๗๑๖.ปลูกผักกินได้ : ปลูกผักแล้วได้อะไร


          กิจกรรมกลุ่มของชาว GotoKnow : รายละเอียดกลุ่ม หัวข้อ และประเด็นที่ร่วมกันสกัดโดยคุณมะปรางเปรี้ยว  ประชาสัมพันธ์เชิญชวน  เริ่มแรกที่พบรีบคลิ๊กมอบดอกไม้ให้ทันที  รอลุ้น  ส่งกำลังใจให้กับบล็อกเก่อร์ที่สนใจเข้าร่วมกิจกรรม  และติดตามความเคลื่อนไหวของสมาชิก  ไม่มีเจตนาหือคิดที่จะสมัครเข้าร่วมกิจกรรม  เพราะ “ไม่มีความรู้เพียงพอเกี่ยวกับการสกัดความรู้อันเป็นประโยชน์ต่อผู้อ่าน”  แต่ชอบที่จะติดตามหาความรู้ไปเรื่อย ๆ หรือเขียนในเรื่องตามที่ใจคิดจะเขียนมีสาระบ้างไม่มีสาระบ้าง  เพราะเป็นคนไม่ชอบโจทย์ที่ต้องตอบให้โดนใจผู้อื่น 

 

         ครั้งแรกพี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณ เชิญชวนให้เข้าร่วมสกัดความรู้ “ดั่งลมหายใจ” ของอาจารย์วิรัตน์ คำศรีจันทร์ ฉันได้ตอบปฏิเสธพี่ใหญ่  ทั้งที่ความเป็นจริงได้รับมอบหนังสือจากอาจารย์วิรัตน์เป็นการส่วนตัวและอ่านจบไปแล้ว  รวมทั้งครั้งนี้นำมาอ่านอีกเป็นครั้งที่สอง  เนื่องจากไม่ทราบจะถอดบทเรียนให้ตรงใจผู้อ่านได้อย่างไร และรู้ตัวว่า “เป็นคนมีความคิดเพียงตื้น ๆ ไม่ลุ่มลึก

 

        ต่อมาได้รับคำเชิญชวนจากคุณ✿อุ้มบุญ✿ ให้ไปเข้ากลุ่มถอดบทเรียนสกัดความรู้ “การปลูกผักกินได้” ฉันได้ตอบปฏิเสธเช่นเดียวกันเพราะเหตุผลเดิม  และที่สำคัญระยะนี้ฉันไม่อยากขีดอยากเขียนเป็นเรื่องเป็นราวผ่านบล็อก  แต่กลับไปสนใจเขียนอย่างอื่นในรูปแบบ Non – Fiction แทน  โดยเป็นการเขียนเล่น ๆ และสนใจกับการอ่านหนังสือมากกว่า

 

          คุณ✿อุ้มบุญ✿ไม่ละความพยายาม  กลับมาชวนให้เข้าร่วมวงอีกครั้งหนึ่ง  คงจะนึกเมตตาสงสารอยากจะให้ฉันมีเพื่อนบ้าง  ไม่ต้องมีชีวิตอยู่แบบคนบ้านบ้านดั่งว่า  เมื่อเป็นเช่นนี้ฉันคงไม่กล้าที่จะเป็นคนใจหินในการตอบปฏิเสธความปรารถนาดีของน้องได้ลงคอ  จึงได้ตอบรับไปด้วยความยินดีและเต็มใจที่จะร่วมวงสนทนาเฮฮาพาทีด้วย  ทั้งที่ยังไม่ทราบว่าจะต้องทำอย่างไร ได้แต่คิดว่า “จะพยายามทำให้ดี ถึงแม้ไม่สามารถเป็นที่สุดก็ตาม

 

          การติดตามความเคลื่อนไหวของกิจกรรมพบว่า  คุณอุ้มบุญได้ระบุประเด็นไว้แล้ว  และมีผู้เลือกข้อ ๑ และข้อ ๒  เหลือข้อ ๓,๔,๕  ตามความยุติธรรมฉันมาเป็นคนที่ ๓  ก็จำเป็นต้องเลือกหัวข้อที่ ๓ ประเด็น “ปลูกผักแล้วได้อะไรและประเภทผักที่ปลูก”  เป็นประเด็นที่ฉันต้องเล่าแบบเชิงสกัดความรู้ผ่านกระบวนการเรียนรู้  เพื่อเป็นข้อมูลจึงขออนุญาตเสนอบล็อก “ปลูกผัก”  ดังนี้

http://gotoknow.org/blog/yaikimz/toc  จำนวน ๑๔ บันทึก

 

บล็อกด้วยรักและศรัทธา ดังนี้

http://gotoknow.org/blog/kimzaz/404303  จำนวน ๑ บันทึก

 

         ก่อนหน้านี้เคยปลูกผักเล่น ๆ จากประสบการณ์ไปเรียนรู้ที่สวนป่ามหาชีวาลัยอิสานของ พ่อครูบาสุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์  ต่อมามีผู้ใจดีให้ความอนุเคราะห์เมล็ดพันธุ์คือ คุณไก่-ประกาย ให้เมล็ดบวบยักษ์   และดร. ขจิต ฝอยทอง  ให้เมล็ดบวบหอมพันธุ์ยาว  จึงนำเมล็ดพันธุ์ที่ได้รับไปทดลองปลูก  ทำให้ได้ผลงอกงาม รู้สึกเป็นความสำเร็จในการปลูกครั้งนั้น

 

         เดิมมีพื้นที่เรือนกล้วยไม้ที่เลี้ยงดูมาเป็นเวลากว่า ๑๐ ปี นับตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่บ้านหลังนี้ครั้งแรก  เป็นการเลี้ยงดูที่สิ้นเปลืองแต่มีความสุขเพราะหลงใหลในความชื่นชอบและโปรดปราน  ก่อนที่จะลาออกจากราชการได้มีความตั้งใจว่าจะเลิกเลี้ยงกล้วยไม้แล้ว  เพราะฐานะทางการเงินเราคงไม่พอที่จะสรรหากล้วยไม้ราคาแพง ๆ ได้อีก เพราะเงินเดือนบำนาญเดือนละไม่มากนัก  มีความจำเป็นต้องอดออม  จึงประกาศให้กล้วยไม้กับเพื่อนไปประมาณ ๓๐๐  กว่ากระถาง

 

        จัดหาเมล็ดพันธุ์ผักมาทดลองเพาะได้แก่ผักกาดขาว  กวางตุ้ง  ฮ่องเต้  คะน้า  ผักชี  ถั่วฝักยาว พริก มะเขือ และนำต้นผักหวาน ผักปังมาตัดกิ่งทดลองปักชำดู โดยปลูกทุกอย่างลงในกระถางหรือภาชนะอื่นที่ไม่ใช้แล้ว  เนื่องจากบริเวณเป็นพื้นปูน  ไม่มีดินให้ขุด  ดินที่สำหรับนำมาปลูกล้วนแล้วแต่ซื้อดินถุง 

 

           การทดลองปลูกผักเป็นการเล่น ๆ ระยะเวลาผ่านไป ๕ เดือน  ซึ่งปลูกโดยไม่มีความรู้ทางการเกษตร  และธรรมชาติความเติบโตของพืชพันธุ์ที่ปลูก แต่ได้รับประสบการณ์ที่มีคุณค่ามากมาย

 

๑.     คุณค่าของความเป็นชีวิต 

๑.๑ การได้เห็นเมล็ดงอก  เกิดต้นอ่อน  รากเล็ก ๆ อ่อนแอไม่แข็งแรง  หากขาดรากต้นไม้จะไม่สามารถเติบโตหมายถึงตาย  ทำให้นึกถึงเด็กวัยทารกที่ต้องประคบประหงมดูแลอย่างดี  รดน้ำอย่างเบา ๆ ไม่เช่นนั้นต้นอ่อนจะเอนราบ

