ถึงวันนี้ คุณกำลัง "กำ" อะไรอยู่?
|
|
|
|
เสียงร้องดังลั่นของเจ้าหนูเป็นผลให้พ่อและแม่ต้องรีบวิ่งเข้ามาดู |
|
ความเห็น (9)
สวัสดีค่ะ
- ขอบคุณที่ให้สติ
- จะพยายาม แบมือดูว่า กำอะไร
- และจะปล่อย หรือ ทำในสิ่งที่ถูกต้อง
นอนดึกจัง รักษาสุขภาพด้วยนะคะ SP2ส่งนักเรียนชั้นป.4ไปสุพรรณบุรี
สวัสดีค่ะท่าน ศ.น.
เห็นชื่อบันทึก..ตกใจ...แต่พอมาอ่าน..ที่ว่า กำ...น่ะให้สติได้ดีทีเดียว...ขอบคุณที่แบ่งปันนะคะ
สวัสดีค่ะ
- การ"กำ"บางทีก็มีประโยชน์
- เป็นเสมือนแรงผลักดันให้ชีวิตก้าวไปข้างหน้า
- แต่เมื่อชีวิตผ่านพ้นช่วงเวลาที่"กำ"ไปแล้วระยะหนึ่ง
- จงหันมาพิจารณาว่าสมควรรึยังที่ควรจะ"แบ"เสีย
- เพราะการ"กำ"หรือ"แบ"นั้นต่างทำเพื่อคนที่เรารักทั้งสิ้นค่ะ.
งั้นก็ต้อง"กำ" สติ ไว้ให้แน่น
และ"ปล่อย" บางอย่างออกไป
สวัสดีค่ะ
หากพิจารณาดี ๆ ก็ กำ" ไว้หลายอย่างเชียวค่ะ
ค่อย ๆ พิจารณาด้วยสติ...แล้วค่อย ๆ ปล่อยไป จะสบายใจ-กายขึ้น
ขอบคุณค่ะ
(^___^)
ขอบคุณทุกท่าน
มีสติอย่างครูอ้อย ดีแล้ว ลาภยศเงินทองไม่หนีไปไหน
แต่ดร.นาตายี ยังดีที่ได้อ่าน เลยตามหาสติได้ ขอให้มีสตางค์เยอะๆ
เห็นด้วยกับครูแป้น จะกำ หรือแบ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์แล้วกันครับ
แต่ครู ป.๑ กำ-ปล่อย อย่างที่เข้าใจ ดีที่สุด
มาแล้ว น้อง คนไม่มีราก เล่นกำไว้ก่อน แล้วค่อย ๆ ปล่อยไปที่ละอย่าง ๆ ก็สุดแท้แต่จะพิจารณา
ท้ายที่สุด ทุกท่านที่ตอบมา หรือตอบไว้ในใจ ก็ล่อนแต่เป็นคำตอบที่ถูกในสถานการณ์ของแต่ละคน
อ่านแล้วให้แง่คิดมากๆครับ ขอบคุณครับ
ถ้าเหรียญที่เด็กกำ คือสิ่งที่เราต้องการ เช่น ลาภ ยศ เงินทอง แล้วแจกันคือสิ่งที่มีคุณค่า สิ่งสำคัญ เช่น ครอบครัว คนที่รัก
หากเป็นแจกันที่ปากกว้าง หรือใหญ่กว่า เด็กก็คงจะดึงมือออกมาได้ ก็จะไม่สูญเสียแจกันไป
ซึ่งถ้าหากเรามีสติรู้ พิจารณาก่อนว่า หากกำเหรียญอยู่มือเราสามารถเอาออกมาได้หรือไม่ หรืออาจจะคว่ำแจกันเพื่อให้เหรียญออกมา เราก็จะได้เหรียญและไม่เสียแจกัน
เปรียบกับการพิจารณาถึงวิธีที่เราพยายามให้ได้ในสิ่งที่ต้องการ ว่ามีผลกระทบต่อตนและคนรอบข้าง ครอบครัว คนที่รัก อย่างไร
หากวิธีที่ได้ ไม่อึดอัด ไม่คับแคบ ไม่ฝืน ไม่ดันทุรัง ไม่เกินตัว ไม่ยากไป ไม่เกินความสามารถ ไม่ตามใคร ไม่เดือดร้อน ไม่ทุกข์ ไม่กลุ้ม และยืดหยุ่น มีหลายวิธี ก็มีโอกาสที่จะได้สิ่งที่ต้องการโดยที่แจกันไม่แตก
นี่เป็นแนวทางหนึ่งที่ใช้สำหรับเหรียญที่เรากำลังมองหาอยู่เท่านั้น
แต่เหรียญที่เรากำไว้แล้ว ซึ่งพยายามเอามือออกแต่ไม่ได้ ก็ต้องเดินไปหิ้วแจกัน หนักก็หนัก ทำอะไรก็ลำบาก แจกันก็สึกหรอ สีหลุด ขอบแตก เพราะเจออุปสรรค
จึงมีคนอยู่สามคน
คนที่หนึ่ง ยอมปล่อยเหรียญเพื่อรักษาแจกัน ซึ่งก็สามารถหาวิธีใหม่ที่ไม่สูญเสียได้
คนที่สอง ไม่ยอมปล่อย ทนให้มือติดอยู่อึดอัดอย่างนั้น ผ่านนานไปแจกันสึกหรอ
คนถือและแจกัน ก็เสื่อมโทรมลงไป ทุกที ๆ
คนที่สาม กำเหรียญ ไม่ยอมปล่อย และไม่ทนอึดอัด จึงต้องทุบแจกันให้แตก
จิตที่ขาดสติ ไม่สามารถควบคุมได้ ก็เหมือนกับเด็กไร้เดียงสาที่มือติดอยู่ในแจกัน
ขอบคุณครับ คุณจีรวัฒน์
ข้อคิดที่เสนอแนะมา เยี่ยมมาก ทำให้ได้แง่คิดที่เป็นคติเตือนใจได้อย่างสอดคล้องกัน
ชอบคนทั้งสามแบบครับ และ จบที่จิตที่ขาดสติ