อดทนด้วย....พลังความรัก ( ห้า )

 

ปัจจุบันมีถึงม.สามและเจริญขึ้นมากมาย

@@@สิ่งที่ปลาบปลื้มปิติสูงสุดในชีวิตการเป็นครูที่นี่ คงจะเป็นครั้งที่ได้พาเด็กนักเรียนตั้งแถวรับเสด็จสมเด็จพระเทพฯ  ที่ทรงพานักเรียนนายร้อยจปร. มาทัศนศึกษาที่น้ำตกไทรโยค  แล้วพระองค์ทรงมีรับสั่งกับเด็กว่า....อยู่โรงเรียนอะไรจ๊ะ....พอเด็กตอบ  พระองค์ท่านก็ยิ้มแล้วตรัสว่า...อ๋อ.....  โรงเรียนที่อยู่ตรงทางเข้าอุทยานฯ จำได้ๆ@@@

เนื่องจากโรงเรียนนี้มีแต่ครูผู้หญิงและยังสาวโสด  จึงอยู่บ้านพักครูกันเพราะแต่ละคนอยู่กทม.มั่ง  ราชบุรีมั่ง  เพชรบุรีมั่ง  จะกลับบ้านกันก็ประมาณเดือนละครั้ง มักจะมีหนุ่มๆแวะเวียนมาเสมอๆ   ยกเว้น krugui และครูอนุบาลอีกคนหนึ่งที่มีบ้านพักต่างหาก  krugui พักในบ้านพักอุทยานฯ  ส่วนครูอนุบาลนั่งรถเมล์ไปกลับบ้านที่อยู่ห่างจากโรงเรียนประมาณ 10 กว่าโล  บางวันรีบๆแต่งตัวเพราะกลัวจะไม่ทันรถเมล์ ครูอนุบาลยังแอบมาเล่าว่า...วันนี้รีบมากใส่ กกน. ตั้งสองตัวแน่ะ เลยได้ฮากัน..ฮิ้วววว

 

 

บ้านพักในอุทยานฯ

สมัยนั้นหมวกกันน็อคยังไม่แพร่หลาย  พอ krugui เอาไปใส่ขี่รถเครื่อง  โอ้โฮ....ทั้งครูทั้งนักเรียนชอบใจกันใหญ่  มีครูคนหนึ่งชอบยืมไปใส่แล้วเดินไปเดินมา  ก็ขำๆดี  กิจกรรมร่วมกับนักเรียนและชาวบ้านพวกเราเลยทำได้เต็มที่  เพราะไม่ต้องรีบไปไหน  ตอนเย็นถ้าไม่สุมหัวกันที่บ้านพักก็ไปที่ร้านค้าของผู้ปกครอง ( ได้ทุกร้าน ) หรือบ่อยครั้งที่ลงไปกินเลี้ยงกันที่แพ ฟรีค่ะฟรี...ส่วนเสาร์อาทิตย์  เด็กก็จะขี่รถจักรยานมาเรียกที่บ้านพักแล้วไปเล่นน้ำตกกัน  รู้สึกว่าอยู่ที่นี่  ผิวชักจะเทียบเคียงกับคนที่นี่ได้ด้วยความที่แดดร้อนและน้ำไม่ค่อยถูกกับผิวอันผุดผ่องแต่เดิม..ha  อีกทั้งมีกิจกรรมให้ทำเยอะแยะ

 

แพริมแม่น้ำแควน้อย

เสาร์อาทิตย์จะมีนักท่องเที่ยวมากันมากกว่าวันธรรมดา  ส่วนใหญ่ก็จะมาเล่นน้ำตก  ล่องเรือล่องแพกัน  แล้วน้ำตกนี้มีอาถรรพ์มากเพราะมีคนมาตายที่นี่โดยไม่ได้คาดคิดมากมายเฉลี่ยเดือนละศพ  ทั้งที่เจ้าหน้าที่ก็เตือนแล้วเตือนอีก  บางครั้งหาศพยังไม่เจอก็เอาโรงศพมารอไว้ก่อน  แล้วดันเอามาฝากไว้หน้าบ้านพัก  คิดดูซิ.....จะหลับตาลงไปได้อย่างไร.....ประสบการณ์ชีวิตที่นี่มีมากมายล้นเหลือ  ได้เที่ยวไปทั่วทั้งเขื่อน ถ้ำ  น้ำตก  ด่านเจดีย์สามองค์  ข้ามสะพานไปไหว้หลวงพ่ออุตตะมะที่สังขละบุรี  เรียกว่าทะลุปรุโปร่งจนพอใจ  รวมทั้งได้ลองกิน"ไข่เต่า" เป็นครั้งแรกในชีวิต  แล้วก็ไม่ขอกินอีกเลย....สงสาร

 

สะพานไม้ที่วัดวังก์วิเวการาม สังขละบุรี

อีกหนึ่งประสบการณ์ที่ยากจะลืมเลือนคือพวกครูสาวๆมีบ่าว ( หนุ่ม )   มารับจะไปทานข้าวฟังเพลงกันที่...ทองผาภูมิ...ซึ่งเป็นอำเภอที่อยู่ใกล้มากกว่าไทรโยค  และมีคนต่างถิ่นมาทำงานขุดแร่กันเยอะก็ชวน kruguiไปด้วยนึกว่าฟังเพลงกันเฉยๆ  ที่ไหนได้ดิ้นกันตรึมเลย  ยิ่งดึกยิ่งคึกคักกันจนไม่รู้ใครเป็นใคร  krugui ได้แต่นั่งเฝ้าโต๊ะให้  สักพักเอาล่ะหว่า...ใครไปเหยียบเท้าใครรึใครไปมองหน้าใครก็ไม่อาจทราบได้  ตีกันซิค่ะ  ชุลมุนวุ่นวายไปหมด ไฟก็สลัวๆ  krugui จับมือครูในโรงเรียนได้ก็รีบตะโกนบอกให้รีบกลับกันเถอะกลัวโดนลูกหลง  โอย....ทั้งลากทั้งฉุดก็ไม่ยอมกลับกันบอกว่าอยากดูๆๆๆเขาตีกัน  พิลึกเชียว  ดีแต่ว่านักเลงสมัยก่อนเขาไม่ใช้เครื่องทุ่นแรงใดๆ  นอกจากหมัดล้วนๆกับโต๊ะเก้าอี้อีกเล็กน้อยพอตื่นเต้นๆๆๆๆ  นึกถึงทีไร...ขำทุกที

 

  โรงเรียนในความทรงจำอีกหนึ่งโรงเรียนนี้ชื่อ....โรงเรียนไทรโยคใหญ่ อ.ไทรโยค กาญจนบุรี.....ที่แห่งนี้ทำให้เกิดประสบการณ์และการเรียนรู้ชีวิตที่ประทับใจมากมาย  ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่ช่วยสร้างแรงใจและกำลังใจให้เกิดขึ้นในชีวิตการเป็นครู  ขอบอกว่าครูและผู้คนที่นี่น่ารักมากกกกกก......

 

ขอขอบคุณทุกคนที่แวะเข้ามาอ่านและให้กำลังใจ  ชีวิตต่างถิ่นกำลังจะเปลี่ยนอีกครั้งหนึ่ง......แล้ว

ขอบคุณภาพดุ๊กดิ๊กจากอินเทอร์เน็ต

[ครู ป.1]

คิดถึงความหลัง..อดนั่งยิ้มไม่ได้นะคะ

[ถาวร]

สวัสดียามเช้าค่ะพี่krugui

มาอ่านและเป็นกำลังใจให้ค่ะ ทุกประสบการณ์ทำให้ชีวิตมีรสชาตินะค่ะพี่ครู

อุ้มเองทำงานที่เดียวไม่ได้ย้ายไปไหน แต่ก็ได้เฝ้ามองการเปลี่ยนแปลงและได้ทบทวนชีวิตเรื่อยๆค่ะ

แวะมาเยี่ยมพี่สาวก่อนไปทำงาน คิดถึงเสมอค่ะ

[krugui]

ขอบคุณหลายกับกำลังใจด่วนจี๋     ด้วยความยินดียิ่งจาก

น้องสาวสุพรรณฯ     และนางฟ้าชุดขาวขอนแก่น    แล้วจะกลับมา

ตอบนะจ๊ะ  ขอเวลาไปถวายเทียนพรรษาสามวัดก่อนจ้า....

[ขจิต ฝอยทอง]

เคยไปที่นี่ด้วย รู้จักชาวบ้านหลายคนเลย แอบมาก่อนกำลังอบรมครูอยู่

[กานดาน้ำมันมะพร้าว]

    ดายังงงรีบอย่างไรใส่กกน.2 ตัว     คิดถึงนะคะ

[krupong]

สวัสดีเจ๊า

• หนุกหนานเจ๊า ทำให้นึกถึงตอนไปบรรจุใหม่ๆ ชีวิตไม่มองไกล ขอแค่เพื่อนถูกใจสอบได้มัธยม แต่เลือกประถมเพราะมีเพื่อนลุยกัน 4 คน เลือกโรงเรียนที่สุดของที่สุดเพราะบรรยากาศสวยมากเขาเรียกสวิตเซอร์แลนด์เมืองไทย
• เวลาจะกลับบ้านเย็นวันศุกร์ต้องวางแผนหนีกันเป็นทีม บางทีก็ไปเจออาจารย์ใหญ่ดักไว้ 555+
• แต่เพราะเรามีสิ่งดีๆเก็บไว้ในความทรงจำ ถึงลำบากแต่สุขใจเนาะเจ๊า

                          

[krugui]

สวัสดีค่ะ 

นึกถึงแล้วมันมีหลากหลายอารมณ์จ้า  ยิ้มและขำกับเรื่องฮาๆ  ซาบซึ้งใจ

กับน้ำใจของหลายๆคน  คิดถึงเพื่อนครูที่ขาดการติดต่อกันไป  แล้วก็สงสาร

ตัวเองที่  ความเจริญของถนนหนทางไม่เคยตามพี่ทันสักที  เดี๋ยวนี้เขาเป็นสี่เลน

วิ่งสบายๆ  อะไรๆก็เปลี่ยนไปหมดจนจำบ่ได้เลย

สบายดีวันครูนะคะ 

[krugui]

น้องอุ้ม 

ขอบคุณหลายที่คอยติดตามเป็นกำลังใจให้กันเสมอๆ  รสชาติของชีวิตที่ได้พบ

มันมากจนบรรยายไม่ถูก  แต่ละที่แต่ละแห่งก็แตกต่างกันไปไม่ว่าจะตัวเด็ก 

ตัวครู  หรือผู้บริหาร  ซึ่งทำให้เราสามารถปรับตัวได้เร็วจากการที่ย้ายบ่อย

พี่อยู่ที่ไหนไม่เกินสามปีสักที่  สบายๆค่ะ

คิดถึงนะจ๊ะ   

[krugui]

น้องจิตอาสา

ยินดีที่แวะมาตามคำเชิญแถมยังแอบเข้ามาอีกต่างหาก  การทำอะไรที่แอบๆนี่ก็

ตื่นเต้นดีนะ อิๆๆๆ

อ้าวรู้จักคนที่นี่หลายคนเหมือนพี่ซิแต่....คนละสมัยกันแล้ว  จะว่าไปแล้วพี่ก็ยังคิดถึงคนเก่าๆอยู่นะ  ป่านนี้จะยังอยู่ดีหรือไฉนหนอ...

ทำงานอย่างมีความสุขนะคะ 

[krugui]

สวัสดีค่ะ 

hahahaha  จะงองูสองตัวทำไมล่ะ ก็เขาลืมนะซิเพราะกะไว้ว่าเดี๋ยวรถเมล์

คงมาแล้ว  เลยรีบหยิบกกน. มาใส่แล้ววิ่งขึ้นรถ  พอไปเข้าห้องน้ำโรงเรียน

เพิ่งรู้สึกตัวว่า....ตรูใส่มาทำไมตั้งสองตัว  คริคริคริ  นึกทีไรขำทุกที  ดีนะที่ใส่

สองตัว  ไม่อยากจะนึกภาพเลยว่า ถ้าลืมใส่มาจะเกิดอะไรขึ้น

คิดถึงเสมอเช่นกันจ้า 

[krugui]

สวัสดีเจ๊า 

นั่นแหละๆๆชีวิตช่วงเริ่มทำงานมักไม่ค่อยคิดอะไรมากมาย เอาม่วนเข้าว่ายิ่งได้

เพื่อนถูกใจด้วยแล้วล่ะก็  ถึงไหนถึงกัน  สมัยนั้นครูบรรจุใหม่รุ่นราวคราวเดียว

กันทั้งนั้น  ประชุมกลุ่มทีหูยยยยยยเหมือนผึ้งแตกรัง  และไปไหนก็รวมกลุ่มกัน

แบบครูบ้านน๊อกบ้านนอกแต่....ภูมิใจอ่ะเนาะ

เคยเหมือนกันนะที่หนีกลับบ้านแล้วจ๊ะเอ๋กับครูใหญ่  แหม......ทำหน้าบ่ถูกเลย

เก็บความทรงจำดีๆไว้ในซอกหลืบของหัวใจเนาะ 

[สันติสุข]

สวัสดีครับ krugui chutima

• อ่านแล้วอยากกลับไปสอบบรรจุใหม่ ชีวิตวัยเริ่มทำงานช่างเต็มไปด้วยสีสันและความมีชีวิตชีวา
• การได้นึกถึงความหลังเป็นความสุขของผู้ผ่านโลกมามาก(อยู่ในโลกนี้มาหลายวัน)
• การเก็บภาพถ่ายเก่าๆเอาไว้ ช่วยให้เรานึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมาได้ชัดขึ้น
• ขอบคุณครับที่นำความสุขในอดีตมาแบ่งปัน

 

[krugui]

สวัสดีค่ะ  +++++++++++++++

ยินดีรับ       ด้วยความขอบคุณยิ่งค่ะ

อิ่มบุญกับวันเข้าพรรษานี้นะคะ

[krugui]

สวัสดีค่ะ

ถ้าเป็นไปได้ใครๆก็คงอยากเลือกกลับไปเริ่มต้นทำงานในวัยหนุ่มสาวอีกครั้ง

เพราะจะได้เลือกใช้ชีวิตและแนวทางการทำงานตามประสบการณ์ที่พบเจอ

เป็นการเพิ่มเติมเต็มให้กับชีวิต

ความทรงจำเก่าๆที่เก็บมาปัดฝุ่นอีกครั้งทำให้ผู้ที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาก่อน

เกิดความสุขใจและอดที่จะนำมาเปรียบเทียบกับปัจจุบันไม่ได้ว่า  เออหนอ.....

ทำไมมันช่างแตกต่างกันสิ้นดี....นี่แหละชีวิต

ขอบคุณที่ติดตามเป็นกำลังใจตลอดนะคะ 

[โสภณ เปียสนิท]

• จริงครับคนเมืองกาญจน์น่ารักทุกคน เช่น อ.ขจิต อ.โสภณ เป็นต้น อิอิ
• ส่วนผมเองแอบเป็นสอบเป็นครูสามัญอยู่3เดือนที่ รร. ร่มเกล้า
• ไม่รู้ว่าตอนนั้นเกิดแล้วหรือยัง ใกล้โรงเรียนสมเด็จพระสังฆราชครับ

[วราภรณ์]

• สวัสดีค่ะ
• ขอบพระคุณที่แวะไปให้กำลังใจค่ะ
• แวะมาอ่านประสบการณ์ดี ๆ ในชีวิตของคนเป็นครู
• อ่านแล้วก็เพลินพลอยมีความสุขไปด้วยค่ะ

[krugui]

สวัสดีค่ะ 

แหมๆๆๆๆไม่เข้าข้างตัวเองเลยนะคะอาจารย์แถมเพิ่มอาจารย์ขจิตเข้ามาอีก

หาพวก...อิๆๆๆ

อ๋อ  โรงเรียนร่มเกล้ารู้จักค่ะแต่ไม่เคยเข้าไปเพราะไทรโยคใหญ่เป็นโรงเรียน

ประถมไม่ยุ่งกับมัธยมอยู่แล้ว  ทำไมถึงอยู่แค่สามเดือนล่ะค่ะสงสัยอยากหนี

ออกจากเมืองกาญจน์แน่ๆเลย

แต่ยอมรับค่ะว่าเวลาสามปีที่อยู่ที่นี่มีหลายอย่างที่ประทับใจและคงลืมยากค่ะ

สุขสันต์วันบุญนะคะ     

[krugui]

สวัสดีค่ะ

ยินดีมากค่ะที่แวะมาอ่านประสบการณ์ในชีวิตการเป็นครูที่เหมือนละคร

แต่เป็นเรื่องจริงที่มีสีสันและหลากหลายรสชาติ  ความจริงถ้าเล่าแบบละเอียด

ชนิดเก็บเล็กเก็บน้อยแล้วล่ะก็  คงเขียนได้เป็นเล่มโตเหมือนที่อาจารย์สันติสุข

แนะนำให้พิมพ์ขายนั่นแหละค่ะ

ยังมีให้อ่านเพลินๆอีกหลายโรงเรียนเชียวค่ะ  

[krugui]

 

สวัสดีค่ะ  +++++++++++++++ ยินดีรับดอกไม้

กำลังใจด้วยความขอบคุณยิ่งค่ะ

มีความสุขกับงานบุญในช่วงนี้นะคะ....

[ปณิธิ ภูศรีเทศ]

• คืนนี้ มาให้ดอกไม้ก่อนนะครับ...
• เดี๋ยวจะกลับ "มาตามอ่านย้อนหลัง"
  
• ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจ
• ปณิธิ ภูศรีเ่ทศ

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

ตามมาอ่านต่อด้วยความสุขค่ะ เป็นชีวิตครูที่อบอุ่นด้วยมิตรภาพนะคะ

[กิติยา เตชะวรรณวุฒิ]

สวัสดีค่ะ

*** บันทึกนี้ทำให้คิดถึงโรงเรียนที่บรรจุครั้งแรกซึ่งมีบรรยากาศ เรื่องราวและอารมณ์คล้ายคลึงกัน

*** เสียดาย อาลัยและโหยหา....ช่วงชีวิตหนึ่งที่เคยได้ทำหน้าที่ครูอย่างแท้จริง

*** ขอบคุณค่ะ

[krugui]

สวัสดีค่ะ 

ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจก่อน  เพื่อจะตามมาอ่านย้อนหลังแล้วอย่าลืมทิ้ง

ร่องรอยไว้ด้วยนะคะว่าชีวิตการทำงานของอาจารย์เป็นเช่นนี้หรือไม่

ถ้าไม่อ่านตั้งแต่เริ่มต้นจะเดาไม่ออกหรอกค่ะ....

สุขสันต์วันบุญนะคะ 

[krugui]

พี่ใหญ่ที่ใจดี 

ขอบคุณมากค่ะที่ติดตามมาอ่านต่อด้วยความสุข  ความอบอุ่นในมิตรภาพกับ

ครูต่างถิ่นต่างโรงเรียนเป็นสิ่งที่ krugui เจอมาตลอดชีวิตการทำงาน 

เพราะฉะนั้นจึงมีเพื่อนครูมากมายและเจอผู้บริหารทุกรูปแบบค่ะ

มีความสุขกับวันบุญคืนนี้นะคะ 

[krugui]

สวัสดีค่ะ

ดีใจนะคะที่ยังมีคนใช้ชีวิตการเป็นครูครั้งแรกด้วยบรรยากาศและอารมณ์ที่

คล้ายคลึงกัน  แต่ไม่ทราบว่าจะประทับใจและอยู่ในความทรงจำมากมายขนาดนี้

หรือเปล่า  เล่าสู่กันฟังมั่งก็ได้นะคะ

ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาให้กำลังใจ....

[krugui]

สวัสดีวันบุญค่ะ  +++++++++++++++

ขอบคุณ    กำลังใจที่มีให้นะคะ....

[krugui]

ช่วงที่อยู่ที่นี่  มีทั้งเรื่องดีและเศร้าปะปนกัน 

เรื่องดีๆที่พบเจอนอกจากได้เข้าแถวรับเสด็จสมเด็จพระเทพฯแล้ว  คนใกล้ตัว

ยังได้รับใบประกาศเกียรติคุณข้าราชการพลเรือนดีเด่นจากทั้งกรมฯ

และจากนายกรัฐมนตรีสมัยนั้นด้วย

ส่วนเรื่องเศร้านั้นเกิดกับเด็กนักเรียนโดยตรงคือเป็นโรคหืดหอบ  พอโรงเรียน

เลิกก็ไปซื้อไอติมกิน(หน้าหนาว)  กินไปสองสามคำเกิดอาการหายใจไม่ออก

ผู้ปกครองนำส่งสถานีอนามัย  ปรากฎว่าไม่ทันเด็กสิ้นใจเสียก่อน  ตอนที่

พวกครูไปร่วมเผาศพ  ร้องไห้เสียตาบวม....