วันนี้มีความรู้สึกเศร้าใจ ตั้งแต่เริ่มตื่นนอนตอนเช้า จริงๆแล้ว เศร้ามาหลายวัน แต่วันนี้เศร้ามากมายเป็นพิเศษ เพราะ การจากไปของสมาชิก จำนวน 2ท่าน ที่จะต้องไปทำงานที่อื่น และต้องกลับบ้านเกิด
*****
คนหนึ่ง คือ เพื่อน ได้ย้ายไปสอนที่โรงเรียนที่อยู่ใกล้บ้าน ส่วนอีกคนหนึ่ง คือ ครูพลอย ครูสอนภาษาจีน ที่ต้องเดินทางกลับบ้าน เพราะครบสัญญา 1 ปี
*****
ครูอ้อยได้พูดคุยกับ ครูทั้งสองคนแบบใกล้ชิด เมื่อวานนี้ ด้วยคำพูดสั้นมาก เพราะ อาจจะสะกดกลั้น ความรู้สึกไว้ไม่ได้ ครูอ้อย มีสิ่งของที่ระลึกให้กับ ทั้งสองท่าน คนหนึ่งได้มอบแล้ว เมื่อวานนี้
ส่วนอีกคนหนึ่ง จะมอบที่สนามบินสุวรรณภูมิ .....โอกาส สุดท้าย บนพื้นแผ่นดินไทย ที่เธอจะจากไปสู่ดินแดนมาตุภูมิของเธอ
*****
ครูอ้อย ปัจฉิมสนทนากับเธอทั้งสองว่า จะจดจำมิตรภาพระหว่างเราไว้เสมอ ขอฝากถ้อยคำไว้ ให้เพื่อนได้พิจารณาว่า.....เราเปลี่ยนคนอื่นไม่ได้ สู้เราเปลี่ยน ตัวเราเอง.....จะดีกว่า พร้อมกับ เชื่อมั่น ในศักยภาพของแต่ละบุคคลเสมอ
*****
บันทึกนี้เขียนที่ GotoKnow โดย ครูอ้อย แซ่เฮ ใน งานของครูผู้สอนภาษาอังกฤษระดับประถมศึกษานอกเหนือจากการสอน
สวัสดีครับครูอ้อย
สมาชิกเก่า มาเสริมกำลังใจให้ครับ