แอบหยิบภาพแรกมาจากบันทึกน้องจิตอาสานะคะ
งานร่วมรำลึกถึงคนดีของพวกเรา ที่อบอุ่นด้วยมิตรภาพชาว G2K นะคะ..
ภาพตยแต่งจากหลังปกหนังสืออนุสรณ์ คุณเกียรติศักดิ์ ม่วงมิตร
สวัสดีค่ะพี่ครู
สวัสดีค่ะ
ดีใจนะคะที่ได้เจอกัน แต่ได้คุยกันน้อยจังค่ะ ครูดาหลาดูเหมือนพูดน้อยค่ะ คราวหน้าเอาใหม่นะคะ
ขออนุญาตนำไปรวมบล็อกกับพี่คิมนะคะ
สวัสดีค่ะพี่กีร์
ตัวอยู่ไกลแต่เฝ้าคอยติดตามทางบันทึกตลอดเลยค่ะ
ขอบคุณน่ะค่ะที่นำมาแบ่งปัน
ปล.อยากไปแต่ไปไม่ได้
พี่ยังรู้สึกว่าหนานเกียรติยังอยู่
เพราะเขายังอยู่ในใจพวกเราชาวโกทูโนค่ะ
ขอบคุณทุกกำลังใจจาก .............................
ด้วยความอบอุ่นในไมตรีจิตค่ะ
พี่ใหญ่ที่ใจดี
ขอบพระคุณมากค่ะที่แวะมาร่วมส่งน้องหนานเกียรติด้วยกัน ทั้งเศร้าและสุขอยู่
ในใจที่หลายมิตรมาอยู่ในงานคนดีที่สังคมยังต้องการ
ยังคงอาลัยและคิดถึงน้องเขาอยู่นะคะ....
หายอิดละยังเจ้า ครูกีร์ ....พบปะพูดคุยกับชาวGotoKnow ตะวา ?
อู้กั๋นจนปอจะลืมบอกรถจอดลงตี้หน้านิคม ถ้ามาลงตวยกั๋นตี้เจียงใหม่คงได้อู้กั๋นเมินแถมน้อยเนาะเจ้า
สวัสดีค่ะ
การพบกับการจากเป็นเรื่องที่ต้องมาคู่กันอยู่แล้วอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
เพียงแต่ว่าพวกเรามาเจอกันในงานของคนที่เรามองเห็นคุณความดีของเขา
ถ้าเป็นไปได้ก็คงเลือกที่จะเจอในสถานที่ที่ไม่ใช่สีดำ และอยู่ในอารมณ์ที่
พร้อมมากกว่านี้นะคะ
งานทั้งหลายต่อจากนี้คงมีคนสานต่อด้วยความเชื่อมั่นและศรัทธาในสิ่งที่
น้องเขาได้ทำค้างไว้ คงต้องเอาใจช่วยกันต่อๆไป
ขอบคุณกับภาพสวยและกลอนกินใจด้วยนะคะ....
ประทับใจความทรงจำครับ
สวัสดีค่ะพี่คิมคนเก่ง
ดีใจที่ได้เจอบนความโศกเศร้านะคะพี่ ที่ได้คุยกันน้อยคงเป็นเพราะคนมาก
และงานนี้สำหรับน้องหนานเกียรติจึงต้องรักษาภาพพจน์ด้วยมังคะ.....
คราวหน้าคงได้เม้าท์กันมากกว่านี้แน่นอนค่ะ
ยินดีที่จะนำไปรวมบล็อกกับของพี่ค่ะ
คิดถึงนะคะ ดูแลแขนข้างที่ไม่สบายด้วยนะคะ...
สวัสดีค่ะน้องหนูรี
แค่บันทึกและส่งใจไปถึงที่ น้องเขาก็คงรับรู้ถึงความอาลัยที่น้องหนูรีมีต่อเขา
แล้วล่ะค่ะ ผู้คนในงานล้วนมาด้วยใจและมองเห็นในความดีที่เขาทำจึงทำให้
บรรยากาศภายในงานเต็มไปด้วยหลากหลายความรู้สึก
พวกชาวเราที่ไปก็เหมือนเป็นตัวแทนของบ้านหลังนี้อยู่แล้วนะคะ...
สวัสดีค่ะ
ใช่ค่ะ ทุกคนก็คงรู้สึกเหมือนพี่แก้วคือเหมือนกับน้องเขายังอยู่ มองไปทางไหน
หรือหลับตานึกทีไรเห็นภาพการทำเพื่อสังคมของน้องเขาเสมอนะคะ
....เสียงเฌวาถามแม่เขาว่า พ่อทำไมไปนานจัง ไม่เห็นโทรศัพท์มาหาหนู
เลย......ฟังแล้วเศร้าไหมค่ะ
สวัสดีเจ้าปี้ครูดาหลา
ตะวามาถึงเหมือนจะอิดเพราะคืนก่อนบ่าได้นอน แต่พอไปนอนกลับนอนไม่หลับ
อีก กลางวันนี้เลยนอนชดเชยเต็มอิ่มแล้วมานั่งเขียนบันทึกถึงน้องหนานเกียรติ
และมวลมิตรที่ได้พบเจอ ไม่รู้ว่าพี่บังวอญ่าถึงบ้านโดยสวัสดิภาพรึยัง
ปี้คิมบอกว่าปี้ดาหลาบ่าไค้อู้ อยากบอกว่า.....krugui กับพี่ดาหลา คุยกันตั้งแต่
ลำพูนยันตากแล้วก็ตากยันลำพูน......ตึงเศร้าตึงตล๊กเนาะ โดยเฉพาะเรื่องสุด
ท้ายตี้เยี่ยะหื้อน้ำต๋าปอไหล
กึ๊ดเติงหาเจ้า แล้วคงได้ปะกั๋นแหมเจ้า...
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณมากมายกับกำลังใจที่แวะมาค่ะ
ประทับใจเป็นอย่างยิ่งกับหลายๆสิ่งหลายๆอย่างในงานนี้ ประเพณีบางอย่างก็
ไม่เหมือนกับทางเชียงใหม่ ได้เรียนรู้ไปด้วยค่ะ
อาลัยและคิดถึงน้องหนานเกียรติเสมอนะคะ
สวัสดีครับครูกี้ เดินทางถึงตอนค่ำวันนี้เองครับ
มีวาสนาที่ได้มาเจอกัน ถึงแม้นบรรยากาศจะไม่เอื้อให้การพูดคุยก่อเกิด แต่การนัดพบกับบล๊อกเกอร์เชียงใหม่คงเป็นบรรยากาศแห่งการสนทนาที่น่าอภอรมย์แน่ๆ
คงมีวันนั้นในวันอันไกล้นี้
สวัสดีค่ะศน.
ค่ะมันมีหลากหลายอารมณ์ในขณะนั้น จะดีใจจนออกนอกหน้าก็ไม่ได้ จะคุยกัน
อย่างออกรสก็ต้องเบาๆ หูก็ต้องคอยฟังเสียงว่าเขาจะให้ทำอะไรบ้างเพราะพวก
เราได้รับหน้าที่กันอย่างถ้วนหน้า จึงต้องฝากกระเป๋าถือกันไปมาสุดท้ายไปลงที่
หวานใจของผอ.พรชัย ต้องนั่งเฝ้ากระเป๋าของพวกเรา
ขอบคุณมาณ.ที่นี้ด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะพี่บัง
ดีใจนะคะที่ได้เจอกัน และพี่เดินทางกลับโดยสวัสดิภาพ 1 วันกับอีก 1 คืน
เชียวนะคะ เอาไว้เจอกันคราวหลังการพูดคุยคงเต็มที่มากกว่าคราวนี้แน่นอนค่ะ
เพราะเรื่องที่ฟังจากพี่บังมันน่าสนใจและยังไม่จบใช่ไหมคะ...
หวังว่าคงได้เจอกันกับอีกบรรยากาศหนึ่งนะคะ
ยินดีรับกำลังใจจาก ++++++++++
ด้วยความขอบคุณอย่างมากมายกับไมตรีที่ดีต่อกันค่ะ
*** ทั้งเสียดายและเสียใจที่ไม่ได้ไปงานและไม่มีโอกาสไปพบกัลยาณมิตรอีกหลายท่านเพราะภาระงานนักเรียนเรียนร่วมและงานกรรมการกลางสอบกพ.
*** แต่ยังฟังคำบอกเล่าของอาจารย์สัณฑนันท์ วีรวัฒน์ จากโรงเรียนตากพิทยาคมที่ท่านมีน้ำใจไปลอมบุญให้....อาจารย์ได้พบศิษย์เก่าและน้องชายหนานเกียรติที่เป็นลูกศิษย์...เหมือนได้รับรู้เรื่องราวทั้งหมด .....เก็บถ้อยคำประโยคบอกเล่าของอาจารย์ที่ว่า....ชาวบ้านรอบๆวัดน้ำหัก...ไม่เคยเห็นงานไหนมีรถป้ายทะเบียนหลากหลายจังหวัดเท่างานนี้....ยืนยันว่าความดีหอมไกลและหอมนานอยู่ในใจทุกคน....กัลยาณมิตร G2K
*** ความดีมีตัวตน และไม่ว่าใครจะทำอะไร ที่ไหน อย่างไร มีหัวใจและสายตาบันทึกความดีอยู่รอบๆเสมอ....เป็นความรู้สึกซาบซึ้งและภาคภูมิใจที่สุดที่ได้เข้าร่วมกิจกรรมกับเว้บไซต์ สังคมออนไลน์อันมากมายไปด้วยคนดี Gotoknow.org...ขอบคุณผู้ร่วมก่อตั้งทุกคนและขอให้ท่านได้รับอานิสงส์แห่งบุญ.
สวัสดีค่ะ
เสียดายจริงๆค่ะที่ไม่ได้เจอกันเพราะสมาชิกชาวเรารวมกันเป็นกลุ่มแบบตั้งใจ
เล็กน้อย เพราะด้วยความที่คุ้นเคยจากการได้พูดคุยกันในบันทึกพอเจอกันก็
เหมือนกับเพื่อนเก่ามาเจอกัน
ลูกศิษย์ลูกหาน้องหนานเกียรติก็มากันมากมาย น้องชายกับญาติๆก็ทำหน้าที่ได้
อย่างดี ชนชาวเผ่าที่น้องเขาเป็นขวัญใจอยู่ก็มากันอย่างล้นหลาม แขกผู้มี
เกียรติก็มาด้วยใจกันทั้งนั้น เพราะฉะนั้นรถที่เข้ามาในงานจึงหลากหลาย
และหลากที่ค่ะ ยืนยันอีกคนว่าความดีหอมไกลจริงๆ....
ต้องขอบคุณโลกออนไลน์แห่งนี้ที่นำให้พวกเราได้มาพบปะพูดคุยกันอย่างคนที่มี
ความรู้ควบคู่กับความดี ทุกคนได้รับอานิสงส์ของผลบุญเท่ากันค่ะ
สวัสดีค่ะ และอาจารย์
ขอบคุณดอกไม้กำลังใจที่มอบให้อย่างเงียบๆนะคะ
อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่krugui
ณ.ที่แห่งนี้มีความดีงาม ความรัก ความอบอุ่น อาทรและห่วงใยดุจญาติมิตร
เห็นความตั้งใจแล้วประทับใจค่ะ ระยะทางไม่ใช่อุปสรรค มิตรภาพนี้หอมนาน
คิดถึงนะค่ะพี่สาว
น้องอุ้ม
ไม่คาดคิดว่าจะเกิดความรักความอบอุ่นและความผูกพันขึ้นในสังคมออนไลน์
หลังนี้ มันมีความรู้สึกลึกๆที่ว่าเราจะต้องไปๆและต้องชักชวนคนอื่นไปด้วยกัน
แล้วก็สมดังที่ตั้งใจไว้ ทุกอย่างลงตัวหมดทั้งรถทั้งผู้ร่วมทางรวมทั้งการเดินทาง
ทั้งขาไปและขากลับ กลับมาแล้วรู้สึกดีและสบายใจขึ้นมากเลยค่ะ
เหมือนจะรู้ว่าเราได้ส่งน้องเขาไปสู่อีกภพหนึ่งที่ดีกว่านี้แล้วและได้อธิษฐานขอ
อโหสิกรรมต่อกัน จึงปล่อยวางได้....
คงไม่ลืมคนดีๆอย่างนี้ง่ายๆหรอกนะจ๊ะ
กำลังใจจาก ++++++++++ ยินดีรับไว้ด้วยความขอบคุณ
ยิ่งและพร้อมส่งให้ครอบครัวของน้องหนานเกียรติต่อไปนะคะ
อ่านแล้ว น้ำตารื้น T_T
น้อง และน้อง จ้วยกั๋นส่งกำลังใจ๋ไปหื้อครอบครัวน้องหนานเกียรติ
รวมตึงป้อแม่ญาติปี้น้องตางตากตวยกั๋นเน้อเจ้า
ยินดีหลายกั๋บกำลังใจ๋ตี้มอบหื้อ.....
