ทำอย่างไร...เบื่อนายเต็มทน ???

ได้ยินหลายคนบ่นอยู่บ่อยๆ เรื่องเจ้านาย  ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความสามารถ ความลำเอียง หรือความเอาแต่ใจ ฯลฯ ซึ่งก็ไม่ทราบว่าเป็นความเห็นฝ่ายเดียวจากการมองด้านเดียว หรือว่าอย่างไร แต่ไม่ว่าทำงานที่ไหนก็ต้องเจอปัญหาเรื่องนี้ หากไม่รู้จักการปรับตัว เคยยกหัวข้อนี้มาถกเป็นประเด็นเล่นๆ กับนายตัวเองเหมือนกัน ท่านก็หยอกกลับทีเล่นทีจริงระหว่างทานอาหารด้วยกันว่า เราไม่สามารถทำให้นายเปลี่ยนได้ แต่เราเปลี่ยนนายได้ เปลี่ยนนายในที่นี้ก็อย่าหวังว่านายจะเป็นฝ่ายไปง่ายๆ นะคะ (แล้วใครจะไปล่ะงานนี้...)  

 “นกทำรังให้ดูไม้ ข้าเลือกนายให้ดูน้ำใจ”

ว่ากันไปถึงนั่น จริงๆ แล้วเราไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนทั้งนาย เปลี่ยนทั้งงาน เพียงแต่ปรับตัวเองให้ได้เท่านั้นก็พอ ทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด เพราะการที่ใครจะมาเป็นผู้นำได้นั้น  ต้องเก่งงาน เก่งคน เก่งคิด และเก่งดำเนินชีวิต หากเราไม่สามารถในทุกด้านดังกล่าว แค่วิธีการบริหารนายยังต้องใช้การวิจารณ์อยู่เบื้องหลัง เช่นนั้นแล้วเราก็คงไม่สามารถขึ้นเป็นนายคนได้ แต่เอ...นั่นน่ะสิ....แล้วจะทำอย่างไรดีเนี่ย

“ผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด คือ ผู้ที่ทำตนให้เล็กที่สุด

ผู้ที่เล็กที่สุดก็จะกลายเป็นผู้ที่ใหญ่ที่สุด

ผู้ที่มีเกียรติ คือ ผู้ที่ให้เกียรติผู้อื่น” 

คนจะประสบความสำเร็จได้  มี 3 วิธี

1. คนอื่นยกตนให้สูง  ประมาณว่า...ค่าของคนอยู่ที่คนของใคร...(อย่างนั้นกระมังคะ)
2. เหยียบคนอื่นเพื่อให้ตนสูงขึ้น  อย่างที่เค้าเรียกว่า....สกัดดาวรุ่ง
3. การทำให้ตนเองสูงขึ้นกว่าคนอื่น (ด้วยการแข่งขัน) อย่างนี้สิคะ...ค่าของคนอยู่ที่ผลของงาน…อย่างแท้จริง

ที่กล่าวมานี้ก็เพื่อจะบอกว่าทางเลือกอีกทางที่จะเปลี่ยนได้ โดยไม่ต้องเปลี่ยนงานคือ เราก็เป็นนายเสียเอง ซึ่งนั่นก็ขึ้นอยู่กับความสามารถ แต่อย่าลืมว่าภาระอันหนักหน่วงก็จะตามมาด้วยเช่นกัน ถึงเวลานั้นอาจทำให้เราเข้าใจลึกซึ้งได้ว่า เหตุที่ทำให้นายซึ่งเราเกลียดในพฤติกรรมนักหนานั้น..ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น... แล้วเราจะเป็นแบบนั้นเองหรือเปล่า (อันนี้ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ) และท้ายที่สุดแล้ว อยากให้พึงตระหนักถึงเรื่องหนึ่ง คือการที่เราจะอยู่เหนือคนอื่นหรือจะเป็นนายคนนั้น จะต่อขาตนเองขึ้นหรือหักขาผู้อื่น แบบไหนที่น่าภูมิใจมากกว่ากัน

ดิฉันคนหนึ่งที่เลิกคิดจะเป็นนายคนแล้ว ไม่ใช่หมดไฟนะคะ แต่รู้สึกได้ถึงภาระอันหนักอึ้งที่ต้องแบกรับปัญหาต่างๆ มากมายที่มารุมเร้าให้ขบคิดจนแก่เกินวัยไปหลายปี ไม่ว่าจะเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัวที่มีแต่คนเข้ามาขอคำปรึกษา รวมไปถึงความไม่พอใจทั้งหลายแหล่ที่เราไม่สามารถบังคับใจใครให้มาคิด หรือมาชอบเหมือนเราได้ สู้ใช้เวลาบริหารงานของตัวเองแล้วเอาเวลาที่เหลือไปทำสิ่งที่ตัวเองรัก...คงจะดี  เอาใจเขามาใส่ใจเรา แล้วคุณจะเข้าใจนายมากขึ้น 

“เป็นอะไรไม่สู้เป็นนายตน”....เห็นด้วยหรือเปล่าคะ??? 

[บวร]

คนทำงานลำบากใจทั้งนายบ่าว

บางครั้งเกิดอื้อฉาวไม่จบสิ้น

หยุดให้เป็นเย็นให้ได้ใจชาชิน

ทุกท่านคงเคยได้ยินกบเลือกนาย

     เป็นอะไรก็ไม่สู้เป็นนายตน

     หากทุกคนโอกาสพอก็เลือกได้

     เลือกนายที่มีความรักความเข้าใจ

     ส่งเสริมให้เหล่า้ลูกน้องมองแต่ดี
 

[เอช.เอ. บินมาหาฯ(แบนัง)]

ผมมีข้อคิดอย่างหนึ่งที่เป็นเครื่องช่วย หายใจ..เอ้ย..ไม่ใช่ เครื่องช่วยประคับประคอง ผู้ที่จะเป็นนายคน หรือนายอะไรๆก็แล้วแต้...แฮ่ม เขาบอกว่า "เวลานอนคว่ำ ให้มองลงล่าง เวลานอนหงายให้มองขึ้นบน"

[Oscar]

ชอบคำกลอน ผอ.บวร จังครับ ขอนำไปใช้บ้างตามโอกาสอันควรครับ ว่าแต่เรื่องหัวหน้า ลูกน้อง ช่างเป็นปัญหา Classic จริงๆ ลูกน้องอยากลองภูมิหัวหน้า หัวหน้าอยากแสดงบารมีให้ลูกน้องเห็น ต่างคนต่างอวดเบ่งซึ่งกันและกัน ลูกน้องคิดว่าถ้าคว่ำหัวหน้าได้ก็มีชัยชนะ หัวหน้าคิดว่าถ้าปราบลูกน้องได้ก็คิดว่ามีบารมีแก่กล้า แต่สองคนนี้ไม่เคยที่จะหันหน้ามาคุยกัน และนำความรู้ความสามารถของกันและกันมาเติมเต็มให้กับงานของตน งานจึงไม่ดี ไม่มีคุณภาพ เสร็จไม่ทันกำหนด หรือหมดเปลืองเวลาไปกับสิ่งไร้สาระ

จะไปลองหัดนอนหงายแล้วมองลงล่าง นอนคว่ำแล้วมองขึ้นบนดู