ถึงจะแพ้ใคร..ชนะใจตัวเองก็พอ
เพื่อนๆ เคยรู้สึกไหมว่าตลอดเวลาที่ผ่านมามีใครคนหนึ่งที่รักและห่วงใยเรามากกว่าใคร ๆ เขาคนนั้นอาจจะเคยเบื่อเราบ้าง แต่ก็ทำได้เพียงไม่นาน...เขาคนนั้นอาจจะเคยโกรธเราบ้าง แต่ก็พร้อมจะให้อภัยเสมอ ในยามที่เรามีความทุกข์...เขาจะคอยปลอบโยนเราทุกทาง จนกว่าความทุกข์นั้นจะหายไปในยามที่เราสุข...เขาจะยิ้มร่าและมีความสุขร่วมไปกับเรา
เขาคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นครับแต่เป็นตัวเราเอง... ยามใดที่เรา เผชิญกับปัญหาและท้อแท้ ใจของเรานี่แหละ จะกระซิบกับเราอย่างอ่อนโยนว่า"ไม่เป็นไร ใจเย็นๆ ไว้ แล้วทุกอย่างจะผ่านพ้นไป” ไม่ว่าเราจะทำเรื่อง ที่น่าผิดหวัง หรือเลวร้ายเพียงใดลึกๆ ในใจเราก็ยังรักและพร้อมให้อภัยตัวเองเสมอ
เราหวังดีต่อตัวเอง อยากให้ตัวเองได้กินอิ่ม นอนหลับสบาย
ถ้าเพื่อ ตัวเอง และ คนที่ ตัวเอง รักแล้ว
เรายอมตรากตรำทุกอย่างไม่ว่าจะเหนื่อยยากเพียงไร
ด้วยเหตุนี้พระพุทธเจ้าจึงตรัสว่า
“ความรักที่เสมอด้วยความรักตนเองนั้นไม่มี”
หากเปิดใจออกมาสัมผัสดู เราจะรู้สึกว่าความรักที่เรามีต่อตัวเองนั้นยิ่งใหญ่ไม่มีที่สิ้นสุดเสมือนอากาศที่แวดล้อมเราอยู่ จนบางครั้งเราก็ลืมนึกถึงมัน
ความเห็น (15)
กราบนมัสการครับ...
เจริญพร..การเยี่ยมเยียนครับ
แวะมาอ่านคติดีๆครับ
บางที่คนเราก้อแพ้ใจตนเองก้อมีนะครับ
ปากพูดว่าไม่ๆแต่ใจพูดว่าใช่ๆๆ
แล้วจะเชื่ออะไรดีครับหลวงพี่
ก็คงต้องเชื่อตามความจริง ...ละมั้ง
นมัสการหลวงพี่ค่ะ
แน่นอนที่สุด คนเราย่อมรักตัวเองมากที่สุด เห็นด้วยค่ะ กว่าจะได้มาเป็นคนไม่รู้ทำบุญมากี่ชาติแล้ว
ขอให้รักตัวเองในการทำความดีก็แล้วกันนะคะ "รักตัวเอง แต่อย่าเห็นแก่ตัว"
ขอบคุณกับความอบอุ่นที่คุ้นเคยครับ
นมัสการหลวงพี่อนุวัฒน์ครับ หลักการสอนดีมากครับ เทียบเคียงให้เข้าใจได้ง่าย เด็กๆ ได้อ่านคงดีมากครับ
เจริญพรขอบคุณ...การเยี่ยมเยียนนะครับ
นมัสการค่ะหลวงพี่ ได้อ่านบันทึกของหลวงพี่แล้วได้ข้อคิดดีๆ เอาไปเป็นคติใช้ในชีวิตประจำวันได้ค่ะ สาธุ สาธุ
ยินดีน้อมรับคำติชมครับ
- กราบนมัสการพระคุณเจ้า
- ได้อ่านเรื่องเบา ๆ เข้าใจง่าย ๆแล้วสบายใจครับ
- ได้มองถึงการสะท้อนชีวิตที่ดีมาก สำหรับคนที่ลืมตน
- กราบขอบพระคุณครับ
ขอบคุณครับ...
ได้อ่านบทความดีๆแล้วทำให้หนู มองย้อนและกลับมารักตัวเอง...อย่างแต่ก่อน...ขอบคุณท่านพระอาจารย์คะ
นมัสการค่ะ
เห็นหัวข้อโดนใจ จึงเข้ามาอ่าน เพื่อเตือนสติตัวเอง ขอบพระคุณค่ะ
ยินดีที่ได้ร่วมแบ่งปันนะครับ..