 

๑.๒ หอยทากมาแอบกัดกินต้นอ่อน ใบอ่อน  มีผู้แนะนำให้กำจัดสิ้นซาก  แต่ฉันไม่กล้าทำได้แต่รอจับหอยทากไปปล่อยไว้ในที่รกร้าง ให้กินใบหญ้าใบไม้แทน

 

๑.๓ แมลงเต่าทอง  หลากสีสวยงาม บินไปบินมาเวลาเราแตะมัน ตอนแรกเข้าใจว่าแมลงเหล่านี้มากัดแทะใบผักกาดให้เป็นรู  ภายหลังทราบว่ามันมากินตัวเพลี้ย  ก็รู้สึกดีที่มีส่วนช่วยเหลือเต่าทองทางอ้อม

 

๑.๔ ตัวเพลี้ย มีลักษณะเป็ดเม็ดสีเขียวเกาะกัน เป็นแพ เกาะอยู่ตามใต้ใบผักกาด  ไม่คิดกำจัดมัน  ปล่อยให้เป็นอาหารของเต่าทอง

 

๑.๕ ตัวหนอนสีเขียว  กัดแทะใบไม้จนเหลือแต่กิ่งก้าน  ไม่คิดกำจัดเช่นกัน  แต่จับมันไปปล่อยที่รกร้าง แหล่งเดียวกับหอยทาก

 

๒.คุณค่าทางจิตใจ

๒.๑ สงบ ร่มเย็น และสนุกที่รู้เรื่องบางอย่างตอนแก่  แม้ว่าจะรู้เพียงเล็กน้อยก็ยังดีกว่าไม่รู้อะไรเสียเลย 

 

๒.๒ ไม่ต้องใช้จิตวิทยา หรือนั่งสมาธิก่อนลงมือทำ ไม่อาศัยอารมณ์หรือศาสตร์เชิงลึก  อยากจะทำก็ทำได้  ไม่เลือกเวลา

 

๒.๓ สร้างธรรมชาติให้มาอยู่ใกล้ตัว เมื่อมีต้นไม้ร่มรื่น จึงเป็นที่อาศัยของนกต่าง ๆ มักจะบินมาเกาะให้เห็นใกล้ ๆ ถ้าโอกาสดีก็ยกกล้องขึ้นถ่ายภาพนกไว้ได้

 

๓.คุณค่าของการเรียนรู้

๓.๑  การเพาะเมล็ดเบียดเสียดกัน  ทำให้ต้นเล็ก แคะแกรน

 

๓.๒ น้ำประปา  ควรนำมาใส่ถังพักไว้ก่อนเพื่อให้คลอรีนเจือจางลง  จึงใช้บัวรดน้ำ  ตักน้ำที่พักไว้มารดต้นผักอีกที

 

๓.๓ การใช้บัวรดน้ำ  ทำให้ผักเจริญงอกงามเร็วกว่ารดด้วยวิธีอื่น หรือการใช้สายยางฉีดน้ำ

 

๓.๔ ดินที่ซื้อสำเร็จรูป  มีคุณภาพไม่น่าเชื่อถือ  ต้องซื้อมาทีละน้อยและตรวจดูเนื้อดินน่าจะมีสีดำและร่วนพอเหมาะ

 

๓.๕  ต้นไม้ในกระถางพลาสติกไม่งอกงามเท่ากับต้นไม้ในกระถางดิน  อาจเป็นเพราะความร้อนและอบอ้าว  ส่วนกระถางดินมีความชุ่มชื้น

 

๔. ชีวิตปลอดภัยไม่จ่ายแพง 

 

๔.๑  ได้ผักปลอดสารพิษ  ได้แจกจ่ายเพื่อนบ้าน เป็นที่รู้ใจกัน ไม่ต้องขอ  ใครอยากทานอะไรมาตัดไปได้เลย 

 

๔.๒ ไม่ต้องซื้อให้สิ้นเปลือง  และได้ทานผักสด ๆ  

 

            สิ่งที่มีความหมายต่อฉันมากที่สุดคือ  ตื่นนอนพร้อมถ้วยกาแฟ  ให้อาหารปลา รดน้ำต้นไม้ และดูแลจนเพลิน  กระทั่งรู้สึกหิว  บางทีก็เกือบเที่ยงวัน  ขึ้นบ้านอาบน้ำทำอาหารทาน  กลางวันประหยัดไฟฟ้า  ไม่ต้องเปิดแอร์หรือพัดลม  ตอนเย็นลมโชยพัดพาความเย็นสบาย  แต่ก็ "บอกไม่ได้ว่าทุกข์หรือสุข"  เพราะไม่ใส่ใจ 

 

           ทั้งหมดที่กล่าวมา  เป็นข้อสรุปหลังจากปลูกผักได้ ๕ เดือนแรกตั้งแต่เดือนตุลาคม ๒๕๕๓ ถึงมีนาคม ๒๕๕๔  โปรดติดตามความเปลี่ยนแปลงในบันทึกต่อไปค่ะ

 

 

หมายเลขบันทึก: 433863เขียนเมื่อ 2 เมษายน 2011 21:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:40 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (35)

สวัสดีครับพี่คิม...

แหะ แหะ ว่าจะชวนพี่คิมเขียนถอดบทเรียนค่ายฯ ที่เราไปจัดกันมาก 
แต่เวลาช่วงนี้วุ่นวายมาก เลยไม่ได้ชวน
ตอนนี้ผมอยู่กรุงเทพฯ ครับ
งานยังเพียบเลย ต้องเตรียม proposal และเตรียมสอบสัมภาษณ์ราวปลายเดือนครับพี่ 

ผักพี่คิมงามจริงๆ เลยนะคะ...

ปลูกผักได้อะไรหลายๆ อย่าง แต่ที่แน่ๆ ได้ "กิน" ผักปลอดสารพิษ ฝีมือเราเอง อิอิ

สวัสดีค่ะพี่คิม

ปลูกผักได้กินผัก แต่พี่คิมปลูกผักแล้วไม่กินผัก เพราะสงสาร "ผัก" อิอิ...จำได้น่ะค่ะ

ขอบคุณเรื่องราวการปลูกผักน่ะค่ะ

สวัสดีค่ะ

      กำลังอยากถามพี่ครูคิมว่า จะเขียนสกัดความรู้จากบล๊อคของพี่ครูคิมได้ไหม

ก็พอดีเขียนมาเรียบร้อย..รวดเร็วปานกามนิตหนุ่มนะคะ...  ครูดาหลามาอ่าน

บันทึกชมรมคนปลูกผักกินได้ทั้ง 14 บันทึกแล้ว   กำลังคิดอยู่ว่าจะเขียนอย่างไร 

ก็ได้คำตอบแล้วค่ะ

                                    ขอบคุณมากค่ะ

 

 

  • ชื่นใจจังนะคะพี่คิม แอบปลื้มใจ จนน้ำตาหยด  
  • การปลูกผักทำให้ ✿อุ้มบุญ✿ รู้จักพี่คิม
  • นั่นคือเหตุที่น้องไม่ยอมลดละความพยายาม
  • นอกจากอาจารย์ดร.ขจิตแล้วนั้น ✿อุ้มบุญ✿ ยังได้รู้จัก ท่านอื่นๆอีกมากมาย
  • วันที่พบกันวันแรก ที่งาน KM โดยเฉพาะพี่ใหญ่ ครอบครัวน้องหนานเกียรติ
  • พบกับ น้องเอก น้อง น้องๆทีม G2K อาร์ม ดา  ผึ้ง  ป้าแดง  ดร.วรภัทร  ภู่เจริญ น้องดิเรก ท่านอาจารย์วิรัตน์ อาจารย์หมอJJ ครูหยุย ดร.ชิว  น้องออโต้  ที่พี่แนะนำให้รู้จัก จากเพื่อนสู่เพื่อนขยายข่ายโยงใย  คนที่พี่คิมคบ และรู้จัก ✿อุ้มบุญ✿ ก็รู้จักไปด้วย
  • " กลุ่มฅนปลูกผักกินได้ "  จึงอบอุ่น ประทับใจสำหรับ  ✿อุ้มบุญ✿ ค่ะพี่ เพราะมีเรื่องราว ....และได้ความรู้สึก ......ดีดีเสมอhttp://gotoknow.org/blog/somying-o/410090
  • มิตรภาพ http://gotoknow.org/blog/somying-o/410104

 

 

แวะมาติดตามค่ะ

อ่านซะเพลินเลยค่ะพี่คิม

 

สวัสดีค่ะหนานเกียรติ

เข้ามาทักทายตั้งแต่พี่คิมยังเขียนบันทึกไม่จบ  ทดลองส่งขึ้นว่าสะดวกไหม  ตอนนี้เพิ่มเติมทั้งข้อความและภาพแล้วค่ะ  แวะมาชมใหม่ได้นะคะ

อย่ามาชวนให้ทำอะไรอีกเลยค่ะ  มันเก็บกดบอกไม่ถูก  แค่นี้ก็นับว่าสาหัสแล้วนะคะ  จริง ๆ เพราะเป็นคนไม่ชอบโจทย์ที่คนอื่นตั้งให้ค่ะ

ส่วนเรื่องค่าย ก็หัดเขียนอยู่ค่ะ  ได้เยอะแล้ว

สวัสดีค่ะblue_star

ขอขอบคุณน้องดาวที่ให้ความสนใจกับการปลูกผักด้วย

พี่คิมสรุปเฉพาะ ๕ เดือนแรกนะคะ  กำลังใช้ความพยายามจะเล่าต่อค่ะ

น้องดาวอย่าลืมแวะมาอีกนะคะ

  • สวัสดีครับครูคิม
  • แวะมาอ่านข้อดีของการปลูกผักทานเอง แล้วต้องไปปลูกที่บ้านบ้างแล้วครับ
  • ขอบคุณครับ ให้มีสุขภาพแข็งแรง มีความสุขนะครับ

สวัสดีค่ะหนูรี

จริง ๆ แล้วคนที่นำผักไปทานเป็นเพื่อนบ้านและเพื่อนที่มาเยี่ยมมากกว่าค่ะ  ส่วนพี่คิมเหมือนที่บอกค่ะ  จะเด็ดกิ่งเด็ดก้านก็สงสารค่ะ

เพียงแต่ดูแล ตัดแต่ง ถอนหญ้าเล้ก ๆ และพรวนดินค่ะ

สวัสดีค่ะKRUDALA

พี่คิมก็ทำตามที่เข้าใจ  ในรูปแบบนี้ค่ะ  ว่าเราได้อะไรจากที่เราทำ  เพราะเราคงไม่สามารถไปตอบโจทย์ให้คนอื่นได้หรอกนะคะ

หากทำเช่นนั้น  น่าจะเป็นการเขียนตำราว่าด้วยหลักการความเป็นศาสตร์และศิลป์ที่แม่นตรง พี่คิมไม่กล้าเพราะไม่มีความรู้ประมาณนั้นค่ะ

ที่ถ่ายทอดมา  ออกจากใจและความจริงที่พบค่ะ

สวัสดีค่ะ✿อุ้มบุญ✿

วันนี้เม้นท์ยาว อ่านแล้วมีความหมายยิ่งนัก

พี่คิมขอขอบคุณที่น้องมีความปรารถนาดีต่อพี่คิมมากมายเช่นนี้

ด้วยความพยายามของพี่คิม ก็เป็นตามที่เห็นนี้แหละนะคะ  และจะพยายามต่อไปค่ะ 

ขอขอบคุณที่มาให้กำลังใจ  รวมทั้งเตือนความทรงจำค่ะ

สวัสดีค่ะอิงจันทร์

ขอขอบคุณที่มาเพลินค่ะ

เขียนเล่าไปตามจริง  ไม่เป็นวิชาการค่ะ  หากเป็นวิชาการคงไม่สามารถหรอกน้อง 

รอติดตามความเปลี่ยนแปลงในบันทึกต่อไปนะคะ

สวัสดีค่ะนาย ฐานิศวร์ ผลเจริญ

เจตนาของพี่คิมเป็นการปลูกเล่น ๆนะคะ  ค่าเมล็ดผักอาจจะแพงกว่าซื้อต้นผักมาทาน  แต่มันได้ทำในสิ่งที่เราอยากทำค่ะ

พื้นที่ในบ้านก็ไม่กว้างขวาง  จึงใช้วิธีการตามที่บอก

น้องปลูกแล้ว  นำมาแลกเปลี่ยนกันนะคะ  ขอขอบคุณค่ะ

  • นี่ขนาด "ระยะนี้ฉันไม่อยากขีดอยากเขียนเป็นเรื่องเป็นราวผ่านบล็อก" นะครับ
  • ผมกลับมามองย้อนตัวเอง ตอนเอาบวบยักษ์ของพี่ไก่มาปลูก ก็ไม่ค่อยได้ดูแลเองเท่าไร เขียนไม่ออกครับ

 

สวัสดีค่ะ พี่ครูคิม : แวะมาส่งกำลังใจให้พี่ครูนะคะ =)

สวัสดีค่ะ คุณครูคิมถ่อมตัวจัง นุชว่าคุณครูคิมมีความรู้-ปัญญาปฏิบัติมากมาย เพราะทำเองกับมือ เอาตัว เอาใจลงไปเรียนรู้ลงมือทำในทุกเรื่องที่จับทำให้รู้อย่างลึกซึ้ง คำว่าลึกซึ้งไม่จำเป็นต้องแปลว่า รู้วิชา เทคนิคนั้นอย่างลึกซึ้ง และมันลึกซึ้งที่จิตใจของเรานะคะ การเรียนรู้แบบนี้ทำให้เรามีความอ่อนน้อม อ่อนโยนต่อผู้คนและธรรมชาติอย่างเป็นไปเอง

เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ

สวัสดีค่ะคุณหมอนาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี

พี่คิมจำได้ค่ะ  บวบของคุณหมอ  มีดอกเหลืองอร่ามเต็มต้น

จริง ๆค่ะ เขียนแบบกดดัน จำใจ ก็ได้แบบนี้แหละค่ะ

กำลังจะพยายามเขียนต่อ  ร่วมกิจกรรมแล้วก็ต้องทำให้ดีแล้วหละค่ะ

สวัสดีค่ะคุณณัฐพัชร์

ขอขอบพระคุณค่ะ

กำลังใจ  ทำให้พี่คิมมีมานะพยายามที่จะเขียนบันทึกและร่วมกิจกรรมนี้ให้ดีค่ะ

พี่คิมไม่มีความเข้าใจรูปแบบเกี่ยวกับทางวิชาการมากนัก  ถ้าเป็นแบบบ้านบ้านก็พอไหวค่ะ 

เห็นใจคนบ้านบ้านเถอะนะคะ  ฮิ ๆ ๆ ๆ

สวัสดีวันอาทิตย์ครับพี่คิม...

