ไม่เคยโกรธเมื่อเขาว่าเป็น"เด็กบ้านนอก"


ภูมิใจที่เกิดมาเป็นเด็กบ้านนอก คนในเมืองไม่เคยรู้หรอกว่าอยู่บ้านนอกนั้นแสนจะสุขกายสบายใจเพียงใดโดยเฉพาะบ้านเกิดของตัวเอง

    

       เมื่อวันศุกร์ที่แล้วได้มีโอกาสกลับบ้านที่มุกดาหาร กลับไปคราวนี้ อาหารท้องถิ่นบ้านนามีให้กินมากมาย มีทั้ง แตงไทย ฟักทอง แกงหน่อไม้ เห็ดโคน ข้าวโพดข้าวเหนียว พร้อมทั้งถั่วลิสง ที่ถอนขึ้นมาแล้วต้มกินกันตรงนั้นเลย กินจนลืมอ้วน!  แต่กลับบ้านคราวนี้เจอปัญหามากมายที่มาพร้อมกับของกินบ้านป่า ได้ยินชาวบ้านบ่นว่าปีนี้ถั่วลิสง แตงไทย และฟักทอง   มีราคาต่ำมาก  ซึ่งพ่อค้าคนกลางจะให้ราคาที่ต่ำกว่าทุกปี ถั่วลิสงนั้นราคาจะอยู่ที่ ปิ๊ปละ 80-100 บาท(ประมาณ 10-12 กิโลกรัม) แตงไทยกิโลกรัมละ 3-5 บาท ฟักทองกิโลกรัมละ 2.5-3 บาท จะเห็นว่าขายทั้งสวนก็ไม่พอค่าน้ำมันและค่าแรงที่ลงทุน และชาวบ้านก็ไม่มีความรู้ทางด้านการตลาดและการกระจายสินค้า ทั้งนี้เนื่องมาจากชาวบ้านปลูกกันเยอะมากและไม่รู้ว่าจะไปขายได้ที่ไหน ซึ่งเป็นโอกาสเหมาะที่พ่อค้าคนกลางจะกดราคาให้ต่ำ อย่างเช่น ป้าสังข์ปลูกแตงไทยแล้วเอามากองไว้ขายหน้าบ้านกองสูงถึงหัวเข่า  พ่อค้าคนกลางให้ราคา 150 บาท ป้าบอกพ่อค้าคนกลางว่า"ขายได้เหมือนให้ฟรี" ค่าเหนื่อยยังไม่ได้  อย่าให้เอ่ยถึงค่าน้ำมันเลย   หลานๆอย่างพวกเราต้องกินแตงไทยไปหลายวันรวมทั้งหมูที่อยู่ในคอกก็พลอยได้รับส่วนบุญไปด้วย!        ปัญหาราคาสินค้าตกต่ำจะพบได้ทุกปีแต่ชาวบ้านก็ไม่มีหนทางแก้ไข และไม่เคยที่จะวางแผนการปลูกพืชด้วยซ้ำไป มีแต่จะแห่ปลูกตามกันไป เรื่องนี้ก็โทษใครไม่ได้ วันเสาร์ได้มีโอกาสตามพี่ชายไปขายยางราพา  ซึ่งราคาของเศษยางพารา กิโลกรัมละ 40-45 บาท    ยางแผ่นกิโลกรัมละ 80-95 บาท   แล้วแต่พ่อค้าที่รับซื้อจะกำหนดราคาเอง   ไม่เคยเห็นสินค้าเกษตรชนิดไหนที่เกษตรกรเป็นคนกำหนดราคาเองได้บ้าง คงมีอยู่ทางเดียวที่เกษตรกรจะเป็นคนกำหนดราคาสินค้าได้ก็คือให้พ่อค้ามาขอร้องซื้อสินค้าเกษตรจากตัวของเกษตรกรเองซึ่งเราจะบอกกับพ่อค้าคนกลางว่า "เราปลูกเพื่อพอกิน พออยู่ได้ในครอบครัว เหลือจึงจะแบ่งขาย"  และนี่ก็คือเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวงของเรานั่นเอง  (สงสัยพ่อค้าคนกลางคงแอบไปร้องไห้อยู่หลังบ้านแน่!) 

 

หมายเลขบันทึก: 39280เขียนเมื่อ 17 กรกฎาคม 2006 17:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 มิถุนายน 2012 15:12 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)
อ่านแล้วนึกถึงบรรยากาศตอนเป็นเด็กน้อยนะครับ มีความสุขกับธรรมชาติ ไม่เคยคิดว่าเมื่อโตขึ้นจะมีชีวิตอย่างไร ชาวบ้านเป็นผู้ถูก "จัดการ" มานานแล้วครับ จะซื้อก็ต้องถามพ่อค้าว่าขายเท่าไร ครั้นเวลาจะขายก็ต้องถามพ่อค้าอีกว่าจะซื้อเท่าไร ถ้าไม่ช่วยกันแก้ก็คงแย่ลงเรื่อยๆ ครับ
  • เห็นด้วยครับ"เศรษฐกิจพอเพียง"
  • ผมเป็นเด็กบ้านนอกเช่นกันครับ ขอบคุณมากครับที่บันทึกมา ลปรร.
  • เด็กบ้านนอกมารายงานตัวครับ
  • ดีใจที่มีคนเห็นคุณค่าของเศรษฐกิจ พอเพียง
  • แนะนำว่าควรไปดูงานที่บ้านผู้ใหญ่ วิบูลย์ เข็มเฉลิม ที่ฉะเชิงเทรา
  • ขอบคุณมากครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท