เจ้าสว่างอารมณ์หายไปไหน แล้วตอนนี้...เจ้าจะเป็นอย่างไร
คุณครู..เจ้าสว่างอารมณ์ห้องคุณครูหายไปไหน
เสียงท่านพี่ครูชายท่านหนึ่งเอ่ยถามขณะนักเรียนกำลังเดินแถวขึ้นห้องเรียน
ใครหรือคะเจ้าสว่างอารมณ์
ครูตุ๊กแกถามไปด้วยความแปลกใจเพราะเด็กที่ห้องไม่มีใครมีชื่อ หรือนามสกุลนี้สักคน
ก็เจ้าเด็กผู้ชายหน้าแปลกๆที่เพิ่งย้ายมาห้องคุณครูไง...หายไปไหน ผมเห็นเขาวาดรูปแปลกๆดีว่าจะส่งเข้าประกวด....
อ๋อ...เจ้าดิ๊กใช่ไหม ตั้งแต่เปิดเทอมยังไม่มาเลยค่ะ ...
เปิดเทอมสัปดาห์นี้ก็ย่างเข้าสัปดาห์ที่ ๒ แล้ว แต่ยังไม่มีวี่แววว่าเจ้าสว่างอารมณ์ของท่านครูพี่ชาย หรือเจ้าดิ๊ก จะมาเรียนพร้อมกับเพื่อนๆตามปกติ หรือสิ่งที่ครูตุ๊กแกวิตกกังวลจะเป็นจริง
ดิ๊ก หรือ ดิ๊กกี้(ฉายาที่ครูตุ๊กแกตั้งให้เพราะเด็กๆในห้อง ป.๒ข อยากได้ชื่อที่เป็นภาษาอังกฤษ...) เด็กผู้ชายตัวขาวๆสูงๆออกท้วมๆ นิดหน่อย หน้าตาน่ารักเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ยิ้มจนบางทีเหมือนไม่ได้เอาตามาโรงเรียนเพราะยิ้มจนตาหยีแทบจะเป็นเส้นตรง ยิ้มเหมือนโลกนี้ไม่มีเคยความทุกข์ นี่ล่ะมั้ง...ท่านครูพี่ชายถึงเรียกเจ้าสว่างอารมณ์
ดิ๊กย้ายมาเมื่อกลางภาคเรียนที่ ๑ ประมาณกลางเดือนกรกฎาคม วันแรกที่ดิ๊กย้ายเข้ามา ดิ๊กมากับแม่และได้เข้าเรียนห้อง ป.๒ขกับครูตุ๊กแก เพราะห้อง ป.๒ก มีนักเรียนมากกว่า แม่ของดิ๊กได้พูดคุยกับครูตุ๊กแกว่าต้องใช้อะไรบ้าง ต้องซื้ออะไรเพิ่มเติมไหมเพราะรีบมาไม่ได้อะไรมาเลย นอกจากกระเป๋ากับชุดนักเรียน จะต้องใช้เงินเท่าไรพ่อเขาให้ถาม พ่อเขารออยู่ที่หน้าโรงเรียน (ประมาณว่าเท่าไรก็ไม่เกี่ยง...สงสัยพ่อจะมีตัง) ครูตุ๊กแกจึงแนะนำว่าถ้าจะซื้อก็คงเป็นสมุดดินสอ ส่วนหนังสือเรียนและชุดพละเดี๋ยวทางโรงเรียนมีให้ แต่ขอให้ปักชื่อและอักษรย่อของโรงเรียนที่เสื้อนักเรียนด้วย เพราะเห็นว่าที่เสื้อยังว่างเปล่าอยู่ และก็ถามอีกว่าจะซื้อกระเป๋าของโรงเรียนด้วยไหมคะ เพราะเห็นกระเป๋าดิ๊กเก่ามากแล้ว แต่คุณแม่ดิ๊กบอกว่าไม่เป็นไรพ่อเขากำลังจะซื้อให้ใหม่ …….
หลังคุยกันเสร็จครูตุ๊กแกก็สงสัยเล็กๆว่าทำไมถึงรีบย้ายมาถึงขั้นไม่ได้อะไรมาเลย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร สรุปเอาเองว่าสงสัยจะทะเลาะกับทางบ้านฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งจึงย้ายมาหาที่อยู่ใหม่แบบรีบร้อน (เพราะเคยมีกรณีแบบนี้มาแล้วครั้งหนึ่งกับเด็กคนอื่น พ่อแม่เด็กทะเลาะกับตา ยาย จึงต้องอพยพย้ายลูกมาทำมาหากินทางบ้าน ปู่ ย่า)
แต่เหตุการณ์กับไม่เป็นดังที่คิด หลังจากที่ได้พูดคุยสอบถามดิ๊กว่าใครเป็นคนมารับมาส่งดิ๊ก ดิ๊กบอกว่า ก็ตาคนที่ยืนหน้าโรงเรียน (อ้าว......ก็ไหงแม่บอกว่าพ่อ กลิ่นตุๆแฮะ) และเมื่ออยู่ๆไปครูตุ๊กแกสังเกตว่าดิ๊กจะใส่กางเกงนักเรียนสลับกันแค่ ๒ ตัว ตัวแรกไซด์พอดีกับดิ๊กแต่ไม่มีซิป ดิ๊กต้องใช้เข็มกลัดตัวใหญ่ๆกลัดมา(กันดิ๊กน้อยออกมาเต้นระบำ) อีกตัวสภาพสมบูรณ์แต่ตัวใหญ่มาก ดิ๊กต้องรัดเข็มขัดจนขอบกางเกงย่นๆๆๆๆๆเข้าหากันเพื่อไม่ให้หลุด ส่วนเสื้อก็ตัวโคร่งๆแถมตามปกเสื้อก็ยังมีรอยเนาของเส้นด้ายอยู่ เคยถามดิ๊กว่าดิ๊กมีกางเกงนักเรียนกี่ตัว ดิ๊กบอกว่ามี ๒ ตัว แล้วแม่รู้ไหมว่ากางเกงซิปแตก ดิ๊กบอกว่าแม่รู้แต่แม่ไม่มีเงินซื้อให้ อ้าว....ขัดกับคำพูดแม่ที่มาวันแรกอย่างแรง... (..กลิ่นชักตุๆเพิ่มขึ้นทุกที.. ) แต่ดูแล้วแม่ก็คงดูแลเรื่องความสะอาดทุกวันเพราะเสื้อผ้าของดิ๊กไม่สกปรก ครูตุ๊กแกเลยไปขอกางเกงนักเรียนจากหลานๆหรือผู้ปกครองที่สนิทๆกันมาให้แต่ก็ไม่ได้เพราะต่างคนต่างก็ให้คนอื่นไปแล้ว
หลังจากที่ได้พูดคุยกับดิ๊กทุกๆวัน เป็นเวลาหลายๆวันครูตุ๊กแกก็หาที่มาของกลิ่นตุๆคือ พ่อที่แม่พูดถึง หรือ ตาคนนั้นที่ดิ๊กพูดถึงและกลายมาเรียกพ่อในเวลาไม่ช้าไม่นานนั้นเป็นพ่อใหม่ของดิ๊ก น่าจะเป็นคนแถวนี้ ส่วนแม่น่าจะไม่ใช่คนแถวนี้แต่บังเอิญไปพบรักกันเข้าเลยย้ายตามกันมาอยู่ที่นี่ นี่ล่ะมั้ง....วันแรกถึงได้บอกว่ารีบมา แต่ครูตุ๊กแกก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไมถึงต้องรีบมาทั้งๆที่ดิ๊กก็บอกว่า พ่อของดิ๊กก็มีแฟนใหม่เหมือนกัน แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่เพราะดิ๊กบอกว่า อยู่ที่บ้านนี้ดีกว่าอยู่ที่บ้านเก่า ครูตุ๊กแกเลยแกล้งๆถามว่า แล้วพ่อใหม่เคยตีดิ๊กไหม ดิ๊กบอกว่าไม่เคยตี แต่เคยเตะ ดิ๊กเล่าด้วยหน้าตาที่ยิ้มแย้ม อืม...สงสัยพ่อเขาคงจะเตะแบบหยอกเย้าเอ็นดูล่ะมั้งดิ๊กถึงยังยิ้มได้ เพราะดูๆแล้วดิ๊กก็ได้รับการดูแลอย่างดีเหมือนเด็กๆอื่นๆทั่วไป
หลังจากนั้นและผ่านๆมาทุกๆวัน ดิ๊กก็เข้ากับเพื่อนได้ราวกับว่าเรียนด้วยกันมาตั้งแต่อนุบาล นี่ล่ะมังคะที่เขาว่า เด็กๆเหมือนผ้าขาว ถึงจะทอมากจากต่างแหล่งกัน แต่ผ้าขาวก็ยังคงเป็นผ้าขาว ที่กองรวมกันได้อย่างกลมกลืน และดิ๊กก็กลายมาเป็นลูกนอกมดลูกของครูตุ๊กแกเพราะดิ๊กจะเดินตามต้อยๆๆๆ และก็คอยมายืนเมืองๆมองถามนั่นถามนี่อยู่ไม่ห่างจากครูตุ๊กแก แม้ในเวลาที่ครูตุ๊กแกไม่ได้อยู่โรงเรียนหลายๆวัน เช่นไปราชการ ไปแข่งกีฬา หรือลงมาต้อนรับคณะศึกษาดูงาน(ที่มาเยอะมากๆๆๆๆๆๆ) เมื่อกลับมาคนที่ดีใจที่สุดคือเจ้าดิ๊ก ดิ๊กจะส่งเสียงดังลั่นว่า ครูตุ๊กมาแล้ววววววววว...... ด้วยหน้าตาที่แผ่รังสีออร่ามาแต่ไกล พร้อมกับวิ่งมาเกาะมากอดตามแต่โอกาสจะอำนวย ผิดกับเจ้าลูกลิงที่เหลือเพราะทำเหมือนกับครูตุ๊กแกเป็นอากาศธาตุที่บังเอิญพัดผ่านมา(ก็ครูน่ะเล่นหายไปบ่อยๆ พวกหนูชินจนเลิกตื่นเต้นแล้ว)
และความเปลี่ยนแปลงก็เข้ามาหาดิ๊กโดยที่ครูตุ๊กแกไม่ทันได้เฉลียวใจ ......
ในสัปดาห์สุดท้ายก่อนปิดภาคเรียน ขณะที่ครูตุ๊กแกกำลังทำหน้าที่ขายของในร้านสหกรณ์โรงเรียนก็เห็นดิ๊กนั่งทำหน้าปูเลื่อนๆอยู่ใต้ต้นไม้ในขณะที่เพื่อนๆกำลังวิ่งเข้ามาซื้อขนมอย่างสนุกสนาน จึงให้เพื่อนไปเรียกดิ๊กมาถามไถ่จนได้ความว่าดิ๊กไม่มีเงินมากินขนมเพราะแม่ไม่มีเงิน และก็เป็นแบบนี้มาหลายวันแล้ว ครูตุ๊กแกจึงให้เงินค่าขนมดิ๊กและบอกดิ๊กว่าถ้าวันไหนแม่ไม่ให้ก็มาเอาที่ครู และดิ๊กก็มารับเงินค่าขนมที่ครูตุ๊กแกอีกครั้งในวันรุ่งขึ้น หลังจากนั้นดิ๊กบอกวว่า ป้าให้เงิน(เดาว่าน่าจะเป็นพี่สาวพ่อหรือคนข้างๆบ้าน) ถึงดิ๊กไม่มีเงินกินขนมแต่ดิ๊กก็ยังมีรอยยิ้มส่งให้เสมอทุกครั้งที่คุยกัน
วันสุดท้ายของภาคเรียน...วันนี้ดิ๊กคลอเคลียอยู่กับครูตุ๊กแกทั้งวันผิดกับวันอื่นๆที่พอบอกให้ดีกไปเล่นกับเพื่อนดิ๊กก็จะไป แต่วันนี้ไม่ใช่..ดิ๊กยังคงยืนยิ้ม ยิ้ม และยิ้ม ทุกครั้งที่ครูตุ๊กแกบอกให้ไปเล่นกับเพื่อน จนเมื่อสบโอกาสไม่มีใครอยู่ตรงนั้นนอกจากดิ๊กกับครูตุ๊กแก ดิ๊กจึงพูดออกมาว่า
..เมื่อคืนนี้ พ่อกับแม่ทะเลาะกัน พ่อไล่แม่ แม่จะกลับไปอยู่ที่เก่า...
ครูตุ๊กแกคิดว่าทะเลาะกันเดี๋ยวคงดีกัน เลยปลอบใจดิ๊กไปว่า ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวเย็นนี้กลับไปแม่กับพ่อก็คงดีกันแล้ว...ดิ๊กก็ยังคงส่งยิ้มกลับมา
จนตอนเย็นก่อนกลับบ้าน ขณะที่ครูตุ๊กแก นั่งอยู่กับน้องอ้อครูประจำชั้น ป.๒ ข ด้วยกันก็เลยเรียกดิ๊กมาคุยเรื่องนี้อีกครั้งหนึ่ง คราวนี้สิ่งที่ดิ๊กเก็บมานานก็ได้พรั่งพรูออกจากปากดิ๊ก....เด็กผู้ชายตัวเล็กๆที่นอนมองแม่และพ่อใหม่ทะเลาะกันอยู่เป็นประจำ
ดิ๊กบอกว่า.....
พ่อกับแม่ทะเลาะกัน แต่ก่อนแม่นอนกับพ่อ ตอนนี้แม่มานอนกับดิ๊ก แม่นอนหันหลังให้และแม่ก็นอนร้องไห้ ตอนเย็นผมไม่ได้กินข้าวเพราะข้าวที่หุงไว้ตั้งแต่เช้าบูด จะได้กินก็ตอนมืดๆที่แม่กลับมาจากทำงาน
ตอนเย็นผมอยู่บ้านคนเดียว เพราะพ่อไปอยู่กับผู้หญิงใหม่ เมื่อคืนพ่อไล่แม่ แม่บอกว่าวันอาทิตย์จะกลับไปอยู่ที่เก่า
ผมอยากอยู่ที่นี่ อยู่ที่เก่าเวลาอ่านหนังสือไม่ได้ครูก็ตี
พ่อเก่าก็มีเมียใหม่ พ่อใหม่ก็มีเมียใหม่...
และอีกหลายๆคำพูดที่ทำให้ครูตุ๊กแกและน้องอ้อต้องหันมามองหน้ากันโดยไม่ได้นัดหมาย
และนั่นก็เป็นครั้งสุดท้ายที่ครูตุ๊กแกได้เห็นหน้าดิ๊ก ได้พูดคุยกับดิ๊ก เพราะตั้งแต่เปิดเทอมมาดิ๊กก็ยังไม่มาโรงเรียน ถามเด็กที่อยู่ข้างบ้านดิ๊กก็บอกว่าย้ายไปตั้งแต่ปิดเทอม แม่คงพาดิ๊กไปแล้วจริงๆ แล้วตอนนี้ดิ๊กจะเป็นอย่างไร ดิ๊กจะได้เรียนต่อไหม ครูคนใหม่หรืออาจจะคนเก่าจะรักดิ๊กเหมือนที่ครูตุ๊กแกรักไหม เพื่อนของดิ๊กจะดีกับดิ๊กเหมือนบรรดาเจ้าลูกลิง ป.๒ข ไหม ป้าไก่(ผู้ปกครองเด็ก) หาชุดนักเรียนมาให้ดิ๊กได้แล้วนะ ครูยังหวังอยู่นะว่าเช้าวันหนึ่งในเร็ววันนี้ ครูจะได้เห็นดิ๊กจะกลับมาเรียนที่ห้อง ป.๒ข อีกครั้ง เพราะแม่ยังไม่ได้มาทำเรื่องย้ายดิ๊ก ตอนนี้แม่อาจพาดิ๊กไปทำธุระที่อื่นอยู่ก็ได้ เนอะดิ๊กเนอะ.............
ความเห็น (46)
สวัสดีค่ะ
พ่อกับแม่ทะเลาะกัน แต่ก่อนแม่นอนกับพ่อ ตอนนี้แม่มานอนกับดิ๊ก แม่นอนหันหลังให้และแม่ก็นอนร้องไห้ ตอนเย็นผมไม่ได้กินข้าวเพราะข้าวที่หุงไว้ตั้งแต่เช้าบูด จะได้กินก็ตอนมืดๆที่แม่กลับมาจากทำงาน
แบบนี้แหละค่ะ หลีกไม่พ้น ขอเป็นกำลังใจค่ ขอให้ดิ๊กกี้กลับมาเร็ว ๆนะคะ
สวัสดีค่ะคุณครูยายคิม
- บันทึกนี้หนูเขียนเพราะคิดถึงเจ้าดิ๊กจริงๆ ยิ่งเวลาแจกสมุดงาน แบบฝึกหัดแล้วเจอของเจ้าดิ๊กวางอยู่ จะยิ่งคิดถึงและเป็นห่วงค่ะ ว่าเขาจะไปอย่างไร
- หนูก็ภาวนานนะคะ ว่าเช้าวันใดวันหนึ่ง ในเร็ววันนี้ให้หนูได้เห็นเจ้าดิ๊กกลับมาเรียนกับหนูพร้อมรอยยิ้มแบบเปิดโลก สว่างอารมณ์ ..ให้หนูอีก
- เขาน่าสงสารค่ะ..
- ขอบพระคุณคุณครูยายคิมมากค่ะ
- อากาศเย็นๆ รักาสุขภาพด้วยนะคะ ..^____^..
โอ....เรื่องของดิ๊กช่างน่าเศร้าสำหรับชีวิตของเด็กน้อยที่อายุยังไม่ถึง 10 ขวบ
อ่านแล้วพ่อแม่ของเด็กทั้งหลายจะสะท้อนใจไหมหนอ??
ฝากดาวไปบอกดิ๊กด้วย 
ว่าให้กลับมาไวๆ..
สวัสดีค่ะพี่ครูกีร์
- หนูเคยนั่งคิดนะคะว่าเด็กอายุแค่นี้ ทำไมต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย เรื่องที่เด็กไม่ได้ก่อแต่ก็ไม่มีสิทธิเลือก
- หนูก็หวังไว้นะคะว่าถ้าเขาไม่ได้กลับมาเรียนที่นี่ ก็ขอให้เขาได้กลับไปอยู่ที่เก่า หรือที่ใหม่ด้วยความสุข มีชีวิตที่ดีกว่านี้ ไม่ต้องพบเจอกับเรื่องแบบนี้อีก
- หนูยังคิดถึงรอยยิ้มแบบโลกสว่างไสวของเขาอยู่เลยค่ะ(แม้แต่ตอนนี้)
- ถ้าดาวรับฝาก หนูขอฝากด้วยนะคะ
- ขอบพระคุณพี่ครูกีร์มากค่ะ มีความสุขทุกๆวันนะคะ ..^____^..
- เป็นเรื่องราวที่จบลงแบบเหงาๆ
- ปัญหาความไม่เข้าใจกันของผู้ใหญ่
- บางครั้งจะไปลงที่เด็กเต็มๆนะคะ
- ความเป็นเด็กทำให้ไม่มีโอกาสเลือก
- ยังไงก็ขอภาวนาให้ดิ๊กได้ไปพบความสุข
- อย่างน้อยก็ขอให้เท่ากับที่อยู่กับคุณครูตุ๊กแก
- และหากเป็นไปได้ขอให้กลับมาเรียนที่นี่..มาหาครูต๊กแกอีกนะคะ.
เศร้าจังค่ะ.. ป่านนี้ดิ๊กจะเป็นไงบ้างหนอ ก็ต้องอยู่กับแม่เนาะ ภาวนาให้ดิ๊กมีใจที่เข้มแข็ง สว่างอารมณ์ เสมอไป สาธุค่ะ
ครูตุ๊กแกจ๋า...
มาแต่ละทีก็.....ทำเอาน้ำตาซึม..
วันก่อนพี่ไปงานเลี้ยง เจอท่าน ผอ.ท่าไชย กะ พี่ชลิตด้วย
ยังดีที่เป็นเด็กผู้ชายนะครับ..
ถ้าเป็นเด็กหญิง ยิ่งน่าห่วงกว่านี้อีก..
เป็นกำลังใจให้ทุกฝ่ายครับ..
น้ำท่วมลดยังครับ...ท่าจะไต่บันไดลิงเก่งแล้วนะครับ 555
ครูตุ๊ก..แก้ สวัสดีค่ะ
- ฮือ ฮือ ฮือ เศร้าจัง ติ๊กมาแล้วไป เดี๋ยวก็มาอีกค่ะ ขอให้โปรดรอติ๊กกลับมานะคะ
- ปัญหาอย่างนี้เริ่มเพิ่มปริมาณมากขึ้นในสังคมไทยเรา ยิ่งสังคมเมืองใหญ่ ๆ ยิ่งพบเจอมากมายเลยค่ะ
- ขอให้ครูตุ๊ก..อ่านชีวิตให้มาก ๆ ให้ทะลุทะลวงเลยนะคะ จะได้ไม่พบปัญหาเดียวกับแม่ของติ๊ก เป็นกำลังใจให้เสมอ
พี่เหมียว
- ครูตุ๊กแกครับ
- บางทีเป็นปัญหาครอบครัวที่แก้ไขยากมากๆ
- ถ้าครอบครัวไม่อบอุ่น
- เฮ้อ
- พ่อเก่าก็มีเมียใหม่ พ่อใหม่ก็มีเมียใหม่
- วันนี้เจ้าดิ๊กกลับมาหรือยัง ฮือๆๆๆ ป้าครูดาวเรืองก็มาคอยเจ้าดิ๊กด้วยเหมือนกัน
- ทำไมหนอชีวิตจึงเป็นเช่นนี้ สงสารแม่เจ้าดิ๊กด้วย ...การตัดสินใจที่ผิดพลาด
- ทำให้เจ้าดิ๊กเป็นอย่างไรหนอ แต่ถึงอย่างไร อย่าทิ้งเจ้าดิ๊กนะคุณแม่และน้อง ครูตุ๊กแก
- จะมาฟังข่าวดี อีกครั้งเมื่อ เจ้าดิ๊กกลับมาแล้วววววววววววววว นะคะ
ครูตุ๊กแกคะ
อ่านแล้วสงสารดิ๊กมาก
สวัสดีค่ะพี่ครูแป๋ม..
- สงสารดิ๊กค่ะ เรื่องราวของผู้ใหญ่ที่มีผลกระทบกับดิ๊กเต็มๆ โดยที่ดิ๊กไม่มีโอกาสที่จะเลือก
- สงสารแม่ดิ๊กด้วยค่ะ ไม่รู้จะเป็นอย่างไรกันบ้างตอนนี้
- ขอบพระคุณพี่ครูแป๋มมากๆค่ะ
- รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ทุกๆวัน...
- ..^____^..
สวัสดีค่ะพี่ปู
- หนูมั่นใจค่ะ ไม่ว่าจะอย่างไร ดิ๊กก็จะยังคงสว่างอารมณ์ได้เสมอ
- หนูยังนึกถึงรอยยิ้มอิ่มเต็มใบหน้าของดิ๊กได้อยู่เลย เวลายิ้มตาแทบจะเป็นเส้นตรง ตอนนี้คุยกับครูคนไหน ก็มักจะพูดถึงรอยยิ้มของดิ๊กเสมอ
- หวังค่ะ ว่าตอนนี้ชีวิตของดิ๊กจะดีขึ้นกว่าที่เคยเป็น
- ขอบคุณพี่ปูมากค่ะ
- มีความสุขทุกๆวันนะคะ ..^____^..
สวัสดีพี่สาว
- ถ้าไม่บังเอิญได้คุยกับดิ๊กในวันสุดท้ายก่อนปิดเทอม ไม่ได้รู้เรื่องของดิ๊กหนูก็อาจจะไม่รู้สึกอะไรแบบนี้มากนัก เขาหายไปหนูก็อาจจะนั่งบ่นแม่เขาว่าทำไมไม่ให้ลูกมาโรงเรียน แต่พอได้รู้เรื่องก็อดสงสารและเป็นห่วงไม่ได้
- พูดแล้วก็คิดถึงดิ๊กจังค่ะ
- ขอบคุณพี่สาวมากค่ะ
ปล.ผอ.ร.ร.หนูกะครูลุงลิต ยังหล่อเหมือนเดิมไหมคะ อิ..อิ..^____^..
สวัสดีขอรับท่านพี่
- ดีที่ดิ๊กเป็นเด็กผู้ชาย แต่หนูก็ยังคิดว่าเรื่องนี้หนักเกินไปสำหรับเด็กเล็กๆคนหนึ่งที่จะรับได้
- เฮ่อ...
- ขอบคุรพี่ชายมากค่ะ มีความสุขทุกๆวันนะคะ
ปล.ตอนนี้หนูแทบวิ่งได้แล้วค่ะบนสะพานลิง แต่เวลาไปโรงเรียนแล้วต้องโดดลงจากสะพานนี่สิคะ อู้ววว....ลองคิดดูนะคะแบบหนูเวลาโดดลงสะพานแล้วใส่กระโปรงด้วยจะลงท่าไหน อิ...อิ...^___^...
พี่เหมียวจ๋า...
- หนูอาจจะเกิดมาในครอบครัวที่อบอุ่นมังคะ และคนรอบตัวหนูก็ไม่มีใครมีบัญหาแบบนี้ หนูเลยไม่ได้เพื่อใจตัวเองไว้ และไม่คิดด้วยว่าจะพบกับเรื่องแบบนี้
- และเรื่องแบบนี้ก็เกิดกับลูกศิษย์ของตัวเองด้วย คนแข็งๆแบบหนูอ่อนเลยค่ะ เฮ่อ....บรรยายความรู้สึกตัวเองไม่ถูก
- มีอะไรอีกมากมายเลยค่ะที่ชีวิตหนูต้องอ่าน ต้องเรียนรู้ (แต่เรื่องนั้นยังไม่ขออ่านนะคะ หรือชีวิตหนูอาจจะไม่เปิดอ่านหน้านั้นเลยด้วยค่ะ)
- ขอบคุณค่ะพี่เหมียวสำหรับกำลังใจ...
- เชียงใหม่ - ลำพูน อากาศเย็น พี่เหมียวรักษาสุขภาพด้วยนะคะ
- ด้วยรัก..ทุกวันค่ะ ..^____^..
สวัสดีค่ะอาจารย์
พ่อเก่าก็มีเมียใหม่ พ่อใหม่ก็มีเมียใหม่
- ประโยคนี้ของดิ๊กนี่แหละค่ะทำเอาวันนั้นหนูอึ้งไปเลย เด็กตัวแค่นี้ พูดแบบนี้ ดิ๊กคงรู้สึกแย่มากๆ
- เฮ่อ...
- ขอบคุณมากค่ะอาจารย์
สวัสดีค่ะพี่ดาวเรือง
- ตอนนี้หนูก็รอฟังข่าวของดิ๊กอยู่ค่ะ
- ตั้งใจว่าถ้าเรื่องหายเงียบๆไปอีกสักพักหนูจะลองสอบถามไปที่โรงเรียนสุดท้ายก่อนที่ดิ๊กจะย้ายมาว่าดิ๊กได้กลับไปเรียนอีกหรือไม่
- ตอน ป.๑-๒ ดิ๊กเรียนที่โรงเรียนที่ ๑ มีผลสอบในป.๒ คือ ซ้ำชั้น(หนูแปลกใจมากทั้งๆที่มาอยู่กับหนูดิ๊กเรียนได้เหมือนเด็กปกติ) และย้ายไปเรียนซ้ำที่โรงเรียนที่ ๒ อีกประมาณ สองเดือนกว่าๆ (ดูจากเอกสารแบบ ปพ.ต่างๆที่เป็นของร.ร.ที่๑ แต่หนังสือส่งตัวย้ายมาเข้าเรียนเป็นของร.ร.ที่๒) และมาเรียนกับหนูอีกประมาณสองเดือนกว่าๆเช่นกัน ก่อนจะหายไป
- ถ้าได้ข่าวหนูจะมาแจ้งให้ทราบค่ะ
- ขอบคุณพี่ดาวเรืองมากค่ะ มีความสุขกับทุกๆวันนะคะ ..^___^..
สวัสดีค่ะพี่ครูปอสอง
- ดิ๊กน่าสงสารมากค่ะ
- มีอีกหลายเรื่องที่ดิ๊กเล่าแล้วหนูไม่ได้นำมาเขียนไว้ที่นี่(สงสารอารมณ์ตัวเองด้วยค่ะขณะที่กำลังพิมพ์บันทึกนี้อยู่ในตอนนนั้น เลยตัดออกไป)
- ขอบคุณมากค่ะ
- มีความสุขทุกๆวันนะคะ ..^____^..
- พี่อิงหายเหนื่อย หายเพลียจากงานคุณพ่อหรือยังคะ
- ขอแสดงความเสียใจด้วยอีกครั้งหนึ่งค่ะ
- สู้ๆค่ะ
มาสวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณครู
สบายดีนะคะ
อยากให้เด็กได้รับรู้ครับ http://gotoknow.org/blog/somdejmas/418627
- เป็นกำลังให้ทั้งครูและศิษย์
- สวัสดีปีใหม่ค่ะ มาช้านิ๊ดดดดนึง...
- ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ
- รักนะจุ๊บๆ...
ห่างหายไปนาน...มีเวลาแล้ว กลับมาหวัดดีอีกครั้งค่ะ
- สวัสดีจ้ะ
- กลับมาแล้วเขียนเล่าเรื่องต่างๆต่อได้เลย
- คนรออ่านเยอะ รวมทั้งพี่ด้วย
- เจ้าดุ๊กกลับมาไหมคะ...
ขอบพระคุณทุกๆท่านที่แวะมาทักทายกัน เจ้าของบ้านต้องขอโทษด้วยนะคะที่ห่างหายไปนานด้วยเวลาที่ไม่ค่อยเอื้ออำนวย...มีความสุขทุกๆวันนะคะ ..^____^..
สวัสดีค่ะท่านหัวหน้า
- หนูกลับมาคราวนี้เพราะท่านหัวหน้าเลยนะคะ คริ..คริ..
- เล่าเรื่องขอติดไว้ก่อนนะคะ (รอผ่านการประเมินก่อนค่ะ คริ..คริ)
- เจ้าดิ๊กกลับไปเรียนที่โรงเรียนเดิม(โรงเรียนแรกค่ะ) เพิ่งตามข่าวได้เมื่อกลางภาคเรียนที่๒ นี่เองค่ะ พอดีมีเด็กเรียนที่เดียวกับดิ๊กตามพ่อมาขายของหลังบ้านหนู รู้ได้โดยบังเอิญ (จริงๆ)
- ดีใจค่ะที่ได้ทราบข่าวดิ๊กและรู้ว่าดิ๊กได้กลับไปเรียนต่อ
- และที่ดีใจและปลื้มใจที่สุดคือ .. เด็กๆคนดังกล่าวบอกว่า เมื่อก่อนดิ๊กอ่านหนังสือไม่ออก กลับมาคราวนี้ดิ๊กอ่านหนังสือออกและอ่านเก่งด้วย...ปลื้มๆๆๆๆๆค่ะ ..^_____^..
ใจนำพา...ศรัทธานำทาง..
ชื่นชมและให้กำลังใจในภารกิจแห่งชีวิตและสังคม นะครับ
เด็กหญิง พลอย อินทร์โพธิ์
สวัดดีค่ะครู หนูเด็กหญิงพลอย อินทร์โพธิ์ ไงคะ ครูสบายดีหรือเปล่าคะ หนูสบายดีค่ะ หนูคิดถึงครูมากเลยค่ะหนูว่าจ่ะไปหาครูที่โรงเรียนเเต่ไม่ค่อยมีเวลา หนูต้องทำงาน หนูฝากบอกคุณครูลาวัล ครูชูศรี ครูอำพร ครูวลาภร ครูวิชุดา รวมถึงครูทุกคนด้วยค่ะ ตอนนี้เงินเดือนใกล้ถึงหลักหมื่นเเล้วค่ะ หนูรักครูนะคะ เดียวถ้าหนูว่างหนูจะเข้ามาหาใหม่นะคะ
ครูตุ๊กแกครับ วันที่ 10 ไปช่วยกันหน่อยนะครับ...
สวัสดีค่ะ
อ่านจบ...นี่แหละคนที่เป็นครูได้อย่างแท้จริง
ตุ๊กแกจ๊ะ
นำภาพกิจกรรมขึ้นให้ด้วย
พี่ทำไม่ขึ้นค่ะ
ถ้าไม่มีรูปพี่จะส่งเมล์ไปให้
โทรบอกเมล์ด้วยนะคะ
ครูตุ๊ก พี่ติกอยากร้องไห้
ครูตุ๊กแก น้ำลดหรือยังครับ...
พี่อ่านหลายรอบนะคะ
ยิ่งอ่านยิ่งเข้าใจ..ว่าโลกนี้ไม่ได้เป็นอย่างที่เราวาดหวังไว้
คิดถึงเสมอ
บ้านพี่เขี้ยวเริ่มหนาวแล้ว
บ้านน้องน้ำลดหรือยังคะ
อ่านเพลินมาก
สวัสดีค่ะคุณครู
สงสารค่ะ เด็กชายตัวน้อย ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้างหนอ
เมื่อมิตรภาพก่อตัวขึ้น...ก็ย่อมเดินทางไปอย่างไม่รู้จบ...
ชื่นชมในวิถีความรู้สึกเช่นนั้น...
ขอบคุณครับ
สงสารเจ้าดิ๊กนะ ตอนนี้จะเป็นอย่างไร เปิดเทอมใหม่จะมาหาครูตุ๊กไหมหนอ
ชีวิตครูก็เป็นเช่นนี้แหละ ในแต่ละปี จะมีเด็กที่น่าสงสารอย่างนี้หลายๆคนแต่เราไม่ได้ใกล้ชิดเขาเพราะยังต้องดูแลอีกหลายคน เมื่อเขามีปัญหาจึงสงสารเขาจริงๆ เฮ้อ!!!
สวัสดีปีใหม่ไทย..2555
ปีใหม่มาถึงแล้ว เนอเฮา
ความสุขจงมาเนา แนบข้าง
โรคาจงซบเซา เหินห่าง ไกลเนอ
คิดใดสมใฝ่อ้าง แม่นแท้นิรันดร..
จากหนาน พรหมมา
สวัสดีปีใหม่ ครับ ครูตุกแก ครับ
หายไปนานเปิดเทอมแล้วใช่ไหมครับ
สวัสดีครับคุณครูผมใด้ติดตามอ่านเรื่องราวที่คุณครูเล่ามาแต่8-9ปีอยากชื่นชมคุณครูแต่ตอนนั้นเครื่องมือสือสารไม่ทันสมัยครับเลยใด้แต่อ่านอย่างเดียวครับวันนี้มีโอกาสเลยมาทักทายครับแต่เหมือนจะไม่มีความเคลื่อนไหวเลยนะครับขอบคุณครับ