แด่ " นายจร" ผู้จากไป


" อันที่จริง สุนัขจะมีสัญชาตญาณพิเศษ โดยจะรู้ว่าใครเป็นมิตร หรือศัตรู โดยที่มองตาก็รู้ใจ ขอไว้อาลัยแด่สุนัขที่มีบุญคุณกับครอบครัวเรา
แต่ นายจร ผู้จากไป เช้าวันหนึ่ง ประมาณ 2 ปีเศษ ที่ครอบครัวของเรา เพิ่งย้ายมาอยู่หมู่บ้านเก่า  อันเป็นที่อยู่ของเหล่าอาจารย์ผู้อาวุโสมากที่สุดในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งทางใต้  ลูกชายคนเล็กเปิดประตูหน้าบ้าน พบลูกสุนัข เกิดมาประมาณเดือนเศษ เนื้อตัวสกปรกมอมแมม แถมเป็นขี้เรื้อนทั้งตัว ขนของมันเป็นสีน้ำตาล เพศผู้ หน้าตาไม่ค่อยฉลาดเท่าไร แต่ลูกอยากเลี้ยงไว้ จึงตามใจ และตั้งชื่อว่า  จร อาจารย์ผู้เป็นพ่อว่า หน้าตาแบบนี้ล่ะนะชื่อนายจอห์น ก็เลยตอบว่าไม่ใช่ มันชื่อเต็มว่า นายพเนจร หรือ นายจรจัด มิใช่ มิสเตอร์จอห์น  ในวันแรกเห็นแล้วว่า ท่าทางจะไปไม่รอดแน่นอน ตัวผอมเล็กนิดเดียว แถมเป็นขี้เรื้อน เลยเอากล่องเปล่าของรองเท้าตักตัวมัน พาขึ้นรถเอาไปหาหมอที่คลินิก หมอฉีดยาให้ 2 เข็ม และบอกว่า   ถ้ามันไม่หายก็ตายอย่างแน่นอน ซึ่งแน่นอน 100% อยู่แล้ว ไม่ต้องบอกก็ได้ หลังจากนั้น นายจรก็หายวันหายคืน คนในครอบครัวทุกคนรักและผูกพันกับนายจรมากๆ  โดยเฉพาะ เจ้าซัมซุง  แมวตัวเมียพันธุ์เปอร์เซีย ที่มีคนมาฝากไว้เลี้ยงชั่วคราว บอกว่าจะไปบวชพระ 3 เดือน จะกลับมาเอาคืน นี่ก็เลยมาปีกว่าแล้วก็ยังไม่เห็นจะมาเลย แถมมันแอบไปมีกิ๊กกับแมวขนเกรียน ทำให้เกิดลูกผสมมา 5 ตัว แต่ตัวเล็กสุดเกิดมาอ่อนแอ ตายไป 1 ตัว หาศพไม่เจอคาดว่า เจ้าซัมซุงได้สวาปามเรียบวุธไปแล้ว นายจรและเจ้าซัมซุงเป็นเหมือนพี่น้องต่างเผ่าพันธุ์กัน ไม่เคยทะเลาะกันเลย เพราะเลี้ยงมาพร้อมๆกัน แถม นายจรยังรักหลานมันทั้ง 4 ตัว ได้ตั้งชื่อตัวผู้ 2 ตัวว่า  คาร์ฟูและเบชิต้าส่วนตัวเมีย ชื่อ โลตัส และ มอลลี่ เป็นที่น่าแปลกใจ นายจรไม่เคยกัดลูกแมวทั้ง 4 ตัวเลย แถมเล่นด้วยกันอีก  ซึ่งเป็นที่ผิดปกติ เพราะแมวและสุนัขย่อมจะไม่ถูกกันอยู่แล้ว ลองคิดดูเอาเองว่า นายจรนิสัยดีเพียงใด                          ลองมาดู เรื่องส่วนตัวของ นายจร นายจรเป็นชายชู้ของ เจ้าน้ำตาลซึ่งเป็นภรรยาหลวง ของ เจ้าดำ  โดย ตัวเมียเป็นฝ่ายให้ท่า เล่นชายหูชายตาก่อน  บางครั้ง  เจ้าดำก็หึงหวง  ต่อมาก็ปลงๆ เพราะ เจ้าดำ ก็รักภรรยามันมาก สังเกตเอานะ สงสารแต่ เจ้าศรีนวลมันรักเดียวใจเดียว  ถึงแม้ นายจรหล่อขนาดไหนก็ไม่สนใจ  จนกลายมาเป็นครอบครัวเดียวกัน โดยมี  นายจรรับบทบาท สามีน้อยด้วยความเต็มใจ และยอมลงให้กับ เจ้าดำผู้ยิ่งใหญ่  แล้ววันหนึ่ง เจ้าน้ำตาลก็คลอดลูกหมาน้อยๆ 9 ตัว มีหลากสี คงเป็นลูกของ เจ้าดำและ นายจร  ตั้งใจว่าจะเลี้ยงทั้งหมด  โดยไปซื้อปลวกคอทั้ง 9 อัน พอซื้อกลับมา ปรากฏว่า ลูกสุนัขทั้ง 9 ตัวอันตธานหายไปหมด  ถามใครๆก็บอกว่าไม่ทราบได้ แถมพูดเล่นๆว่า คงเป็นลาบแกล้มข้าวเหนียวของนักศึกษาไปแล้ว คิดว่าคงพูดเล่นกันมากกว่า                     นายจรเป็นสุนัขพันธุ์ไทย ขนเกรียน มันฉลาดมากๆ ช่างประจบ  และหัวสูง อาหารไม่อร่อย ไม่กิน มันชอบนอนบนโซฟา เอาหัวพาดกับที่เท้าแขน ถ้าไล่มันลงมันก็จะไปนอนบนพรม แถมมันสามารถเปิดพัดลมเองได้ด้วย  มันชอบนอนบนโต๊ะม้าหินหน้าบ้าน สุนัขทั้ง 4 ตัวชอบอาบน้ำและลงไปว่ายน้ำ โดยเฉพาะ นายจรชอบมากกว่าเจ้า 3 ตัว  ไปกรุงเทพ ฯ  เกือบสัปดาห์ กลับมาเห็นพวกมัน 4 ตัวว่ายน้ำในอ่าง ดูน่ารักและสบายใจมากๆ ว่ามันทั้ง 4 ตัวยังอยู่ดีมีสุขกัน                   นายจรมีบุญคุณกับครอบครัว เย็นวันหนึ่ง มันเห่าเสียงดังมากในครัว ก็พากันไปดู พบว่ามันเห่างูเห่า ขนาดยาว 3 เมตรเศษ มันแอบใต้อ่างล้างชามที่มีถุงพลาสติกเก็บไว้ใช้ ซึ่งทุกคนในบ้านก็มาใช้อ่างล้างชามเป็นประจำ ถ้าไม่ได้ นายจรคงต้องมีคนเจ็บและอาจถึงตายอย่างแน่นอน   เจ้างูเห่าแขกที่ไม่ได้รับเชิญก็ไปสวรรค์ด้วยไม้พลองลูกเสือ อยากจะไล่ออกไปแต่เกรงว่ามันจะไปทำร้ายคนอื่นจริงๆ แถมเพิ่งรู้จากเพื่อนบ้านว่า เพราะ นายจรเห่างูที่นอนขวางอยู่ที่ถนนหน้าบ้านของเขา เพราะค่ำมืด แล้ว ทำให้เขามองไม่ชัด  อาจารย์ผู้นั้นว่า  ถ้าไม่ได้ นายจร ก็คงเหยียบเอางูเข้าให้แล้ว ตัวมันใหญ่เอาการทีเดียว                   เนื่องจาก นายจรถูกเลี้ยงโดยคน ทำให้มันคุ้นเคย เลยชอบแหย่คนเล่น ชอบกัดที่น่อง มันงับเล่น และตระกรุยถึงหน้าอกด้วยความซนของมัน มันไปถึงอาคารเรียนพร้อมกับ เจ้าดำ ด้วย สร้างความตกอกตกใจให้ผู้คนพอควร แต่มันไม่เคยกัดคนจริงๆ ได้แต่ล้อเล่น มันชอบไล่กวดคน ถ้ายืนนิ่งๆ และเดินไปเรื่อยๆ มันจะไม่ทำอะไร ของโปรดอีกอย่างคือการไล่กวดรถยนต์และรถจักรยานยนต์  ได้พยายามเอาโซ่ล่ามแล้วแต่มันก็ดึงจนขาด เพราะเลี้ยงมันแบบอิสระ ไม่เคยกักขัง  ทำให้ไม่สามารถผูกมันไว้ได้  เคยกักตัวไว้ด้านหลังก็ปีนหนีออกไปจนได้ จนบางครั้งต้องจับตัวมันขังไว้ภายในบ้าน                ต่อมาก่อนเกิดเหตุโศกนาฏกรรม กับเจ้าดำและครอบครัว ประมาณ 2 อาทิตย์  นายจร หายไป 2 วัน ก็คิดว่ามันหนีเที่ยวหรือไปติดสุนัขสาวๆที่ไหน ไม่คิดว่าจะถูกจับไป เพราะขอกันแล้ว ลืมนึกไปว่า มีคนเขียนจดหมายร้องเรียนว่า ถูกสุนัขตัวสีน้ำตาลไล่งับ และมีมาตรการเด็ดขาดแล้ว  พอดีพบเจ้าหน้าที่ เขาบอกว่าจับตัวไปแล้ว ก็บอกเขาว่าจะรีบไปสอน เสร็จเที่ยง จะขอไปรับกลับและสัญญาจะไม่ปล่อยมันออกมาอีก แต่ไปตอนบ่ายเศษ เนื่องจากไปรับประทานอาหารกลางวันก่อน พบกรงว่างเปล่า เจ้าหน้าที่หลายคนบอกว่า เขาเอาไปปล่อยเมื่อตอนเที่ยง ก็บอกเขาว่า ช่วยโทรศัพท์ทีจะขับรถไปรับมันกลับ เจ้าหน้าทั้งหลายบอกว่า ไม่รู้ใครไปปล่อย ไม่มีเบอร์โทรติดต่อ   พอดีพบผู้ใหญ่ช่วยกรุณา โทรถามว่าเอาไปปล่อยที่ ก.19 ก็ไปตามหาตอนนั้นเลย ก็ไม่พบ และไปอีกติดต่อกัน 4 5 วันก็ไม่พบ ไปตั้งรางวัลให้ชาวบ้าน ใครพบจะให้ 1,000 บาท  ต่อมาทราบจากบางคนว่าเขาเอาไปปล่อยแต่เช้า แล้ว และไม่ใช่ ก.19 ด้วย  เลยบอกต่อๆว่ารางวัลตั้งถึง 2,000 บาท ใครพบสุนัขเพศผู้ ชื่อ จร สวมปลวกคอ และมีแผ่นเหล็กระบุว่าฉีดยากันพิษสุนัขบ้าเรียบร้อยแล้ว  ช่วยนำมันกลับบ้านทีเถอะนะ จักขอบพระคุณมากๆด้วย                    ท้ายสุดแล้ว ได้แต่ภาวนา ให้ นายจร ยังมีชีวิตอยู่ ดูโลกอันสวยงาม แม้มันจะตกระกำลำบากเพียงไร ก็ได้แต่หวังว่ามันคงใช้ความฉลาดเอาตัวรอดได้ ขออย่าให้มันเป็น เช่น เจ้าดำ น้ำตาล และศรีนวลเลย  ที่จบท้ายด้วยการนอนเรียงราย ไร้ซึ่งลมหายใจ เหลือเพียงดวงวิญญาณที่ล่องลอยไปไกลแสนไกล และขอร้องเจ้า 3 ตัวช่วยดูแลนายจร ด้วยนะ  ให้มันอยู่รอดปลอดภัย   แต่ชักสังหรณ์ใจแล้วว่ามัน 4 ตัวอาจไปอยู่รวมเป็นครอบครัวเดียวกันเหมือนเดิมแล้วก็เป็นได้  

ด้วยรักและอาลัยยิ่ง จาก

"ครอบครัวมนุษย์ของนายจร"

หมายเลขบันทึก: 37757เขียนเมื่อ 8 กรกฎาคม 2006 04:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 24 มีนาคม 2012 15:42 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)
     ผมก็ชอบสุนัขมากครับ เนื่องจากมันแสนรู้ และไม่ทรยศกับเจ้าของ เคยเลี้ยงเจ้าด่าง เขาน่ารักมากและรู้ว่าเมื่อเวลาเราอารมย์เสียมา มันจะนอนหมอบอยู่ห่าง ๆ คอยเหลือบมอง จนทำให้เราต้องแอบยิ้ม หากเห็นเรายิ้มแย้มแจ่มใส มันก็จะทักทาย อยู่ใกล้ ๆ แต่ไม่คลอเคลียมากนัก คิดถึงเจ้าด่างเหมือนกันครับ ผมอ่านแล้วรับรู้เลยว่าเจ้าจร ผูกพันกับครอบครัวผู้เขียนมาก

   ชอบสุนัข อย่าลืมไปอ่าน "กลอน สุนัข สุนัข" เพิ่มเติมด้วยนะครับ

ขอบคุณมากๆ สำหรับข้อคิดเห็นทุกท่าน ดีใจที่มีคนอ่านบทความ ได้อ่านกลอนสุนัข สุนัข แล้ว ดีมากเลยค่ะ ขอขอบคุณอีกครั้ง

เมื่อวานคุณแม่โทรมาบอกว่า  ท่านฝันเห็น สุนัขสีน้ำตาล นอนตายขึ้นอืด เท้าชี้ฟ้า  สงสัยเป็นนายจรแน่ๆ คงจะไปเข้าฝันบอกว่า ไม่ต้องห่วงซี้ม่องเซ็ก ( ตายสนิท ) ไปแล้ว  เลยบอกท่านว่า จะไปตักบาตรกรวดน้ำไปให้นายจรและพรรคพวก ท่านบอกว่าคนตายไปยังไม่ทำบุญ นี่เป็นสุนัขแท้ ๆ จะไปทำทำไม ท่านคงไม่รู้ว่า พวกเรารักนายจรมากเพียงไร เห็นแชมพูอาบบ้ำ และอาหารเม็ดที่คงเหลือไว้ที่ไร คิดถึงนายจรทุกที ไปสบายแล้วนะ จะแอบตักบาตรไปให้นะ ไม่ต้องห่วง ใครทำกรรมใดไว้ ชาตินี้กรรมติดจรวด คงเห็นผลในชาตินี้ อย่างแน่นอน แล้วจะคอยดู !!!!!

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท