เรื่องเล่าจากเรือ "ไททานิคมหาราช " 23/10/2553 ตอน ทางขึ้นเรือ


พระเจ้าอยู่หัวท่านทรงห่วงใยความเดือดร้อนของประชาชนของพระองค์จึงทรงให้ทุกฝ่ายเข้ามาแก้ไขสถานการณ์ให้เป็นปกติเร็วที่สุด เพื่อบรรเทาความเดือดของผู้ป่วยและประชาชนของพระองค์

                ถ้าเราขาดช่วงของการรายงานสถานการณ์ความเป็นไปในเรือของเรา แล้วใครจะเล่าเรื่องต่อกันหล่ะ.. เอาหล่ะต้องขอบคุณ คุณระพี ดมยาขาม' สอ ที่ช่วยกระตุ้นเตือนแบบกราย ๆ จริงๆ แล้วถ้าวันนี้ไม่เข้าไปในเรือนี่..ซิ คงจะเสียดายมากๆเลย

               เราตัดสินใจควบมอไซด์อาวุโส จากบ้านไปจอดไว้ที่ทางเข้าฝั่งตลาดปะปา.. พอจอดรถเสร็จเดินมาดูทางเข้าโรงบาล ฮึย..ตกใจมากเลย น้ำหายไปไหนตั้งเยอะ .. สงสัยลาป่วยเพราะทำงานมาหลายวัน ..555555  เอิ๊ก! แล้วมีอะไรนี่ ..ว้าว ว้าว ว้าว ..สะพาน กรี๊ด..กรี๊ด ..... สะพานเชื่อม

               นอกจากดูหน้าตาของสะพานแล้ เอ้า..ดูหน้าตาแต่ละคนที่เดินข้ามสะพานนะ.. ต่างมีรอยยิ้มและดีใจที่มีทางสัญจรไปโรงบาลสะดวกมากขึ้น  เดินสวนกับคุณลุงคนหนึ่งท่านกำลังเดินกลับและบอกว่ามารับยาที่หมอนัดตั้งแต่วันที่ 18 /10/ 2553 คุณลุงดีใจมากที่มีสะพานนี้เพราะสามารถเข้าไปรับยาในโรงบาลได้สะดวกขึ้น และยิ้มอย่างอารมณ์ดี  เอ.. เบื่องหลังรอยยิ้มนี้อยู่ที่ไหน น้อ.. สะพานนะทอดยาวไปโน่นแหน่ะ..เข้าโรงบาลไปเลย แบบ..ไหนนะ..ตามไปดูกันเถอะ

 

 

 

 

 

 

                    พระเจ้าอยู่หัวท่านทรงห่วงใยความเดือดร้อนของประชาชนของพระองค์จึงทรงให้ทุกฝ่ายเข้ามาแก้ไขสถานการณ์ให้เป็นปกติเร็วที่สุด เพื่อบรรเทาความเดือดของผู้ป่วยและประชาชนของพระองค์   เค้าว่ากันว่าทำตั้งแต่เมื่อคืนตอน 3 ทุ่มแหนะ.. แล้วเปิดให้ใช้ได้เมื่อเช้านี้หล่ะ..  ฮือ ฮือฮือ.. น้ำตาซึมเลย ฟังแล้วซาบซึ้งใจในพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์อย่างหาที่สุดมิได้เลยหน่ะ.. 

 

                    แล้วรู้ป่าว ใครช่วยทำมั่ง นี่ไง..เป็นความร่วมมือของเทศบาลนครนครราชสีมา กองทัพภาคที่ 2 กองบิน1 และบริษัทชิโนทัย ร่วมระดมกำลังในการก่อสร้างตั้งแต่เมื่อคืน เช้านี้เปิดใช้ได้สะดวกมากๆ นะ.. ถ้าใครจะมาโรงบาลมหาราช เส้นทางนี้ ได้เลยมีความแข็งแรงเพียง สะดวกและรวดเร็ว แต่เดินระมัดระวังหน่อยหล่ะเพราะมันมีบางชิ้นส่วนที่วางต่อกันเท่านั้น และมีที่จับเพียงฝั่งเดียว มองดูแล้วอาจะเสี่ยงต่อการเหยียบพลาดและตกสะพานได้ง่ายๆ ถ้าจะดีนะควรมีที่จับยึดทั้ง 2 ฝั่ง

                      คำเตือนและคำแนะนำในการเดินข้ามสะพานนี้

1. ควรมีสติอยู่ตลอดเวลา (ห้าม..หยอกล้อหรือคุยโทรศัพท์)

2. ตามองที่ทางเดินนะจ๊ะ..อย่า! สนใจเรื่องชาวบ้านมากเดี๋ยวจะตกน้ำป๋อมแป๋มนะ เออ..

3.  ระวังช่วงของบันไดทางขึ้นเพราะขั้นบันได คงผ่านการใช้งานมาหลายสนาม อาจมีความลาดเอียงเสี่ยงต่อการลื่นได้ง่าย

(ก็เรารู้ไง.. ว่าอันตรายเกิดขึ้นได้เสมอ เราเลยจัด รปภ. (หน้าตาไปวัดหกทุ่มได้.. 5555) ไว้คอยดูแลความปลอดภัยและอำนวยความสะดวกในช่วงข้ามผ่านประตู จ้า.. )

                       ในส่วนสถานการณ์ภายในโรงบาลมีการกั้นกระสอบทรายกั้นสูงมากเพื่อทำแก้มลิง หรือป่าว ?? ประมาณนี้แหล่ะค่ะ เพื่อให้ไม่มีน้ำในบริเวณ ห้องตรวจผู้ป่วยนอก  อาคารรักษาพยาบาล บ่อบำบัดน้ำเสียบริเวณด้านข้างอาคารรักษา ตรงที่จอดมอไซด์เจ้าหน้าที่หน่ะ.. โดยมีการสูบน้ำออกตลอดเวลา ให้เฉพาะพื้นที่นี้ใช้การได้ก่อนโดยด่วนที่สุด แล้วจะค่อยขยายแก้มออกไปมั๊ง..

                      ตรงส่วนนี้ขอความร่วมมือและทำความเข้าใจกับชาวบ้านที่อยู่รอบๆ โรงบาล ว่าเรามีความจำเป็นที่จะต้องสูบน้ำออกเพื่อต้องการให้เปิดบริการรับการรักษาผู้ป่วยให้เป็นปกติโดยเร็ว เพราะโรงบาลในอำเภอต่างๆ ของโคราช กำลังประสบปัญหานี้เช่นเดียวกัน และผู้ป่วยไม่มีไม่มีโรงพยาบาล และเจ้าหน้าที่ก็ไม่มีที่ทำงานเช่นกัน ดังนั้นไม่มีแนวทางไหนที่ดีที่สุดแต่แนวทางนี้ส่งผลดีต่อผู้ป่วยและประชาชนส่วนใหญ่ของภาคอีสานมากที่สุด -- ในสนามรบ เราจะต้องเสียสละทหารกล้าสักกี่คน.. เพื่อรักษาไว้ซึ่งอธิปไตยของชาติ ศาสนาและพระมหากษัตริย์ เฉกเช่นเดียวกับวิกฤตครั้งนี้ เราก็ต้องยอมเสีย เช่นกัน ---

หมายเลขบันทึก: 404237เขียนเมื่อ 23 ตุลาคม 2010 14:50 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน 2012 00:57 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

ตามมาอ่านแบบลุ้นอีกตามเคย

แต่เมื่อเห็นสถานการณ์เริ่มคลี่คลายก็สบายใจนิดหนึ่ง

คนบันทึกยังคงมองมุมบวกแบบไม่เครียดอีกเช่นเดิม..สุดยอด

ส่งกำลังใจมากมายค่ะ..

คุณพยาบาลดูแลสุขภาพตนเองด้วยเน้อ ;)

ขอบคุณสำหรับข่าวสารจากแหล่งข่าวตรง

ดูแลเขา ดูแลเรา ต่างคนต่างช่วยกันดูแลกันและกันยามวิกฤตเช่นนี้ กำลังใจมีมากโขครับ

ดีขึ้นกว่าเดิมนะครับ ขอให้น้ำแห้งไวๆๆนะครับ

สวัสดีค่ะ คุณkrugui Chutima , คุณWasawat Deemarn , ครูหยุย และคุณขจิต ฝอยทอง

ขออนุญาตทักทายพร้อมๆกันอีกตามเคยนะคะ เนื่องจากมีเวลาพูดคุยน้อยมากค่ะ..เพราะต้องปฏิบัติภารกิจหลายอย่างและหลายสถานที่ ช่วงเช้าเป็นนักหาข่าวที่โรงบาลมหาราช ช่วงเที่ยงๆเกือบบ่ายเป็นนักเขียนข่าวที่บ้าน ส่วนช่วงบ่ายดึกเป็นดมยาที่โรงบาลค่าย เป็นแบบนี้มาหลายวัน แล้วค่ะ แต่สนุกนะคะ ... อย่างน้อยเราได้พัฒนาเครือข่ายในการดูแลช่วยเหลือผู้ป่วยแบบไม่มี ห่วงเรื่องการรักษาข้ามกระทรวง ทบวง กรม เลยและสัมพันธภาพระหว่างทีมงานที่คงไม่มีโอกาสได้รู้จักกันเลย- หากไม่มีเหตุการณ์นี้ค่ะ -

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท