พี่สาวใจดีจากเภสัชได้ส่งบทความฉบับนี้มาให้อ่าน เลยอยากแบ่งให้คนอื่นได้อ่านบ้างค่ะ คำสอนของแม่ที่ทำให้ลูก ๆ มีภูมิคุ้มกันช่วยให้ดำรงชีวิตได้อย่างมีคุณค่าและมีประโยชน์กับสังคมในโลกกลมหรือเปล่าไม่แน่ใจ แต่ได้ประโยชน์แน่นอนค่ะ ^_____^
แม่คงสอนให้ลูกฉลาดไม่ได้.
ลูกต้องเรียนรู้และฉลาดด้วยไหวพริบ และกึ๋นของลูกเอง
แม่อยากให้ลูกคิดและมองโลกในแง่ดี.หัดคิดให้เป็นบวกไว้แหละดี
แม่อยากให้ลูกหัดฝัน.
เมื่อไรลูกฝันเป็น ไม่ว่าจะเป็นใฝ่ฝัน
หรือความฝัน ลูกจะรู้ว่าโลกนี้มันน่าอยู่เพียง
แม่อยากให้ลูกพูดแต่เรื่องดี พูดแต่เรื่องสวยงาม.
จงเป็นคนสุดท้ายที่ให้ร้ายคนอื่น และจงเป็นคนแรก
ที่ให้กำลังใจ และชื่นชม
แม่อยากให้ลูกทำเรื่องแปลกๆ.
ลูกไม่จำเป็นต้องเดินตามชีวิตประจำวันของใคร
อย่าเก็บความคิดแปลก เพียงเพราะเห็นว่ามันไม่เหมือนใคร
แม่อยากสอนให้ลูกกล้าแดด กล้าฝน.
เพราะภายใต้ไออุ่นของดวงอาทิตย์ลูกจะได้รับวิตามินดี
และภายใต้ฟ้าที่มีฝน มันจะทำให้ลูกร้องไห้โดยไม่มีใครเห็นน้ำตา
แม่อยากสอนให้ลูกออกกำลังกายทุกวัน.
อย่างน้อยคนเราก็ต้องเคลื่อนไหวทะมัดทะแมง
ลูกได้ออกแรงเสียบ้าง ลูกจะแข็งแกร่งไม่อ่อนแอ
แม่อยากให้ลูกยิ้ม และอยู่กับโลกด้วยความรัก.
ยิ้มอาจจะไม่ชนะทุกสิ่ง ยิ้มมากๆอาจจะดูเหมือนคนบ้า
แต่มันก็ดีกว่าหน้าบึ้งหน้างอเป็นไหนๆ
แม่อยากสอนให้ลูกรู้จักอดทน.
ลูกต้องเรียนรู้ว่าลูกไม่มีทางได้ทุกๆอย่างที่ลูกหวังไว้
อดทนและอย่าได้เสียกำลังใจ อย่าท้อและขอให้เริ่มใหม่อย่างมีพลัง
แม่อยากสอนให้ลูกเขย่งขาขึ้นให้สูง.
ไม่มีอะไรที่สูงไปกว่าสองมือเราจะเอื้อมคว้า
เพียงแค่ว่าเรายืนยันที่จะไม่ยืนอยู่กับที่
แม่อยากสอนให้เจ้ามีความสุข.แต่อย่าลืมทุกข์ด้วยล่ะลูก
คนที่ไม่เคยมีความทุกข์ เขาสุขจริงๆไม่เป็นหรอก เจ้าเอย
ไอคิวมันติดมาแต่บนฟ้าลูกจ๋า ไม่ฉลาดก็มีความสุขได้ไม่ต้องห่วง
อย่าน้อยใจถ้าตามใครเขาไม่ทัน อย่าเสียขวัญถ้าเราช้ากว่าใครๆ
อีคิวมันต้องหาเองบนโลกนี้ลูกเอ๋ย ไม่ฉลาดก็น่ารักและมีความสุขได้
"อย่ากลัวที่จะเปลี่ยนแปลงปรับปรุง ลูกมีกำลังใจเป็นถุงจากแม่ ไม่ต้องกลัว"
คนที่รักแม่อ่านแล้วจะรักแม่มากขึ้นอีกเป็นหมื่นเป็นแสนเท่าค่ะ
รักแม่ค่ะ ^___^
อ่านแล้วต้องกลับบ้านไปกอดแม่หอมแม่ซะแล้วซิเรา แต่เอ... แม่หนีไปเที่ยว กทม. นี่นะ :)
+ ขอบคุณ อ.ขจิตและ อ.จันทวรรณ มากค่ะ
+ ยินดีมากค่ะสำหรับการเผยแพร่ต่อ ^____^ เพราะ
ปานก็ได้จากพี่นุส(คณะเภสัชส่งมาให้อ่านค่ะ)