เก็บกด...(4)... เรื่องสั้น


((ถ้าชอบก็ส่งต่อได้ แต่ระวังอย่านำไปใช้ในเชิงพาณิชย์… สงวนลิขสิทธิ์ครับ )) ((555))

-  4  -

 

หลังกลับจากโรงพยาบาลฉันมาที่ห้องครัวเพื่อทำความสะอาดโต๊ะอาหารและนำถ้วยชามมาล้างต่อให้เรียบร้อยในห้วงเวลานี้ ฉันเกิดความสบายใจเพราะไม่มีใครมองฉันด้วยสายตาตำหนิหรือด่าทอฉัน ในใจลึก ๆ ตอนนี้ฉันรู้สึกสะใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น อาจเป็นเพราะฉันเก็บกดตามที่อาม่าพูดจริง ๆ และในระหว่างที่ฉันคิดอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่นั้น มือหนึ่งแตะบนไหล่ข้างขวาฉันจากด้านหลัง ฉันสะดุ้ง หันขวับตามเจ้าของมือนั้น

 

เฮียเม้ง!

 

สีหน้าเฮียเม้งสงบเรียบแต่แสดงอาการเครียดจัด สายตาคู่นั้นจ้องเข้าไปที่สายตาของฉันอย่างจะกินเลือดกินเนื้อราวกับรู้ความในใจของฉันจนฉันไม่กล้าสู้สายตาและเบือนหน้าหนี

 

“ฝีมือนวลใช่ไหม?” คำถามของเฮียเม้งฟังดูเป็นคำตอบในตัว

 

ฉันไม่ตอบ ในใจเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย ฉันแน่นิ่งไปนาน รู้สึกว่าแต่ละวินาทีผ่านไปอย่างเชื่องช้า

 

“เฮียเห็นนวลเอาแปรงสีฟันของตี๋เล็กจุ่มลงที่โถส้วมหลังจากที่ตี๋เล็กออกจากห้องน้ำ ครั้งแรก แล้วตี๋เล็กคงหยิบแปรงสีฟันอันนั้นแปรงฟันตอนที่อาม่าไล่ให้ไปอาบน้ำใช่ไหม?”  คำพูดของเฮียเม้งหนักแน่นและจริงจังเหมือนอยู่ในเหตุการณ์นั้น

 

“ใช่” ฉันไม่กล้าโกหกเฮียเม้ง เพราะมันเป็นความจริง ซึ่งฉันก็เคยสัญญากับเฮียเม้งไว้ว่าเรื่องอะไรเกิดขึ้นก็ตามสำหรับเราจะไม่มีการโกหกกัน แม้แต่เรื่องที่ตี๋เล็กเข้าห้องน้ำแล้วไม่ชอบล้างส้วม แต่กลับไปโพทะนาบอกใคร ๆ ว่าฉันไม่ชอบล้างส้วม เพราะเป็นคนบ้านนอกไม่เคยใช้ส้วม ฉันก็เคยเล่าให้เฮียเม้งรับรู้ไปแล้ว

 

“นวลเป็นคนที่ทำให้ตี๋เล็กเป็นอย่างนั้น หมอบอกว่าตี๋เล็กเป็นอุจจาระร่วงอย่างรุนแรงฉับพลับ ดีที่มาโรงพยาบาลทันไม่อย่างนั้นอาจจะถึงตาย”

 

“ตอนนี้เฮียก็รู้ว่านวลเป็นคนทำนวลมันเลว นวลยอมให้เฮียด่า  ให้เฮียตบ หรือไล่นวลออกจากบ้าน”

 

เฮียมองหน้าฉันนิ่งและนาน

 

“เฮียด่า เฮียตบ หรือไล่นวลออกจากบ้านไม่ได้หรอก”

 

“ทำไม ?” ฉันรู้สึกงง ในเมื่อเฮียเม้งรักตี๋เล็กมาก ฉันรู้ดีเพราะเฮียเม้งบอกกับฉันให้รักทุกคนภายในบ้านเหมือนที่ฉันรักเฮียเม้ง แล้วเมื่อฉันทำผิดอย่างมหันต์ ขนาดนี้ เฮียเม้งจะให้อภัยฉันง่ายดายอย่างนี้หรือ ?  ฉันสับสนและไม่แน่ใจ

 

เฮียเม้งไม่ตอบ หันตัวกลับและกำลังก้าวพ้นประตูห้องครัว

 

“ทำไม ?” ฉันถามซ้ำ และเดินเข้าไปเกือบชิดตัวเฮียเม้ง เพื่อต้องการทราบคำตอบสุดท้าย

 

“เฮียเองก็เก็บกดกับนิสัยเจ้าตี่เล็กมานานเหมือนกัน เลยแอบเอายาถ่าย  2  ช้อนพูน ๆ ใส่ในชามก๋วยเตี๋ยวที่มันกินก็เท่านั้นแหละ” เฮียเม้งกระซิบเบา ๆ ก่อนก้าวพ้นประตูครัว.

 

 

(จบบริบูรณ์)

 

 

 

เรื่องสั้น "เก็บกด" (จำนวน 4 ตอน)

ตอนที่ 1 http://www.gotoknow.org/blog/adirek16/463532

ตอนที่ 2 http://www.gotoknow.org/blog/adirek16/463533

ตอนที่ 3 http://www.gotoknow.org/blog/adirek16/463534

ตอนที่ 4 http://www.gotoknow.org/blog/adirek16/463536

 

ภาพประกอบจาก...http://cuadernoderetazos.wordpress.com/pintura/chen-qihe/

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 463536เขียนเมื่อ 3 ตุลาคม 2011 01:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม 2012 20:34 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

แค้นนี้ชำระกันปางตายทีเดีนว ..

นอกจากทำ R2R เก่ง ยังเขียนนวนิยายเก่งอีกด้วย

อ่านจบแล้วค่ะ

หักมุมอย่างที่คิดไม่ถึง

แล้วก็เห็นความเป็นมนุษย์ในตัวละครเลยค่ะ

ยกมิ้วให้เลย

สวัสดีค่ะคุณหมอ

  • แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ
  • อ่านแล้วคงต้องย้อนไปอ่านตั้งแต่ตอนที่ 1
  • จบแล้วจะมีโพสอีกรอบนะคะ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท