งานศพแบบหัสดีลิงค์

ที่มาของการจัดงานศพแบบหัสดีลิงค์

   ประวัติของ  นกหัตถีลิงค์- หัสดีลิงค์  

หรือ หัศดิน-สีขาว                      

     มีนิยายเล่าขานเรื่องงานศพ           

เท่าที่พบหลายแห่งแต่งสวยหรู                         

เอาเจ้านกผกกันเกี่ยวพันตรู              

   จัดเชิดชูผู้ใหญ่ที่วายปราณ                        

        ตามโบราณกล่าวไว้ได้ความว่า        

 สิ่งเล่ามาน่าฟังดังขับขาน                              

  เป็นนกป่าในพงดงหิมพานต์ 

เที่ยวระรานทุกแห่งแหล่งใกล้ไกล                               

นกตัวนี้มีชื่อ   หัตถีลิงค์                   

 พระอ้างอิงธรรมบทอันสดใส                        

  ตามหนังสือภาคสองท่องใส่ใจ                 

  คนแปลได้รู้ดีมีมากมาย                               

 ส่วนรูปร่างบ่งชัดหัตถีลิงค์              

  คนท้วงติงงวงงาน่าใจหาย                           

     ไม่ผิดแผกแตกต่างเหมือนช้างพลาย           

    ท่าดุร้ายบินวนดั้นดันมา                     

  ในเวลาเข้าตรู่   สู่นางเจ้า                  

นางเร่งเร้าเดินออกนอกเคหา                         

  แม้ครรภ์แก่จวนคลอดทอดกายา          

    ไม่นำพาโชคลางที่วางวาย                         

    แถมแต่งกายเสื้อแดงแข่งอาทิตย์     

ช่วยนำจิตเป็นสุขทุกข์หดหาย                     

     ขอเดินทอดอารมณ์ข่มใจกาย     

  พอแดดสายจะกลับพลับพลาชัย                          

      ในทันใดนกร้ายหมายอาหาร         

 คงสำราญ  อิ่มพี  มีข้อไข                           

         บินขยุ้มอ้มนางวางโคนไทร          

     จะแคะได้ทีหลังหวังกินนาน                           

     แต่เหตุการณ์ผิดหวังไม่ยั้งคิด     

 มีเสียงกรีดเหมือนคนวนขับขาน                 

       หัตถีลิงค์ตกใจไม่รอนาน           

    รีบลนลานบินหนีกลัวมีภัย                                

  นางตกใจสุดขีดหวีดผวา               

     ทั้งกายาตัวสั่นจิตหวั่นไหว                          

   เกิดคลอดบุตรสุดการสันต์ในทันใด     

ตั้งชื่อให้อุเทนเป็นมงคล                              

  พอรุ่งเข้าดาบสนักพรตศีล   

ซึ่งมีถิ่นอยู่ป่าพนาสณฑ์                                               

  ได้ออกหาอาหารพบพาลคน           

 ที่เวียนวนหนีภัยไม่ถึงตาย                               

   จึงชวนให้ไปอยู่สู่สำนัก                    

 นำประทักษิณาพามั่นหมาย                            

จนนานวันปีเดือนได้เคลื่อนคลาย    

  อุเทนกลายเป็นหนุ่มทุ่มวิชา                               

 ตามที่เรียนเขียนอ่านจากดาบส        

 ได้ปรากฏทั่วแควันแดนทิศา                          

    ว่าอุเทนเจนจบครบอัตรา              

       พระมารดาชมชื่นรื่นกมล                      

          คืนต่อมาดาบสได้จดจ้อง            

    ต่างเพ่งมองดูดาวกล่าวสับสบ          

              บอกดวงดาวเกี่ยวเนื่องเรื่องของคน   

    คงไม่พ้นมีเหตุเกิดเภทภัย                   

             ดาวนี้ไซร้อยู่ในใจกลางสัมพี        

    ดาบสชี้อุเทนเห็นสงสัย                               

   ถามมารดาคิดเห็นเป็นอย่างไร     

     แม่ร่ำให้ร่ำหาสามีนาง                        

              ในระหว่างเวลาพาคับขัน    

         นางรำพรรณเรื่องมาพาสะสาง                    

          ว่าพระเจ้าโกสัมพี   สามีนาง   

           หากวายวางชีพลงคงหายไป                     

           นางคิดออกบอกเล่าเจ้าดาบส           

 ว่าโอรสเชี่ยวชาญงานแก้ไข                      

   เพียงดาบสเป่ามนต์บันดลใจ    

      เรียกช้างใหญ่ช่วยกุมารการณรงค์             

            ในทันทีช้างพลายหลายแสนเชือก  

 เพื่อให้เลือกเอาพลายร้ายพิษสง            

    ปราบสัตรูจนสยบและซบลง           

                  ไม่ยืนยงอยู่สู้ต่อไป                

           ครั้นมีชัยได้ฤกษ์เบิกเข้าบ้าน      

       ช่วยจัดการเสพงันดังหวั่นไหว         

       ปกครองเมืองอยู่เย็นเป็นสุขใจ   

          มารดาไซร้อยู่ด้วยช่วยลูกยา                   

             ส่วนดาบสนั้นเล่าให้เข้าอยู่      

       ทำประตูเข้าออกนอกเคหา                           

       นำข้าวปลาอาหาร  คาวหวานมา      

   ตามเวลา  ขบฉัน  ให้ทันการ                       

         กาลเวลาพระมารดาถึงแก่กรรม    

   เพราะนกทำให้ถึงซึ่งอวสาน          

                ทรงดำริคิดไปได้ไม่นั้น         

          เพราะนกพาลแท้แท้แม่ถึงตาย              

                  ได้เวลาพระราชทานงานเพลิงศพ 

  เพื่อให้ครบเจ็ดอันมั่นหมาย           

                 จัดสมโภช โกษฐ์ทองของมากมาย   

     นำถวายพระสงฆ์องค์มุณี             

                   เพื่อศักดิ์ศรีจึงมีการร่ายมนต์       

      ช่วยเป่าพ่นเอานกยกบายศรี                   

         หัตถีลิงค์ทำเหตุเจตนาที          

       เผาชีวีให้ม้วยไปด้วย                       

                    ตามตำนานนำนกหมกไหม้         

     ถือว่าได้เป็นเกียรติไม่เดียดฉันท์               

           ผู้เป็นใหญ่ที่ตายวายชีวัน           

         คู่ควรกันกับนกที่ยกยอ                         

            เช่นเจ้าเมืองอุปฮาดราชวงศ์        

     รวมพระสงฆ์ผู้ใหญ่ที่ได้ขอ                     

       ประชาชีเห็นดีมีมากพอ           

       ช่วยสานต่ออ้างอิงทุกสิ่งไป           

                       ที่เคยเห็นเคยทำขอนำข่าว        

          จากเรื่องราวประสบพบข้อไข                  

         มีพระอริยวงศาจารย์งานก้าวไกล  

   ชื่อต่อไซร้ญาณวิมลอุบลคณาภิบาล              

       ท่านต่อมาคือพระครูวิโรจน์รัตโนบล       

       มีผู้คนกล่าวอ้างทางทหาร        

        เสกกระตุด   ผ้ายันต์   ได้ทันการ  

              คุ้มครองมารทำร้าย  หมายฆ่าฟัน          

    ส่วนอีกท่านคือ  พระครูนวกรรมโกวิท     

ผู้ประสิทธิ์   มหานิยม   ดูคมสัน         

       เพียงรับผ้าผืนน้อยต้อยเลขยันต์       

          อัศจรรย์ใครเห็นไม่เว้นชม             

             ยังมีอีกหลายองค์ลงไม่หมด        

      เพียรแต่จดชื่อนามตามเหมาะสม                

    เป็นตัวอย่างพระดีที่นิยม           

            คนชื่นชมทั่วเมืองเลื่องลือไกล           

              ก่อนจะเอาไฟเผาเจ้านกยักษ์      

       จัดคนชักเลื่อนมาพาเคลื่อนไหว             

        ให้งวงหู   ท่อนคอ   เหนื่อยท้อใจ 

  น้ำที่ไหลหยดย้อยค่อยหรี่ตา                             

   ใกล้เวลานักล่าจะฆ่านก            

         มือหยิบยกคันธนูชูขึ้นหรา                 

           ส่วนอาวุธอื่นใดไม่นำพา     

            แห่แหนมาเป็นคณะจะฆ่าฟัน             

                   ครั้นแล้วนกมองเห็นผู้เข่นฆ่า       

    รู้ตัวว่าต้องตายทำลายขันธ์             

                  นึกถึงกรรมที่ทำนำมาทัน         

      ร้องเสียงลั่นพรั่นพรึงน่าทึ่งใจ             

                   ตั้งแต่นี้ต่อไปต้องตายแน่        

        วอนพระแม่โกสัมพีหามีไหน                   

             รุขโทษให้ทีที่ฉุดไป              

          ขออภัยทุกอย่างที่ทำมา                 

                         ได้เวลายิงธนูสู่มรวงอก          

           เลือดแดงตกท้วมท้นจนถึงขา               

              อ้าปากร้องครวญครางไม่ถ่างตา     

       ทั่วกายาสะท้านฟุ้งซ่านไป                          

      นกหัตถีลิงค์ทนได้ไม่นานนัก   

       เสียงหอบฮักลดลงไม่ไหว            

                     ทั้งปีกหางกางอยู่ลู่พับไป             

      เสียงภายในหรี่ลงคงม้วยมรณ์               

             ที่ได้เขียนคำกลอนตอนนกครวญ   

  เพื่อชี้ชวนเห็นงามตามคำสอน              

         คนและสัตว์วัดใจได้แน่นอน  

    แต่รู้ก่อนหรือหลังฟังเหมือนกัน                       

         เหตุฉะนั้นก่อนทำให้ย้ำคิด       

         ควรสะกิดดวงตาอย่าหุนหัน              

           มองเห็นแล้วใคร่ครวญอย่า  ด่วนพลัน     

  ยิ่งนานวันยิ่งดีถ้วนถี่เอย                         

  ผู้แต่งกลอนรอนแรมแถมถามไถ่  

   จากผู้ใหญ่ชื่อบำเพ็ญเป็นผู้เฉลย                

    เรื่องที่มาของนกยกให้เลย          

       บอกเสบยที่เห็นความเป็นมา           

                     การนำหัสดีลิงค์มีสามแห่ง        

        ที่ตกแต่งงานศพครบคาถา                     

        เมืองเชียงใหม่ อุบล คนนำพา ต่างพารา 

 หลวงพระบางอยู่ข้างไทย                    

        จุดประสงฆ์ข้อใหญ่ที่ได้ทำ         

 เป็นการย้ำประเพณีที่โปร่งใส                   

         เพื่อเชิดชูความดีที่ทำไป           

   เป็นผู้ใหญ่มียศปรากฏงาน                   

                  อีกเป็นการกตัญญูรู้คุณแท้       

     เช่นพระแม่โกสัมพีที่ลูกหลาน               

              นำเจ้านกผกผันในวันงาน 

 เพื่อกราบกรานรุขโทษ  โกรธหายไป        

                       ขอยุติเรื่องไว้ใคร่แต่งต่อ        

        เวลาพอนิยามตามข้อไข                

                    พิธีกรคลี่สาร   เริ่มอ่านไป         

      เรื่องจึงได้จบลง  ตรงนี้เอย  

[มานิต]

เพิ่งรู้จักนี่แหละ ไม่รู้ว่าจะป็นหัสดีลิงค์ หรือ หัสดีลึงค์ ขออภัยไม่สันทัดในเรื่องนี้ครับ

เกี่ยวกับการสร้งแพลนเน็ตนี่ ผมก็เพิ่งเคยทำและแนะนำนักศึกษาให้สร้างกันจนเป็นหมดแล้วแทบทุกคน ก็ได้ความรู้จาก tutor ของ gotoknow นั่นแหละ ก่อนอื่นก็ต้องไปเข้าระบบ และไปที่แพลนเน็ต.. สร้างแพลนเน็ตใหม่.. ใส่ที่อยู่ .. ใส่ชื่อ.. แพลนเน็ต ต่อจากนั้นก็ไปที่บล็อกใด ๆ ก็ได้ ถ้าปรากฏคำว่าสมัครเข้าแพลเน็ต ก็เช็คมาร์กและสมัครเข้าแพลนเน็ต .. แล้วชื่อแพลนเน็ตของเราก็จะเข้าไปอยู่ในวงจรแพลเน็ตของเขาครับ ต้องอ่าน ต้องลองดูไปก่อนครับ ตอนนั้นผมก็ไม่ได้แนะนำให้พวกเราทำแพลนเน็ต เพราะผมเองก็ยังไม่เข้าใจ พอมาใน Gotoknow vrsion 2 นี่ มีประกาศข่าวและติวเตอร์ ก็เลยศึกษาดูและลองทำดู ก็เข้าใจจึงสามารถนำไปขยายผลต่อครับ ลองศึกษาดูครับ

[ทศพร ตาดสุวรรณ์]

งานศพแบบหัสดีลิงค์ เป็นเรื่องที่แปลกดีนะคะ สาย เข้าใจหาเรื่อง มาลงให้อ่าน ชอบมากคะ