองฉันด้วยสายตาตำหนิหรือด่าทอฉัน ในใจลึก ๆ ตอนนี้ฉันรู้สึกสะใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น อาจเป็นเพราะฉันเก็บกดตามที่อาม่าพูดจริง ๆ และในระหว่างที่ฉันคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่นั้น มือหนึ่งแตะบนไหล่ข้างขวาฉันจากด้านหลัง ฉันสะดุ้ง หันขวับตามเจ้าของมือนั้น
สีหน้าเฮียเม้งสงบเรียบแต่แสดงอาการเครียดจัด สายตาคู่นั้นจ้องเข้าไปที่สายตาของฉันอย่างจะกินเลือดกินเนื้อราวกับรู้ความในใจของฉันจนฉันไม่กล้าสู้สายตาและเบือนหน้าหนี
“ฝีมือนวลใช่ไหม?” คำถามของเฮียเม้งฟังดูเป็นคำตอบในตัว
ฉันไม่ตอบ ในใจเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย ฉันแน่นิ่งไปนาน รู้สึกว่าแต่ละวินาทีผ่านไปอย่างเชื่องช้า
“เฮียเห็นนวลเอาแปรงสีฟันของตี๋เล็กจุ่มลงที่โถส้วมหลังจากที่ตี๋เล็กออกจากห้องน้ำ ครั้งแรก แล้วตี๋เล็กคงหยิบแปรงสีฟันอันนั้นแปรงฟันตอนที่อาม่าไล่ให้ไปอาบน้ำใช่ไหม?” คำพูดของเฮียเม้งหนักแน่นและจริงจังเหมือนอยู่ในเหตุการณ์นั้น
“ใช่” ฉันไม่กล้าโกหกเฮียเม้ง เพราะมันเป็นความจริง ซึ่งฉันก็เคยสัญญากับเฮียเม้งไว้ว่าเรื่องอะไรเกิดขึ้นก็ตามสำหรับเราจะไม่มีการโกหกกัน แม้แต่เรื่องที่ตี๋เล็กเข้าห้องน้ำแล้วไม่ชอบล้างส้วม แต่กลับไปโพทะนาบอกใคร ๆ ว่าฉันไม่ชอบล้างส้วม เพราะเป็นคนบ้านนอกไม่เคยใช้ส้วม ฉันก็เคยเล่าให้เฮียเม้งรับรู้ไปแล้ว
“นวลเป็นคนที่ทำให้ตี๋เล็กเป็นอย่างนั้น หมอบอกว่าตี๋เล็กเป็นอุจจาระร่วงอย่างรุนแรงฉับพลับ ดีที่มาโรงพยาบาลทันไม่อย่างนั้นอาจจะถึงตาย”
“ตอนนี้เฮียก็รู้ว่านวลเป็นคนทำนวลมันเลว นวลยอมให้เฮียด่า ให้เฮียตบ หรือไล่นวลออกจากบ้าน”
เฮียมองหน้าฉันนิ่งและนาน
“เฮียด่า เฮียตบ หรือไล่นวลออกจากบ้านไม่ได้หรอก”
เฮียเม้งไม่ตอบ หันตัวกลับและกำลังก้าวพ้นประตูห้องครัว
“ทำไม ?” ฉันถามซ้ำ และเดินเข้าไปเกือบชิดตัวเฮียเม้ง เพื่อต้องการทราบคำตอบสุดท้าย
(จบบริบูรณ์)
เรื่องสั้น "เก็บกด" (จำนวน 4 ตอน)
ตอนที่ 1 http://www.gotoknow.org/blog/adirek16/463532
ตอนที่ 2 http://www.gotoknow.org/blog/adirek16/463533
ตอนที่ 3 http://www.gotoknow.org/blog/adirek16/463534
ตอนที่ 4 http://www.gotoknow.org/blog/adirek16/463536
ภาพประกอบจาก...http://cuadernoderetazos.wordpress.com/pintura/chen-qihe/
แค้นนี้ชำระกันปางตายทีเดีนว ..
นอกจากทำ R2R เก่ง ยังเขียนนวนิยายเก่งอีกด้วย
อ่านจบแล้วค่ะ
หักมุมอย่างที่คิดไม่ถึง
แล้วก็เห็นความเป็นมนุษย์ในตัวละครเลยค่ะ
ยกมิ้วให้เลย
สวัสดีค่ะคุณหมอ