เข้ามาชมรูปภาพเพิ่มเติมครับ
กำลังค้นเอกสารเขียน proposal
ที่ดอยมูเซอตอนนี้ชาวบ้านกำลังใจดีขึ้น เพราะการเสี่ยงทายกระดูกไก่ของหมอผีบอกว่าชาวบ้านจะชนะในการต่อสู้เรียกร้องครับ  

สวัสดีค่ะคุณนายดอกเตอร์

อ่านเม้นท์ของคุณนุชแล้วกินใจน้ำตาซึมเลยค่ะ

ตามนิสัยจริง ๆ เป็นคนไม่ค่อยชอบโจทย์ที่คนอื่นตั้งให้  แต่ชอบตั้งโจทย์เอง ตอบเองมากกว่าค่ะ 

ชอบลงมือทำการทุกอย่างที่ต้องการอยากรู้ อยากเห็นค่ะ  แม้ว่าเวลาจะเนิ่นนานแค่ไหนก็รอคอยและพยายามทำให้สำเร็จได้ค่ะ  ผลออกมาดีหรือไม่ดีคือการเรียนรู้ของตนเอง

กำลังคิดจะปลูกข้าวในกระถางค่ะ  หาวิธีการและเตรียมอุปกรณ์อยู่ค่ะ  ผลเป็นประการใดจะเล่าให้อ่านนะคะ

ดูค่อนข้างอึดอัดและกดดัน  เมื่อได้รับกำลังใจมากมายก็รู้สึกดีว่า มีความเป็นไปได้บ้างแล้ว 

ปลอบใจตัวเองว่า...ทำต่อไปเถอะเรา

ขอขอบพระคุณค่ะ

สวัสดีค่ะหนานเกียรติ

เป้าหมายอีกแห่งที่ต้องไปเรียนรู้คือที่บ้านห้วยปลาหลด  อีกเมื่อไหร่จะได้ไปก็ไม่รู้ เวลานี้ก็ขี้เกียจเดินทางแล้ว

เป็นกำลังใจให้นะกับ proposal  อ้อ...ขอแนะนำหนังสือที่เขียนโดย ดร.ดิเรก ก้อนกลีบ  "ผู้ว่า ดร.ลุยดอย" ว่าจะบอกตั้งแต่วันนั้นแต่ลืมค่ะ  อย่าพลาด  เป็นหนังสือวางตลาดไม่นานนี่เอง

เล่าเรื่องการเสี่ยงทายกระดูกไก่บ้างสิ..น่าสนเนอะ

  • ต่อให้ไม่รู้ ไม่เก่ง แต่ถ้าได้ลงมือทำเองจริงๆ ก็จะหาแง่มุมมาเขียนได้
  • แต่นี่เป็นเพราะผมไม่ได้ลงมือทำจริงๆจังๆครับ เลยเขียนไม่ออก

สวัสดีค่ะ พี่คิม

แวะมาส่งข่าวบอกว่า update บันทึกให้แล้วค่ะ สำหรับกิจกรรมสกัดความรู้นี้ ตั้งใจให้ได้ลองฝึกทำกัน จิงๆ ก็เหมือนการอ่านและจับใจความจากบันทึกน่ะค่ะ แต่หนูเองก็เปิดกรอบการทำกิจกรรมไว้กว้างๆ เพื่อให้สมาชิกได้มีอิสระในการทำงานและมีความสนุกในการทำงานร่วมกันด้วย

ได้เห็นพี่คิมมาร่วมกิจกรรมด้วย ดีใจค่ะ ^_^

ขอบคุณมากๆ ค่ะ

ดีใจและชื่นชมมากๆค่ะสำหรับบันทึกดีๆเช่นนี้..ทั้งภาพและบทเรียนจากประสบการณ์แห่งความสุข จะเป็นแรงบันดาลใจแก่คนปลูกผักกินได้นะคะ..

สวัสดีค่ะคุณหมอนาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี

เรื่องอะไรที่มันผ่านไปแล้ว  พี่คิมว่ามันเสียเวลาค่ะ  พี่คิมชอบเรื่องที่เป็นปัจจุบัน

ตอนนี้กำลังหัดเล่าเรื่องแบบ non-fiction ค่ะ  เอาไว้อ่านเองค่ะ

สวัสดีค่ะมะปรางเปรี้ยว

พี่คิมพยายามจะเล่นบันทึกกิจกรรมของตนเองให้เพื่อน ๆนำไปสกัด  ยังมีต่อเกี่ยวกับความรู้การปลูกผักแต่ละอย่างค่ะ 

แต่เวลามีไม่พอ  พี่คิมจึงเอาแค่นี้ค่ะ  ต้องรีบไปอ่านบันทึกของคนอื่น ๆ

สวัสดีค่ะพี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณ

อย่าลืมแวะไปชมบทเรียนรู้จากบ้านไร่พนมทวนนะคะ  พอได้แล้วค่ะ  รู้สึกกดดันให้เขียน  แต่ก็พยายามค่ะ

เมื่ออ่าน....ปลูกผักกินได้ : ปลูกผักแล้วได้อะไร ตอนที่หนึ่งและตอนที่สอง
ก็ซึ้งใจด้วยธรรมะจากการลมหายใจและทำงานทุกชิ้นของพี่คิมค่ะ

ยิ่งอ่าน     ยิ่งต้องติดตาม....ติด ติด  กับการเขียนของพี่ในหน้าต่อไป.....และต่อไป

อาจ..เพราะ...ได้พลังผัก แบบฮีโร่ Popeye  จึงทำให้พี่แข็งแรง กระปรี้กระเปร่า

มีความสุขกายใจ...ทำงานชิ้นนี้ได้ต่อเนื่องยาวนาน...ด้วยใจ  เช่นวันนี้

 

ขอขอบพระคุณพี่คิม ผู้เป็นครูของแผ่นดิน ค่ะ

 

สวัสดีค่ะคุณแจ๋ว

ยินดีและดีใจที่ได้รู้จักคุณแจ๋วค่ะ

ขอขอบคุณที่มาให้กำลังใจ  ความจริงก็เป็นคนไม่รู้อะไรมากมาย เพียงมีโอกาสได้เรียนรู้ไปเรื่อย ๆ

สำหรับเรื่องนี้  ไม่มีความรู้ที่จะเขียนให้ตรงประเด็นความรู้ของเขาหรอกนะคะ  เมื่อรับมา ...ถูกขอร้องมา  ก็ต้องพยายามค่ะ

นึก ๆ ไปก็เครียดเหมือนกันค่ะ

แวะมาเติมใจ....จริงๆงานนี้ไม่ง่ายค่ะ

แม้นว่า จะ... เป็นการฝึก และ  กิจกรรมสกัดความรู้นี้ ตั้งใจให้ได้ลองฝึกทำกัน

แล้ว.....จะเครียดไปไย...

ให้มีสุขกันเถอะเรา.....ชาวg2k

ขอขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะคุณแจ๋ว

จริงค่ะ  เครียดและไม่สบายใจเล็กน้อย  กับที่ไม่ค่อยจะเข้าใจกับงานแบบนี้ค่ะ

ขอขอบคุณที่มาส่งกำลังใจให้เสมอนะคะ

✿อุ้มบุญ✿มา  รดน้ำและขอพรจากพี่นะคะ

สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ

  • กลับมารดน้ำขอขมา-ขอพรผู้หลักผู้ใหญ่ที่ปัตตานีพร้อมหน้ากันหมด แวะมาสวัสดีปีใหม่และดูพี่คิมปลูกผักครับ

มาขอทำความรู้จักค่ะ ตอนนี้อยากปลูกผักไว้เก็บกินเอง เสริช์หาความรู้มาเรื่อยๆ จึงมารู้จักกลุ่มปลูกผักกินได้ ยินดีจริงๆค่ะที่ได้เจอ ต้องขออนุญาตติดตามค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท