วันี้อากาศมืดคลึ้มตั้งแต่ช่วงสาย ทำให้จิตสงบและเยือเย็นดีเหลือเกิน
...ระยะหลังๆมานี้ เริ่มรู้สึกคลายกังวลลงต่อโรคภัยที่เกิดขึ้นกับตัวเอง อารมณ์ที่เกิดขึ้นรู้ตัวว่าเดี๋ยวมันก็จะดับลงเอง
...พยายามจะไม่บอกให้ใครรู้เพราะไม่ต้องการให้ใครมากังวลหรือเป็นห่วง สมเพทเวทนาตามไปด้วย
...บางสายตาที่เขามองเราเหมือนเห็นเป็นเรื่องวิตกจริตคิดไปเอง เพราะฉะนั้นอย่าให้ใครรับรู้ แม้คนที่ใกล้ชิดเราที่สุดก็ตาม
...ถึงจะบอกจะพูดพวกเขาก็ไม่รู้สึก ไม่มีเวทนาตามที่เกิดกับเราจริงๆหรอก
...ได้แต่รับรู้ตัวเอง ดูเวทนาที่เกิดขึ้น และดับลง อยู่ตลอดเวลา
...ต่อความเป็นห่วงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต เราก็ไม่สามารถรับรู้ล่วงหน้าได้
...ดูวันนี้ให้ทันจิต รู้อารมณ์ที่เกิดขึ้นเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอด
สิ่งที่ผ่านมาหมด สิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตไม่รับรู้
....จะขออยู่กับปัจจุบัน....
สวัสดีค่ะ
ขอให้หายเร็ว ๆ นะคะ พี่คิมขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ขอบคุณ พี่คิม นพวรรณ
เกิดไกหายได้ ผมรับได้ทั้งสองอย่างครับพี่
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมชมในบันทึกนี้ค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ^^
ขอบคุณ น้องต้นเฟิร์น
เป็นกำลังใจให้น้องเช่นกัน
สู้ๆๆ เป็นกำลังใจให้ครับ
ขอบคุณ
dj peak
ที่ให้กำลังใจครับ
ทุกสิ่งอย่างบนโลกใบนี้เกิดขึ้นดับไป ไม่มีอารัยสำคัญเท่าใจเรา ดูสิ่งที่เกิดขึ้นในจิต แล้วมองมันให้ชัดเจนแล้วจะเห็นธรรมชาติที่เกิดแล้วเราจะเห็นสัจจธรรมของโลก ขอให้มีความสุขทุกเวลานัทีกับชีวิตครับ