เทคนิคการสอน IT : ที่ไม่ได้ผล

         ได้อ่านบันทึกของพี่เม่ย  เรื่อง  เมื่อคุณลูกต้องสอนคุณแม่ผู้สูงวัยให้ใช้ "ไอที"   แล้วชอบจังเลย    ประทับใจทั้งคุณแม่คุณลูกผู้น่ารัก   และคุณพี่เม่ย  ที่ช่างนำมาเล่าได้เห็นภาพ (เหมือนอยู่ในเหตุการณ์)    อ่านเรื่องจบแล้ว      ลองย้อนกลับมาที่ตัวเอง     ที่บางครั้งมีโอกาสได้เป็นผู้บอก  สอน  ตอบคำถาม  เรื่องการใช้งานคอมพิวเตอร์ให้กับเพื่อนๆ  พี่ๆ  น้องๆ   อยู่บ้าง............มองตัวเองแล้วก็เห็นว่าช่างเป็นผู้สอนที่ไม่ได้เรื่องเอาซะเลย     นอกจากผู้ถูกสอนจะไม่เข้าใจแล้วนะ..   บางทียังโกรธกันอีกแหนะ     เพราะเราเองก็ปากไว...ชอบพูดว่า    "อ้าว...ก็เคยบอกแล้วนี่.."     เล่นเอาคนถามอึ้งไปเลย  (ในใจเค้าคงคิดว่า...คราวหน้าฉันจะไม่ถามอีกแล้ว)       อันที่จริงแทนที่จะโทษคนถาม    เราน่าจะหันกลับมามองตัวเองก่อนว่า     สอนยังไง..ทำไมเค้าไม่เข้าใจและไม่จำ     ขอยกตัวอย่างวิธีการที่ไม่ได้ผล

.

     1. ผู้ถาม   :   กดปุ่ม (icon)  นี้ใช่มั๊ย

         ผู้ตอบ  :   ลองกดดูสิ   ถ้าไม่ใช่ก็กดใหม่ 
(จุดประสงค์คือ   อยากให้ลองเล่นดูเอง  กดผิดก็เริ่มใหม่ได้  ไม่เห็นจะเป็นไรเลย     แต่..ผู้ถามไม่ยอมกด   บอกว่า กดผิดแล้วเสียเวลา)

.

     2. ผู้ถาม  :  ปุ่มนี้ (icon) มันใช้ทำอะไร

         ผู้ตอบ :   ลองเอาเมาส์ไปชี้ๆ  ดูสิ   มันจะมีป้ายขึ้นมาบอกว่าใช้ทำอะไร    

(ไม่ได้ผล   เพราะถึงแม้จะชี้ๆ  ดูแล้วเห็นว่ามันเป็นอะไร   แต่ก็ไม่รู้อยู่ดีว่าใช้ยังไง)

.

     3. ผู้สอน  :  นี่นะ..ทำแบบนี้แบบนี้นะ....แต่ถ้าไม่ถนัดหรือไม่ชอบ   ทำแบบนี้ก็ได้   ผลลัพธ์เหมือนกัน

         ผู้ถูกสอน :  งงงง..(จำไม่ได้ซักแบบ)

(จุดประสงค์คือ    อยากให้เข้าใจว่าว่ามันทำได้หลายทาง   ไม่ต้องจำว่าจะต้องทำแบบนั้นแบบนี้เสมอไป    แต่ผู้ถูกสอนอยากให้บอกมาเลยว่า   จะไปทางไหน   ซ้ายหรือขวา   ไม่ต้องมี option ให้เลือก)

.

      เฮ้อ....ยังมีอีกหลายเรื่อง  เล่ากันไม่จบ    แต่สรุปได้ว่า    เหตุที่สอนกันไม่เข้าใจก็เพราะ     เป็นการสอนที่ไม่ได้เอาผู้เรียนเป็นที่ตั้ง   คือไม่ได้รู้ใจผู้เรียนดีพอว่าต้องการอะไรแบบไหน   สอนอย่างที่ผู้สอนอยากจะสอน    และสุดท้ายคือไม่ได้มีใจรักที่จะเป็นผู้ถ่ายทอด...นั่นเอง
       ต้องปรับปรุงตัวเองใหม่แล้วค่ะ....จะพยายามๆๆๆๆๆ

[พี่เม่ย]

เรื่องสอนคนใกล้ตัวเนี่ย ต้องใช้เทคนิคพิเศษค่ะเฉพาะคนกันไปเลย  อย่างพี่เม่ยสอนลูกสองคนก็ต้องใช้คนละวิธีกันเลย  แต่ที่แน่ๆนอกจากจะใช้"ปาก"พูดแล้ว ยังต้องใช้ "ใจ" รับความรู้สึกของเขาด้วยค่ะ

คุณ nidnoi ได้"แก่น" แล้วนี่คะ ว่าเอาผู้เรียนเป็นที่ตั้ง การสอนครั้งต่อๆไปต้องได้ผลแน่นอน เอาใจช่วยค่ะ..เชียร์.....

[ขจิต ฝอยทอง]

• เห็นความสำคัญที่ใช้ผู้เรียนเป็นศูนย์กลางแล้วครับ
• อยากทราบงานรวมพลคนเขียนblogว่าเป็นอย่างไรบ้าง