ทั้งขอบคุณ...ทั้งยินดี...สำหรับ"อ.ปภังกร"กับ"รางวัลสุดคะนึง"....


จากใจ เด็ก(?)อุตรดิตถ์....คนหนึ่ง
พี่เม่ยเข้าไปร่วมแสดงความยินดีกับผู้ได้รับรางวัลสุดคะนึงประจำเดือน กรกฎาคม มาเรียบร้อยแล้วค่ะ
ที่พี่เม่ยติดตามอ่านเป็นประจำ....
เหตุผลหนึ่งที่เป็นแรงจูงใจให้ติดตามอ่านโดยตลอดก็คือ
ท่านได้เขียนบันทึกเรื่องราว "อุตรดิตถ์ไดอารี่" ในมุมมองที่พี่เม่ยประทับใจมากๆค่ะ
***********
นึกย้อนกลับไปปี พ.ศ. 2522 สมัยนั้นพี่เม่ยยังเป็นเด็กมัธยมปลาย....
นั่งรถไฟไปเรียนที่มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ได้พบเพื่อนใหม่ๆจากหลากหลายจังหวัด  เพื่อนๆก็ถามว่า "เม่ยมาจากจังหวัดไหนเหรอ.....?"
พี่เม่ยยืดอกตอบว่า "อุตรดิตถ์!"
เพื่อนทำหน้างง...งง....ถามว่า "อยู่ตรงไหนนะ จังหวัดนี้ อีสานหรือเหนือกันแน่...." ความรู้สึกตอนนั้นคือน้อยใจนิดๆค่ะ ทำไมเขาไม่รู้จักจังหวัดที่เราอาศัยอยู่บ้างหนอ.....
อุตรดิตถ์เป็นจังหวัดเล็กๆ....ที่มักจะถูกลืมเลือน.......คนอุตรดิตถ์มีลีลาการพูดที่ไม่เหมือนใครค่ะ  แปร่งนิดๆ เหน่อหน่อยๆ
  • เพื่อนชอบถามว่า "เม่ยเป็นคนลาวหรือเปล่า เห็นพูดเหน่อๆ..."
  • เราเรียก "ทอดมัน" ว่า ปลาเห็ด
  • เรามีอาหารโปรดของเรา คือ หมี่พัน
  • เราทะนงตัวเสมอว่าเป็นลูกพระยาพิชัยดาบหัก
  • เราเคารพสักการะ หลวงพ่อเพ็ชร
  • เราชอบพูดต่อสร้อยท้ายประโยคว่า เอ๊ง....เล้า...อ้ะ....เช่น ก็ใช่เอ๊ง!...ทำไมเล้า!.... ทำไมทำอย่างงี้อ้ะ!....
  • เรา..... และเรา...... อีกมากมาย
***********
แต่มาถึงเวลานี้ จ.อุตรดิตถ์เริ่มเป็นที่รู้จักกันมากขึ้นแล้วค่ะโดยเฉพาะ กัลยาณมิตรใน GotoKnow แห่งนี้....
  • หนึ่งก็เพราะเหตุการณ์อุทกภัยครั้งร้ายแรงที่สุดในรอบร้อยปี....
  • สองก็ด้วยวิธีการเล่าเรื่องราวอุตรดิตถ์ไดอารี่ ที่นี่(1) และ ที่นี่(2) แบบต่อเนื่องยาวนาน สไตล์กบฏวิชาการ (ไม่ผิดนะคะ ท่านปวารณาตัวเองไว้เช่นนี้จริงๆ.....จากบันทึกนี้) ของท่านค่ะ!
พี่เม่ยจึงยินดีอย่างยิ่งยวด เมื่อได้ทราบว่าท่านคือผู้ได้รับรางวัล"สุดคะนึง"ประจำเดือนกรกฎาคมนี้ เพราะโดนใจพี่เม่ยอย่างแรง!
ต้องขอขอบคุณในฐานะที่พี่เม่ยเป็นคน จ.อุตรดิตถ์คนหนึ่ง...สำหรับหลากหลายบันทึกอันแสนประทับใจ
และ....ขอแสดงความยินดีอีกครั้ง ในฐานะกัลยาณมิตร ณ GotoKnow ค่ะ....

ทั้งขอบคุณ...ทั้งยินดี....ค่ะ

หมายเลขบันทึก: 43803เขียนเมื่อ 9 สิงหาคม 2006 16:14 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 15:35 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

นนทลีก็เด็กเหนือเหมียนกันนะคะ ... ทำไมเป็นเด็กเหนือ ก็คือว่า เกิดที่ เจียงฮายเจ้า แล้วแบเบาะแค่ 1 ขวบปี ก็ย้ายลงมาอยู่ภาคกลาง จำบ่ได้ว่าที่ไหน ต้องไปถามแม่ก่อน

แต่ก็ได้กลับไปรับใช้บ้านเกิดปีกว่าๆ นะคะ ไปบรรจุรับราชการที่เชียงรายค่ะ

ดีใจว่า เราเป็นสาว (?) เหนือกว่าพี่เม่ย

อรุณสวัสดิ์ท่านนนทลี และพี่เม่ยคะ...

ตามมาอ่าน...สนับสนุนแม้จะไม่ใช่...คนเหนือ แต่เราคือคนไทย...เจ้าคะ (ยิ้มๆ...อารมณ์ดีแต่เช้า)

กะปุ๋มก็เป็นคนหนึ่งคะที่ตามเป็นแฟนคลับ...ท่านปภังกร..เสมอเพราะชอบความเป็น "กบฎวิชาการ"....อย่างที่ท่านว่านั่นแหละ...

.....

 

พอเคา enter ความเห็น...

และกลับมาอ่านอีกครั้ง...

รู้สึกพูดไม่เพราะ...เลยขอกลับมาแก้ไขนะคะ...

"อรุณสวัสดิ์คะท่านอาจารย์นนทลี...และพี่เม่ยคะ"

ตามมาอ่านคะ...สนับสนุนแม้จะไม่ใช่...คนเหนือ แต่เราคือคนไทย...เจ้าคะ (ยิ้มๆ...อารมณ์ดีแต่เช้า)

กะปุ๋มก็เป็นคนหนึ่งคะที่ตามเป็นแฟนคลับ...ท่านปภังกร..เสมอเพราะชอบความเป็น "กบฎวิชาการ"....อย่างที่ท่านว่านั่นแหละคะ...

.....

ผมเคยไปอยู่อุตรดิตถ์ ตั้งครึ่งปี ก็พบเห็นสิ่งดีๆที่ นั้นเยอะ มีผู้คนส่วนหนึ่งที่อุตรดิตถ์ พูดภาษากำเมืองด้วยครับ(อู้กำเมืองบ้านผม)

เพื่อผมอยู่ที่พิชัย ๒ คน อัธยาศัย ไมตรีดีมาก

และ "วันประทับใจ" ที่เขื่อนสิริกิตถ์ ผมก็ยังไม่ลืม 

ต่อ

ลืมอีกอย่างครับ  ผมไปหลงเสน่ห์สาวน้ำปาด ด้วย ตอนนั้นยังคงเยาว์วัย ต่อโลกมาก ครับ

แสดงความยินดีกับคุณปภังกรด้วยนะคะ  ติดตามอ่านผลงานของท่านอยู่ค่ะ

อุตรดิตถ์เป็นเมืองที่น่าอยู่มาก

  • เพิ่งทราบว่าคุณหมอนนท์ ก็เป็นสาว(?)เหนือ
  • และดีใจที่ทราบว่าสาวอิสานอย่าง Dr.Ka-poom ก็เป็นแฟนคลับของท่าน อ.ปภังกร เช่นเดียวกันกับพี่เม่ย...
  • แต่ไม่อยากจะคิดเลยว่า คุณจตุพร ไปหลงเสน่ห์สาวน้ำปาด เข้าให้แล้ว ...และ....
  • ขอบคุณ อ.สิริพร ค่ะกรุณาชื่นชมว่าอุตรดิตถ์เป็นเมืองที่น่าอยู่มาก  (คือว่าพี่เม่ยเนี่ย...เป็นคน"บ้านเกิดนิยม"อย่างมาก ใครพูดถึงบ้านเกิดตัวเองทีไร หัวใจพองโตทุกทีค่ะ)
  • ขอขอบพระคุณทุก ๆ ท่านอย่างมาก ๆ อีกครั้งหนึ่งครับ
  • ทั้งในฐานะของชาวอุตรดิตถ์ ที่รักอุตรดิตถ์เหมือนเป็นบ้านเกิดเมืองนอนครับ
  • ประทับใจทุกครั้งที่ได้อยู่ที่อุตรดิตถ์ครับ
  • ผมเองรักอุตรดิตถ์มาก ๆ ครับ ซื้อบ้านไว้ที่หมู่บ้านบัวหลวงหลังหนึ่งครับ ถึงแม้ว่าต่อไปจะได้ทำงานที่ไหน แต่ขอมีใจที่อยู่อุตรดิตถ์เสมอครับ
  • ขอบพระคุณพี่เม่ย คุณสิริพร Dr.Ka-poom คุณจตุพร คุณเพื่อนร่วมทาง และกัลยาณมิตรทุก ๆ ท่านใน G2K แห่งนี้ครับ
  • เพราะถ้าไม่มีทุกท่าน กำลังใจต่าง ๆ ที่จะนำเสนอผลงานต่าง ๆ คงจะไม่พลั่งพรูออกมาได้ดังเช่นวันนี้ครับ
  • ขอตอบแทนความดีวันนี้ผ่านจิตและใจส่งไปถึงทุก ๆ ท่าน
  • ขอบพระคุณมาก ๆครับ

ลูกพ่อเพชรและพ่อพิชัยดาบหักคนหนึ่ง.. 

หลากหลายรสชาดของชีวิตที่จากอุตรดิตถ์เมื่ออายุ16ปีหลังจากจบ อ.ต.รหัส ๙o๙o มาจบปริญญาพระนคร

ย้ายงานไปเหนือ กลาง อิสาน ตะวันออก ราวๆ20บริษัทฯ ท่องแดนต่าง ปตท.มาก็มากแล้ว ไม่ค่อยมีโอกาสกับบ้านเกิดเลย 12ส.ค50 ที่ผ่านมาตั้งใจอย่างมากที่กลับไปกราบไหว้ หลวงพ่อเพชร พ่อพระยาพิชัย พระแท่นศิลาอาสน์ และกราบเท้าวันแม่.....

หวลนึกถึงบั้นปลายของชีวิต อยากกลับไปใช้ชีวิตที่บ้านเกิด เพราะวุ่นวายกับชีวิตจากต่างถิ่นมากมาย

ไม่อบอุ่นเหมือนบ้านเกิดจริงๆ

คิดถึงแม่&บ้านขึ้นมา น้ำตามันก็ไหล อยากกลับไปซบลงที่ตรงตักแม่ที่บ้านเกิด ในอ้อมกอดรักจริงที่เทียงแท้..........

   จากมาไกลแสนนาน  ....                                       คิดถึง ๆ บ้าน   จากมาตั้งนาน    เมื่อไหร่จะได้กลับ......

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท