อ่านกันเลยดีกว่า

จักรวาลกว้างใหญ่ไพศาล พื้นที่อาศัยของเราแต่ละคนจึงดูเล็กมากๆ...

หากมีเวลาว่างเราก็นัดพบเจอกัน ทำกิจกรรมด้วยกันบ้าง

ความสนุกผ่านไป เราจะรู้ถึงความเงียบเหงาอีกครั้ง

เหมือนกับขาดอะไรไปบางอย่าง...

เราจึงพยายามไปค้นหาสิ่งนั้นที่ขาดหายไป

บางครั้งไม่ได้ตั้งใจ กลับพบเห็นบางสิ่งอย่างไม่คาดคิด !

เรา จึงผ่านเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ จนได้รู้จักกับอีกฝ่าย

เราต่างเล่าเรื่องในใจซึ่งกันและกันและเริ่มต้นรู้จักอีกฝ่าย

หลังจากที่ได้ชื่นชมต่อกัน และใกล้ชิดกันมากขึ้นแล้ว จึงได้พบว่า... เราต่างคนต่างก็มาจาก ณ พื้นที่ซึ่งต่างระดับกันไป

 ทั้งที่ดูภายนอกอาจใกล้กันมาก...

ความจริงคือมาจากพื้นที่ซึ่งต่างระดับกันบนโลกนี้

การอยู่ในพื้นที่ที่ต่างระดับกันบนโลกใบนี้ การ(มุม)มองจึงแตกต่างกันออกไป มุมมองและความคิดก็มีความแตกต่าง

เวลาที่เจออุปสรรค ก็ยากยิ่ง...

ยากที่จะพร้อมใจกัน เพื่อเดินหน้าหรือถอยหลัง

การปีนสู่ที่สูงอันตรายมาก   แต่ถ้าก้มลงมาก็ลำบากเช่นกัน

ถ้าหากอีกฝ่ายสูงพอ ก็อาจผ่านไปด้วยดี

เมื่อเปิดดูโลกภายนอก จะพบว่าระยะห่างของคนอื่นๆ ยังดูห่างไกลกว่าเมื่อเทียบกับเรา

และแต่ละคนอาจมีทางเลือกที่ดีกว่า

ถ้าหากเรามีปีกได้ จะเกิดอะไรขึ้น ?

เมื่อนั้น โลกทั้งใบก็จะเป็นของเรา

บางครั้งอาจจะดูใกล้กันมากสำหรับคนที่อยู่ในที่สูงระดับเดียวกัน

แต่กลับมองไม่เห็นอีกฝ่าย

ถึงแม้เราพบเจอกัน เราอาจลังเลใจ

เมื่อได้รู้ว่าโลกกำลังจะเปลี่ยนไป เมื่อนั้นเราได้สูญเสียโอกาสไปแล้ว

 ที่แท้ต้องต่ำลงมาเท่าไร ถึงจะยอมรับกันได้

 บางคนก็ดื้อดึง

แล้วก็มีบางคน กลับทำอะไรที่ฝืนโลกใบนี้

 เพื่อให้ได้ความรู้สึกใหม่ๆโดยไม่แยแสใดๆ

อาจจะ มีสิ่งหนึ่งที่ได้อยู่กับเราบนโลกเดียวกัน

ก็คือเพียงเงาของตัวเองเท่านั้น

 

Please have Good care for your good friend.

จงถนอมเพื่อน ๆ รอบ ๆ ตัว