ผมนอนไม่ป็นเวลา...และตื่นไม่เป็นเวลา
ด้วยเงื่อนไขที่มัดตนเอง...ขาดการวางแผนล่วงหน้า
จึงทำให้เกิดเป็นนิสัย...กำลังหาทางออกอยู่เหมือนกัน
เพราะการอยู่ผิดที่...ผิดเวลา...ปัญหาเรื่องสุขภาพต้องตามมาแน่นอน
วันนี้เช่นกัน...ผมตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตีสาม
ตื่นนอนด้วยอาการงัวเงีย...กำหนดสติไม่ดีแน่นอน
ลุกขึ้นนั่ง...เดินย่อง ๆ ออกจากห้องนอน...เพราะกลัวลูกชายตื่นนอน
แต่ไม่กลัวคุณภรรยา...เพราะขึ้นเวรดึก
อาการมันสมองตีบตัน...ไม่รู้จะจับต้นชนปลาย...อะไรก่อน
แล้วเดินรอบภายในบ้าน...เปิดผ้าม่าน...หน้าต่าง...ประตู
สายลมเย็น ๆ ลูบไล้...บรรยายกาศภายนอก...สลัว ๆ ....สีเทามากกว่ามืด
ผมเปิดประตูออกไปเดินเล่นนอกตัวบ้านดีกว่า
นานแล้วซินะ...ที่ไม่เคย...เดินเล่นรอบ ๆ บ้านตนเอง...ตอนตีสาม
ท้องฟ้าเริ่มมีสีม่วง...แสด...แดงระเรื่อ ๆ ไล่ระดับความเข้มของสี
พระจันทร์แค่เศษเสี้ยวสีขาว...กำลังโบกมืออำลา
ของเล่นลูกชาย...ทิมดาบ...รถยนต์...ปืน...วางที่ราวบันได...ข้ามคืน
อ่างปลาที่ทิมดาบ...มาให้อาหารปลาทุก ๆ เช้า
บริเวณนั้น...ดอกรำเพย...ใบไม้...เริ่มทิ้งตัว...เกลื่อนพื้น
ตุ๊กตาหญิง-ชาย...นั่งชิงช้า...เริงร่า...ใต้ต้นแคนา
เป็นมุมโปรดปรานของภรรยาที่สุด
พอ ๆ กับสีเขียว...ที่ชอบ...ชอบมากที่สุดของภรรยา
ส่วนตุ๊กตาชาย-หญิง...แย้มร่า...บนพื้นสนามหญ้าหน้าบ้าน
เป็นมุมโปรดของผม...ผมเผลอยิ้ม...ทักทายตอบกลับทันที
ผมใช้เวลาไม่นาน...มีพลัง...ความสุข
ความคิดโลดแล่น...บรรเจิด...กลับมาทำงาน
งานลุล่วง...ก่อนหกโมงเช้า...เคาะประตูปลุกทิมดาบให้ตื่นนอน
เพื่อเดินทาง...ตามภารกิจ...หน้าที่...ความฝัน...ต่อไป
สำหรับผม...ผมคิดว่า...ความสุขอยู่ที่ความเรียบง่าย
เมื่อมันสมองตีบตัน....ไม่มีสติ...ต้องสัมผัสกับธรรมชาติ...ใกล้ตัว
ใส่ใจกับสิ่งที่มีอยู่...และมีความสุขกับมัน
ความสุขอยู่ที่มุมมอง...ที่เลือกมอง...แต่สิ่งดี ๆ และงดงาม
ถึงมีเงิน...เป็นหมื่นพันล้าน
แต่ถ้า....
สัมผัสอยู่กับอวิชา...ห่างไกล...ความงดงาม...เรียบง่าย...ธรรมชาติ
และมุมคิดที่คับแคบ...อุดอู้...และกระวนกระวาย
ความสุขย่อมห่างไกล...ห่างไกล...ทุกที...ทุกที
ความสุขที่หาได้ไม่ยากจากครอบครัวของเราเอง
เป็นกำลังใจให้นะคะ เนื้อเรื่องอ่านแล้วเพลิดเพลินดี มีความสุข
ตื่นเช้าขนาดนี้คงไม่ไหวแน่
หรือหากตื่นขึ้นมาตอนตีสามคงตื่นมาเข้าห้องน้ำแล้วไปนอนต่อค่ะ
บ้านน่ารัก ลูกน่ารัก ภรรยาก็คงน่ารัก(ไม่เคยเห็น)
กลางคืนไม่กล้าออกไปเดินนอกบ้านหรอกค่ะ หมาเห่า..!!
บ้านน่ารัก ลูกน่ารัก ภรรยาก็คงน่ารัก(ไม่เคยเห็น)
กลางคืนไม่กล้าออกไปเดินนอกบ้านหรอกค่ะ หมาเห่า..!!
ขอบคุณแง่คิดดีๆ...เพิ่งรู้ว่าคิดบวกกับสิ่งรอบตัว
ทุกอย่างจะดีเอง...คมนะคะ...บ้านก็น่ารัก
กลางวันไม่มีโอกาสชมความงามของบ้าน
มีเวลาตอนตี 3 ออกมาเดินชมสวน ....โรแมนติคไม่เบาเลยนะคะ
จะให้ดีดับไฟมืดแล้วจุดตะเกียงไว้ตามมุมใต้ต้นไม้ ต้นแคนา...
จะได้อีกบรรยากาศหนึ่งนะคะ...
ชอบใจรีบแวะให้ดอกไม้เลย
แวะมาเยี่ยมก่อนเข้านอนค่ะ..พี่ใหญ่เองตื่นรอบดึกออกมาเดินจงกรม ช่วยการหมุนเวียนของโลหิต หลังจากนอนรอบหัวค่ำไปแล้วค่ะ
ความสุขอยู่ที่ความเรียบง่าย
ชอบคำ ๆ นี้ ทุกครั้ง ที่ผ่านสายตา
ขอบคุณ สิ่งดี ดี ที่มอบถึงกัน นะครับ คุณทิมดาบ
สวัสดีค่ะ
สวยงามอยู่ภายใน จากภายใน สมเป็นลูกศิษย์ "วินทร์ เลียววาริน" จริง ๆ เป็นกำลังใจให้นะคะ
กำลังทำเอกสารจะไปแบ่งปันให้คุณครูที่จังหวัดเลยค่ะ
สู้ ๆๆๆ เพื่อลูกและภรรยา
ไหว้สาคุณทิมดาบครับ....
ดีใจด้วยที่กำลังพบตัวเองที่แท้จริง..คิดว่าอีกไม่นานคุณจะมีความสุขตามอัตภาพที่คุณมีอยู่..และเป็นความสุข..สุขที่สุดในโลกใบนี้...
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน...พรหมมา
คิดไม่ออก ออกนอกบ้าน .. รึคะ
คิดว่า คิดไม่ออก บอกหมออิสาน .. ขอบคุณค่ะ :)
ดีจังครับได้ใกล้ชิดกับธรรมชาติ ได้ไกล้ชิดกับตัวเอง
ความสุขมีอยู่รอบๆ ตัวเราจริงๆ นะค่ะ
ชอบตุ๊กตายิ้มจังเลยค่ะ
ขอบคุณที่นำความสุขมาแบ่งปันค่ะ
มีความสุขทุกๆที่ภายในบ้าน
ไม่ต้องออกนอกบ้านเราก็มีความสุขแล้วนะคะ
ออกไปผจญความร้อนพลุกพล่านนอกบ้าน....
อยู่ในบ้านสุขกว่าค่ะ