รัฐมนตรีเยี่ยมสถาบันบำราศ

เช้าวันอาทิตย์ดิฉันกำลังคอยทานอาหารกลางวันก็ได้ยินเสียงโทรมาจากกระทรวงสอบถามเรื่องมีเด็กสงสัยเป็นไข้หวัดนก     ดิฉันรีบสอบไปที่ตึก3/2ก็ทราบว่ากำลังมีคนไข้กลับหนึ่งคนและเหลืออีกหนึ่งคนที่นอนอยู่พร้อมกับมีคนที่กำลังย้ายมาตรวจrapid  test จาก5/5    หลังจากทราบประวัติคร่าวๆก็โทรกลับไปที่กระทรวง     ทางกระทรวงโทรมาอีกสองครั้งหลังจากถามโน่นถามนี่ก็บอกรัฐมนตรีกำลังไปเยี่ยม     ดิฉันเลยต่อว่าอ้าว   ทำไมจะมาทำไมไม่รีบบอกจะได้เตรียมตัว  คิดว่าถามเฉยๆและต้องการข้อมูล    ดิฉันรีบโทรกลับสถาบันให้แจ้งผู้ตรวจการเตรียมข้อมูลและเชิญคุณถนอมจิตต์จากห้องผ่าตัดและหัวหน้าฝ่ายการมาช่วยรับ     ดิฉันต้องรีบไปแต่งตัวและขับรถไปสถาบัน   ก่อนไปรองณรงค์โทรมาถามว่าพี่ทราบหรือยัง     ดิฉันตอบว่าทราบแล้วและกำลังจะไปค่ะ     ดิฉันไปถึงสถาบันก็พบว่าท่านรัฐมนตรียืนคอยอยู่หน้าห้องฉุกเฉินและบอกให้ดิฉันให้รีบตรวจเด็กๆที่คอยที่หน้าห้องฉุกเฉินนะเพราะเป็นเด็กๆ    ดิฉันได้แต่ค่ะและพาท่านพร้อมกองทัพนักข่าวไปที่3/2     หลังจากการพูกคุยท่านก็มาให้สัมภาษณ์     รองณรงค์ผลักให้ดิฉันรีบโผล่หน้าให้ติดกล้องทีวี     ระหว่างที่พาท่านกลับมาที่โอพีดีท่านบอกว่าให้ปรับปรุงโอพีดีให้น่าดูพร้อมกับไปดูบริเวณห้องน้ำที่เป็นที่ไม่หน้าดูที่สุดของตึกและถามเรื่องเงินบำรุง    ดิฉันบอกว่างบไม่ค่อยจะมีแต่ไม่กล้าบ่นมากเนื่องจากเกรงท่านรองจะเสียหน้าและจะเป็นการฟ้องกรม          ดิฉันขอให้ท่านช่วยเรื่องตึกใหม่    ท่านพยักหน้าแต่ตัวเองยังไม่แน่ใจว่าจะได้     ท่านรัฐมนตรีบอกให้รองณรงค์เบิกเงินจากงบกลางมา10ล้านมาปรับปรุงบริเวณโอพีดี     ดิฉันไม่กล้าเรียนว่าเรายังไม่ปรับปรุงเพราะคิดว่าน่าจะได้ตึกใหม่

ท่านเน้นเรื่องการดูแลคนไข้หวัดนกและพยายามให้ผู้สื่อข่าวทราบว่าผู้ป่วยไม่ค่อยแจ้งเรื่องการสัมผัสไก่และไม่ตระนักทำให้ยังมีคนสัมผัสอยู่เรื่อยๆ

บทเรียนหลังการเยี่ยม

สถาบันดูแลได้ดีแต่ให้ตระหนักเรื่องการให้ยาต้านและการซักประวัติเพิ่ม

ต้องพัฒนาโอพีดีเรื่องความสวยงามน่าอยู่

ควรสรุปผลการดูแลให้ผู้ร่วมงานทราบ

ควรมีแบบฟอร์มของการดูแลเพื่อง่ายในการตอบนักข่าว

ให้ความรู้แก่เจ้าหน้าที่ที่มีความเสี่ยงเช่นเลี้ยงไก่ที่บ้านและยังทำงานที่สถาบันเพื่อไม่ให้มีความเสี่ยงมากขึ้นค่ะ