สวรรค์ที่นี่...วัดกันที่ผลงาน!
วัดกันที่ผลงาน!
บาทหลวงคนหนึ่งกำลังเข้าแถวอยู่ที่ประตูสวรรค์
คนก่อนหน้าเขาเป็นไอ้หนุ่มคนหนึ่งสวมแว่นกันแดด
เสื้อตัวโคร่งแจ็คเก็ตหนังและกางเกงยีนส์
เทวทูตถามไอ้หนุ่มว่า
“เจ้าคือใคร ข้าจะพิจารณาว่าเจ้าควรจะได้เข้ามาอยู่ในดินแดนของพระเจ้าหรือไม่”
ไอ้หนุ่มตอบ “ผมชื่อ โจ โคเฮน เป็นคนขับรถแท็กซี่อยู่เมืองนิวยอร์ก”
เทวทูตตรวจสอบในบัญชีรายชื่อสักพักแล้วยิ้ม
“ใส่เสื้อคลุมผ้าไหมนี่แล้วรับไม้เท้าทองคำไป ยินดีต้อนรับสู่ดินแดนของพระเจ้า”
ทีนี้ก็ถึงตาของบาทหลวง
เขายืนตรงอย่างมั่นใจแล้วแนะนำตัว
“ผมชื่อโจเซฟ สโนว์ เป็นบาทหลวงของโบสถ์เซนต์แมรี่
ทำงานรับใช้พระผู้เป็นเจ้ามา 43 ปีเต็ม”
เทวทูตตรวจสอบอยู่ในบัญชีรายชื่อ แล้วบอกเขา
“รับเสื้อคลุมผ้าป่าน กับไม้เท้าบรอนซ์ เจ้าจะได้อยู่ในดินแดนของพระเจ้า”
“เดี๋ยวก่อนครับ” บาทหลวงประท้วง
“ไอ้หนุ่มเมื่อกี้เป็นคนขับรถแท็กซี่ เขาได้เสื้อคลุมผ้าไหม กับไม้เท้าทองคำ
มันเป็นไปได้ยังไงกันครับนี่”
“ที่นี่ เราวัดกันที่ผลงาน” เทวทูตตอบเย็นชา
“เวลาเจ้าเทศน์ ผู้คนหลับหมด
แต่เวลาเขาขับรถ ผู้คนสวดภาวนา”
ที่มา : Forwared mail จากน้องธนัตถ์ จิวาภรณ์คุปต์
ความเห็น (13)
ก๊าก....
สวัสดีครับพี่ชิว
แวะมาทักทายเยี่ยมเยียนครับ
ด้วยความระลึกถึงครับพี่...
มีเรื่องทำนองนี้เหมือนกันครับ
คราวหนึ่ง เกิดอุบัติเหตุใหญ่ ผู้คนล้มตายเป็นอันมาก ในจำนวนนี้มีหลวงพ่อและโสเภณีนางหนึ่ง
หลวงพ่อเป็นเจ้าอาวาสวัดหนึ่ง ซึ่งอยู่ตรงข้ามกับสถานบริการของโสเภณีนางนั้น
เทวทูตตรวจสอบกรรมดีกรรมชั่วแล้วก็ตัดสินใจส่งหลวงพ่อไปลงนรก ส่วนโสเภณีนางนั้นส่งไปสวรรค์
หลวงพ่อแย่งเทวทูตว่า ท่านตัดสินใจผิดพลาดหรือเปล่า ที่ส่งแม่นางโสเภณีไปสวรรค์ ส่วนอาตมาเป็นพระดันส่งไปนรก
เทวทูตตรวจสอบข้อมูลอีกคร้ังแล้วกล่าวว่า "ตัดสินใจไม่ผิดหรอกท่าน"
แล้วก็อธิบายเพิ่มเติมความว่า
เมื่อคราวที่ท่านและนางมีชีวิตอยู่
ทุกคร้ังที่วัดมีการทำวัตรสวดมนต์ จิตใจของแม่นางโสเภณีอยู่ที่วัด อยู่กับเสียงสวดมนต์ สดับตรับฟังด้วยจิตจดจ่อ บางคราวถึงกับน้ำตาคลอน้อยใจในวาสนาตนเองที่เป็นได้เพียงโสเภณี หลังฟังสวดเสร็จก็อธิฐานจิตว่าเกิดชาติหน้าฉันใด ขอเกิดเป็นชายจะได้มีโอกาสบวชเรียนอยู่ใกล้ศาสนากว่านี้
ส่วนหลวงพ่อ ทุกคราวเมื่อทำวัตรสวดมนต์ จิตใจจะไปจดจ่ออยู่กับโรงน้ำชาที่พำนักของดสเภณีนางนั้น
เอวังก็มีด้วยประการฉะนี้...ครับ
สวัสดีค่ะ
- เมืองนี้น่าอยู่จัง
- วัดคนที่ผลของงาน
- มาชวนไปดูกิจกรรม รวมพลคนรักไดโนเสาร์วันที่ 1 ที่กาฬสินธุ์
ฮา...ฮา...ขำจริงๆ นะ
น้องหนานเกียรติ สวัสดีครับ
แหม! พี่เล่าเรื่องไม่ติดเรต ส่วนเรื่องที่นำมาฝากนี่ ติดเรต PG13 ตามมาตรฐานมะกันครับ ;-)
คุณครูอรวรรณ สวัสดีครับ
เดี๋ยวจะแวะไปชมครับ ลูกสาวผมยังถามอยู่เลยว่าจะไปบ้านเชียงกับไดโนเสาร์กาฬสินธ์เมื่อไร
คุณครูปริมปราง สวัสดีครับ
อย่างนี้ต้องหาเรื่องเล่ามาแลกกันครับ เอิ๊กๆๆๆ :-D
..เรื่องที่คุณหนานเกียรติเล่า...เคยได้รับฟังจากหลวงแม่(ธรรมนันทา)...เรื่องของบาทหลวงกับ..มาริลีน มอนโร..บนสะพานไปสู่สวรรค์..ที่บาทหลวงตกสะพานสวรรค์ซะเอง..ขณะที่มาริลีน มอนโล...เดินยักย้ายส่าย..สะโพก เดิน นำหน้าไป...อะอะ....
สวัสดีค่ะพี่ชิว
ตามมาอ่านเรื่องขำขัน และเรื่องติดเรทของท่านหนานค่ะ อิอิ
ถ้าสวรรค์วัดกันที่ผลงาน สงสัยดาวต้องเป็นหมอโหดๆ...
เวลาคนไข้มาตรวจจะได้ภาวนาว่า "สาธุ...วันนี้ขออย่าให้หมอดุเลย" 555
คุณยายธี ขอบคุณมากครับที่มาช่วยเสริมเรื่องของน้องหนานเกียรติ เห็นภาพชัดไม่แพ้กัน (ฮา)
น้องดาวฟ้า
อย่างนี้เวลาได้ไปสวรรค์ ก็จะได้ผ้าคลุมไหม + ไม้เท้าทองคำครับ เพราะทำให้คนไข้ได้ภาวนาทุกครั้ง...ฮาฮา
เทวทูต ทั้ง2 เรื่อง ยุติธรรม มีเหตุมีผล ดีค่ะ
อ้าว! พี่กานดาแวะมาขำแถวนี้ด้วย ดีจัง ^__^