Sakura + Koyo Trips 2010: ชมย่านเมืองเก่าทาคายาม่าและตลาดเช้าริมน้ำ


ประทับใจเมืองทาคายาม่าจริงๆ สวยงามด้วยภูมิศาสตร์ คืออยู่ในอ้อมกอดแห่งขุนเขา พื้นที่มีระดับสูงต่ำไม่แบนเรียบน่าเบื่อ และมีแม่น้ำไหลผ่านกลางเมือง ตึกรามบ้านช่องก็ไม่แน่นอัดด้วยอาคารสมัยใหม่

 ป้ายบอกทางอยู่ที่พื้น

การเดินชมเมืองและย่านเมืองเก่าสามารถทำได้อย่างสบายๆ ไม่ต้องนั่งรถ ไม่ต้องรีบเร่ง ทำให้รู้สึกถึงวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมของคนญี่ปุ่น

 

เริ่มกันที่ใกล้ๆ สะพานแดงนากาบาชิ ซึ่งช่วงใบไม้เปลี่ยนสีในเช้าที่ฝนตกชุ่มฉ่ำก็งามซึ้งดี รักจะเที่ยวต้องไม่กลัวแดด กลัวฝน กลัวหนาวค่ะ

มาจากทางในเมืองก็ต้องข้ามสะพานนี้ มาทางซ้ายมือของภาพ เพื่อไปชม ย่านเมืองเก่า หรือ ซัง-มาชิ ซูจิ

ย่านเมืองเก่ายังเป็นชุมชนที่มีชีวิตชีวา เขาอนุรักษ์อาคารบ้านเรือนย่านนี้ไว้อย่างดี เห็นเป็นอาคารห้องแถวไม้สองชั้นแบบญี่ปุ่นโบราณสมัยเอโดะ สีดำๆดูคลาสสิค อยู่บนถนสามเส้นสั้นๆขนานกัน ใช้เวลาเดินชมไม่นานหากไม่แวะเข้าทุกร้าน หรือแวะเข้าชมหอนิทรรศการเกี้ยวลาก ซึ่งน่าชม(แต่เราไม่ได้เข้าชม)เพราะทาคายาม่ามีชื่อเสียงในเรื่อง งานแห่เกี้ยวลาก ใน เทศกาลทาคายาม่า ปีหนึ่งมีสองครั้ง ฉลองฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง เป็นงานใหญ่มากที่นักท่องเที่ยวตั้งใจมาชมกัน

หากใครขี้เกียจเดิน หรือนึกครึ้มใจอยากย้อนยุคมากๆก็นั่งรถลากได้ค่ะ

หน้าอาคารมีร่องน้ำไหลผ่าน น้ำสะอาด ใสแจ๋วค่ะ ไม่ใช่ทางระบายน้ำทิ้งอย่างบ้านเรา นอกจากร้านค้าสินค้าหลายหลาก ทั้งของกิน ของใช้ ของที่ระลึกเขาจะตกแต่งร้านค้าให้ดึงดูดใจ แขวนตุ๊กตาซารุโบโบะนำโชคแล้ว หน้าห้องแถวทุกห้องแม้ไม่ใช่ร้านค้าเขาก็จะมีกระถางดอกไม้ หรือการประดับอย่างมีศิลปะชวนมองตลอดสองข้างถนนเชียวค่ะ

ที่เห็นลูกสีส้มๆห้อยๆเป็นราว คือ ลูกพลับ เพื่อทำลูกพลับแห้ง พอแห้งได้ที่ราคาแพงไม่ใช่เล่นนุ่มหวาน อร่อยกว่าลูกพลับแห้งจากเมืองจีนมาก

จากย่านเมืองเก่าใกล้สะพานแดง ดูจากรูปจะเห็นอยู่ลิบๆในสุด ย้อนขึ้นมาผ่านสะพานสีเขียวอมฟ้า มาจนถึงสะพานคอนกรีต ก็จะถึงจุดเริ่มต้น ตลาดเช้าริมแม่น้ำมิยางาว่า มีป้ายบอกชัดเจน

ถึงไม่มีป้ายมาถึงก็จะรู้เองเพราะจะเห็นพ่อค้าแม่ค้าตั้งแผงขายของฝั่งซ้ายมือขนานไปกับแม่น้ำ เห็นผลิตผลการเกษตรเยอะแยะ ผักสดๆทั้งที่คุ้นตา และที่แปลกตา ได้เห็นรากวาซาบิของจริงด้วย มีศิลปินมาตั้งแผงด้วยทั้งงานวาดภาพ ทำเครื่องประดับ และอื่นๆ ส่วนฝั่งขวาจะเป็นร้านค้าถาวรและบ้านคน เราเดินตรงกลางหันซ้ายหันขวาดูของกันจนตาลาย

ให้เห็นภาพตลาดเช้าสองฤดูเทียบกัน

ภาพริมขวาบน เป็นช่วงต้นเดือนเมษายน หน้าซากุระบานแต่ที่นี่ยังไม่บาน

ภาพขวาล่าง เป็นที่แห่งเดียวกันใน ฤดูใบไม้เปลี่ยนสี ช่วงปลายเดือนพฤศจิกายน

ผู้เขียนเป็นคนชอบเดินตลาด ทั้งตลาดสด ตลาดในห้างหรือซุปเปอร์มาร์เก็ต คิดว่าการได้เห็นข้าวของที่ขายทำให้จินตนาการถึงการกินอยู่ ชีวิตของผู้คนในที่แห่งนั้นได้

ที่จริงตลาดเช้ามีสองแห่ง อีกแห่งอยู่ใกล้ๆสะพานแดงฝั่งตรงข้ามย่านเมืองเก่าบริเวณศาลาว่าการเมืองยุคเอโดะ ข้อมูลบอกว่าของที่ขายคล้ายๆกัน เนื่องจากฝนตกเราจึงตัดสินใจจะชมแค่ย่านเมืองเก่าและตลาดเช้าริมแม่น้ำมิยางาว่าที่น่าจะมีบรรยากาศกว่า

ทั้งสองครั้งผู้เขียนได้อุดหนุนแอปเปิ้ล สดกรอบ ฉ่ำ หอมหวานติดใจ ที่สองคนตายายช่วยกันขาย ปอกเปลือกและหั่นเป็นชิ้นให้เสร็จ เป็นเสบียงบนรถไฟ

เดินตลาดเช้านี่พ่อค้าแม่ค้าชวนให้ชิมโน่นนี่อย่างยิ้มแย้มเต็มใจ ได้ชิมขนมไปหลายอย่าง

พวกเราได้เห็นทาคายาม่าทั้งตอนเช้า สาย บ่าย เย็น และยามค่ำคืน สวยงามมาก สงบและสะอาดทุกหนแห่ง จนหนูแหม่ม ถ่ายรูปไปก็รำพึงไปถึง แพ็ท ลูกสาวผู้มีฝีมือและชอบถ่ายภาพธรรมชาติ-บ้านเมืองโบราณ ว่าจะต้องพาลูกมาให้ได้ และคงต้องใช้เวลาค้างที่เมืองนี้อย่างน้อยสองสามคืนถึงจะเก็บภาพได้จุใจ

เราค้างกันแค่คืนเดียว ตอนหน้าจะชวนไปชม หมู่บ้านมรดกโลกชิราคาวาโกะ ค่ะ

 

หมายเลขบันทึก: 421070เขียนเมื่อ 18 มกราคม 2011 14:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:36 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (38)

บรรยากาศดีนะคะ

บ้านเมืองสะอาด

ผู้คนใจดี

สวัสดีค่ะ

ดามาชมตลาดสะอาดด้วยค่ะ คิดถึงตลาดสามชุก 100 ปี ก็สะอาด

เป็ดน้อย ปลางามอยู่ด้วยกันน่ารักเชียวค่ะ ขอบคุณมากนะคะ

ตามมาเทียวด้วยค่ะ ญี่ปุ่นเป็นเมืองน่าเที่ยว สะอาด คนมีวินัย อาหารญี่ปุ่นก็อร่อยค่ะ

ขอบคุณค่ะคุณแก้วแก้ว..อุบล จ๋วงพานิช และคุณเกด เกด เกศนี บุณยวัฒนางกุล พร้อมใจกันมาชมเมืองทาคายาม่า หลังจากชวนกันไปชมกล้วยไม้งามช้างกระที่วัดมัญจาคีรีนะคะ

เสน่ห์การเที่ยวญี่ปุ่นก็คือตรงนี้แหละค่ะ สะอาด ผู้คนมีวินัย ใจดี อาหารอร่อย ไปมาหลายครั้งก็ยังไม่เบื่อเลยค่ะ เที่ยวง่าย ปลอดภัย หากเราวางแผนดี ก็ไม่ได้แพงมากมายอย่างที่ใครๆเขาว่ากัน แถมไปเองยังถูกกว่าไปกับทัวร์เยอะเลยล่ะค่ะ

สวัสดีค่ะคุณอ.ดาธิณี ขอบคุณค่ะที่มาทักทาย แม้ภาพและข้อความไม่ขึ้นแต่ก็ดีใจที่ได้เห็นภาพคนมาเยือนค่ะ

สวัสดีค่ะคุณดากานดา น้ำมันมะพร้าว ใช่ค่ะตลาดสามชุกก็สะอาด ของกินหลากหลาย เพียงแต่ร้อนไปหน่อย ช่วงนี้อากาศเย็นสบาย อยากให้อากาศเย็นๆอย่างนี้นานๆเพราะเที่ยวแล้วสบายไม่ร้อน ไม่เหนื่อยง่ายค่ะ

หากบ้านเราชุมชนแต่ละแห่งจะช่วยกันรับผิดชอบด้วยสำนึกจากข้างในของตนเอง รักษาสิ่งแวดล้อมเช่นคนญี่ปุ่นบ้างก็คงจะวิเศษมากเลยนะคะ

  • สวัสดีครับ
  • ตอนนี้เมืองไทยอากาศหนาวไม่แพ้กัน แต่ที่นั่นสะอาด สงบ ได้บรรยากาศของความไม่วุ่นวาย ทั้งตัดกับสีสันของต้นไม้น่าชม น่าไปพักผ่อน ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะคุณชำนาญ เขื่อนแก้ว อากาศเย็นอย่างตอนนี้เราก็เรียกว่าอากาศหนาวแล้วนะคะ ปีนี้หนาวยาวนานกว่าปีก่อนๆ ชอบมากเลยค่ะ แมลงมากวนน้อยไม่เหมือนช่วงหน้าฝน

ได้ไปเห็นญี่ปุ่นมาสองฤดูเปรียบเทียบกัน ชอบฤดูใบไม้เปลี่ยนสีมากกว่าหน้าซากุระบานเสียอีกค่ะ สีสันตัดกันมันให้พลังดีค่ะ

สวัสดีค่ะท่านคุณนายดร.ครูอ้อยเล็กสนใจที่เขาถักพริกนะค่ะ..ได้ถามเขาไหมคะว่าทำไมเขาต้องทำพริกให้สวยขนาดนี้เลย...

สวัสดีค่ะคุณอ้อยเล็ก ถูกใจงานฝีมือนี้เหมือนกันเลยค่ะ เห็นปุ๊ป ปิ๊งทันที

ไม่ได้ถามหรอกค่ะเพราะพี่และคณะไม่มีใครพูดญี่ปุ่นได้สักคนแต่ท่องไปทั่ว ใช้ภาษาท่าทางและรอยยิ้มสื่อสารกันค่ะ

เขาใช้รวงข้าวทั้งช่อและถักสานพริกได้สวยงามมาก พริกเขาเม็ดเต่ง สีแดงสดเชียวค่ะ เขาขายเป็นของที่ระลึก ใช้แขวนห้อยตกแต่ง เจ้านี้คุณยายแกมีตุ๊กตาซารุโบโบะตัวน้อยสองตัวเกาะที่ก้านต้นข้าวด้วยค่ะ เดาๆเอาว่าน่าจะหมายถึงอวยพรให้มีความอุดมสมบูรณ์ (ต้นข้าว)โชคดี(สีแดง)

..ขอบคุณภาพมุมสวยและรายละเอียดดีๆที่ เก็บมาเล่าได้ถูกใจผู้อ่านมากค่ะ..พี่ใหญ่เชียร์ให้ คุณนุช ทำเป็น pocket book ขายนะคะ...

..บันทึกก่อน..พี่บอกว่าจะไปค้นรูปเก่าๆในอัลบั้มเที่ยวญี่ปุ่นมาฝาก..มีรูปนี้ถ่ายกับสามีที่หน้าพระพุทธรูปไดบัทสุ เมื่อ ๓๐ ปีมาแล้ว !! ...คุณนุช ได้ไปสักการะหรือเปล่าคะ..

 

                        

ขอบพระคุณพี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณค่ะที่ค้นภาพแห่งความทรงจำมาให้ชม พี่ใหญ่ต้องเป็นคนเก็บของดีมีระเบียบแน่นอน ภาพสามสิบปีมาแล้วจึงยังอยู่นะคะ

นุชได้ไปสักการะถึงสองครั้งเลยค่ะ ห่างกันสองปี คนละฤดูกาล ยังได้ชื่นชมต้นสนที่รัชกาลที่เจ็ดทรงปลูกเมื่อเสด็จประพาสที่นี่ค่ะ

การได้เห็นองค์พระประดิษฐานโดยมีภูเขาและต้นไม้เป็นฉากหลังให้ความรู้สึกที่สงบงามแต่ยิ่งใหญ่ แตกต่างจากการนมัสการพระในโบสถ์นะคะ

แล้วยังชอบเมืองคามาคุระมากด้วยค่ะ เล็กๆน่ารักดี

ขอบพระคุณพี่ใหญ่ในคำแนะนำที่เป็นกำลังใจให้ทำหนังสือค่ะ ^____^

เพื่อนฝูงหลายคนก็บอกให้ทำ ก็คิดๆว่าจะต้องหามุมเขียนที่ให้แตกต่างจากหนังสือนำเที่ยวทั่วไป จะลองทำเป็นหนังสือทำมือก่อนนะคะ

อ่านแล้วเพลินตาเพลินใจ

ดีใจที่ได้อ่านบทความนี้....

ทำให้มีความรู้และความเข้า แบบสัมผัสได้ด้วยใจ

ขอบพระคุณค่ะ

พิมพ์ตกไปนิดค่ะ

"ทำให้มีความรู้และเข้าถึงข้อมูล แบบสัมผัสได้ด้วยใจ "

                      

พี่ใหญ่มาเยี่ยมอีกรอบหนึ่ง...เพื่อบอกว่าพระองค์ใหญ่ที่นี่ท่านศักดิ์สิทธิมาก เคยอธิษฐานว่าขอให้ได้กลับไปอีก..หลังจากนั้นเพียงหนึ่งปี ได้กลับไปจริงๆ (ความเชื่อเฉพาะตัวนะคะ)

พี่นุชสบายดีไหมครับ เพิ่งเห็นการเก็บพริก แปลกดีครับ  เก็บทั้งต้นเลย บ้านเราปลิดแต่เมล็ด

พี่นุชสบายดีไหมครับ เพิ่งเห็นการเก็บพริก แปลกดีครับ  เก็บทั้งต้นเลย บ้านเราปลิดแต่เมล็ด

สวัสดีค่ะคุณพี่ ขออนุญาตไปเที่ยวด้วยคนค่ะ บรรยากาศงดงามมากค่ะ

ขอบพระคุณค่ะพี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณ นุชก็โชคดีได้ไปนมัสการท่านสองครั้งเช่นกัน เห็นความใหญ่โตและสถานที่ทำให้จิตนอบน้อม รู้สึกเป็นสุขและอยากกลับไปอีกนะคะ แถมเมืองคามาคุระก็น่ารัก ไม่เบื่อที่จะกลับไปอีกค่ะ

สวัสดีค่ะอาจารย์ขจิต ฝอยทอง พี่สบายดี แต่อินเตอร์เน็ตป่วยเป็นโรควิกลจริตค่ะ บริษัทที่ให้บริการอินเตอร์เน็ตกับบริษัทที่เป็นเจ้าของสัญญาณโทรศัพท์เล่นแง่กันปั่นป่วนไปทั้งบางค่ะ ต้องทนเพราะเป็นทางเลือกเดียวสำหรับการใช้ ADSL แต่ตอนนี้แก้ขัดด้วยแอร์การ์ดไปก่อนค่ะ

พริกญี่ปุ่นสีสดเมล็ดใหญ่ ตัดได้เป็นช่อ สวยจริงๆค่ะ พี่ชอบดูดอกไม้ พืชผักและพริกเวลาไปตลาดต่างประเทศ ได้เห็นของแปลกๆดีค่ะ

ขอบคุณอาจารย์ที่แนะนำพี่กับคุณหมอที่โรงพยาบาลอยุธยา หวังว่าคงมีโอกาสช่วยอะไรได้บ้าง พี่ทำอะไรนิดหน่อยกับโรงพยาบาลบ้านแพรก กำลังหาจังหวะเหมาะๆเขียนเล่า เป็นเรื่องงดงามเบิกบานมากค่ะ

ขอบคุณที่มาชมค่ะคุณ...ปริม ทัดบุปผา... การได้มีโอกาสท่องเที่ยวไปในต่างถิ่นทำให้เบิกบานและได้เรียนรู้ชีวิตดีนะคะ

ขอบคุณคุณต้นกล้าค่ะ มาชวนอย่างนี้ช่วยพี่ได้มากเลยค่ะที่จะไม่ตกข่าว

  • พี่นุชครับ
  • อยู่บ้านเรา
  • กำลังทำโครงการรักบ้านเกิด
  • ฮ่าๆๆ
  • พี่นุชสบายดีนะครับ

พี่แปลกใจเสมอว่าอาจารย์ขจิตเหมือนมีตาทิพย์ อิ อิ พอพี่เข้ามาโกทูโนว์ อาจารย์ก็มักจะมทักพี่อย่างทันทีทันใด

พี่สบายดีค่ะ ขอบคุณนะคะที่มาแวะถามไถ่

เขียนถึงโครงการรักบ้านเกิดเมื่อไหร่มาชวนไปอ่านด้วยนะคะ ช่างมีพลังเหลือเฟือ ดีมากค่ะ

..แว้ปๆมาตรงนี้..ถูกใจรักบ้านเกิด...ดูญี่ปุ่นแล้ว..ฝันไปว่า..ชาติหน้าบ่ายๆ..เราคนไทยจะมีระเบียบวิยัยต่อตัวเองและสังคมกับเขาบ่าง..และอาจารย์ขจิตเจ้าขา..เรารักบ้านเกิดกันจริงๆรึเปล่าเจ้าคะ..ถ้ารักแบบทิ้งๆขว้างๆ..อย่างทุกวันนี้...ทำไงดี..(อ้าว...ไปเที่ยวญี่ปุ่นกับคุณนุชไหง..วก..กลับมาบ้านเกิดได้ไม่รุ..อิอิ...(เมื่อไรจาพบกันอีกคะ..สวัสดีค่ะคุณนุช..คิดถึงค่ะ..ยายธี)

ขอบคุณ พี่นุช ที่มีความเห็นให้ไว้ในบันทึก ต้นกล้า ตามมาเเลกเปลี่ยนต่อครับ

แนวความคิดของผมคือ "ทำเรื่องง่ายๆ ที่เกษตรกรเข้าใจ เข้าถึง ได้ง่าย ทำเองได้ดีที่สุด"

บางอย่าง ที่เค้ายังไม่มั่นใจ ผมอาสา "ลงขัน" ทำด้วย ไม่เอากำไร ให้เกษตรกรมั่นใจได้ว่า

ไม่ทิ้งให้เค้าเดียวดาย อีกสิ่งหนึ่งที่ได้ก็คือ ผลลัพธ์จากเเปลงนาเกษตรกร จะบอกกับตัวเกษตรกรเองว่า "ดีกว่าวิธีการเดิมๆอย่างไร" จะต่อยอดขยายผลถึงเพื่อนบ้านในละเเวกใกล้เคียงได้ ...ให้เกิดความเชื่อมั่น

กรณีเมล็ดพันธุ์ อยู่ที่เจ้าภาพ ครับ เอกชนมีทุน ทำในรูปแบบธุรกิจหวังผลกำไร มีหน่วยงานวิจัยและพัฒนา มีหน่วยผลิต หน่วยส่งเสริม การตลาดครบวงจร มี ...

คำถามคือ ภาครัฐทำอะไร ปล่อยลอยแพเกษตรกรหรือไม่.

ทางรอด ในความเป็นจริง คือ "รอใครไม่ได้ รอไป รอมา มันจะอดตาย"  ครับ เริ่ม จากรวมกลุ่มกันให้ได้  แล้วจัดการความรู้ การพัฒนาสายพันธุ์พื้นบ้านเดิมขึ้นมา เพื่อกำหนดเป็น place of origin เป็น village brand ครับ  ส่วนจะทำได้แค่ไหนก็อยู่ที่

"วิสัยทัศน์ผู้นำชุมชน หรือหมู่บ้านครับ"   

บันทึกตอนใหม่ ครับ http://gotoknow.org/blog/supersup300/424672

ตัวอย่าง "เกษตรกรหนุ่มหัวก้าวหน้า เเห่งท่าตะโก กล้าที่จะเปลี่ยน กล้าที่จะเริ่ม กล้าที่จะทำ กล้าที่จะนำ"

  • สวัสดีค่ะ
  • สุขสันต์วันวาเลนไทน์ค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

                        

สวัสดีค่ะคุณพี่ คุณนายดอกเตอร์  ขอบคุณค่ะ

ขอให้คุณพี่มีความสุขในความรักทุกๆวันค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณยายธี,คุณต้นกล้า, คุณบุษรา,และคุณปริม

ขอบคุณค่ะที่มาแวะส่งข่าวคราวและทักทาย ไม่ทราบว่าตาไม่ดี หรือเขากำลังปรับปรุงระบบ มองหา จะลงทะเบียน "เข้าสู่ระบบ" ไม่เจอค่ะ

ขอให้มีความสุขในทุกๆวันค่ะ เตรียมบันทึกใหม่และภาพไว้แล้ว สี่บันทึกแน่ะ ^___^ แล้วมาแวะกันอีกนะคะ

 จะปลูกบ้านลอยน้ำหรือเปล่าค่ะ ดาบอกเบอร์ไว้ก่อนนะคะ ดาอ่านพบในเดลินิวส์ค่ะ

 สำนักสถาปัตยกรรม โทร. 02-2994857 สถาปนิกชำนาญการ คุณ ถิรวีร์ เทพไชย

เวลาน้ำไม่ท่วมก็อยู่บนพื้นปรกติ พอน้ำท่วมก็มีฐานใต้บ้านที่เตรียมพร้อมลอยน้ำค่ะ

มา update บันทึกเพิ่มเติมครับ พี่นุช

"แกล้งข้าว" ให้อดน้ำ รู้จักทำมาหากินเอง ประหยัดน้ำ ประหยัดปุ๋ย ต้นข้าวเเข็งแรง (ภาคต่อ)

http://gotoknow.org/blog/supersup300/toc

 

ขอบคุณค่ะคุณดากานดา น้ำมันมะพร้าวกุหลาบสีหวานหัวใจคู่อย่างนี้ทำให้สดใสดีนะคะ เมื่อวานที่บ้านอยุธยาฝนตกมากวันนี้ยังครึ้มๆต่อ

ไม่ได้ปลูกบ้านลอยน้ำหรอกค่ะ แต่ปลูกบ้านแบบภูมิปัญญาที่ใต้ถุนสูงและไม่ต้องไปคิดมากเรื่องใช้ใต้ถุนถาวรอย่างที่ผ่านมา จะใช้เก็บเรือค่ะ อย่างไรก็ตามขอบคุณค่ะที่บอกข่าวน่าสนใจมาให้ทราบ

ไม่ได้ไปเยี่ยมคุณดานานมากๆเลยนะคะเนี่ย หวังว่าคงสบายดี

ขอบคุณค่ะคุณต้นกล้า บันทึกของคุณมีคุณค่ามาก ดีใจที่คุณเขียนแบ่งปันความรู้และได้ไปอ่าน เชื่อว่าอีกหน่อยต้องมีการรวมเล่มเป็นหนังสือ พี่จะตามไปอ่านค่ะ

  • พี่นุชเป็นอย่างไรบ้าง
  • แนะนำพี่นุชไว้กับโรงพยาบาลอยุธยานะครับ
  • อย่าตกใจเมื่อเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลโทศัพท์หาพี่
  • ฮ่าๆๆ

ใบไม้เปลี่ยนสี สวยจังเลยนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท