เรียนรู้ในท่ามกลาง ..การเกิดอุทกภัยครั้งนี้
เรียนรู้ในท่ามกลาง ..การเกิดอุทกภัยครั้งนี้
ในท่ามกลางเหตุการณ์ร้ายแรงที่เกิดขึ้นในที่ต่างๆ เราจะได้เห็นสิ่งที่ดีงามและสิ่งที่ไม่อยากเห็นไม่อยากให้เกิดขึ้นเสมอ เราจะพบคนที่มีน้ำใจในการช่วยเหลือผู้อื่น และเราก็ได้เห็นคนที่เห็นแก่ตัว เห็นแก่ได้ และเห็นกระทั่งคนอีกบางกลุ่มที่หาโอกาสจากเหตุการณ์เหล่านี้ในการหาผลประโยชน์ในรูปแบบต่างๆกัน ได้ฟัง ได้เห็น รับรู้ แม้ว่าแปลกใจบ้าง เศร้าใจบ้าง แต่สุดท้ายก็ต้องพยายามทำใจให้ได้ มองเห็นได้แต่ไม่ต้องแปลมากนัก บอกกับตัวเองว่า..เมื่อออกไปทำสิ่งดีๆ แล้วต้องไม่จิตตกกลับมา
มีหลายครั้งที่ไม่เข้าใจว่า เมื่ออยู่ในท่ามกลางความทุกข์ยากด้วยกัน ทำไมจึงยังมีการเบียดเบียนไม่เผื่อแผ่กันอีก หลายเหตุการณ์ก็ออกเป็นข่าว เช่น ข่าวชาวบ้านช่วยกันเก็บปลากลับบ้าน เท่าที่จะหาภาชนะมาบรรจุได้ จากรถที่เกิดอุบัติเหตุข้างทาง มาซ้ำอีกจากข่าวทางTV ที่ชาวบ้านไปเอายางพารา ทั้งยางแผ่น เศษยาง ยางก้อน (ก้อนละ 5000 บาท) ที่ลอยออกจากโรงงานมา โดยเอาทั้งรถ ทั้งเรือไปเก็บ เอามาขายต่อ โดยมีการรับซื้อต่อๆกันทั้งๆที่รู้ว่าไม่ถูกต้อง จนประธานบริษัทชาวญี่ปุ่นต้องออกมาพูดขอร้อง ขอคืน ซื้อคืนก็ได้ และแถมท้ายด้วยคำพูดที่สุภาพ กรีดเข้าไปในความรู้สึกที่บอกได้ว่า น่าละอายแทนจริงๆ และไม่รู้จะกู้คืนได้ด้วยวิธีใด นอกจากบอกว่า ขอโทษๆๆ
คำพูดเขาสรุปได้ว่า “ขณะนี้ชาวญี่ปุ่นก็ประสบภัยพิบัติร้ายแรงเช่นกัน แต่เราไม่มีการขโมยเช่นนี้ และเราหวังว่าคนไทยจะปฎิบัติต่อเขาเช่นนั้นเช่นกัน” ด้วยใบหน้าที่เรียบ อมเศร้า เสียงที่เนิบ ทำให้ยิ่งรู้สึกละอายแทนมากขึ้นจริงๆ
เมื่อวานได้โทรศัพท์ไปถามข่าวคราวของลูกศิษย์ที่เพิ่งซื้อบ้าน ยังต่อเติมครัวไม่เสร็จเลย บ้านเขาจมไปในน้ำเหลือหลังคา ไม่สามารถขนของออกมาได้เลย (ตู้เสื้อผ้า โต๊ะเครื่องแป้ง โต๊ะคอมฯ เก้าอี้ เครื่องเรือนอีกหลายชิ้น meepole เพิ่งให้เขาไปได้ประมาณ 3 เดือน จมหายไปหมด) ก็ได้ข่าวที่เศร้าใจว่า ของคนอื่นๆอีกหลายบ้านที่พุนพินถูกงัดบ้าน โดยงัดเข้าทางหลังคา เพราะน้ำยังสูงอยู่ก็ลอยเรือมา เปิดหลังคาได้เลย ตอนนี้เขาต้องเหมาเรือที่ราคาสุดโหดเช่นกัน แต่ต้องยอมจ่ายเพื่อแวะเข้ามาดูบ้าน แม้รู้ว่าของที่มีอยู่จมน้ำหมดแต่ก็ไม่อยากจะซ่อมหลังคา หรือเสียของอื่นๆอีก
เมื่อวันที่รถติดกันมากมายบนสะพานที่หัก และทรุด จนเลี้ยวกลับกันได้ก็กลับ แต่คันที่ติดข้างในออกมาไม่ได้ ติดอยู่บนถนนเซาเทอร์นเป็นครึ่งวัน เป็นวัน ไม่มีอาหารและน้ำ แต่พบว่ามีการนำข้าวกล่องไปขายกล่องละ 80 บาท เพื่อนของเพื่อนเขาโทรศัพท์มาบอก ก็ไม่รู้ว่าจะต้องพูดอะไรออกไป นอกจากถอนหายใจ เฮ้อ!!
ภาพนี้จาก: oknation.net
แต่ในท่ามกลางเรื่องเหล่านี้ ก็มีสิ่งดีๆ ได้ยินเสียงเฮลิคอปเตอร์ ทุกเช้า จนค่ำกลับมาบ้านก็ได้ยินอีก กองทัพอากาศทำงานได้ดีจริงๆ ลำเลียงคนป่วย อาหารฯ ทหารบกหลายส่วนก็เริ่มต้องไปช่วยขุดดิน กวาดดิน ออกจากบ้านชาวบ้าน และสถานที่ต่างๆ หลังจากงานนี้ หากน้ำลดแล้วก็ต้องเป็นหน้าที่ของทหารช่าง ที่ต้องถูกส่งไปช่วยสร้างบ้านให้ชาวบ้านอีกมากมาย
มีหลายภาคส่วนช่วยกันตั้งหน่วยรับบริจาค ทั้งเอกชนและภาครัฐ หน่วยงานหลายภาคส่วนร่วมกันคนละไม้ละมือช่วยสงเคราะห์ในสารพัดเรี่อง ทั้งการลำเลียงคนเจ็บ คนป่วย และอพยพขนของ มูลนิธิต่างๆก็มีรถออกช่วยลำเลียงของ กระจายข่าว สื่อมวลชน วิทยุชุมชน ที่ช่วยกันประกาศข่าวต่างๆ โดยเฉพาะในช่วงหลังปัญหาหนักสุดคือการตอบคำถามเส้นทางการเดินทาง
สภากาชาดไทยตั้งหน่วยครัวกาชาด ที่ meepole โชคดีได้มีโอกาสเข้าไปช่วยบรรจุอาหาร ไปเห็นการทำงานที่เหน็ดเหนื่อยของจนท.กาชาด ที่มาจากนครฯ และกรุงเทพ ตลอดจนมีผู้สูงวัยจากกลุ่มต่างๆผลัดกันมาช่วย บางวันมีเด็กๆ มาช่วยบ้าง ไม่ว่าจะมามากหรือน้อยแต่ก็มีคนมา มีความสุขใจที่เห็นในแต่ละวันมีคนเอาของมามอบให้กาชาดเอาไปแจกจ่าย เอามาปรุงอาหาร
จากประสบการณ์ตรงนี้อยากจะบอกต่อว่า หากจะต้องเกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก ในช่วงแรกที่มีการตั้งครัวกาชาด นั่นแสดงว่าต้องมีผู้คนเดือดร้อนมากมาย และไม่สามารถหุงหาอาหารหรือช่วยตัวเองในเรื่องการออกมายังที่ต่างๆได้ในช่วงนั้น
หากจะบริจาคควรส่งเป็นอาหารสดมาที่ครัวกาชาด ไม่ว่าจะเป็นไข่เค็ม ไข่สด (ไข่เป็ด และไข่ไก่) ไก่แช่แข็ง (ไก่จะดีกว่าอย่างอื่น) ผักสดไม่ได้ใช้เพราะกลัวว่าอาหารจะเสียง่าย เพราะบางจุดกว่าจะลำเลียงไปถึง และบางจุดเผื่อเขาเก็บอาหารไว้กินอีกมื้อได้ ข้าวสารต้องการมาก น้ำปลา น้ำตาลทราย น้ำปลาซอง ช้อนพลาสติก (ใช้มากจริงๆ) ห่วงยางรัดของ
หากจะบริจาคหมี่ซอง ก็ต้องคิดว่าชาวบ้านยังเอาไปทำอะไรไม่ได้ในช่วงแรก ทำให้หิวน้ำมากขึ้นอีก (อันนี้คนส่วนมากไม่คิด) ถ้าจะให้กันช่วงที่มีไฟฟ้า มีครัวแล้วก็คงดี หรือมีน้ำดื่มพอเพียง ส่วนน้ำดื่มเป็นของจำเป็นยิ่งยวด เพราะเราอดอาหารได้นานกว่าอดน้ำ
มีวันหนึ่งที่ข้าวสารจะไม่พอ meepole และเพื่อนออกไปหาซื้อ และก็ไปร้านที่ขึ้นราคาข้าวแพงกว่าปกติถึง100 บาท/15 กก. (จาก420 เป็น 520 บาท) ขากลับผ่านจุดรับบริจาค เห็นข้าวสารวางหลายสิบห่อ เลยทนไม่ได้ เพื่อนจอดรถแล้วก็เข้าไปบอกที่จุดนั้นว่า หากมีข้าวสารมากในช่วงนี้ อยากจะให้เอาไปให้ต่อที่กาชาด (บอกให้เขาเอาไปให้ ไม่ได้จะช่วยเอาไป กลัวเขาหวาดระแวง) เพราะตอนนี้ขาดข้าวสารและเขาสามารถหุงส่งตรงไปยังชาวบ้านได้เลยทันที ในตอนนี้อีกหลายวันที่ชาวบ้านไม่สามารถจะทำอะไรได้เลย เขาตอบว่าเดี๋ยวถามท่านผู้การก่อน..ฟังเสียงแค่นี้เราสองคนก็รู้ว่า แห้ว !! ไม่มีประโยชน์ ... แต่ก็ยังอยากให้ความคิดว่า ควรใจกว้างๆ สิ่งของที่ใครให้มาก็ตาม การส่งให้ถึงมือผู้รับในแต่ละวันโดยหน่วยงานที่มีศักยภาพในการส่งได้ทั่วถึงและเร็วเป็นดีที่สุด ดีกว่าตั้งกองไว้ให้เห็นว่ามีคนให้มาเยอะ จนถึงวันที่ความจำเป็นหรือความต้องการลดน้อยลงไปแล้วย่อมได้ประโยชน์น้อยกว่า
เชื่อว่าเจตนาของการให้ ของทุกคนคือ ต้องการบรรเทาทุกข์ของผู้เดือดร้อน ใครเป็นคนให้ ใครจะเป็นคนมอบให้ไม่สำคัญ (ที่มีมาบ่นให้ได้ยินว่า ของต้องรอ..มาร่วมถ่ายภาพรับ-ส่งของก่อน ) ที่สำคัญคือ ขอให้คนเดือดร้อนได้รับโดยเร็ว ดังนั้นหากเข้าใจความรู้สึก และเจตนาตรงนี้แล้ว การจัดการอะไรหลายอย่างจะเร็วขึ้นได้
ความเห็น (31)
ชีวิตคนกับธรรมชาติอยู่ด้วยกัน ทำร้ายกัน ดีกัน ขาดกันไม่ได้
ทุกครั้งที่เกิดภัยพิบัติ ก็มักจะได้ยินเรื่องราวอย่างนี้ตามมา
เสมอๆ
- สวัสดีค่ะ
- ทำไมนะคนเราถึงทำร้ายกันเอง
- ทำไมนะระบบการตัดสินใจเร่งด่วนจึงทำไม่ได้
- ทำไมนะ ....
- แต่ก็มีคนดีมีน้ำใจอีกจำนวนมาก
- เป็นกำลังใจให้ผู้ประสบภัยค่ะ
- เห็นน้ำท่วมแล้วเศร้าใจ
- แต่เราต้องไม่จิตตกตามเขาครับอาจารย์
- มีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้บ้างครับ
สวัสดีค่ะ
มาเป็นกำลังใจให้คณะและผู้ทำหน้าที่ช่วยเหลือ
และส่งความสุขให้ผู้ประสบภัยทุกท่าน ขอให้มีกำลังใจเข้มแข็งต่อไปนะคะ
การทำงานด้วยใจไม่มีวันเหน็ดเหนื่อยค่ะ
มาให้กำลังใจค่ะ สู้ต่อไปเพื่อเพื่อนร่วมโลกที่ทุกข์ยาก
- สวัสดีครับอาจารย์
- มาเป็นกำลังใจให้กับ จนท.ทุกท่านครับ
- ว่าไปก็ไม่น่ามีเหตุการณ์การกดราคาข้าวของกันเลยนะครับ เพราะแต่ปัญหาน้ำท่วมก็แย่อยู่แล้วยังมาพบเจอกับการโก่งราคาของแล้วจะหาเงินจากไหนมาได้ในยามลลำบาก น่าเศร้าครับ
เมื่อวานดูข่าวและฟังจากการให้สัมภาษณ์ของประธานบริษัทแล้ว......อายแทนประเทศไทยจริงๆค่ะ "จิตสำนึก"สร้างยากที่สุดในหมู่คนเห็นแก่ตัว...เฮ้อ
แล้วสื่อก็ช่วยประโคมข่าว(ที่จริงหรือไม่จริงไม่รู้)ว่า.....เงินบริจาคที่หลั่งไหลไปช่วยน้ำท่วมภาคใต้ ตั้งเกือบร้อยล้านบาทนั้น ถึงมือและจ่ายออกไปเพียงยี่สิบกว่าล้านเอง อยากจะให้ทำอะไรจริงใจและโป่งใสกันหน่อยนะคะ
เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ประสบภัยค่ะ
สวัสดีค่ะ
มาดึกเลยนะคะ
อยากเห็นชีวิตคนที่เอื้อเฟื้อ จริงใจ ใจใส ใจสบาย เหมือนสายน้ำ (ตอนไม่ท่วมค่ะ :)
สวัสดีค่ะ
|
ได้แต่หวังว่าสักวัน เราจะมี moderate social model สังคมเราคงดีขึ้นเยอะค่ะ
สวัสดีค่ะ 
บางครั้งก็ไม่อยากได้ยินเรื่องราวท่ามกลางการเสียสละของคนมีน้ำใจ เช่นของที่ตั้งกองต้องรอให้....(คุณ AB และคณะ) มาร่วมถ่ายภาพส่งมอบของก่อน จึงจะแจกจ่ายออกไป ทั้งๆที่ของนั้นมีคนมาบริจาคแล้ว ใครก็ได้ช่วยส่งออกให้ถึงมือผู้เดือดร้อนเร็วๆเป็นพอ
บางรายถึงขนาดไว้เรียกลูกค้า เป็นจุดส่งเสริมการขาย จริงๆไม่ผิดหรอกนะคะ แต่ในบางครั้งเรารู้สึกว่าหากทำอะไรด้วยความเอื้ออาทรจริงๆ ไม่มี hidden agenda ก็จะดีไม่น้อย
แต่โลกนี้เหรียญมีสองด้าน โชคดีที่ยังมีอะไรดีๆ ให้เราเห็นและเป็นปลื้มได้เช่นกัน เราก็รับรู้และเรียนรู้ไปพร้อมกันค่ะ
เรื่องขโมย งัดแงะคนประสบภัยนี่แก้ไม่หายเลยค่ะ
ทั้งที่เมืองไทยเป็นเมืองพุทธ
เคยเจอเหตุไฟไหม้บ้านสมัยเรียนมธ.ปี ๑
คุณแม่ขนของออกมาได้ห่อเดียว
ตอนไฟสงบ ของมีค่าในบ้านที่คุณแม่ไม่ได้เอามาหายหมดค่ะ
"ลานินญา" พิโรธ..จนเกิดอุทกภัยแต่หัวขโมยไม่ยอมลาซ้ำเติมเข้าไปอีก
ค่านิยมใครๆ ก็โกงอักกระมังคะ..เห็นใจทุกท่านจริงๆค่ะ
ขอให้การช่วยเหลือถึงมือพี่น้องที่ประสบภัยและวิงวอนให้คนมีศีลมีธรรมกันอย่าซ้ำเติมคนทุกข์ยากอีกเลยค่ะ
..
"ลานินญา" มากับน้ำใต้ช้ำนัก
หัวขโมยโลภลักซ้ำยักยอก
อนาถหนอขอเถิดเปิดใจออก
อย่าให้ชอกช้ำซ้ำกล้ำกลืนทน
กุลมาตา
๖ เมษา ๒๕๕๔
สวัสดีค่ะ
- เห็นน้ำท่วมแล้วเศร้าใจ
ตอนนี้ต้องเปลี่ยนความเศร้าใจเป็นโอกาสที่ใช้เตือนตัวเองให้เห็นอนิจจังว่าไม่มีอะไรแน่นอน หลายๆคนบอกว่าไม่เคยท่วมจริงๆ สุดท้ายก็ท่วมจนจมหาย ชีวิตจึงต้องเตรียมให้พร้อมที่จะไม่มีอะไรให้ได้
-
- แต่เราต้องไม่จิตตกตามเขาครับอาจารย์
ตอนนี้ใช้ธรรมะ พระธรรมคำสอนที่ถูกสอนมาเป็นเสาค้ำยันจิต ก็จะดูเหมือนกันว่าเสานั้นแข็งแรงหรือไม่
- มีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้บ้างครับ
ช่วยมาเป็นกำลังใจทุกวันก็ดีใจหลายแล้วเน้อ..ค่ะ +_+
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณที่ส่งความปรารถนาดีแทนทุกๆใจที่มาช่วยงานกันค่ะ
ไม่เหนื่อยใจ แต่ตอนนี้เริ่มเมื่อยเร็วขึ้นแล้วค่ะ วันแรกยืนได้ตลอดเช้า ตอนนี้ได้ชั่วโมงเศษก็หาเก้าอี้แล้วค่ะ คนไกล้แก่จริงๆ :)
สวัสดีค่ะคุณ
|
ที่นี่ผู้สูงวัยหลายๆคนน่ารักมาก เขามากันเป็นกลุ่มเล็กๆนัดกันมา บางคนมาแล้วบอกว่าคิดถึงต้องมาอีก เมื่อยก็ค่อยๆนั่งทำ เราเห็นแล้วก็คิดว่าเออนะ อีกไม่กี่ปีเราก็จะก้าวสู่วัยนี้ soonๆๆๆๆ :)
ขอบคุณที่แวะมา และยินดีที่รู้จักค่ะ คงได้เยี่ยมเยือนกันอีกนะคะ
| สวัสดีค่ะ |
ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจ พกพากำลังใจในนี้จากหลายๆคนไปเล่าให้ผู้สูงวัยที่มาช่วยงานฟัง สงสัยคงมีสักวันที่ต้องเอาคอมพิวเตอร์ไปเปิดให้ท่านๆเขาดู
หลายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ว่าด้านบวกหรือลบ ให้เรารับรู้และเรียนรู้ แล้วใช้เป็นบทเรียน สอนตัวเรา และเลือกที่จะเก็บสิ่งดีๆไว้สอนคนรุ่นต่อไป
ตอนนี้คงเตรียมพร้อมสำหรับการบวชแล้วนะคะ ใช้เวลาตรงนั้นให้คุ้มค่าทุกๆนาที ตั้งใจศึกษาพระธรรม ฝึกจิตของตน และเคร่งครัดกับตัวเอง โชคดีแท้สำหรับชาติที่เกิดมาแล้วได้บวชในบวรพระพุทธศาสนา ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะ
รู้สึกเช่นเดียวกับ krukui จริงๆค่ะ ยังจำใบหน้าของประธานชาวญี่ปุ่นและคำพูดที่ก้องในหูได้เลยค่ะ
ก็ไม่เข้าใจค่ะว่า คนที่ทำมาหากินกับความเมตตาและเสียสละของคนอื่นๆโดยไม่ละอายได้อย่างไร และแปลกใจเช่นกันค่ะกับคนที่สามารถแปรความทุกข์ยากและน้ำตาของผู้คนเป็นโอกาสหาผลประโยชน์ทุกรูปแบบของตนได้อย่างไร ?
หลายครั้งต้องเตือนตัวเองว่าเขาสร้างกรรมไปแล้ว กรรมก็เกิดกับเขาแล้ว เราก็อย่าสร้างกรรมไม่ดีใดๆก็แล้วกัน สังคมปัจจุบันเราต้องตั้งสติไว้ให้ดีจริงๆค่ะ
สวัสดีครับ ขอมาให้กำลังใจนะครับ
สวัสดีค่ะคุณกุลมาตา
ยิ่งนานวัน ก็ได้ยินเรื่องแปลกแต่จริงในท่ามกลางการทำงานเพื่อช่วยผู้เดือดร้อน ผู้ปิดทองหลังพระ จนท.กาชาดจากนครฯ และกทม.ที่มาทำครัวอย่างเหน็ดเหนื่อยกาย แต่ตอนนี้เริ่มเหนื่อยใจบ้างแล้ว เพราะมีบางกลุ่มที่กำลังใช้ความปรารถนาดีเหล่านี้เป็นเครื่องมือหาเสียง
ก็ไม่ทำอะไร นอกจากได้ฟัง รับรู้ และก็บอกกับตัวเองและผู้เล่าเรื่องว่า กรรมดีเป็นของเราแล้ว ส่วนใครทำอะไรเขาก็รับกันไปเอง เหนื่อยใจเหมือนกันค่ะ
|
สวัสดีค่ะ 
|
ขอบคุณค่ะ ตอนนี้เริ่มต้องการกำลังใจแล้วค่ะ เพราะตอนนี้กำลังทำใจ กับการเอาตัวเองออกไปอยู่ในสังคมนานเกินไป เลยไปรับรู้ และเห็นเรื่องการแสวงหาผลประโยชน์หลายๆรูปแบบท่ามกลางความเดือดร้อนของผู้คน บอกตัวเองว่าอีกวันเดียวเท่านั้น ทนไว้ แล้วจะได้กลับมาในที่ๆเป็นของเราอีก อย่างน้อยเราก็คงเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยให้กำลังใจจนท.กาชาดที่ทำงานอย่างน่ารักมากค่ะ
ขอบพระคุณที่ได้เข้าไปให้ความช่วยเหลือครับ จ่าเสกสรรค์ ส่งภาพมาให้ดูครับ
สวัสดีครับคุณ Mee Pole
เคยถามอาจารย์โชติกะ เรื่องแผ่นดินไหวและสินามิที่ญี่ปุ่น ท่านบอกว่าเป็นเรื่องของกรรม
ส่งกำลังใจมาช่วยคุณ Mee Pole อนุโมทนาในบุญในกุศลด้วยครับ
ไม่เหนื่อยใจ แต่ตอนนี้เริ่มเมื่อยเร็วขึ้นแล้วค่ะ วันแรกยืนได้ตลอดเช้า ตอนนี้ได้ชั่วโมงเศษก็หาเก้าอี้แล้วค่ะ คนไกล้แก่จริงๆ :)
อยากจะบอกให้คุณ Mee Pole ให้ทราบครับ พวกที่มาจากเมืองไทย สุขภาพไม่ค่อยดี เพราะไม่ได้ออกกำลังกาย เดินพักเดียวก็เหมื่อย แก่ได้ก็ออกกำลังกายได้ครับ ผมและภรรยาออกกำลังกายกันมาเกือบสี่ห้าปีแล้ว เวลาไปเที่ยวสามารถเดินเหินได้นาน ต้อง Keep Moving ครับ
สวัสดีครับคุณ Mee Pole
เคยถามอาจารย์โชติกะ เรื่องแผ่นดินไหวและสินามิที่ญี่ปุ่น ท่านบอกว่าเป็นเรื่องของกรรม
ส่งกำลังใจมาช่วยคุณ Mee Pole อนุโมทนาในบุญในกุศลด้วยครับ
ไม่เหนื่อยใจ แต่ตอนนี้เริ่มเมื่อยเร็วขึ้นแล้วค่ะ วันแรกยืนได้ตลอดเช้า ตอนนี้ได้ชั่วโมงเศษก็หาเก้าอี้แล้วค่ะ คนไกล้แก่จริงๆ :)
อยากจะบอกให้คุณ Mee Pole ให้ทราบครับ พวกที่มาจากเมืองไทย สุขภาพไม่ค่อยดี เพราะไม่ได้ออกกำลังกาย เดินพักเดียวก็เหมื่อย แก่ได้ก็ออกกำลังกายได้ครับ ผมและภรรยาออกกำลังกายกันมาเกือบสี่ห้าปีแล้ว เวลาไปเที่ยวสามารถเดินเหินได้นาน ต้อง Keep Moving ครับ
พลิกวิกฤติ ให้เป็นโอกาส..
เรียนรู้ในท่ามกลาง ..การเกิดอุทกภัย
เป็นกำลังใจให้ชาวใต้ครับ
ขอบคุณครับ
|
สวัสดีค่ะคุณ 
|
ก็ทำเพียงช่วยแจ้งต่อไปยังผู้ที่มีอำนาจหน้าที่ๆจะทำได้ และแจ้งข้อมูลไปทางผู้ใหญ่ที่มีจิตเมตตา แต่ทั้งนี้แล้วแต่ทางท่านๆ จะมอบหมายใครหรือพิจารณาจากข้อมูลแล้วจะดำเนินการหรือไม่ อย่างไร ขึ้นกับข้อมูลจริงทั้งสิ้น เพราะการทำงานของผู้ใหญ่บางครั้งต้องรอบคอบค่ะ
ขอบคุณค่ะที่มีส่วนช่วยๆกันในสังคมของแผ่นดินเกิดเรา
สวัสดีค่ะคุณ
|
สำหรับคนญี่ปุ่นพอจะเข้าใจเรื่อง "กรรม" ที่มีมา
สำหรับคนไทย ในอนาคตก็ต้องไม่ประมาทแล้ว กรรมที่ทำในวันนี้ (ตัดไม้ใหญ่ ทำลายป่าธรรมชาติ ระเบิดเขา ขุดเจาะภูเขา ถมทางผ่านของน้ำ ถมตัดถนนยาวโดยไม่มีท่อระบายน้ำผ่าน) จะส่งผลที่รุนแรงขึ้นเรื่อยๆหากไม่สำนึกและปรับเปลี่ยนพฤติกรรม หมื่นล้านที่จะช่วยพัฒนาประเทศในหลายๆด้าน กลายเป็นหมื่นล้านที่ต้องมาใช้ซ่อมแซม และไม่ได้ดีกว่าเดิม
ยืนตักอาหาร มัดถุง pack เป็นชั่วโมงนี่เมื่อยค่ะ แต่ถ้าเดินๆๆๆ จะได้เป็นวันไม่เมื่อยค่ะ หุ หุ
สรุปว่ายืนนิ่งไม่ได้ ต้อง moving เช่นกันค่ะ รอบนี้ปีนขึ้นลงท้ายรถกะบะ วีโก้ เกินยี่สิบรอบ นึกว่าเสร็จแน่ ปรากฎว่าไม่เป็นอะไร สงสัยอานิสงค์ที่ชอบปีนป่ายต้นไม้ เลยรอด :)
แต่จะพยายามออกกำลังกายให้มากๆขึ้นค่ะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
ขอร่วมเป็นกำลังใจให้กับชาวใต้นะคะ...
สวัสดีค่ะคุณมาตายี
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ วันนี้จนท.กาชาดกลับแล้ว เมื่อวานออกไปแจกอาหารปรุงและของใช้ตามชุมชนต่างๆ ก็เห็นบรรยากาศการรื้อ ล้างบ้าน ตากของ ทิ้งของ เหนื่อยใจแทนมากๆจริงๆ ตอนนี้ยังเขียนออกมาไม่ได้ รอเบรคความรู้สึกก่อนค่ะ
สวัสดีค่ะ
- เมื่อเกิดภัยพิบัติ ทุกคนก็บอกว่า "สติ" เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้ ต้องคุมสติให้ได้
- เรื่องของวินัยก็เป็นสิ่งสำคัญ ติดตามดูข่าวในญี่ปุ่น ดูเขาจะไม่มีอะไรวุ่นวายเหมือนบ้านเรา
- ยิ่งได้ดูข่าว มีแก๊งค์คอยขโมยข้าวของผู้เดือดร้อนที่ขนหนีน้ำท่วมด้วยแล้ว
- ยิ่งสลดใจจริง ๆ ค่ะ
อยากรบกวนถามหน่อยนะคะว่า ตอนที่หน้าประวัติมีปัญหา ไม่แสดงผลคุณ mee_pole
แก้ไขอย่างไรเหรอคะ หน้าประวัติของครูอิงมีปัญหามา 3 วันแล้วค่ะ ขอความ
อนุเคราะห์แจ้งให้ทราบที่นี่นะคะ http://gotoknow.org/blog/yodsapon/434867
ขอบพระคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ อ.นุ
ขอโทษจริงๆค่ะ ตอบข้ามไป หมู่นี้สะเหร่อบ่อยไปหน่อย งานมากแบ่งpartไม่ค่อยทันค่ะ เลยต๊องส์ๆ หุ หุ
"พลิกวิกฤติ ให้เป็นโอกาส..
เรียนรู้ในท่ามกลาง ..การเกิดอุทกภัย"
ไช่ค่ะ งานนี้เรียนรู้มากจริงๆ มากเกินกว่าจะรับได้ในบางเรื่อง แต่ก็ดีที่ทำให้กลับมาฝึกจิตได้ในบางเรื่อง เป็นการทดสอบตัวเรา แต่ว่าบางเรื่องไม่จำเป็นไม่พบดีกว่า
ขอบคุณที่แวะมาค่ะ :)
สวัสดีค่ะครู อิงจันทร์ บ้านกลอนไฉไล
ตอนนี้เข้าหน้าประวัติได้แล้ว ครูอิง คงเช่นกันนะคะ แต่เกิดปัญหาใหม่คือตอนนี้ copy รูปเล็กของแต่ละคน เพื่อเอามาตอบไม่ได้แล้วค่ะ จะรอดูว่าคนอื่นเป็นไหม???
"ยิ่งได้ดูข่าว มีแก๊งค์คอยขโมยข้าวของผู้เดือดร้อนที่ขนหนีน้ำท่วมด้วยแล้ว ยิ่งสลดใจจริง ๆ ค่ะ"
นี่ครูอิงเห็นและอ่านจากข่าวนะคะ ถ้ามาเห็นของจริงด้วยตาตัวเอง ในสถานการณ์ที่มีทั้งคนใจบุญที่นำของมาบริจาค คนจิตอาสาที่คิดจะมาช่วยอย่างเดียวไม่หวังอะไร meepole ได้เห็นทั้งคนที่มาฉวยโอกาสเอาของทั้งของใช้และของกินที่คนบริจาคไป ทั้งคนที่ฉวยโอกาสที่มาเพื่อแสดงตนและหาโอกาสประชาสัมพันธ์ตนเองทุกรูปแบบจริงๆ กระทั่งคนมีการศึกษาที่ประกาศไปทั่วว่าตัวเองบริจาคสิ่งนี้ให้ครัวกาชาด พอถึงเวลาจึงมีคนรู้ความจริงว่าของนั้นเป็นของฟรีที่เขาให้มา งง เป็นไก่ตาแตก!! และมีแบบอื่นๆอีก เลยบอกว่างานนี้เห็นอาการแอบจิตของหลายคน จนบอกตัวเองว่า ทนอีกหน่อย ทำให้คนที่ประสบภัย อย่าให้เรื่องแค่นี้ทำให้จิตตก (และต้องหลบกลับมาในที่ๆของตัวเองที่สงบ สบาย ) เพราะคนเดือดร้อนต้องการหลายๆส่วนมาช่วยกัน อย่าให้มาร (อุปสรรค)ใดๆมากั้นจิต แต่ตอนนี้เสร็จผ่านด้วยดี พาน้องๆ จนท.ครัวกาชาดเคลื่อนที่ไปเลี้ยง คุยกันหลายๆเรื่องลปรร.ค่ะ
•