คำถามยอดฮิตกับคุณค่าของการรอคอย
มีคนเคยบอกผมว่า "การทำวิจัยกับการทำวิทยานิพนธ์มันมีจุดต่างอยู่ที่ว่า...วิจัยเราทำเพราะเรามีพื้นฐานเดิมในเรื่องนั้นแต่วิทยานิพนธ์เราทำเพราะเราไม่รู้เราจึงอยากหาคำตอบ" ผมใช้เวลาพิสูจน์และเข้าใจว่าสิ่งนี้ที่มีคนบอกให้ผมฟังผมเชื่อมันแล้วจากการรอคอยที่เป็นอยู่ทุกวันนี้
๑ เดือนมานี้พยายามใช้ทุกวิถีทางในการที่จะทำให้งานเดินไปต่ออย่างถูกทิศทางสิ่งสำคัญที่เป็นปัญหามากที่สุดสำหรับผม คือ เรื่องของการทำอารมณ์ ผมเลยสร้างสมการในความสำเร็จของผมขึ้นมาว่า (อารมณ์+อดทน = วิทยาินิพนธ์) พยายามอ่านพยายามหาคำตอบ เมื่อวานใช้เวลารวบรวมตั้งใจทำให้เสร็จในเมื่ออาจารย์ต้องการแบบนี้ (ไม่ชอบเลยครับงานนี้) ทำไงได้ในเมื่ออยากจบก็ต้องพบเผชิญกับมัน ฮือๆๆๆ (เข้าใจผมบ้าง)
คำถามยอดฮิตที่ผมได้รับช่วงนี้ คือ เมื่อไหร่จะจบ? ผมก็งง ผมเรียนนานแล้วหรือ ? หรือท่านไม่เข้าใจที่ผ่านมาท่านใช้แรงงานขนาดไหนกับสองปีที่ผ่านพบ ? และส่วนใหญ่คนที่ถามก็น่าจะเข้าใจสิ่งนี้เพราะท่านก็ผ่านมาก่อนผม อิอิ แต่ระยะหลังผมเริ่มคุ้นชินกับคำถามดังกล่าวเพราะระบบแต่ละที่ไม่เหมือนกันผมเพิ่งมีเวลาก็แค่ ๕ เดือนหลังนี้กับการริเริ่มต่อเติมเส้นทางฝันของผม ทุกวันนี้ผมรู้แค่ว่าผมจะทำมันให้ดีที่สุดแม้จุดจบสุดท้ายจะเป็นอย่างไร อย่างน้อยเราก็ทำดีที่สุดแล้ว (อินชาอัลลอฮฺจบแน่ครับท่าน อิอิ เพราะทุกวันนี้ก็นำหน้าเพื่อนๆอีกหลายขุมในรุ้่นเดียวกันที่สำคญทำได้ดีกว่ารุ่นพี่และนำหน้ารุ่นพี่อีกหลายคนกับสาขามหาหินของสถาบันนี้ อัลฮัมดุลิลละฮฺ) สังเกตว่าคนที่ไม่ถามเพราะเขาไม่เคยเจอเลยเข้าใจ (รึป่าว) อิอิ
ปัญหาที่ผมกำลังพบ คือ เรื่องเวลาของอาจารย์ที่ปรึกษาเพราะครั้งล่าสุดที่พบอาจารย์ท่านบอกผมว่าตอนนี้ทางหลักสูตรมี อ. ที่เหลืออยู่เพียงสามท่านกับศิษย์ที่มีอยู่เกือบ ๕ รุ่นทางออกของปีนี้ คือ ต้องปิดหลักสูตรการเปิดรับชั่วคราว (เพราะอาจารย์ไม่มีเวลาดูแล+นักศึกษาก็หาเวลาลงตัวกับอาจารย์ยากเหมือนกัน อิอิ)
ทำให้ผมย้อนกลับไปคิดถึงเรื่องราวของการเปิดหลักสูตรภาษาไทยในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ผมมองว่ามันมีความจำเป็นอย่างมากแต่ภายใต้การก่อเกิดสาขาวิชาดังกล่าวต้องสร้างเอกลักษณ์และความพร้อมมากกว่านี้จะได้ไม่เป็นเวทีทีมีแต่คำถามว่าทำไมเป็นแบบนี้ โดยเฉพาะหลักสูตรและตัวผู้สอน (ฝากผู้เกี่ยวข้องแล้วกันครับ ผมคงให้ได้แค่กำลังใจในอนาคตอันใกล้นี้ ด้วยความหวังและดุอาอฺ)
ตอนนี้ผมมีหน้าที่รอครับ รอ แล้วก็รอเพราะตอนนี้ผมพร้อมรบพบอาจารย์อีกครั้งแต่อาจารย์ท่านเรียนมาว่าท่านติดประชุมปรับจัดทำหลักสูตรใหม่ทั้งสัปดาห์ อิอิ ผมเจอโรคเลื่อนหลายรอบแล้วครับทั้งๆที่เราพร้อมแล้ว อิอิ (คติของผม คือ ไม่พร้อมไม่ไปใครจะว่ายังไงก็ช่าง ไปแล้วผมต้องตอบท่านได้ อิอิ) นี่ คือ เหตุผลที่ผมนำหน้าเพื่อนๆอยู่หลายขุมครับ เพราะไม่ไปมือเปล่า (งานนี้ก็ขอขอบคุณท่าน อ.จารุวัจน์ สองเมือง นั่นแหละครับที่พยายามถอดบทเรียนจากหลายอย่างที่ท่านถ่ายทอด ขออัลลอฮฺทรงคุ้มครองและตอบแทนท่านครับ) อย่างน้อยผมก็ได้พิสูจน์แล้วว่าผมคิดซับซ้อนมากไปในบางครั้งจนอาจารย์ท่านว่า ยากไปหรือป่าว ? อิอิ ทำแบบนี้ดีไหม๊ อยากบอกครับว่าเพราะท่านให้ทำง่ายไปเลยคิดอะไรไม่ออก ฮ่าๆๆๆ
บทสรุปจุดจบของผมจะเป็นอย่างไรมันคือบททดสอบที่ผมต้องรอคอยและยอมรับเผชิญมันต่อไปใครจะว่าอย่างไรก็ช่าง เพราะผมคิดว่าทางที่ผมกำลังเดินคือบททดสอบที่คุ้มค่าเพื่อการตามหาตัวตนที่แท้จริงของผม (อัลฮัมดุลิลละฮฺ)
คำว่า "คุณภาพ" กับ "ทำๆให้ผ่านๆไปก่อน" ผมว่าผมเลือกเส้นทางแรกแม้หลายคนที่ผมได้พบจะเลือกอย่างหลัง นี่กระมังผมถึงมิอาจทำลายเส้นทางเดินของผมได้ และบางครั้งผมเองควรหลีกทางยอมเป็นผู้แพ้ในอุดมคติของผมเพื่อให้สังคมส่วนใหญ่ชนะ อย่างน้อยความพ่ายแพ้ของผมก็ไม่เคยทรยศความตั้งใจจริงของความเป็นมนุษย์ที่พระเจ้าทรงสร้างเรามา แม้ผมจะมาจากดินก็ตาม...
อดทน อดทน และอดทน อย่างน้อยๆระหว่างเส้นทางของบททดสอบนี้ก็มีเรื่องราวดีๆเกิดขึ้นมากมายในชีวิตครับ (ความไว้วางใจ ประสบการณ์ และการได้เรียนรู้)
ขอบคุณทุกๆกำลังใจที่ผ่านมาครับ "รู้ว่าไกลแต่จะไปให้ถึงซึ่งปริญญา"
บันทึกเพื่อเตือนความจำคุณค่าของการรอคอย...กว่าจะได้มา
ความเห็น (26)
สวัสดีค่ะ
- เข้าใจดีมากค่ะ เพราะวันเวลาที่ผ่านไปได้ประสบปัญหาเดียวกันนี้
- ความอดทนเท่านั้นนะคะ "บัณฑิตต้องมีความอดทนสูง" ค่ะ นับเป็นบททดสอบที่สำคัญมาก ๆ
- ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
- อ่านบันทึกจบก็ให้สะท้อนความรู้สึกของตนเองเข้าอย่างจัง
- มีปัจจัยหลายประการที่จะส่งเสริมให้ลุหรือไม่ลุซึ่งจุดหมายปลายทางที่วาดไว้
- แต่ที่สำคัญ..ครูแป๋มเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งว่า..
- "คำว่า "คุณภาพ" กับ "ทำๆให้ผ่านๆไปก่อน" ผมว่าผมเลือกเส้นทางแรกแม้หลายคนที่ผมได้พบจะเลือกอย่างหลัง"
- เป็นกำลังใจและร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ของผู้เรียนรู้ได้ที่นี่นะคะ..
- http://gotoknow.org/blog/jrpkpp/354095
ขอบคุณมากครับ
นับว่าเป็นอีกคนที่เข้าใจจริงครับ อิอิ
ของครูแป๋มยังดีมีการอบรมแลกเปลี่ยนกับอาจารย์ ของผมเท่าที่ผ่านมาทุกรุ่นต้องชนกับอาจารย์อย่างเดียวครับถึงได้งานมาบ้าง
เป็นกำลังใจให้เช่นกันครับ
ผ่านมาอ่านเจอนะ
ความอดทนเป็นคุณสมบัติของบัญฑิต มีเพื่อนกำลังทำวิทยานิพนธ์จบเหมือนกันคะ่ หัวฟูเหมือนกัน ขอเป็นกำลังใจให้มากๆๆเลย
ขอบคุณมากครับ
ผ่านมาอ่านเจอนะ
เป็นกำลังใจให้เช่นกันในการงานที่ทำครับ
ขอเป็นกำลังใจให้ในการดำเนินชีวิตนะคะ
มันย่อมมีคุณค่าของการรอคอยนะครับ...
เพราะสิ่งที่รอคอยนั้นมันมี "คุณค่า" ยิ่งครับเด๊ะ...
สู้ ๆ นะคร้าบ...
ขอบคุณมากครับบัง
กำลังใจคำตักเตือนที่บังมอบให้มีค่าเสมอครับ
เป็นกำลังใจให้สำหรับว่าที่ ดร. เช่นกันครับ
นิยามใหม่ของวิจัยและวิทยานิพนธ์ครับอาจารย์
ทำตามใจ กับทำใจตาม ฮิฮิ
ขอบคุณมากครับอาจารย์
ชอบจังครับอาจารย์ "ทำตามใจ กับ ทำใจตาม" ชัดในนิยามจริงของวิจัยและวิทยานิพนธ์
การรอคอยก็มีประโยชน์นะครับ มันบอกออะไรกับเราบาวอย่าง..
เป็นกำลังใจในการต่อสู้ เพื่อพิชิตปริญญาต่อไปหนอ อย่าลืมแล้วกันหนอ อัลลอฮฺจะอยู่เคียงข้างคนที่ซอบัร(อดทน)เสมอ
ขอบคุณมากครับ
ไม่แสดงตน
เร่ร่อนทางปัญญา
(อารมณ์+อดทน =................)
เรากำลังเผชิญอยู่
อารมณ์+อดทน เมื่อ 2 อย่างนี้หมด แบตเตอร์รี่ก็หมด สรุปคือ อารมณ์+อดทน = แบตเตอร์รี่
จะนั่งดูมันไม่เสร็จ หรือ จะทนทำมันให้เสร็จ
ขอบใจมากเพื่อน
เร่ร่อนทางปัญญา
สุดท้ายก็ต้องทำมันให้เสร็จนะเพื่อน
ปัญเรื่องเวลาไม่ค่อยลงตัวกับอาจารย์
ปัญหาการเข้าหาอาจารย์
เราเจอมาแล้ว เพื่อน
กดดัน แต่สุดท้ายเค้ารับเราเข้ามาแล้ว เค้าต้องดันให้จบ แน่น่อน อาจจะกระอักกระอ่วนใจ ไม่น้อย
แต่ถึงจะเจอหรือไม่ เราว่าทำไปพลางๆ ก่อนดีกว่า
สะสม สร้างความคุ้นเคยกับองค์ความรู้ไว้ก่อน เวลาไปคุย กับอาจารย์ที่ปรึกษา จะได้คล่องตัว
อัสลามูอะลัยกุมครับ
สู้ๆครับบังสู้ต่อไป บังอัดน่ะเก่งอยู่แล้วล่ะครับ มีความพยายามในทุกๆเรื่องและมีความอดทน อัลเลาะห์ตอบแทนเองล่ะครับบัง
เรื่องงานสอนเป็นไงบ้างครับ ได้เป็นคณบดีหรือยังครับ
น้องๆเพื่อนๆบังเขาแต่งงานกันไปหลายคู่แล้วนะครับเมื่อไหร่จะถึงคิวบังบ้างเนี่ย
เนื้อคู่เกิดหรือยังนะ
ส่วนผมตอนนี้รอสอบสอนอยู่ครับ วันที่ 4 จะไปสอบสอนที่โรงเรียนพลวิทยา อ.หาดใหญ่น่ะครับ แล้ววันที่ 11 ก็จะไปสอบสัมภาษณ์ที่ ม.อ. คณะแพทย์ ภสควิสัญญี ตำแหน่ง จนท.บริหารงานทั่วไปครับ วันก่อนไปสอบไว้แล้วผ่านข้อเขียนกับปฏิบัติคอมน่ะครับ
ลุ้นๆอยู่ครับ ว่าถ้าได้ทั้ง 2 จะเลือกที่ไหนดี
ขอบใจมากเพื่อน 30 คนเร่ร่อน ตอนนี้พร้อมรบพบอาจารย์แล้วครับ
ขอบใจมากน้อง
waterboy
ขอให้เราประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานด้วยความประสงค์ของอัลลอฮฺ
สู้สู้นะคะเป็นสมาชิกใหม่
