-ปณิธิ ภูศรีเทศ-
(ภาพสีน้ำ:ต้นไม้ใน ม.ราชภัฏพิบูลสงครามพิษณุโลก-ปณิธิ)
ใครบางคน พบกัน เพียงวันเดียว
ก็กลมเกลียว ผูกใจรัก สมัครสมาน
อาจอีกใคร หลายคน พบเนิ่นนาน
ยังมิอาจ ประสาน สัมพันธ์ใจ
แม้นชะตาต้องกันวันแรกพบ
เพียงแค่สบนัยน์ตากันยังหวั่นไหว
ตาแอบเผยแววตาอันห่วงใย
ตาแอบให้ความหมายด้วยสายตา
"เฮ้อ เกือบจบไม่ลง ขออภัยนะคะวันนี้แต่งกลอนไม่ค่อยออกเลยค่ะ"
ภาพสุดสวยรวยกวีที่ดีเลิศ
สุดประเสริฐเพริศพราวราวกับฝัน
ปณิธิผสมผสานบ้านอิงจันทร์
ร่วมสร้างสรรบรรเลงเปล่งวจี
สวัสดีค่ะคุณปณิธิ
ได้พบกัน ล้วนเป็นบุญวาสนา
สัมพันธ์ ล้วนต้องอาศัยการกระทำ
จดจำด้วยใจ แสดงออกทางกาย
คิดอะไร ทำอะไร ใครจะไปรู้ ถ้าไม่เห็น
รู้ทัน หนีทัน ล้วนเป็นโชคดี.....
"สายสัมพันธ์" สัญญาพาให้แปลก
ก็ตอนแรกใฝ่หาเข้ามาใกล้
แล้วค่อยค่อยตีจากพลัดพรากไป
วันสุดท้ายจากกันหมดสัญญา
หากสัมพันธ์เลือนรางลงที่ตรงนี้ จะต้องมีวันหนึ่งซึ่งฟ้าใส อิสระภาพหอมหวานสมานใจ ทุกข์ระทมห่มใกล้ได้คลี่คลาย หากสัมพันธ์หลบเร้นลงที่ตรงนี้ ผ่านเดือนปีมีดวงใจ(แต่)ไร้ความหมาย "แอบรักเขา" ทุรนร้าวแทบละลาย ฉากสุดท้ายเกินก้าวล่วงบ่วงดวงใจ.....
สวัสดีค่ะ...
ยิ่งนานวัน ยิ่งถดถอย...ลดน้อยลง
ช่างลืมหลงในสัมพันธ์จนขวัญเสีย
ทุกข์มารุมสุมใจไฟลามเลีย
ใจละเหี่ยเสียใจไปอีกนาน