"นก"...ปีกหัก


“หนึ่งครั้งที่เราตวัดปลายปากกา...เราเคยทบทวนกันบ้างใหม?...ว่าเราได้สูญเสียเพื่อนไปกี่คน?”

          หลายวันจาก หลายวันผ่าน ยิ่งเนินนานกลับยิ่งเห็น...สังคมหนึ่ง ตัวตนหนึ่ง วางตนหนึ่ง เสมือนเพื่อนที่คุ้นชิน คุ้นตา และคุ้นใจ ทำทุกอย่างเพียงเพราะใครนั้นเรียกร้อง หรืออาจด้วยใจที่ผูกพันและพันผูก แต่บางครั้งการนำตนเข้าสังคม...กลับถูกมองถูกตีค่า...ว่า “เพียงเศษดิน” คำพูดหนึ่งยังสะท้อนก้องหูอยู่ บอกให้รู้ถึงความเปลี่ยนไปเปลี่ยนแปลงของ “เพื่อนแท้”

          เคยทบทวนตนถึงบันทึกที่เคยเขียน ว่าอย่าตีค่าคนแค่ตรงนั้น หรือตรงนี้ เช่นที่บันทึก "สิ่งที่ค้นพบ...จากภาพวาด"  สิ่งที่เราไม่เห็นซึ่งตัวตน อย่ามองคนในเชิงลบกันอีกเลย บางครั้งกลับมามองตนจากผู้คนที่รายล้อมอยู่รอบกาย เพื่อเป็นฐานในการประเมินตน นกตัวหนึ่งบินร่อนรอนแรมมาจากไกล เข้าฝูงใหญ่ในสังคมอุดมด้วยปัญญา มีอาหารให้จิกกินและพร้อมจะแลกเปลี่ยน เพื่อเพิ่มพูนความรู้สู่ปัญญา แต่ไฉนนกบางตัวถูกตีค่ามาเพียงเพื่อจะ “จับ...จอง...เกาะ...กิ่งไม้สูง” จึงได้คิดทบทวนในคืนมืด...ว่าที่แท้สังคมมองคนที่ตรงไหน?

 “หนึ่งครั้งที่เราตวัดปลายปากกา...เราเคยทบทวนกันบ้างใหม?...ว่าเราได้สูญเสียเพื่อนไปกี่คน?”

 

หมายเลขบันทึก: 42913เขียนเมื่อ 6 สิงหาคม 2006 08:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 15 เมษายน 2012 01:28 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (20)
  • อย่าเพิ่งหนักใจ คิดจะจากกันไปไหน
    อยู่ต่อไปนะใน GotoKnow.Org
    จริง ๆ ที่นี่นกทุกตัวมีอิสระ อย่างเสรี
    เมื่อเราตีความเพื่อหักปีกตัวเอง
    เราก็จะเป็นนกปีกหัก
    แล้วเราจะหักหักปีกของตนทำไม

 

  • อย่าตีค่าสิ่งที่คนอื่นให้ค่า
    เพื่อตัดสินอิสระแห่งตน...เสียซิครับ
    เข้มแข็งและอยู่ต่อไป
    เจ้านกน้อย ขอให้อยู่อย่างอิสระและเสรี

ถ้าเป็นการเข้าใจผิด ก็ไม่ควรจะคิดอะไร เพื่อนแท้ไม่มีวันจะจากไป ถ้าใจยังคิดตรงกัน

นกน้อยตัวนี้ก็เคยบาดเจ็บ แต่นกน้อยตัวนี้โชคดีที่มีพี่นก(อ.ขจิต และ .วิจิตรา) คอยดูแลและรักษาจนอาการบาดเจ็บหายดี ไม่ว่ามนุษย์เราจะมีวิธีการเรียนรู้อย่างไรก็ตาม  แต่การที่เราจะเรียนรู้ได้ดีที่สุดคื่อ  การเรียนรู้อย่างไม่มีความเครียดและด้วยแรงจูงใจที่เกิดขึ้นภายในตัวของตนเอง
ตกคำว่า อาจารย์วิจิตรา ไปขอโทษด้วยคะ

ขอบคุณคุณ "พี่ชายขอบ" กับการให้ "กำลังใจ"
ไม่มีนกตัวไหนคิดจะหักปีกตัวเองแน่ค่ะ
เพียงแต่บางเสี้ยวอารมณ์...ของความคิด

แต่เมื่อสลัดมันออกไปได้...ก็สุข
ด้วยการมองโลกแห่งความเป็นจริง
ว่าสังคม...ประกอบด้วยผู้คนมากมาย
ใครเลยจะคิดเหมือนเรา...เรา ฤ จะคิดเหมือนใคร
หากแต่สติ "นิ่ง" จริง ๆ...จึงเข้าใจคน และอารมณ์ของตน

ขอบคุณสำหรับกำลังใจและการให้ข้อคิดค่ะ
คุณ "พี่ชายขอบ" มักจะเป็นเช่นนี้...เช่นนี้...และเช่นนี้ทุก ๆ ครั้ง ขอบคุณอีกรอบ

เวลาอ่านบันทึกของพี่ Vij ต้องอ่านไปหลับตาไปครับ

เพราะตัวหนังสือที่ถ่ายทอดออกมาสามารถสร้างจินตภาพอย่างน่าอัศจรรย์ครับ

"ใครจะว่าอย่างไร ช่างเขา...ก็ใจเขา
เราก็ทำไปอย่างเรา เหตุเพราะ...เป็นใจเรา"
  • ....ให้นกน้อยได้โบยบินอย่างอิสระ ตามแต่ใจของเจ้านกเถอะค่ะ...เนาะ!
  • นกน้อยต้องบินสูง แล้วจะกล้าแกร่ง
  • ทุกครั้งที่ใช้ปากกา จะมีกัลยาณมิตรมารุมล้อมและช่วยป้องกันครับผม
  • ขอเป็นกำลังใจให้พร้อมน้องนิว จอมซน
  • เห็นไหม พี่เม่ย ผู้ใจดีก็มา
  • มาด้วยคนค่ะ เพิ่งไปฟังเทศน์จากอ.ชยสาโรมามีของมาฝากค่ะ
  • อาจารย์ท่านกล่าวว่า ทุกข์กับสุขนั้นเป็นของคู่กัน
  • เมื่อไหร่ที่เราทุกข์มาก สุขก็จะน้อย
  • เมื่อไหร่ที่เราทุกข์น้อย เราก็จะสุขมาก
  • กินใจดิฉันจริง ๆ

 

ขอบคุณ...คุณไม่แสดงตน ค่ะ ที่มาให้กำลังใจ "เพื่อนแทน" อย่างไรก็คงจะเป็นเพื่อนแท้อยู่ในใจตลอดไป

น้องนิว...คนสวย ขอบใจมากจ๊ะที่เข้ามาให้กำลังใจ...พี่จะจำคำสอนของน้องนิว...เอาไว้ให้ขึ้นใจเลยค่ะ

คุณน้อง "ปภังกร" ค่ะ เวลาอ่านบันทึกพี่อย่าหลับตาสร้างจินตภาพนานนะคะ พี่กลัวว่าน้องจะหลับลืมค่ะ (แซว...ค่ะ)

ขอบคุณ "พี่เม่ย" ค่ะ สำหรับคำสั่งสอน ชอบจังค่ะ
"ใครจะว่าอย่างไร ช่างเขา...ก็ใจเขา
เราก็ทำไปอย่างเรา เหตุเพราะ...เป็นใจเรา"

ขอบคุณ "คุณ ขจิต" ผู้ใจดีและมาพร้อมกำลังใจตลอด ปลายปากกาตวัดแต่ละครั้งสามารถสร้างมิตรแท้ได้ แต่คนส่วนใหญ่มักตวัดปลายปากกาด้วยอารมณ์แห่งตน โดยไม่มองรอบด้าน...ถึงความรู้สึกของบุคคลอื่น จึงมักเกิดปัญหาตามมามากมาย

ขอบคุณ "คุณ ศุภลักษณ์" มิตรใหม่ที่นำสิ่งดี ๆ มาฝาก...จะพยายามทำให้ทุกข์น้อยที่สุดค่ะ

เมื่อไหร่ที่เราทุกข์มาก สุขก็จะน้อย
เมื่อไหร่ที่เราทุกข์น้อย เราก็จะสุขมาก

ขอเป็นกำลังใจให้คะ..กำลังใจที่ยิ่งใหญ่  น่าจะอยู่ในจิตใจของตนเองมากกว่า 

ขอบใจ...น้องสาวคนสวยอีกครั้งค่ะ
ตอนนี้พี่เก็บกำลังใจ...ไว้ในใจ ล็อคไว้เรียบร้อยแล้วค่ะ
จะไม่ให้ออกไปเพ่นพ่านแถวไหนอีกแล้วจ้า...

มีอะไร..ไม่สบายใจหรือเปล่าคะ...

ท้อได้...แต่ก็ต้องลุกเดิน...เพราะยังมีลมหายใจ...

...

คนเรามักลืม...ลมหายใจ "ตน"..เสมอ

ขอบคุณ Dr.Ka-Poom ค่ะ...ที่เข้ามาถามไถ่ความเป็นไป

เมื่อได้สลัดความคิดที่ทำให้เราไม่สบายใจทิ้งไปได้
เราก็จะรู้สึกสบายใจ...ทุกอย่างอยู่ที่ความ "เข้าใจกัน"
เห็นด้วยค่ะ "คนเรามักลืม...ลมหายใจ "ตน"..เสมอ"


  • กรุณาอย่ากั้นใจตายนะครับ
  • แบบว่าช่วงนี้ไม่ค่อยมีเงินนะครับ
  • (ล้อเล่นครับ)
คุณ "ขา...จิต...ขา" มาแบบนี้แหละที่ชอบ

รู้ใช่ใหมค่ะ...ว่าชอบภาพการ์ตูนภาพนี้มาก ชอบที่สูดๆๆๆ
อย่าว่าแต่คุณ "ขจิต" เลยค่ะที่ไม่มีเงิน Vij ช่วงนี้ก็กรอบเชียวค่ะ...พูดดักไว้ก่อนกลัวคุณ "ขจิต" จะมาขอ...(ยืม) เงิน (ยิ้ม ๆ)
  • อยากอ่านเรื่องอื่นอีกครับ
  • ไม่อยากเป็นนกปีกหัก ขอเป็นนกบินหลาดีกว่า
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท