ตอนนี้ยังคิดอะไรไม่ออก และยังไม่เป็นเชิงระบบมากนัก (ก็ด้วยไม่ค่อยเป็นระบบหรือไร้ระเบียบอยู่แล้ว) สำหรับเวทีคุณอำนวย หรือ KFC(oP) ในงาน KM Forum #3 ด้วยเพราะยังไม่มีใครได้พูดถึงมากนักในประเด็นนี้คือน่าจะได้จัดให้ยอดคุณอำนวยของแต่ละเดือนได้มา ลปรร.กัน โดยเอาประเด็นจุดเด่นที่ได้รับการพิจารณาจาก สคส.มาเล่า ว่า How to อย่างไรบ้าง มีเทคนิคอะไร จนสามารถก่อให้เกิดอะไรขึ้นบ้าง แล้วทำไมมาเข้าตากรรมการพิจารณา อันนี้ให้กรรมการที่พิจารณาได้ช่วยเข้าไปร่วม ลปรร.ด้วยว่าเขาเห็นอะไรถึงได้พิจารณาให้รางวัลนี้แก่เขาในเดือนนั้น ๆ
หากนับไปถึงเดือน พ.ย. 49 เราก็น่าจะมีคุณอำนวย 10 กว่าท่าน (15 ท่าน หรือมากกว่าไม่แน่ใจนะครับ) ที่เป็นเป้าหมายในกลุ่มนี้ จะพอดีมาก เมื่อรวมกับกรรมการที่พิจารณาในแต่ละเดือนซึ่งหมุนวนกันอยู่ล้วนเป็น จนท.ใน สคส. (ค่าใช้จ่ายก็ไม่เพิ่มมาก...อิๆๆ) ผมมองว่ารางวัลจตุรพลัง (คุณอำนวย) ในแต่ละเดือนที่ได้ให้ไปแล้วนั้น คนที่เคยได้รับไปนาน ๆ และก็ค่อย ๆ หายไปก็จะได้กลับมากระชุ่มกระชวยอีกครั้งหนึ่ง
จึงนำเรียนมาเพื่อโปรดพิจารณาในเบื้องต้นก่อน จะพยายามทบทวนและจำลองภาพให้เห็นเชื่อมโยงกันอย่างเป็นระบบอีกทีนึงครับ
อืม...น่าสนใจนะคะ...
แล้วคุณอำนวยที่ไม่ใช่...ผู้ที่ได้รางวัลละคะ...?
น่าจะเป็นผสมผสาน...หรือว่าจำกัดเฉพาะวงคนได้รางวัลคะ....
(แอบมาเติมเต็มรอบดึกให้คึกคักคะ....)
Dr.Ka-poom
เท่าที่ทราบจะมีทั้งหมด 4 ช่วง ที่นำเสนอหมายถึงยังไม่คิดเป็นระบบนัก น่าจะมีสัก 1 ช่วง หรือไม่ใช้ตรงนั้นเลยก็ได้ แต่ขอให้มีการนัดหมายกันเพื่อ ลปรร.กันสัก 1-2 ชม.ก็ยังดีไงครับ ส่วนท่านอื่น ๆ ก็เข้าร่วมแบบผู้สังเกตการณ์ คล้าย ๆ กับที่เวที อสม.ติดดาวนะครับ อันนี้เป็นข้อเสนอเบื้องต้นเท่านั้น หาใช่ข้อสรุปอะไรไม่ ด้วยจิตคารวะเสมอ
หากเดินเรื่องคล้ายๆ...เวที อสม.ติดดาว...ก็น่าสนใจนะคะ...เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้...และต่อยอดเติมเต็มได้ดีทีเดียว...
ขอบพระคุณมากคะ...
Dr.Ka-poom
เท่าที่คิดได้ก็เพียงเท่านี้ คือเอาแบบที่เห็นและได้ผลดีมากอย่างเวที "อสม.ติดดาว" มาใช้ดู ผลได้ตรงที่คุณอำนวยเป้าหมายที่ว่านั้น หลากหลายสาขาอาชีพมาก (KF-Mixed) เราอาจจะได้อะไรดี ๆ ที่เป็น Tacit K. ของท่านเหล่านั้นนะครับ
มาพบความเห็นของ "ครูพยาบาลชุมชน" ก่อให้เกิด cognitive load ....จึงขอนุญาตท่านเจ้าของบันทึกมา ลปรร. นะคะ....
เกียรติยศชื่อเสียง....เป็นสิ่งที่มนุษย์...ต่างใฝ่ฝันหา...
ต่างเข้ามาแย่งชิง...จนบางครั้งเพื่อให้ได้สิ่งที่ได้มา...
อาจทำให้ลืมเรื่อง "มิตรภาพ" ไป....
มีเงื่อนไข....มากมายที่บ่งบอกว่าคนคนนั้น...พึงได้รับรางวัล...จากสังคมกำหนด....
หากแต่ถ้าเมื่อใด...เราทำสิ่งที่เราพึงพอใจ...นั้นน่าจะมีค่ามากกว่า....ไม่ว่าจะอย่างใดรูปไหน...มันก็สะท้อนถึงกึ๋น....แห่งความเป็นมนุษย์ได้ทั้งสิ้น....
แต่คนเรานั้นมักวิ่งเข้าวังวนแห่งเงื่อนไข...ที่คนเราต่างตั้งขึ้นมาเองแทบทั้งสิ้น....
คุณครูพยายาบาลชุมชน
จริง ๆ การบันทึกก็เป็นเหมือนการสรุปบทเรียน ในส่วนตัวนะครับ เมื่อคราวไม่มี GotoKnow ผมก็จะบันทึกไว้ในสมุด เมื่อได้เวลาก็นำมาสรุปเป็น Mind Map ไว้อีกครั้ง หาก Get อะไรได้ก็เติมเต็มเข้าไป ณ ตอนนี้อย่างนั้นก็ยังทำ ใช้การบันทึกลง Pocket PC อีกด้วย เก็บเป็นภาพถ่าย บันทึกเป็นไฟล์เสียง สิ่งเหล่านี้เมื่อถึงเวลาก็จะแปลงกายกลายเป็นงานวิจัยแบบ R2R นะครับ
ความพอดีอย่างสมดุลเป็นสิ่งที่ผมไฝ่หาเป็นที่สุด หากแต่ไม่ค่อยได้นึกถึงการแข่งขันอะไรเลยครับ (ต้านเสียด้วยซ้ำไป) แต่การให้รางวัลแบบ สคส.ที่กล่าวถึงในบันทึกนี้เป็นการให้ด้วยการดักจับเอาครับ ฉะนั้นผมจึงไม่เรียกว่าการแข่งขันหรือเกมส์ เพราะผู้เล่นไม่รู้ตัวและไม่ได้สมัคร (ตามฐานคิดผมเองนะครับ)
ผมเชื่อเช่นเดียวกับอาจารย์ และเห็นด้วยเป็นอย่างมากเลยครับว่าการบริหารเวลาเพื่อให้ลงตัว พอดี และสมดุล เป็นสิ่งที่เราควรพิจารณา แต่นั่นก็หมายถึงทั้งความลงตัว พอดี และสมดุล ย่อมเป็นสิ่งที่ไม่เหมือนกันเลยในแต่ละบุคคล
ให้ คห.มาเพื่อ ลปรร.กันต่อครับ (ยิ้ม ๆ)
หมอปฎิภาคย์ ครับ
นานาจิตตังนะครับ แต่ผมมองว่ายังไงก็ได้ ขอให้เป็นการคิดดี ทำดี อย่างพอดีและสมดุล ดีไหมครับ