ตอน การย้ายครั้งที่ 4 ของชีวิตรับราชการ
ตอน การย้ายครั้งที่ 4 ของชีวิตรับราชการ
ตอน การย้ายครั้งที่ 4 ของชีวิตรับราชการ
1 มกราคม 2543 มีคำสั่งย้ายจาก สปช. ให้ย้ายไปดำรงตำแหน่งบุคลากร 6 (หัวหน้างานการเจ้าหน้าที่) ที่ สปอ.สามเงา เมื่อมาอยู่ที่นี่ ไม่มีใครทราบในเบื้องหลังของชีวิตคนเรา...ถ้าไม่บอก ใครก็ไม่ทราบ...เหตุการณ์อะไรมันช่างปะเหมาะเคราะห์ดีเช่นนี้...เนื่องจาก ผู้เขียนเกิดที่อำเภอนี้ ที่โรงพยาบาลเขื่อนภูมิพล จังหวัดตาก และก็ยังได้มาบรรจุเป็นหัวหน้างานการเจ้าหน้าที่ที่อำเภอนี้อีก...มันช่างเหมือนเรื่องเหลือเชื่อจริง ๆ แต่ก็เป็นไปแล้ว...ในส่วนลึก ทำให้ตัวผู้เขียนคิดว่า ที่นี่ ก็คือ บ้านเกิดของผู้เขียนเอง ทำให้มาอยู่ที่นี้ด้วยความสุขและสบายใจมากกว่า...
การทำงานสิ่งที่ได้จากการที่ได้อยู่ที่ สปอ.แห่งนี้ นั่นคือ ภาระงานในการเป็นหัวหน้างานการเจ้าหน้าที่ เป็นงานซึ่งแตกต่างจากทั้ง 4 แห่งที่ผ่านมา เนื่องจากสถานที่เดิมนั้น ตัวผู้เขียนเองเป็นเพียงแค่ลูกน้องในงาน มีหน้าที่ทำตามที่หัวหน้างานสั่งและมอบให้ทำ แต่มาที่นี่ บทบาทของตัวผู้เขียนเปลี่ยนไป ต้องมารับภาระในฐานะเป็นหัวหน้างาน ซึ่งถ้าเป็นเรื่องบุคคลทั้งหมด ตัวผู้เขียนเองต้องดูแล และแนะนำลูกน้องให้ปฏิบัติ แต่ก็โชคดี มีลูกน้อง คือ “พี่อ้อย” ซึ่งเก่ง แถมคุยเก่งอีกด้วย...ได้ดูแลตัวผู้เขียนเหมือนน้องสาวแท้ ๆ...ผู้เขียนจึงขอขอบคุณพี่อ้อยเป็นอย่างมาก พวกเราทำงานกันแบบพี่ – น้อง มากกว่าผู้บังคับบัญชา ความที่ตัวผู้เขียนเองเคยเป็นลูกน้องเขา...เมื่อมาอยู่ในสถานะที่ตัวเราเองเป็นหัวหน้าเขา ทำให้ผู้เขียนเข้าใจ รู้สภาพและบทบาทของการเป็นหัวหน้า – ลูกน้อง เพราะการใช้อำนาจนั้น ไม่ต้องใช้หรอก อำนาจมันขึ้นอยู่กับตำแหน่งอยู่แล้ว เพียงแต่ตัวเราทำตามบทบาทของเราเท่านั้นเอง ก็จะทำให้งานราบรื่นและสำเร็จได้...
การเป็นหัวหน้างานนี้ ก็ทำให้ผู้เขียนได้รับประสบการณ์ในด้านการตัดสินใจ การคิดวิเคราะห์ การสังเคราะห์ การวางแผน การจัดการเรื่องงาน การทันต่อเวลาในงาน การเอาใจเขามาใส่ใจเรา ฯลฯ ซึ่งระยะเวลาที่ผ่านมาจากที่ผู้เขียนได้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ในงานบุคคลไว้นั้น...ก็ได้นำมาย้ำและปฏิบัติซ้ำอีกเมื่อมาอยู่ ณ ที่แห่งนี้...ได้หัวหน้าการประถมศึกษาอำเภอที่ใจดี คือ ท่านหัวหน้า ฯ ปรีชา ไชยโย ซึ่งใครจะไปรู้ว่าวันหนึ่งท่านก็ได้โอนย้ายมาอยู่ที่มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปางเช่นกัน...เนื่องจากการยุบตำแหน่ง ฯ...ในความเอื้ออาทร ความมีเมตตาต่อลูกน้อง ท่านเข้าใจในความที่ผู้เขียนต้องกลับบ้านไปเพื่อดูแลลูก – ครอบครัว ทุกสัปดาห์ ท่านก็มีจิตเมตตา เห็นใจในการเดินทาง ทำให้การทำงานในครั้งนี้ ได้ใจ ได้งานกันมากกว่า...เพราะผู้เขียนถ้าตั้งใจว่าได้ทำงานแล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาทำ ทำให้สำเร็จ ไม่ปล่อยค้างคาไว้...จึงเป็นลักษณะนิสัยติดตัวมาจนถึงปัจจุบัน...งานมากก็ไม่เคยปริปากบ่น สู้ทนทำให้สำเร็จตามวัตถุประสงค์...
เมื่อมาอยู่ที่นี่ เรื่องการปฏิรูปการศึกษาจะเริ่มขึ้นแล้ว มีข่าวเกี่ยวกับการยุบรวมตำแหน่งของหัวหน้าการประถมศึกษา, ผู้ช่วยหัวหน้าการประถมศึกษา ครั้งแรกมีข่าวว่าจะให้เขต สปอ.สามเงา ไปรวมกับ สปอ.แม่สอด สปอ.แม่ระมาด...เท่านั้นเอง เมื่อทราบข่าว ผู้เขียนคงทนไม่ได้แล้ว เพราะแค่ สปอ.สามเงา ก็เทียวกลับบ้านทุกสัปดาห์แล้ว และถ้าให้เขตไปอยู่ที่ สปอ.แม่สอดอีกละก็ ไม่สามารถเทียวกับบ้านทุกสัปดาห์ได้หรอก...ตายแน่ ๆ เลยตัดสินใจย้ายกลับ สปอ.ใดก็ได้ ในเขตของ สปจ.พิษณุโลก แต่!!!...ตำแหน่งหัวหน้างานการเจ้าหน้าที่ไม่มีเลยสักตำแหน่งใน 9 อำเภอของจังหวัดพิษณุโลก...มีอยู่ 1 ตำแหน่ง คือ ตำแหน่งหัวหน้างานบริหารทั่วไป อยู่ที่ สปอ.นครไทย ผู้เขียนใคร่ครวญอยู่นาน ปรึกษากับพ่อบ้านว่าเอาไงกัน...เพราะสมัยนั้น ถ้าอยู่หัวหน้างานการเจ้าหน้าที่ก็จะได้ซี 7 ถ้าคุณสมบัติเรื่องเวลาถึง แต่ถ้าไปดำรงตำแหน่งหัวหน้างานบริหารทั่วไป ก็จะอยู่เพียงแค่ซี 6 เช่นเดิม เพราะภาระงานยังทำถึงซี 7 ไม่ได้...
สุดท้าย พ่อบ้านก็บอกว่า “เราเดินหน้าได้ เราก็ถอยหลังได้ ถอยเพื่อมาตั้งหลักกันก่อน สักวันหนึ่งฟ้าเปิด คงมีทางให้กับเราได้บ้าง”...ผู้เขียนจึงตัดสินใจเขียนคำร้องขอย้ายกลับมาที่ สปอ.นครไทย สังกัด สปจ.พิษณุโลก (เดิม)...
อ่านประสบการณ์ชีวิตของการทำงาน "รับราชการ"
ทุกฉบับ ไ้ด้จากที่นี่...
ประสบการณ์ชีวิตของการทำงาน "รับราชการ"
คำสำคัญ (Tags): #การจัดการความรู้#ตอน การย้ายครั้งที่ 4 ของชีวิตรับราชการ
หมายเลขบันทึก: 434758เขียนเมื่อ 9 เมษายน 2011 21:03 น. ()ความเห็น (11)
ย้ายไปสู่ที่ที่ดีกว่า ย่อมดีกว่าเสมอ
ตามจุดประสงค์ที่เราตั้งไว้ตามเหตุผลนะครับ
บล็อกสวย พื้นหลังหวานแหววดีจังค่ะ
คิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะ...อาจารย์โสภณ...
...
- ค่ะ...ถ้าเรามีความคิดที่เป็นเหตุเป็นผลของชีวิต เราก็ควรไปค่ะ...
- ขอบคุณที่แวะมาค่ะ...
สวัสดีค่ะ...ครูอิงจันทร์ 
...
- ขอบคุณค่ะ...ช่วงนี้จะลองทำตามที่ครูอิงแนะนำค่ะ เพราะยังมีอีกหลายบล็อกเลยค่ะ...
สวัสดีค่ะ...พี่กานดา...
...
- ขอบคุณค่ะ...คิดถึง + ระลึกถึงพี่เช่นกันค่ะ...
- สุขสันต์วันสงกรานต์นะค่ะ...ขอให้พี่มีสุขภาพที่แข็งแรงด้วยค่ะ...
- ขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจค่ะ พี่กานดา...
+ อาจารย์โสภณ...
...
สวัสดีวันสงกรานต์ปี ๕๔ ค่ะ คุณ "บุษยมาศ"
ขอให้มีความสุขกาย สุขใจค่ะ
สวัสดีค่ะ...krujir...
...
- สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ...
- ขอบคุณนะค่ะ ขอให้มีความสุขตลอดปีใหม่ไทยนะค่ะ...
สวัสดีค่ะ
"การใช้อำนาจนั้น ไม่ต้องใช้หรอก อำนาจมันขึ้นอยู่กับตำแหน่งอยู่แล้ว เพียงแต่ตัวเราทำตามบทบาทของเราเท่านั้นเอง ก็จะทำให้งานราบรื่นและสำเร็จได้..."
ขอบข้อความนี้ค่ะ ขอนำไปใช้ด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ...ศน.ลำดวน...
...
- ค่ะ คนเราส่วนใหญ่ เมื่อได้รับตำแหน่งหน้าที่การงานที่สูงขึ้น ก็มักลืมตัว หลงใช้อำนาจที่รัฐมอบหมายมาเพื่อให้งานในหน้าที่ให้สำเร็จตามวัตถุประสงค์...กลับนำอำนาจที่ได้มาตามตำแหน่งหน้าที่นั้นไปใช้ในทางที่ผิดกันค่ะ...เพราะอย่าลืมว่า การทำงานนั้น เราควรได้ใจลูกน้องมากกว่าที่จะใช้อำนาจในทางกลับกัน จะไม่ได้ใจลูกน้อง กลับได้คำติฉินนินทากลับมาสู่ตัวไงค่ะ...
- ยินดีเลยค่ะ
- ขอบคุณนะค่ะที่แวะมาเยี่ยมค่ะ...
อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก