อยู่กับลูก-5
อยู่กับลูก-5
(เคยตีพิมพ์ในสกุลไทย)
............................
เธอคงเห็นผมเงียบไปเนิ่นนาน จึงได้หันมามองหน้าผมอย่างจงใจ ดวงตาสองคู่สี่ข้างของเราสบประสานกันอย่างจัง ขอบตาสองข้างของเธอยังรื่นเรื่อด้วยหยาดน้ำใส ๆ แววตาของผมคงอ่อนโยนจนเธอรับรู้ในส่วนลึก เธอหันกลับไปที่สมุดเขียนวงกลมเล็ก ๆ ซ้อนกันสองวง แล้วหันมาถามผมด้วยรอยแห่งความลังเลว่า “เขียนอย่างนี้ได้ใช่ไหมพ่อ”
ผมมัวแต่คิดสงสารและสำรวจความบกพร่องของพ่อแย่ ๆ จึงตอบช้า เธอจึงพูดต่อว่า “ให้หนูเขียนอย่างนี้นะพ่อ” ผมพยักหน้าอนุญาต มองเห็นรอยยิ้มสองแก้มแต้มน้ำตา เธอขมีขมันเขียนวงกลมเล็ก ๆ ซ้อนกันอีกหลายชุดเพื่อเอาใจผม เขียนเลขแปดแบบใหม่ของเธอได้ตัวหนึ่งก็หันมาถามคำหนึ่ง “ได้นะพ่อ ดีนะพ่อ สวยนะพ่อ...” ไปเรื่อย
ความน่ารักของลูกทำให้ผมขอบตาร้อนผ่าว น้ำตาแห่งความสำนึกผิดทำท่าทางจะเอ่อล้นออกมา ไม่ได้หรอกผมต้องเก็บมันไว้ข้างใน ลูกเอ๋ยพ่อผิดไปแล้ว พ่อขอโทษ
หลายวันผ่านไป ผมได้รับมอบหมายจากคุณแม่ให้สอนลูกอีกครั้ง ลูกหน้ามุ่ยเศร้าหมองเมื่อรับรู้ว่าถึงวาระของพ่อสอนหนังสือ เธอมองหน้าผมเหมือนจะร้องไห้แล้วจึงกล่าวประโยคที่ผมเขียนไว้ข้างต้น
ผมจึงตอบคำถามลูกด้วยความเสียใจกับการกระทำของตัวเองว่า “วันนี้พ่อใจดี ไม่ตีหรอก” เพียงแค่นี้ลูกก็ยิ้มร่า หยิบอุปกรณ์เครื่องเขียน กระดาษ มาวางบนโต๊ะทำท่าทีเหมือนว่าอยากจะเรียนเขียนอ่านเต็มที
ร่องรอยของความโหดร้ายรุนแรงที่พ่อฟาดไม้แขวนเสื้อลงบนหลังของเธอสามครั้งแม้จะจางหายไปแล้ว แต่บาดแผลในใจของลูกยังคงแจ่มชัดฝังลึก หลังจากนั้นมาเธอจะถามคำถามนี้ก่อนทุกครั้งที่ผมสอนหนังสือ บาดแผลที่พ่อตีหลังเธอยังฝังร่องรอยไว้ในจิตของเธออีกนานเท่านาน
ความเห็น (38)
- ทั้งสำนวนภาษาทั้งรูปภาพ นอกจากจะสร้างความสะเทือนใจแล้ว
- ผู้ที่ยังไม่เคยทำ คงไม่กล้าที่จะทำ
- ผู้ที่เคยกระทำคง ลด และเลิกการทำนี้แน่ค่ะ
ไม่ทราบจะพูดอย่างไรดี..
มันเป็นภาพสะท้อนที่สะเทือนใจทั้งใจพ่อใจลูกนะค่ะ อ.
ความรักที่พ่อแม่มีให้ลูกบางครั้งก็ยากที่จะบรรยาย
การลงโทษด้วยเหตุผลใดในขณะนั้นก็เชื่อมั่นว่า
เกิดจากความหวังดีอย่างแรงกล้าที่พ่อมีต่อลูก
ความเดียงสาของเด็กน้อยมีพลังมหาศาลเลยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์โสภณ
อยู่ที่บ้านไม่ค่อยถูกไม้เรียวเพราะวิ่งเก่ง
พอมาที่โรงเรียนบางครั้งครูตี...เจ็บกว่าแม่ตีอีก
แต่ทุกครั้งที่ถูกตีทั้งจากแม่และครู...
ไม่เคยคิดโกรธ...แม่และครูเลย
ตรงข้ามกลับกลัวว่าแม่...ว่าครู...จะโกรธค่ะ
- สวัสดีค่ะ
- อ่านซาบซึ้งใจเหลือเกิน
- อยากให้พ่อแม่ และครูทุกคนได้อ่าน
- ความรัก ความหวังดี ที่สร้างบาดแผลในจิตใจ ฝังลึก...
- ความรักห่วงใยที่กลายเป็นการสร้างการขาดความมั่นใจในตนเอง...
- ขอบคุณค่ะสอนอะไรๆได้หลายอย่างเชียวค่ะ
เรียนคุณอัมพรครับ
แสดงว่าเรื่องราวเหล่านี้สื่อความหมายได้ตรงตามที่ผู้เขียนต้องการ
การดูแล "ลูกและแม่" ให้อยู่ดีมีสุข กินอิ่มนอนอุ่นไปทั้งโลก
ถือว่าเป็นสันติสุขของโลก นะครับ
เรียนครูต้อยติ่งครับ
- จริงตามที่กล่าวมา
- การตีลูกเป็นความทุกข์อย่างหนึ่งของชีวิต
- ไม่ตีเลยก็ดูเหมือนว่าจะไม่ดี
- ตีมาก ตีไม่มีศิลปะ ก็โหดร้าย
สวัสดีค่ะ
- อ่านแล้วสะท้อนใจค่ะแม้ไม่เคยตี แต่ถ้าทำได้แล้วคิดได้อย่างนี้ อยากให้ผู้เป็นพ่อ แม่ ได้อ่านจังเลยค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
เรียนดร.ครับ
การวิ่งเก่งทำให้รอด เป็นพรสวรรค์ (แขวนพระหลวงพ่อรอด และหลวงพ่อโกย วัดหน้าตั้ง)
- สององค์นี้เป็นพระสำคัญสำหรับชีวิตเชียวนา
- กลัวครูและแม่โกรธ ถือว่าเป็นความดีในใจของแต่ละคน
- บางคนมีน้อย บางคนมีมาก
- มีน้อยต้องสร้างเอามาก มีมากต้องสร้างต่อเติมครับผม
เรียนคุณลำดวนครับ
- เรื่องของครัวครัวเป็นฐานของสังคม
- การกระทบทางจิต เป็นสิ่งต้องเกิดขึ้น
- ทำอย่างไรให้จิตมีความฉลาด
- ด้วยการคิดด้านบวก เพียงอย่างเดียว
- หรือให้มากหน่อยก็ดีครับ
อ่านแล้วรีบทบทวนตัวเองในความเป็นแม่
เคยใช้ไม่แขวนเสื้อตีลูกบ้างเหมือนกันค่ะ
บางทีก็เอามาขู่ ทำเป็นตีโต๊ะให้เสียงดัง ๆ ไว้ก่อน
พออ่านบันทึกนี้ของอาจารย์ ทำเอาน้ำตาซึมเลยค่ะ
ขอบพระคุณค่ะที่แบ่งปัน
ตีลูกบ้าง..นานๆครั้ง ใช้เสียงมากกว่า ทั้งที่ก็รู้ว่าไม่ควรเวลาเขาดื้อ ไม่ฟัง ยุ่ง วุ่นวาย
ก็พยายามค่ะ เด็กพิเศษที่เป็นน้อย รู้เรื่อง ฉลาดแบบลูก เวลาเขามีอาการตื่นๆ ยุ่งๆ ดื้อ
หนักกว่าเด็กปกติ ๒ เท่า มีคนเปรียบเทียบว่าเหมือนมีลูก ๒ คนค่ะอาจารย์
เสริมอีกหน่อย..คิดว่าโชคดีที่แม่โดนญาติและคนร้ายๆตำหนิว่า "ยาก"
เพราะถ้า "ง่าย" ทั้งลูกทั้งแม่คงเจอภัยพาลมากกว่านี้
- เยี่ยมค่ะครู....ถ่ายทอดได้อย่างงดงาม....
- อ่านแล้วได้ความรู้สึกสะท้อนใจ ได้บทเรียนดีจัง
- แวะมารับงานนะคะครู
- ประเด็นที่เหมาะสม...แต่เรื่อง สัมผัส ในนอก วรรณยุกต์ ✿อุ้มบุญ✿ ไม่ถนัดค่ะครู
ขอบคุณครับอ. อ่านแล้วทำให้เรารักลูกมากกว่าเดิมครับ และที่สำคัญ คือเราจะไม่มีวันเป็นอย่างพ่อในเรื่องนี้แน่นอน
สวัสดีค่ะอาจารย์โสภณ
แผลในใจหายช้าจริง ๆ แม้แผลกายจะหายแล้วก็ตาม...อ่านแล้วอึ้งไปเลย...
เรียนท่านอาจารย์
- สวัสดีค่ะอาจารย์
- อ่านแล้วมองภาพได้ชัดเจนค่ะ
- สังคมวันนี้ยังมีพ่อแบบนี้อยู่อีกหรือเปล่าคะ
- "พ่อฟาดไม้แขวนเสื้อลงบนหลังของเธอสามครั้งแม้จะจางหายไปแล้ว แต่บาดแผลในใจของลูกยังคงแจ่มชัดฝังลึก" เป็นประโยคที่พ่อ / แม่ บางคนที่ชอบตีลูกอย่างไร้เหตุผล น่าจะได้อ่านนะคะ ขออนุญาตนำไปเผยแพร่ต่อค่ะ
อ่านจบแล้ว อยากย้อนเวลาจริงๆ ขอเป็นกำลังใจครับ
เฮ้อ! คิดถึงพ่อครูภาทิพจัง
ท่านสอนให้อ่านออกเขียนได้ก่อนเข้าโรงเรียน
แต่...ท่านไม่ตีนะ
เรียนครูป.1ครับ
มีตัวอย่างการสกัดความรู้ที่ดีๆ ให้ดูสัก1-2 ตัวอย่างไหมครับ
นำมาแปะไว้ให้หน่อยนะครับจะได้ศึกษาดูมั้ง จะลอกข้อสอบครับ อิอิ
เรียนคุณเมียวดีครับ
ขอบคุณที่แวะมาทักทาย
นำภาพประชุมสัมมนามาฝากด้วยครับ
สะเทือนใจนะครับ
เรียนครูอิงจันทร์ครับ
ขอบคุณที่ชมชอบ เป็นเรื่องที่ใกล้ตัว และต้องระมัดระวัง
นะครับ สำหรับทุกครอบครัว
ตัวอย่างบันทึกสกัดความรู้ที่น้องมะปรางเปรี้ยวนำเสนอไว้
ท่านเข้าไปศึกษาได้ที่นี่ http://gotoknow.org/blog/pr4u/431557 ก้ได้ค่ะ
เพราะมีลิงค์บันทึกที่ส่งไว้หลากหลายมากๆ
ฝากท่านเขียนประเด็นนี้
เพราะเหลือเวลาไม่มาก ฝากกันตรงๆดื้อๆนี่แหละค่ะ
เรียนคุณกุลมาตาครับ
แม่ย่อมรักลูกหากต้องตีลูกบางทีอาจเจ็บช้ำกว่าพ่อตีก็เป็นได้
เอาภาพเพื่อนเก่าแก่เกษียณไป 3 ปี แล้ว จาก วข.สุรินทร์
มาเที่ยวหัวหินวันก่อน เลยทานข้าวด้วยกัน
รำลึกความหลังครับ
เรียนครูป.1ครับ
เข้าไปดูแนวทางทั้งสองแห่งที่เสนอแล้วครับ
2 หัวข้อที่แจ้ง
ใครพบสองหัวข้อนี้ใน G2K ช่วยแจ้งด้วยนะครับ อาจ "หลงหาหลงตู"
ฝากพันธมิตรทั้งหลาย เช่น
เอ ใครอีกหนอ คุณปณิธิ หาภาพไม่พบในขณะนี้
ช่วยแนะนำกวี"สองแนว" ข้างมาแปะไว้ให้ด้วยนะครับ ไม่อย่างนั้นจะไปตามให้ถึงที่เชียว
โปรดแนะนำกันมา นึกว่าเห็นแก่ทางวัด เอ้ย แก่ชมรมนะครับบบบ
- นำบรรยากาศ รอบบ้านมาให้ชมค่ะ
คุณครูปณิธิ ภูศรีเทศ 
คุณสันติสุข สันติศาสนสุข บทกวีของ 2 ท่านนี้ก็มีบทที่ปลุกจิตสำนึกและสร้างกำลังใจได้ดี หลายบทค่ะ
เรียนท่าน ผศ.
หากประเด็นที่ท่านสกัดความรู้มิได้เจาะจงเฉพาะผลงานของสมาชิกกลุ่มเท่านั้น
ครูอิงฝากบทประพันธ์ของนักกลอนสองท่านนี้ด้วยนะคะ เพราะมีหลายสำนวนกลอน
ที่ตรงกับประเด็นของท่านค่ะ แม้ว่าจะหนักไปทางการเมือง แต่ก็มีคติธรรมอยู่มาก
ควรมิควรแล้วแต่จะพิจารณาค่ะ 555555555+
ขออภัยนะคะ ก่อนคลิ๊กบันทึก ไม่เห็นเป็นเช่นนี้เลย
ตัวอักษรซ้อนกัน ท่าน ผศ. คิดเสียว่าเป็น ลายแทง ก็แล้วกันนะคะ
มาเรียนว่าตอนนี้ภาระกิจของท่านหัวหน้ากลุ่ม
เหลือแค่ประเด็นเดียวคือบทกวีที่ให้แง่คิดในเชิงคติธรรม
เพราะน้องอุ้มบุญหยิบบทกวีที่ให้กำลังใจ
ไปทำการบ้านเรียบร้อยแล้ว..ขอบคุณค่ะ
เรียนท่าน ผศ.
ครูอิงฝากบทกลอนคติธรรม ในบล็อก "ใต้ร่มกาสาวพัตร์" ให้ท่านพิจารณาด้วยนะคะ
บางบันทึกอ่านยากหน่อยนะคะ เพราะเป็นบันทึกที่ล่วงผ่านมานานพอสมควร มิอาจแก้ไขได้
http://gotoknow.org/blog/ruschadawon-taltal/253047
http://gotoknow.org/blog/ruschadawon-taltal/253064
http://gotoknow.org/blog/ruschadawon-taltal/253511
http://gotoknow.org/blog/ruschadawon-taltal/253968
http://gotoknow.org/blog/ruschadawon-taltal/254986
http://gotoknow.org/blog/ruschadawon-taltal/257059
http://gotoknow.org/blog/ruschadawon-taltal/260220
ขอบพระคุณค่ะ
เรียนชาวเรา G2K ช่วงนี้เหมือนว่าจะมีโจรขโมยสายเคเบิ้ลหน้ามหาวิทยาลัย เข้าเน็ทไม่ค่อยได้ วันวานออกไปข้างนอก เห็นกำลังปีนเสาไฟฟ้าอยู่ สอบถามได้ความไม่ใช่ขโมย แต่เป็นการเชื่อมต่อสายเคเบิ้ลเท่านั้น
แต่ว่าอาจใช้เวลาหลายวัน
น้าน ต้องอย่างนั้น
เรียนครูป.1ครับ
ขณะเพื่อนพ้องพี่น้องเรากำลังคึกคักกับกิจกรรมกวี และอื่นๆ
ผมเองมะงุมมะงาหรา (เหมือนสำนวนแขก) กับการเดินทางสัมมนา และติดอยู่กับเน็ทหน้าบ้าน
พอเข้าเน็ทจะทำการบ้าน อ้าว ใครบางคน (อิอิ) อุ้มบุญมาช่วยอีกแรงดีจังเลย ถ้าระบบเน็ทเรียบร้อยดี คาดว่าสองวันคงเรียบร้อยครับ
แอบไปดูแบบของครูภาทิพมาแล้ว
ขอบคุณครูอิงจันทร์มากนะครับ
ที่มาช่วยกันอีกแรง ไม่อย่างนั้น เกรงว่าหัวหน้ากลุ่มจะทำงานไม่ทันกำหนดจังเลย อิอิ
- สวัสดีครับ อาจารย์โสภณ
- มาติดตามบทความที่ดี มีประโยชน์ สำหรับ "การคิด"
- ขอบคุณครับอาจารย์ ให้อาจารย์มีสุขภาพดี แข็งแรง
มาชม
ได้แง่มุมคิดเรื่องการสอนลูกนะนี่...
บางมุมคิดหนึ่งอาจจะไม่ถูกต้องคือแทนที่จะทำร้ายลูก เราทำร้ายตัวเราเองดีกว่าหวังว่าลูกคงสำนึกได้นะจริงไหมละครับผม...