15..ดวงอาทิตย์ เปรียบปรัชญาชีวิต ที่ร้อนแรงได้


พี่น้องกัลยาณมิตรที่รักทุกท่านคะ  คงไม่มีใครปฏิเสธ ชอบชมธรรมชาติยามเช้า  โดยเฉพาะธรรมชาติ ที่ดวงอาทิตย์ขึ้นในยามเช้าช่างสวยมหัศจรรย์  งามในบางครั้ง  จนกระทั่งทำให้เกิดมีนักท่องเที่ยว  เที่ยวหาความสุขของเขานั้น คือการได้เฝ้าคอยและสัมผัส กับอรุณสวัสดิ์ของจักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาล จากแสงที่ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า

     มีไหมที่พี่น้องเราเคย ค่อยๆลืมตาขึ้น โดยเฉพาะวันเสาร์หรือวันอาทิตย์ วันที่ได้พักผ่อนเต็มที่ ไม่เร่งรีบตื่น ในการมีอิสระในการตื่นนอนอาจจะเช้าหรืออาจจะตื่นสาย  ไม่จำเป็นต้องรีบเร่งออกจากที่นอนค่อยๆลืมตาขึ้นเพื่อ สัมผัสแรกของวันใหม่ที่ค่อยๆสาดทอแสงมาจุมพิตดวงตาทั้งสองข้างของผู้นิยมชมชื่นบางคน   แหมพูดเหมือนนักเขียนเลยคะ บางครั้งก็เห็นการสำแดงสีสันอันงดงามนวลนุ่มฉาบทาหมู่เมฆและมวลหมอก  บางท่านอาจหลงรักมวลหมู่เมฆเหมือนพี่น้องเรามีชมรมคนรักมวลเมฆ  แต่มวลหมู่เมฆจะสวยได้นั้น ต้องอาศัยแสงดวงอาทิตย์ ที่ได้เปล่งประกายเจิดจ้าขับไล่ความเยือกเย็นและมืดมน นนทกาล ที่กลืนกินความงามแห่งสีสันของโลกนี้มาตลอดชั่วรัตติกาล ในแต่ละค่ำคืน ชักจะเหมือนนักเขียนแล้ว

    เคยมีคนนั่งเชยชม  ตั้งแต่แรกโผล่พ้นขอบฟ้าจนเห็นดวงไฟสีชมพูเรื่อๆๆนั้น สุกแดงกลมโตเต็มวง ค่อยๆเรืองๆๆ  พร้อมๆๆกัน ก็บันดาลพลังใจและความหวังอันเรืองรองเกิดขึ้นมาใหม่  นี่คงเป็นวันใหม่แล้วซินะ เพื่อกระตุ้นการต่อสู้ชีวิตในวันใหม่ที่จะมาถึงเช่นกัน    

    อย่างไรก็ตาม ถึงใครๆๆจะชอบชมดวงอาทิตย์ยามอัสดง หรือขึ้นยามเช้า  ชอบจนไม่อยากให้สิ่งสวยงามเหล่านี้ ผ่านล่วงเลยหายไปก็ตาม  แต่ทุกคนก็ต้องยอมรับความจริง ที่ดวงอาทิตย์ จำเป็นจะต้องผันแปรไปตามธรรมชาติของมัน  ภายใต้แห่งกฎธรรมชาติ ที่เราจะดึงรั้งมันไว้ได้  หรือไม่อยากให้มันสวยเหมือนเมื่อวานก็ไม่ได้  หรือให้สวยอย่างแจ่มชัด ในบางวันที่เมฆหมอกมาบัง หรือสภาพอากาศบางครั้งก็แปรปรวน เราก็รั้งมันไว้ไม่ได้ เหมือนอายุคนเรา ก็ต้องเพิ่มไปหน้า อายุมากขึ้น

     ดุจเดียวกัน ทำให้เราได้มองเป็นสัจธรรมว่า  เหมือนชีวิตคนเราที่ไม่มีความแน่นอน ในแต่ละวัน ก็มีเปลี่ยนแปลงไปตามสภาพกาลในแต่ละวันเช่นเดียวกันคะ 

   แต่ถึงแม้ว่า บางวันกลีบเมฆจะบดบัง ดวงไฟที่ใหญ่ที่สุดของโลกไว้นานเพียงใด แต่ดวงอาทิตย์ก็ยังคงหน้าที่อย่างสม่ำเสมอ นั่นคือขึ้นทางทิศตะวันออก  และตกทางทิศตะวันตก นั่นคือการเลื่อนลอยไปอย่างสม่ำเสมอตามหน้าที่อันยิ่งใหญ่ของมัน

     นั่นคือชีวิตของเรา ไม่ว่าดีหรือร้าย ก็ต้องดำเนินชีวิตไปตามแบบฉบับของตนเอง อย่างมีระเบียบวินัย ต่อการใช้ชีวิต ซื่อสัตย์ ต่อชีวิต ต่อการงงาน ต่อหน้าที่ ที่รับผิดชอบ

  

     แต่หารู้ไหมว่า ขณะนี้ โลกของเราร้อนขึ้นกว่าปกติ และร้อนทุกวัน จากดวงอาทิตย์ส่องแสง เป็นสัจธรรมอันครอบงำสรรพสิ่งทั้งหลายไว้ภายใต้กฎเดียวกัน นั่นคือ  กฎแห่งอนัตตา  นั่นคือ ความไม่เป็นของเราและบังคับให้เป็นดั่งใจเรามิได้  ภาพทั้งหมดนี้เป็นเพียงมายาแห่งการมา และการไปของแสงสีที่มากระทบตา  ซึ่งเกิดขึ้นแล้วก็ดับไปเช่นกันกับสรรพสิ่งทั้งหลายมี เกิดขึ้นอยู่ดับไป เช่นกัน อายุมากขึ้น จะแก่ขึ้น แม้จะทำให้อ่อนกว่าวัย และในที่สุด ก็จากไป  ไม่มีใครจะอยู่ค้ำฟ้าได้

    บางครั้งเมื่อเราคิดเช่นนี้แล้ว จะมีคนถามตนเองไหม เราชอบดูดวงอาทิตย์ขึ้นและตกทำไม ถ้าเปรียบเหมือนสัจธรรม  กฎแห่งอนัตตา อย่าคิดมากนะคะ เปรียบเทียบ เปรียบเปรยให้อ่าน คือไม่อยากให้ใจล่องลอย ให้มีสติบ้าง ตระหนักบ้าง อย่ายึดติดกับสิ่งทั้งปวง รัก  โลภ  โกรธ หลง  บางคนอ่านไปแล้ว ผู้เขียน เขียนอะไร  ไม่ต้องสับสนหรอกคะ  ผู้เขียนเห็นอะไร ก็เป็นคนคิด เอามาเปรียบเทียบกับชีวิต  เพราะทุกอย่าง เป็นปรัชญาได้  อ่านไปอ่านมา อาจจะปลงซะแล้ว ก็ได้

 

     ที่เขียนขึ้นมานี้ ก็เพื่อเตือนสติตน อย่าได้ คลั่งไคล้ ใหลหลง กับ  ลาภ ยศ สรรเสริญ ให้มากนัก ให้รู้ตนเสมอ

    โลกร้อนขึ้น  แต่คนกลับร้อนกว่า ร้อนเพราะ ไฟราคะ  ไฟโทสะ  ไฟโมฆะ แต่ความร้อนของคน เมื่อเรารู้เท่าทันอนัตตาแล้ว เราก็สามารถ แก้ปัญหา หรือยับยั้งได้คะ เย็นลงได้ รู้จักข่ม ปรับปัญญา ความเข้าใจ ให้อภัย ไม่ใช้อารมณ์ ให้ใช้เหตุผล มากกว่าอารมณ์

 

        พี่น้องที่รักทั้งหลาย ง่วงนอนอีกแล้ว นอนดึกคะ ยังไม่ได้ตรวจทาน หรือแก้ไข พรุ่งนี้ค่อยพบกันใหม่นะคะ  นอนหลับฝันดี คะ ลาก่อนดวงอาทิตย์จ๋า

เก็บตะวันตกดิน ที่อำเภอกระนวน มาให้ชมคะ บริเวณสวนสาธารณะ สวยไหมคะ

         พี่น้องที่รักจ๋า ผู้เขียนได้กลับมาตรวจทานอีกครั้ง คำพูด อาจจะไม่สวยเหมือนนักเขียน แต่ก็พยายามเรียนรู้ และจินตนาการ เพื่อให้เกิด มิติ ที่อ่านแล้วได้คิด พร้อมภาพสวย มอบเป็น บันทึกที่ น่าคิด บันทึกหนึ่ง

       

   นี่ก็เก็บตะวันที่กระนวน มาให้ชมคะ

        และก่อนจะจบ จะให้ปรัชญาอีกอย่างหนึ่งว่า  กว่าคนเราจะได้สัมผัสแห่งความงามของแรกรุ่งอรุณในยามเช้านั้น  บางคนต้องนอนรอ ทั้งคืน ในความมืดอันยาวนาน

       เปรียบเช่น คนเรา กว่าจะประสบผลสำเร็จในชีวิต ก็ต้องใช้เวลา ต้องผ่านเวลาอันยาวนานเหมือนกัน และในเวลาที่ยาวนานนั้น เราจะต้องอดทน เพราะต้องผ่านความยากลำบากเช่นกัน

                   

หมายเลขบันทึก: 363596เขียนเมื่อ 3 มิถุนายน 2010 23:31 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:00 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (23)
  • สวัสดีค่ะ
  • "ชอบชมดวงอาทิตย์ยามอัสดง หรือขึ้นยามเช้าก็ตาม ชอบจนไม่อยากให้สิ่งสวยงามเหล่านี้ ผ่านล่วงเลยไปก็ตาม แต่ทุกคนก็ต้องยอมรับความจริง"
  • ทุกวันนี้ก็ต้องยอมรับความจริงในหลาย ๆ เรื่องราวแล้วค่ะพี่สุ เริ่มเข้าใจสัจธรรมของชีวิตมากขึ้นอย่างที่พี่สุกล่าวไว้
  • ตอนนี้สิ่งที่ทำได้ก็คือต้องคิดดี พูดดี ทำดี เพื่อสิ่งที่ดี ๆ ต่อตัวเอง ต่อสังคม ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้  เพราะพรุ่งนี้ไม่ทราบตัวเองเลยว่า จะยังมีลมหายใจอยู่หรือเปล่า.....ขอบคุณดวงอาทิตย์ เปรียบปรัชญาชีวิต ของทุก ๆ คน
  • ขอบคุณค่ะ

1.

P
บุษรา
เมื่อ ศ. 04 มิ.ย. 2553 @ 07:31
#2028962 [ ลบ

ว้าวๆๆๆ นักเขียนตัวน้อย มาก่อนเพื่อเลยนะคะ ขอบคุณคะที่ติดตาม ตอนนี้พี่สุก็ เขียนทิ้งไว้ก่อน เพราะกำลังเร่งล้างกล่องนม UHT มากมาย จิตอาสาสมทบน้องครูโย่ง จะเห็นพี่สุ หายๆๆ ไปทิ้งช่วง คนเข้ามาเม้นท์แล้ว พี่สุทำไมไม่มาจี๋จ๋าด้วย ก็คือล้างกล่องนมนะคะ ยังไม่ได้ไปเยี่ยมใครคืน ต้องทำให้เสร็จภายใน เสาร์อาทิตย์นี้แล้ว ก็จะส่งไปรษณีย์ไปให้น้องครูโย่งคะ ประมาณ 3 พันกล่องคะ  ส่งภายในวันจันทร์คะ เสร็จแล้วจะไปเยี่ยมคืนนะคะ กลับไปดู บทเก่าๆ ที่พี่สุแลกภาพกันไว้ ด้วยความสนุกสนาน สีสันแห่งชีวิต พอมีชีวาคะ เดี๋ยวนี้ หัดเขียน แบบนักเขียนแล้วนะคะ ฟังดูแล้ว  อาจจะแข็งๆๆ ไปบ้าง แต่ก็เป็นการฝึกคะ

ธรรมชาติ ของแสงสี และธรรมชาติสัตว์โลกน่ารักคะ  ดูแล้วมีความสุขนะคะ

พี่สุ  ภาพนี้ดูลึกลับ น่ากลัวจัง 

ช่างสรรหาจริงๆ

 

3.

P
วิไล บุรีรัตน์
เมื่อ ศ. 04 มิ.ย. 2553 @ 18:04
#2029953 [ ลบ ]

สวัสดีคะ  น้องวิไล บุรีรัตน์  ขอบคุณที่เข้ามาทักทายกัน พี่สุล้างกล่องนมพึ่งเสร็จก็ดึกอีกแล้ว เลยแวบมาดูว่าใครมาเยี่ยมบ้าง

-มายาแห่งดวงอาทิตย์คะ  ดูดูเหมือนมีมนต์สะกดนะคะ ปล่อยออกมาสะกดคนจ้องดูเชียว  มนต์ไหลออกมาคะ ภาพมายาจริงๆๆๆ น่ากลัวเหมือนอีกไม่นาน โลกจะถล่มทลาย คะ ถ้าเห็นจริงๆในชีวิต คนวิ่งหนีกันอุดตลุดนะคะ

สวัสดีรอบที่สองค่ะพี่สุ

เมื่อสักครู่เขียนเสร็จแล้ว net ล่มค่ะสงสัยทำงานหนักอยากพักเหมือนคนมั้ง งั้นคงให้เค๊าพักแล้วล่ะเดี๋ยวงอนอีก ราตรีสวัสนะคะอย่าลืมตื่นนอนแต่เช้ามาดูพระอาทิตย์ขึ้นนะคะ ฝันดีค่ะ

ตามมาอ่านบันทึกค่ะ เริ่มจะเป็นนักเขียนแล้วค่ะ...ชื่นชมค่ะ

5.

P
คุณยาย
เมื่อ ส. 05 มิ.ย. 2553 @ 00:56
#2030607 [ ลบ ]

สวัสดีคะ คุณยายยังสาวสวย คุณยายอยู่บุญหรือคะ นี่จะย่างเข้าวันใหม่แล้วนะคะ  กำลังจะนอน หรือพึ่งตื่นหนอ ขอบคุณที่เข้ามาทักทายกันดึกเชียวคะ นี่แหละหนา อาชีพนางฟ้าผู้อารี  ยามกินก็ไม่ได้กิน ยามนอนก็ไม่ได้นอน เหมือนชาวบ้านเขา ถ้าอยู่บุญ จะต้องนั่งคอยดูแสงอาทิตย์ขึ้นยามเช้าอยู่บ้างนะคะ เอาภาพสวยมาฝากคะ

6.

P
ปริมปราง
เมื่อ ส. 05 มิ.ย. 2553 @ 08:42
#2030809 [ ลบ

สวัสดีคะ คุณปริมปราง ขอบคุณที่เข้ามาทักทายกันยามเช้าคะ ขอบคุณมากที่คิดถึงกันคะ อะไรๆๆๆไม่ยากเกินเอื้อม อยู่ที่เราศึกษา การเป็นนักเขียนรู้สึกว่า ต้องใช้ทักษะ บางครั้งเอาศัพท์สูงๆๆ คาดไม่ถึงมาใช้ แต่พอนำมาเขียนแล้วรู้สึกว่า จินตนาการได้ไกลคะ และทำให้บทความดูไม่ธรรมดา   บางครั้งสุอ่านแล้วก็หมั่นไส้ตนเอง เอาศัพท์สูงมาใช้ จินตนาการสูงด้วยหรือเปล่า แต่มันก็เป็นการพัฒนาที่เริ่มต้น  พอไปวัดไปวา กับเขาได้ แต่อ่านแล้วก็ยังรู้สึกว่ามันแข็งอยู่ ไม่อยากใช้ภาษานักเขียน มากนัก หมั่นไส้ตนเองคะ

ภาพสวยมาฝากกันคะ

สวัสดีค่ะพี่สุ

          กลับมาแล้วนะคะ มารายงานตัวค่ะ...ได้บุญมาฝากด้วยนะคะเต็มเลย...อิ่มบุญด้วยกันนะคะ...มาชวนไปอนุโมทนาบุญค่ะที่นี่เลยค่ะhttp://gotoknow.org/blog/0815444794/363548

                    

                        

สวัสดีวันข้าว วันชาวนา และวันสิ่งแวดล้อมค่ะพี่สุ ส่งฝนพรำพรายจากอันดามัน ไปให้ชุ่มฉ่ำนะคะ

วันนี้ไม่มีแสงร้อนแรง กาลวันผันผ่าน ฤดูกาลต่างไป แต่ใจยังคงมั่น ระลึกถึงนะคะ สุขสันต์วันดีๆ ค่ะพี่

9.

P
มาตายี
เมื่อ ส. 05 มิ.ย. 2553 @ 09:49
#2030898 [ ลบ ]

พี่สุไปเยี่ยมผู้นำ ต้นบุญ ต้นแบบมาแล้วคะ ขอบคุณมากที่นำเรื่องดีดีมาฝากคะ และขอให้น้องกระแต จงเป็นแสงเทียน ส่องทาง ให้เยาวชนได้เดินในทางที่ถูกคะ  พี่สุคิดว่า มันเป็นงานที่ยิ่งใหญ่ ต้องกระจายออกไปไม่หยุดหย่อนทุกมุมโลก  พี่สุจึงขอให้น้องกระแต  ให้เป็นแสงอาทิตย์ส่องนำทาง ไปทั้งโลกเลยคะ เพราะเป็นงานใหญ่นะคะ และจะต้องยั่งยืนด้วยคะ ให้เห็นภาพการเป็นแสงอาทิตย์ในการเริ่มต้น  ยามรุ่งอรุณคะ

  

10.

P
poo
เมื่อ ส. 05 มิ.ย. 2553 @ 09:59
#2030912 [ ลบ ]

แม้วันไหนจะร้อนแรงไป  แต่ยังมีบางวันที่ฝนได้โปรยปรายลงมา พอลดระดับความร้อนแรงของชีวิตลงได้คะ และวันนี้เป็นวันรักษาสิ่งแวดล้อมด้วย นั้น เรานอกจากจะให้ธรรมชาติบำบัดความร้อน เนื่องจากการฝนตก โปรยปราย มาให้เย็นชุมฉ่ำแล้ว ตัวเราเองก็ต้องมาช่วยลดโรคร้อน และไม่ทำลายป่า ต้นน้ำลำธาร และช่วยกันปลูกต้นไม้ให้มากๆๆ และบางครั้งสิ่งที่ใช้ไปแล้ว นำมารีไซเคิล หรือมาสร้างผลิตใหม่ เพื่อลดมลภาวะ ลดโรคร้อน ลดขยะคะ  อย่างพี่สุขณะนี้ก็กำลัง นำกล่องนม UHT สมทบน้องครูโย่ง  คุณกานดา ไปร่วมสร้างโต๊ะเก้าอี้ ให้เด็กยากไร้  แถมได้บุญเสริมอีกด้วยคะ  โลกเราแม้จะร้อน  ก็ยังมียามเย็น ที่พอจะคลายร้อนได้บ้างคะ ภาพสวยมอบให้คะ

                  

สวัสดีค่ะพี่สุ...

...สำนวนพรรณาโวหาร ไม่เบาเลยนะคะ พี่เรา อารมณ์ครึ้มอกครึ้มใจอะไรหนอ เจ้าดวงอาทิตย์ดวงเดียวจักรวาลถึงส่งพลังอันมหาศาล ให้พี่สุเป็นนักเขียนได้ขนาดนี้...

...เจ้าดวงอาทิตย์ มีคุณอนันต์  แต่ก็มีโทษมหันต์เช่นกัน...

...ถึงอย่างไรหนูยังชอบ ความงามตามธรรมชาติของเจ้าดวงอาทิตย์ดวงนี้เช่นกัน

 

               

โอโฮ ! น้องปิ่นธิดา มีภาพวิวดวงอาทิตย์ยามขึ้นยามตก สวยเชียวคะ  ขอบคุณที่เข้ามาทักทายพี่สุนะคะ ภาพสวยมากๆๆเลยคะ ชอบหมดเลยคะ

   

             สุดยอด  สุดยอด ความสวยของเจ้าจักรวาลนะคะ

มาเยี่ยมพี่สาวที่เม้นยาวๆ

ด้วยความคิดถึงค่ะ

เลยได้ภาพงามๆ  ขออนุญาตไปใช้บ้างนะคะ  อิอิ

15.

P
มนัญญา ~ natachoei ( หน้าตาเฉย)
เมื่อ อา. 06 มิ.ย. 2553 @ 12:11
#2032972 [ ลบ ]

ได้เลยคะ คุณมณัญญา  อยากได้ภาพไหน ก็เอาไปเลยคะ ไปหาเองหาลำบาก มันต้องคัดเลือก ฉะนั้นเมื่อมีโอกาสได้สัมผัส ภาพไหน ที่จะไปเข้าเรื่องตนเองได้เลยคะ  ขอบคุณคะที่เข้ามาเยี่ยม มีอะไร ให้พี่สุอ่านน้อเดี๋ยวไปเยี่ยมคืนคะ

                           เก็บตะวัน มอบให้คะ

 สวัสดีค่ะพี่สุ

 

มาจนดึกเลย... ข้อความลึกซึ้งกินใจ ได้แง่คิด

คนเราต้องหมั่นทบทวนตัวเองทุกๆ วัน  คิดและมุ่งกระทำแต่สิ่งที่เป็นประโยชน์สุข โดยไม่ต้องดิ้นรน ทุรนทุราย เสาะแสวงหาลาศ ยศ สรรเสริญ ซึ่งเป็นของนอกกาย  ท้ายที่สุด ก็เอาอะไรไปไม่ได้ ให้ยึดมั่นในศีลธรรมความดีงาม ให้เห็นถึงสัจธรรมของชีวิต จะได้ร่มเย็น เหมือนที่พี่สุ กล่าวไว้

 

โลกร้อนขึ้น  แต่คนกลับร้อนกว่า ร้อนเพราะ ไฟราคะ  ไฟโทสะ  ไฟโมฆะ แต่ความร้อนของคน เมื่อเรารู้เท่าทันอนัตตาแล้ว เราก็สามารถ แก้ปัญหา หรือยับยั้งได้คะ เย็นลงได้ รู้จักข่ม ปรับปัญญา ความเข้าใจ ให้อภัย ไม่ใช้อารมณ์ ให้ใช้เหตุผล มากกว่าอารมณ์

 

วันหยุดเสาร์อาทิตย์หนูแปลงร่างเป็นเกษตรกร ปลูกหญ้าแฝก มะนาว มะพร้าว ชะอม ฯลฯ ที่กระท่อมรจนา ที่เพื่อนร่วมอุดมการณ์สร้างขึ้นเพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้การดำเนินชีวิตตามปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงค่ะ...

พึ่งเข้าเน็ต จนดึกเลย.....

สวดนอนก่อนนอนแล้วหลับฝันดีนะคะ

ด้วยความระลึกถึงคะ

ปล.  ภาพประกอบของพี่สุ  สวยทุกภาพ ประทับใจมากค่ะ  ช่างมีมานะในการหาภาพเหลือเกิน ของแสดงความนับถือค่ะ

 

 

 

              

หลังพายุฝนกระหน่ำ ...ย่อมเกิดรุ้งงาม  เป็นสัจธรรมของชีวิตได้คะ ฉะนั้นคนเรา เกิดมามันต้องประสบพบทั้งความสุข  ความทุกข์  ความสมหวัง ความผิดหวัง  แต่ทุกอย่างในชีวิตของน้องครูใจดีก็ผ่านไปได้ด้วยดี และมีความสุขในชีวิตในครอบครัว เป็นผู้หญิงที่โชคดี ที่ได้ลูกแฝด และมีคนช่วยลุ้นและเลี้ยงช่วย  และความอดทนทั้งทางด้านจิตใจและร่างกายที่หนูได้รับมาตลอด  แต่ในที่สุดก็ผ่านพ้น สิ่งเลวร้ายมาได้

-บทความของครูใจดี อ่านตามลำดับบทความได้ดีเยี่ยม ให้เป็นนักเขียนตัวน้อยได้อีก และทุกคำที่บรรยาย มีทั้งหัวเราะและร้องไห้ แต่พี่สุอ่านแล้วก็มีความสุข เพราะไม่ได้เขียนเปล่าๆๆ มีรูปฝาแฝด มีรูปความสุข ครอบครัวหรรษามาให้ชมเป็นสิ่งพิสูจน์ว่า ตอนนี้ น้องครูใจดี จะสบายใจ ที่ลูกโตขึ้นมาบ้างแล้ว แต่ลูกไปอยู่เพื่อการศึกษาคนละทิศ  นี่คงเป็นทุกข์ชั่วขณะหนึ่ง ที่พี่สุก็กำลังทำใจ เหมือนกัน คนเรามันถึงเวลาต้องห่างกัน จากกัน  แต่จากเป็นๆๆ เพื่ออนาคต ดีกว่าจาก ... ซักวันก็จะได้อยู่พร้อมหน้ากันอีก  พี่สุตอนนี้ก็คิดถึงลูกเหมือนกัน ลูกไปเรียนมอบูรพา ชลบุรี ห่างไกลกันมาก  ต้องเล่นเน็ท คุยกันทุกคืน พอแบ่งเบาภาระความคิดถึงลงได้บ้าง  ทั้งกลัวลูกเหงาคะ

-พี่สุดีใจ ได้อ่านเรื่องราวความทรงจำของการเป็นแม่ที่ต้องอดทน ในการเกิดของลูก อ่านแล้วก็ซาบซึ้งใจคะ น้ำตาก็ซึมๆๆ  ทั้งที่เป็นเรื่องดีคะ ปลื้มคะ

-พรุ่งนี้ชีวิตต้องดีขึ้นคะ  พี่สุก็ใช้คำนี้ปลอบใจตนเองในบางขณะ เหมือนกันคะ  สู้เพื่อลูก และหลานตัวเล็ก ให้เขาได้รับความอบอุ่นเต็มที่คะ

-และเป็นกำลังใจ ที่พากันปลูกพืชสวนครัว มะนาว ชะอม ฯลฯ เพื่อผ่อนคลายได้คะ และยังมีไว้บริโภค ปลูกเองปลอดสารพิษคะ มีความสุขที่เห็นต้นไม้เจริญเติบโต ต้นไม้ก็เหมือนคนนะคะ ปลูกแล้วอย่าทิ้งอย่าขว้างเชียว

-พี่สุไปเยี่ยมบทความ"หลังพายุฝนกระหน่ำ ย่อมเกิดรุ้งงาม"ของน้องครูใจดีมาแล้วคะ

สวัสดีครับ คุณป้าสุ..

กู๊ดดี้แวะมาอ่านและชมภาพดวงอาทิตย์ในหลายๆ มุมมองครับ.. มีทั้งสวยงามและน่ากลัวนะครับ

อยากบอกว่า..ให้คุณป้าสุ ขึ้นบันทึกหลานวัย 5 เดือนครับ เพื่อเก็บไว้เป็นความทรงจำที่ดีในอนาคต..อิอิ

ที่สำคัญกู๊ดดี้จะได้เห็นภาพหลานคุณป้าสุด้วย.. สวยไหมน๊า..จะได้จอง..จะได้ จ....ี..บ.. :)

19.

P
goody krub

สวัสดีครับ น้องกู๊ดดี้ ครับ ที่อยากให้ป้าสุ ขึ้นบันทึกหลานวัย 5 เดือนนั้น เป็นความคิดที่ดี เพื่อเก็บไว้ในความทรงจำ ป้าสุก็เคยคิดอยากเขียน เหมือนป้าสุไปอ่านของน้องกู๊ดดี้ครับ  ที่กู๊ดดี้ครับบันทึก มาน่ารัก น่าชัง ก็เคยอยากเขียนเหมือนกัน  แต่เขียนไม่เป็น ไม่พอที่จะประทับใจ ในส่วนลึกๆๆ เพราะว่าไม่เป็น ไม่ใช่นักเขียน แต่ก็จะลองดูนะคะ ตอนนี้ น้อง บรีม บรีม ได้ 7 เดือนแล้วคะ กำลังดื้อ คลานๆๆๆ กระดึ๊บ กระดึ๊บ เดี่ยวจะหาภาพ  แล้วนำมาดูพัฒนาการได้คะ  ใครน้า.. จะคิดมาจองกันแล้ว ได้เลยคะ  เดี๋ยวหาภาพมารวมกันก่อนนะคะ


เมื่อ จ. 07 มิ.ย. 2553 @ 22:42
#2035547 [ ลบ ]

มาอ่านความคิดดี ๆ ละเมียดละไมของพี่สุ

ภาพก็งดงามมากค่ะ

ชอบชมทั้งภาพพระอาทิตย์ขึ้นและตกค่ะ แต่ตอนขึ้นจะเร็วกว่าตอนตกมาก...

ภาพพระอาทิตย์ตกจึงนุ่มนวลกว่า

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

(^___^)

มาชมพระอาทิตย์ แล้วเหลือบไปเห็นเมฆ งามๆ ของพี่สุ รอๆ รอด้วยใจจดจ่อ ค่ะ

สวัสดีครับ

ฝากดวงอาทิตย์ที่ทุ่งวัวแล่นมาให้ชม ครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท