มารู้ตัวว่า ประหยัดจนเป็นนิสัย ทำเป็นประจำ จนเป็นตัวอย่างแก่ลูกๆไปแล้ว ก็เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมานี่เองค่ะ....
"ยิ้มไปดูตรงที่ซุ้มลดราคา ไม่มีรองเท้านักเรียนเลย...""นี่...ยิ้มไปหาร้านที่เค้าลด 10 % เชียวนะแม่....""โหย...ลองอยู่หลายคู่ ดูแล้วดูอีกกว่าจะได้คู่นี้มา"
แต่ก็ยังไม่เก่งเท่าคุณแม่ค่ะ เพราะน้องยังเลือกซื้อรองเท้าคู่ขนาดพอดีสวมใส่มา...
ขอชื่นชม...คะ...
ปกติก็จดๆ จ้องๆ...กว่าจะตัดสินใจซื้ออะไร...สักอย่าง
บางครั้ง...อาจผ่านไป...
และแวะเวียนมาดู...
หรือปล่อยเวลาผ่านไป...
หากความ"อยาก"ได้ยังคงมี...
ก็ค่อยทบทวนและตัดสินใจ...อีกครั้ง....
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ พี่เม่ย บ้านเราก็ได้เห็นผลของการสอนและทำเป็นตัวอย่างจากสามหนุ่มที่บ้านแล้วเหมือนกัน เราทำให้ดูแล้วเขาก็ซึมซับกันไปเอง
เขาทุกคนจะคิดรอบคอบก่อนจะซื้ออะไร เดี๋ยวนี้ยังเป็นคนคอยเตือนด้วยซ้ำถ้าเราซื้ออะไร เช่น รออีกหน่อยก็ได้แม่ ตอนนี้มันแพงอยู่อย่าเพิ่งกิน (จะซื้อลิ้นจี่), แม่ซื้อขวดเล็ก 2 ขวดที่มันกำลังลดราคาอยู่ ถูกกว่าขวดใหญ่ราคาปกตินะแม่, แม่อันนี้มันลดราคา เพราะพรุ่งนี้มันหมดอายุ เรากินไม่ทันหรอกแม่ อย่าซื้อเลย, แม่ซื้อน้ำตรงนี้แพง กลับไปกินที่บ้านดีกว่า ฯลฯ
เรามาเผยแพร่วิถีปฏิบัตินี้กันเถิดค่ะ ไม่ว่าลูกจะเล็กแค่ไหนเขารู้เรื่องแน่นอน
แล้วถ้าเจอสองสาวที่บ้าน อยู่มหาวิทยาลัยทั้งคู่ กำลังแต่งตัว
แต่ว่าตุ้มหู กับกำไรเอามาใช้ไม่ได้ เพราะดูแล้วไม่เข้ากัน ... จะทำยังไงดีคะ จนแต้มค่ะ