โสภณ เปียสนิท
นาย โสภณ เปียสนิท ตึ๋ง เปียสนิท

มีความอดทน-4


การฝึกให้มีความอดทนต้องทำอย่างไรครับลุง

มีความอดทน-4

โสภณ เปียสนิท

...........................    

 

                     “การฝึกให้มีความอดทนต้องทำอย่างไรครับลุง” ผมชวนลุงคุยแก้เหงาปาก เพราะไม่เจอคนตลอดการเดินทางทั้งวัน “มันต้องคำนึงถึงหิริโอตตัปปะ ละอายและเกรงกลัวต่อบาป ต้องยกอารมณ์ของตนให้สูงขึ้น คือการมองโลกในแง่ดี เมื่อมีคนด่าว่า แทนที่จะโกรธก็หามุมดีมาคิด เขาด่าดีกว่าเขาตี เขาตีดีกว่าเขาฆ่า” “เอ...มันจะดีหรือลุง”

                    ผมลังเลไม่เห็นคล้อยตาม แต่ลุงยืนยันด้วยเรื่องราวที่ผมไม่เคยได้ศึกษา “ในสมัยพุทธกาล พระปุณณะเถระ กราบลาพระพุทธองค์เดินทางไปสู่ แคว้นสุนาปรันตะ คนทั่วไปรู้กันว่า ชาวบ้านมีนิสัยดุร้าย พระพุทธองค์ทรงไต่ถามว่า เธอรู้ไหมว่า ชาวบ้านที่นั่นดุร้าย ท่านตอบว่ารู้ แล้วเธอคิดอย่างไร ท่านตอบว่า คิดในแง่ดี เขาด่าดีกว่าเขาตี เขาตีดีกว่าเขาฆ่า เขาฆ่าดีกว่าเขาทรมานแล้วฆ่า เป็นต้น พระพุทธองค์จึงทรงอนุญาตให้เดินทางไป”

                    “อดทนแล้วได้อะไรบ้าง” “อานิสงส์การอดทน พระสอนไว้หลายอย่าง ทำให้กุศลธรรมทุกชนิดเจริญขึ้นได้ ทำให้เป็นคนมีเสน่ห์ เป็นที่รักของคนทั้งหลาย ทำให้ตัดรากเหง้าแห่งความชั่วทั้งหลายได้ ทำให้อยู่เย็นเป็นสุขทุกอิริยาบถ เชื่อว่าได้เครื่องประดับอันประเสริฐของนักปราชญ์ ทำให้ศีลและสมาธิตั้งมั่น ทำให้ได้พรหมวิหารธรรมโดยง่าย ทำให้บรรลุมรรคผลนิพพานโดยง่าย” “มีอานิสงส์มากมายจริงๆ” “คุณเดินทางมานานเกิน 10 ปี ฝึกความอดทนมามาก ปรับความคิดนิดเดียว ถือว่ามาถูกทางแล้ว” “ถูกทางอย่างไรครับ” “ทางที่พระสอนนะซิ” “แล้วผมต้องทำอย่างไรต่อ” “ไม่ต้องทำอะไรหรอก แค่เพิ่มเติมการสวดมนต์ภาวนา” “ทำอย่างไรครับ” ผมกระตือรือร้นอยากรู้ “ทำได้หลายอย่าง เช่น ระหว่างเดินนับก้าวไปเรื่อยๆ หรือ สวดบทอิติปิโส จบแล้วเริ่มใหม่ๆ” “สวดมากแค่ไหน” “เดินเท่าไรสวดไปเท่านั้นก็แล้วกัน” “โอ้โหลุง” ผมร้องเสียงหลง  “อดทนเว้ย อดทน” ลุงขยับตัวขอตัวเข้าในเต้นท์พักผ่อน ผมหยิบเป้หลัง กางเครื่องนอนออกวางฝั่งตรงข้ามกองไฟ นอนมองดาวคิดเรื่องความอดทนที่สนทนากันยาวนานจนหลับไป

                    แสงแห่งรุ่งอรุณสาดส่อง เสียงร้องของนกกา และสัตว์ป่าก้องกังวาน ปลุกความรู้สึกของผมคืนมาทีละน้อยๆ ผมหลับเป็นตายตลอดคืน ตื่นลืมตารีบมองหาลุงแต่ไม่เห็น แม้เต้นท์ที่พักยังมองไม่เห็น คิดในใจว่าลุงคงรีบจากไป แต่แปลกที่ร่องรอยของลุงเหมือนหายไปด้วย ร่องรอยกองไฟไม่มีแม้เถ้าถ่าน ที่ปักเต้นท์หาไม่พบ

 

คำสำคัญ (Tags): #มีความอดทน
หมายเลขบันทึก: 403547เขียนเมื่อ 19 ตุลาคม 2010 14:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม 2012 21:30 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)

สวัสดีค่ะ

  • แวะมาอ่านเรื่องการอดทน มีข้อคิดแฝงอยู่ในการเล่าเรื่อง
  • เขียนเล่าได้น่าฟัง  ทำให้ต้องติดตามอ่านทุกตอน
  • อ่านแล้วทำให้เกิดปัญญา /ขอบคุณที่นำมาแบ่งปันค่ะ

สวัสดีค่ะอาจารย์ ต้องอดทนกันถ้วนหน้าเลยกับสถานการณ์ช่วงนี้นะคะ ฝั่งบ้านอาจารย์เป็นไงบ้างคะ น้ำท่วมไหม ส่งกำลังใจค่ะ ;)

จะอดทนแล้วจะอดทนอย่างมีความสุขคะ จะต้องทำให้ได้ สู้

อยากเก่งงานต้องขยันและเรียนรู้ทุกอย่าง

อยากเก่งคนต้องฟังแล้วคิด...ใช่ไหมคะ.....

เรียนคุณดาวเรืองครับ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ ถ้ามีประโยชน์ถือว่าผมได้บุญนะครับ

  • สวัสดีครับอาจารย์โสภณ
  • ไม่แวะมาหาอาจารย์หลายวัน เพราะไปกรุงเทพฯครับ
  • ความอดทน เป็นสมบัติที่ครูจะต้องมีครับผม
  • ขอบคุณสำหรับข้อคิดชีวิตดีๆ

ส่วนคุณปูหนอนหนังสืออีกคน สังเกตดูติดตามอ่านได้ทุกรายการเลยครับ วันนี้ผนวกเหตุการณืในข้อเขียนกับเหตุการณ์ปัจจุับันได้พอดี เยี่ยมครับ

เรียนคุณสยามมลครับ

คมนะครับ "อยากเก่งต้องฟังแล้วคิด" เยี่ยมครับ

เรียนครูฐานิศวร์ครับ

พอกันเลยครับ ผมไปเยี่ยมคุณแม่ที่โน้นเมืองกาญจน์ ริมฝั่งแม่น้ำแควใหญ่ ได้นวดเท้าท่านเกือบทุกวันเลยครับ 

สวัสดี ครับ อาจ่รย์

อ่านเรื่อง มีคว่มอดทน- 4 จบ เรื่องย้อนมองตัวผมเอง เหมือนลุงที่สนทนาด้วย ไม่มีตัวตนที่เป็นสมมุติ แต่เป็นวิมุตติ จึงหาตัวตนไม่เจอ

เรียนคุณพ.แจ่มจำรัสครับ

คำวิพากษ์ดูว่าจะลึกซึ้งหน่อยนะครับ

      จบจนได้ ง่ายกว่าเดิมเยอะเลย กลยุทธใหม่ถูกใจคนวันใส ค่ะท่านอาจารย์   คงเหมือนท่านผู้รู้กล่าวไว้ว่า

ไม่เจอทุกข์จะรู้จักสุขได้อย่างไร

ไม่เจอความลำบากจะรู้จักความสบายได้อย่างไร

วันนี้คุณ Ico32"อุ้มบุญ" มีคำคมให้ทบทวนเสียด้วย มวลมิตรเข้ามาอ่านพบแล้วเก็บไปใช้ได้ประโยชน์ทีเีดียวนะครับนี่ อิอิ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท