................................................................................................................................................
................................................................................................................................................
................................................................................................................................................
................................................................................................................................................
มุมสะท้อนใจจากเด็กที่สอบกลางภาคของผมได้อันดับหนึ่ง เป็นคนช่างคิด ช่างเขียน แต่ในระยะหลัง ๆ ไฟเริ่มตก ;)
๑. ไม่ว่าจะใช้สื่อวีดิทัศน์ ผมไม่เคยสนใจเนื้อหา มากเท่ากับ "การมองย้อนกลับ" ไปที่ตัวนักศึกษาเอง เพราะการมองเห็นตัวเองจะเป็นจุดเริ่มต้นของการเรียนรู้ในทุก ๆ อย่าง ทุก ๆ เรื่อง
๒. กว่าจะรู้ประโยชน์ของการแลกเปลี่ยนความรู้และแบ่งปันกัน ก็ใช้เวลาหลายเดือน ที่สำคัญ การเขียน คือ การลับคมความคิดอยู่เสมอ เป็นการเพิ่มหยักสมองโดยไม่รู้ตัวเอง
๓. นักวิชาการ/อาจารย์มหาวิทยาลัยหลายคน เข้ามาสอนจริง ๆ สอนแต่เนื้อหา เมื่อสอนเสร็จ ก็เดินจากไปอย่างมีความรู้ (คำเด็ดของลูกศิษย์คนนี้เลย) ...
"การเดินจากไปอย่างมีความรู้" (แล้วรู้ได้อย่างไรว่า เด็กเขาเข้าใจ) เสมือนกลัวว่า นักศึกษาจะหาว่าไม่มีความรู้มาสอน จึงสอนใหญ่ จนหลงลืมไปว่า นักศึกษาเป็น "คน" ไม่ใช่ "คอมพิวเตอร์" ที่สั่งอะไรไปแล้ว จะจำ หรือ ทำได้ทันที ... การกระตุ้นให้เกิดการเรียนรู้ต้องเกิดจากภายในตัวก่อนภายนอก
๔. "นวัตกรรมทางความคิด" คำนี้ขอยืมมาใช้อีกคำ ช่างคิดกว่าครูอีก ... นวัตกรรม ไม่ใช่ สิ่งที่เป็นรูปธรรมที่จับต้องได้จากมือเพียงอย่างเดียว รวมถึง เทคนิค วิธีการ และความคิดต่าง ๆ อีกด้วย ถูกต้องครับ ;)... ผมเน้นการสอนให้คิดด้วยตนเอง สอนให้คิดนอกกรอบของสังคมที่มันหล่อหลอมอย่างมั่ว ๆ ... ยากครับ หากครูยังเดินตามกระแสสังคมทุกฝีก้าวอยู่
มีประเด็นต่าง ๆ เกิดขึ้นมากมาย เพียงแค่ "กรอบสุดท้าย" กรอบเดียว ;)...
โชคดีนะครับ ;)...
...............................................................................................................................................
...............................................................................................................................................
................................................................................................................................................
ป.ล. ลูกศิษย์ของครูคนใดแอบเข้ามาเห็น เงียบ ๆ ไว้นะครับ ;)...
................................................................................................................................................
ขอบคุณท่านอาจารย์ ผศ. วิไล แพงศรี ที่ได้ให้เกียรติทั้งเข้ามาเยี่ยมในบันทึกนี้ และบันทึกของลูกศิษย์หลาย ๆ ครับ ;)...
จริง ๆ เป็นโครงการแรกที่ผมตั้งใจจะลองเปลี่ยนจากบันทึกประจำวันที่เป็นกระดาษ มาสู่ เทคโนโลยีบล็อก ... เพียงแต่ว่าต้องเลือกคุณสมบัติของนักศึกษามากพอสมควร ;)...
เวลาผ่านไปแล้ว ๑ เดือน ครู ๆ ที่คณะฯ สามารถมองเห็นพัฒนาการของเขาได้จากหน้าจอของตัวเอง โดยเฉพาะผม
ส่วนคำผิดนั้น ผิดอยู่เป็นประจำ ทั้งการพิมพ์และการเขียน บางทีเข้าไปตรวจก็มีทั้งอยากมองผ่าน เพื่อหันไปมองภาพรวม แต่บางทีก็อดใจไม่ไหวต้องแจ้งให้ทราบหลายครั้ง
เด็กกลุ่มมีพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ที่ดีมาก แต่ทางด้านสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ยังต้องพัฒนาต่อไป
ขอบคุณมากครับ อาจารย์ ;)...