สร้างคน สร้างใจ เพื่อได้งาน
การประชุมเจ้าหน้าที่งานเวชสถิติ ( ผู้ป่วยนอก ) วันที่ 23 ส.ค 49 เวลา 15.00 -16.00 น. เป็นการประชุมประจำเดือนตามปกติ มีผู้เข้าประชุมทั้งหมด 15 คน บรรยากาศในการประชุมเป็นแบบกันเอง ไม่ได้เป็นทางการอะไร เพราะต้องพยายามให้น้องๆ ทุกคนไม่เครียด เนื่องจากภาระงานที่รับผิดชอบก็หนักพอแรงอยู่แล้ว ข้าพเจ้าต้องรวมรวมพลังใจ เพื่อสื่อสารถ่ายทอดให้น้องๆ ได้รับรู้ ถึงความหวังดีที่เรามีต่อเขา และมีวัตถุประสงค์
1. เพื่อทราบปัญหา และ อุปสรรคในการทำงานของเจ้าหน้าที่ จะได้นำมาเพื่อพัฒนางานให้มีคุณภาพต่อไป
2. เป็นการเชื่อมความรักและความสามัคคี ภายในหน่วยงาน โดยมุ่งหวังอยากให้น้องๆ ทำงานด้วยใจ มี Service mind จะได้มีความสุขกับการทำงาน จึงกระตุ้นให้น้องทำงานเป็นทีมให้เอาใจเขา มาใส่ใจเรา ต้องช่วยเหลือซึ่งกันและกัน งานมากก็เหมือนงานน้อย คนน้อยก็เหมือนคนมาก โดยที่ได้งานและไม่เหนื่อยมาก จะได้สุขใจเมื่อได้งาน ซึ่งก็ได้ใช้หลักธรรมะมาสอนน้องๆ ไปในตัว ในหัวข้ออัตถจริยา ช่วยเหลือซึ่งกันด้วยแรงกายและแรงใจ ต้องให้กำลังใจกัน3. พัฒนาองค์ความรู้ ใน เรื่อง การให้รหัสโรค ICD -10 น้องๆ จะประสบปัญหาเดิมๆ คือ อ่านลายมือแพทย์ไม่ออก แพทย์ไม่ Dx.โรค หรือ ยังให้รหัสโรคผู้ติดเชื้อ HIV ไม่ถูกต้อง การส่งผู้ป่วยผิดแผนก เราจึงพูดคุยกันถึงความสำคัญในการให้รหัสโรค ผู้ที่ทำหน้าที่ Coder จะต้องเข้าใจ หลักการ Code ไม่อยู่ที่ความเก่งหรือไม่เก่ง แต่อยู่ที่การฝึกฝนและเรียนรู้ จากผลการสอบประเมินน้องๆ ทั้งหมด 11 คน มีผู้สอบผ่านตามเกณฑ์ จำนวน 5 ราย การฝึกให้น้องๆ เป็น Coder โดยไม่มีความรู้พื้นฐานทางด้านศัพท์แพทย์ จะค่อนข้างใช้เวลา ข้าพเจ้าจึงต้องให้กำลังใจและพยายามกระตุ้นให้น้องๆ พากภูมิใจในตัวเองที่มีความสามารถในการให้รหัสโรคได้ จากการเรียนรู้หน้างาน เพราะผู้ที่จะให้รหัสโรคได้ ส่วนใหญ่ต้องผ่านการอบรมหรือ เรียนมาโดยตรงทางด้านการแพทย์ เช่น เจ้าหน้าที่เวชระเบียน แพทย์ พยาบาล ตรงจุดนี้ทุกคนน่าจะภูมิใจที่ทางสถาบันให้โอกาสน้องๆ ได้พัฒนาศักยภาพของตนเอง ต้องค้นขวายเรียนรู้ ไม่มีใครที่จะเก่งโดยไม่มีการเรียนรู้ ถือเป็นโอกาสทองของเรา ที่จะพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าเราสามารถทำได้ การทำงานย่อมมีปัญหาและอุปสรรค ความผิดพลาดเป็นบทเรียน แต่ทุกคนต้องเปิดใจพร้อมที่จะแก้ไข ปัญหานั้น ๆ ย่อมคลี่คลาย น้องๆได้ใช้ทักษะในการจำและการดูลายมือแพทย์ (ไม่ใช่หมอดูลายมือนะ) หรือ เรียนรู้ที่จะแก้ปัญหาในงานเองได้ เช่นถามพี่พยาบาลประจำหน่วยงาน ถ้าอ่านลายมือแพทย์ไม่ได้ น้องจะไม่สามารถ ให้รหัสโรคได้เลย จึงต้องให้กำลังใจน้องมากๆ เลย เพราะน้องบางคนจะเครียดจากอ่านโรคไม่ออก ทำให้ Code โรคไม่ได้ และเสียเวลา ซึ่งงานต้องทำแข่งกับเวลาให้เสร็จวันต่อวัน น่าเห็นใจจริงๆ แต่ก็คิดว่าน้องๆ ทุกคนจะต้องทำได้แน่
4. เรื่องการรักษาระเบียบวินัยของส่วนรวม การลาต่างๆ ที่มีผลต่อระบบการทำงาน ซึ่งน้องก็บอกว่าหนูจำเป็นค่ะ พี่ก็ได้แต่บอกว่าถ้าจำเป็นพี่ก็ไม่ว่า แต่เพื่อนร่วมงานว่าหรือเปล่า เพราะถ้าลาหยุดคนขาดทุกคนต้องช่วยกัน ถ้าหยุดบ่อยๆ ต้องนึกถึงเพื่อนร่วมทีมบ้างนะ ทุกคนบอกว่าเราต้องลงกันได้ ฟังแล้วก็สบายใจว่าทุกคนรักกันช่วยกันไม่มีปัญหา
สรุป ได้แต่เน้นให้ทุกคนฟังว่า ถ้าทุกคนทำงานดีมีคุณภาพ มันเป็นผลดีต่อตัวเองทั้งสิ้น ต่อไปจะวัดผลงานด้วย Competency ถ้ามี Competency สูง สถาบันจะพิจารณาค่าตอบแทนตามความสามารถ ขอให้ทุกคนตั้งใจทำงาน และใช้ความสามารถของตนเองให้เต็มที่ ปัญหาทุกอย่างก็จะค่อยๆ ดีเอง
