ศาสนา ครอบครัว ลูกหลาน แกงแพะและงานชุมชน
เมื่อวันอาทิตย์ที่ 28 สิงหาคม 2554 คุณ โสภณ สงวนแก้ว ประธานอาสาสมัคร ศอช. ศูนย์อาสาสมัครพัฒนาชุมชนพัทลุง ได้โทรศัพท์มาเชิญให้ไปร่วมคุยเรื่องสิ่งแวดล้อมที่ เทศบาลกงหรา
ผู้เขียนตอบปฎิเสธ ด้วยเหตุว่ากำลังถือศิล-อด และอยู่ในช่วงเทศกาลอิดิลฟิตรี่ ซึ่งคงอยู่ในวันที่ 30 กันยายน 2554 จึงบอกว่าให้ชวนท่านอื่นๆ เช่นอาจารย์ สมพร สุวรรณเรืองศรีที่เชี่ยว เรื่องสิ่งแวดล้อม และท่านอื่นๆในพื้นที่ปฎิเสธพร้อมเสนอแนะ ......
อ้อบัง....ผมตั้งใจกับบังน่ะเรื่องนี้โสภณอ้อนมาทางสาย...
ครับ ...น้องโสถณ ....แต่ผมติดออกบวชน่ะ ลูกหลานหลบมาเต็มบ้านแล้วตอนนี้ แกงแพะทำบุญด้วย.....
เขาออกบวชวันไหน.... บัง (โสภณยังไม่เลิกความตั้งใจ ).....
ยังไม่แน่ครับคงเป็นสามสิบกันยานี้....
ถ้าพันนั้น บัง......ออกบวชเสร็จมาช่วยผมที ....ผมหยัดบังคนเดียวน่ะ.......
ผู้เขียนไม่ทันปฎิเสธต่อ ผู้เชิญก็มัดมือชก ต้องตกลงเพราะเขา
หยัดแล้ว...
โสภณ สงวนแก้ว กับผู้เขียน เราร่วมเวทีทำแผนลุ่มน้ำทะเลสาบมาหลายปี จนกระทั่งเรามานั่งทำงานในประเด็นของศูนย์ประสานงานเครือข่ายภาคีองค์กรชุมพัทลุง ผู้เขียนขับเคลื่อนประเด็นสวัสดิการ โสภณ ขับเคลื่อนประเด็นที่ดิน......
เราถ้อยทีถ้อยอาศัย รู้ใจกันเป็นอย่างดี ผู้เขียนได้เรียนรู้การจับประเด็นและเขียนมายแม็บจากโสภณ และหลายครั้งที่ ผู้เขียนชวนโสภณมาทำเวที ในพื้นที่ปากพะยูน โดยไม่มีงบประมาณ และค่าน้ำมันรถ มีเพียง ข้าวเที่ยงเท่านั้น นั้นคือน้ำใจที่งดงามของคนอาสา ....
และแล้ว กำหนดวันรายอปีนี้ก็ตรงกับวันที่30 กย.ตามที่ที่โสภณ ต้องไปคุยเรื่องสิ่งแวดตามคำเชิญ มันเป็นเรื่องที่ยุ่งยากใจอย่างยิ่งที่ต้องทำในสองสิ่งในเวลาเดียวกัน นั้นคือ ประกอบการศาสนกิจ ในวันตรุษสำคัญ และอยู่กับลูกหลาน เป็นประธานของบ้าน กับการต้องไปทำธุระให้กับเพื่อนร่วมงานอาสา ........
ณวันที่ 30 กันยา..เวียนมาถึงตรงกับวันยารอ ตรงกับวันที่โสภณ หยัดไว้ ตอนเช้าไปก็ประกอบกิจศาสนา กลับมาบ้าน ลูกหลาน เชือดแพะแจกจ่ายให้คนข้างเคียง ทำขนมต้มเหนียวเที่ยวแจกจ่ายไปให้คนไกล้ชิด ทั้งพุทธและอิสลาม
แล้วผู้เขียนก็เปลี่ยนเสื้อผ้าชุดสวยที่สุดมาสวมใส่ชุดที่พร้อมออกไปเวทีชาวบ้าน บอกภรรยาว่าวันนี้ประชุม........
ณ.วินาทีนั้นพระจันทร์ที่กระจ่างฟ้าในราตรี ก็มืดดับ เหมือนกับหน้าของศรีภรรยาในตอนนี้
ในวิถีอิสลาม...ทุกบ้านทุกคนในวันนี้ต้องแต่งตัวสวยงานเพื่อเฉลิมฉลองวันแห่งการรื่นเริงกับครอบครัว และไปเยี่ยมเยียนญาติพี่น้อง ตะก็อบบัลลอฮ มินนา วะมิงกุม(ขออัลลอฮรับการงานที่ดีจากเรา และจากท่าน ขออภัยในทุกเรื่องราวที่ผ่านมาในวันนี้อิดิลฟิตรี่นี้ขออภัยแก่กัน)เป็นคำขอพรและอวยพรให้แก่วัน ในวันแห่งการให้อภัย
ว่าแล้วก็ขึ้นมอเตอร์ไปสู่อำเภอกงหราระยะทางไปกลับ 150 กิโล ตามที่ นายโสภณ ผู้นำ อช.อาสาพัฒนาชุมชนได้หยัดไว้แล้ว
*หยัด =มอบหมาย ไว้วางใจ
คุณสุเมธ บุญยก หน.พัฒนากรจังหวัดพัทลุง(เสื้อเหลือง)โสภณ สงวนแก้ว
ความเห็น (13)
ณ.วินาทีนั้นพระจันทร์ที่กระจ่างฟ้าในราตรี ก็มืดดับ เหมือนกับหน้าของศรีภรรยาในตอนนี้
ชอบตรงนี้จังค่ะ ท่าน วอญ่า
พี่สาวคงทำใจได้อยู่แล้วล่ะ..คนของชุมชน..555
๕ ๕ ชอบประโยคเดียวกับพี่ครูเยาว์จ้าพี่บัง หวานๆ ยามเช้าเลย :)
ทำงานไม่ได้หยุดเลยนะครับ ทงกะพ้อยังไม่ได้ติดต่อมาครับ บังดูแลสุขภาพบ้างนะครับ
สวัสดีครับครู ป1 .
พอบอกว่าไปประชุม หน้าวูบลงทันที สงสารแต่ก็ไปครับ
สวัสดีค่ะท่านวอญ่า
โอโห ขี่มอไซต์ ตั้ง 150 กม. ทรหดจริงๆ สมกับเป็นนักสู้แห่งลุ่มน้ำทะเลสาบค่ะ
ขอให้สุขภาพแข็งแรงนะคะ
สวัสดีครับ ปู ...
ยอมขัดใจเมียไปเคลียร์งานชุมชน ยิ่งงานที่เขาไม่มีงบประมาณ ยิ่งต้องรีบไปช่วยแล้ว
สวัสดีครับ ท่านอาจารย์ ขจิต
ตอนนนี้ ผอ. รพ.กะพ้อไม่อยู่ และวันที่ 13 นี้ คงได้พบท่านอาจารย์ ที่ มข.
ผมเดินทางวันที่ 11 กย. ไปร่วมงาน สถาบันพระปกเกล้า (เยาวชนต้นกล้า นำผลงานเรื่องเข้าระวังภัยพิบัติไปเสนอ)
สวัสดีครับน้องน้ำชา
เป็นการเพื่อนช่วยเพื่อนในงานชุมชน
เพราะการที่จะทำให้ชุมชนเข้มแข็งไม่ต้องรองบประมาณ
แต่องค์กรชาวบ้านเราต้องช่วยกัน
นับถือค่ะท่าน..รักษาสุขภาพด้วยค่ะ..
งานนี้มีมัดมือชกกันด้วย
ภาษาบ้านผม เรียก "หักคอ" ครับผม
ด้วยความขอบคุณครับพี่ใหญ่ 13 นี้จะไปให้กำลังใจเยาวชนต้นกล้าที่ขึ้นรับรางวัลที่ กทม.
สวัสดีครับท่านอาจารย์ โสภณ
คำว่าหักคอน่าจะเหมาะกว่ามัดมือชกจริงๆน่ะท่าน
สวัสดีครับท่านอาจารย์ โสภณ
คำว่าหักคอน่าจะเหมาะกว่ามัดมือชกจริงๆน่ะท่าน