ขอบคุณภาพจากผอ.พรชัยที่กรุณาส่งมาให้ค่ะ
น้องชำนาญ
ความดีนั่นหอมสำหรับคนตี้ทำความดีเต้าอั้นเน้อ....เมื่อคนทำความดีก่ย่อมมีคน
อยากมาร่วมไว้อาลัยหื้อนัก แล้วคนดีก่เซาะหาคนดีตวยกั๋น งานนี่จึงเป็นตี้รวม
คนตี้คิดดี ทำดีและปฏิบัติดีเพื่อมาส่งน้องเปิ้นไปสู่ภพตี้ดี
ยินดีจ้าดนัดตี้มาร่วมไว้อาลัยพร้อมส่งกำลังใจ๋หื้อครอบครัวเปิ้นตวยเจ้า..
น้องต้อม
ขนาดอ่านแล้วน้ำต๋ายังรื้น แล้วคนตี้อยู่ในงานจะม่อกใด ยิ่งต๋อนตี้แม่เปิ้นหุย
หน้าศพมันบาดเข้าไปในอ๋กในใจ๋ขนาดเลย แต่ละคนยืนตัวเย็นขนลุกได้ยินแต่
เสียงแม่เปิ้น....กั๊ดอ๋กเจ้า
ยินดีตี้มาร่วมไว้อาลัยตวยกั๋นเน้อเจ้า...
สวัสดียามเย็นค่ะพี่krugui
มิตรภาพแสนงามในโกทูโนแห่งนี้
ความคิดถึงโบยบินมาขอนแก่นแล้วค่ะในช่วงบ่ายวันนี้
แวะมาขอบคุณพี่สาวที่แสนดีค่ะ
น้องอุ้ม
โอ้โฮ....ความคิดถึงใช้เวลาเดินทางนานมากตั้งแต่วันพฤหัสที่แล้ว
วันนี้มันวันอังคารแล้วน้องเอ๋ย....เกือบอาทิตย์แน่ะ ขนาดส่ง EMS นะ
ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าส่งธรรมดามันไม่ปาเข้าไปเป็นสิบวันเลยเหรอ เฮ้อ....
ถูกใจหรือไม่ยังไงก็เอิ้นด้วยนะจ๊ะ
มิตรภาพที่แสนสวยงามจริงๆ คิดถึงเสมอจ้า....
น้องจิตอาสา
ด้วยความยินดีค่ะเพราะพี่ก็ไปเมนท์บอกที่บันทึกของน้องว่าขอยืมภาพแรก
ในบันทึกของน้องมาไว้ที่นี่ด้วยเช่นกัน ยื่นหมูยื่นแมวเหรอจ๊ะ
อาลัยน้องหนานเกียรติเช่นกัน
เจริญพรคุณครูชุติมา
วันนั้นคนไปงานฌาปนกิจศพหนานเกียรติ มากจริงๆ พิธีกรประกาศยกย่องเชิดชูเป็นบุคคลตัวอย่างของจังหวัดตาก ฟังแล้วตื้นตันใจ ภูมิใจแทนชุมชนบ้านเกิดหนานเกียรติ
นมัสการเจ้าค่ะพระอาจารย์
คนดีคนหนึ่งที่ต้องจากไปก่อนวัยอันควร ย่อมทำให้ผู้อยู่ข้างหลังเศร้าและ
อาลัยหา โดยดูได้จากจำนวนผู้คนที่มากันหลากหลาย และเกียรติคุณที่ได้
รับคงทำให้น้องหนานเกียรติได้รับรู้ด้วยเจ้าค่ะ
สวัสดีค่ะ
ต้องบอกว่าเหนือ-กลาง-ใต้ มาเจอกันค่ะ เพราะกลางกับใต้อยู่ตรงกลางโดน
ขนาบด้วยเหนือซ้ายและขวาหนีไปไหนไม่รอด
เสียดายที่ไปคนละวันเลยไม่ได้เจอกันนะคะ....
รักษาสุขภาพด้วยค่ะ