ปัญหาที่เกิดขึ้นในชั่วโมงนี้ มีรากเหง้ามาจากการศึกษาที่ไม่ได้เป็นไปเพื่อการพัฒนามนุษย์อย่างแท้จริง สมัยผมเรียนปี 3 (พ.ศ.2543)ที่มรภ.อุบลราชธานีผมเคยเรียนถามดร.สมาน ว่า อาจารย์ มีความคิดเห็นอย่างไรกับคำกล่าวที่ว่า การศึกษาคือการแบ่งชนชั้นในสังคมไทย ได้รับคำตอบว่า ขึ้นอยู่ที่ตัวบุคคล.. เมื่อขึ้นอยุกับตัวบุคคลนักการศึกษาทั้งหลายควรที่จะปลูกฝังคุณธรรมจริยธรรมที่ดีงามให้เกิดขึ้นกับเยาวชน การศึกษาที่เป็นอยู่ในปัจจุบันกำลังสวนทางกับสิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน กล่าวคือ เรากำลังปฏิรูปการศึกษาที่เดินตามหลังสภาพสังคมปัจจุบัน เหมือนกันกับที่รัฐบาลประกาศขึ้นค่าแรงงานขั้นต่ำตามหลังความเป็นจริงในปัจจุบัน ซึ่งเมื่อเยาวชนเรียนรู้กับความเป้นจริงของสังคมชีวิตมันไม่เป็นจริง แน่นอนจะเกิดความขัดแย้งในตัวเองเมื่อเกิดมากๆๆๆขึ้นแรงขับภายในจะระเบิดออกมา ในยุคที่มีความเจริญก้าวหน้าทางเทคโนโลยีที่มีมากมายมหาศาล อย่าพูดถึงเลยการบริหารการเปลี่ยนแปลง เมื่อส่วนกลางกลัวเสียอำนาจ ไม่อยากกระจายอำนาจให้ชุมชนเขาดูแลบริหารจัดการทรัพยากรในท้องถิ่น มันจะต้องมีการประท้วงกันอีกต่อไป เมื่อความรู้ที่ได้รับกับแนวปฏิบัติในปัจจุบันมันสวนทาง เมื่อนั้นความขัดแย้งจะเกิดขึ้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ต้องยอมรับความเป็นจริง
ไม่มีความเห็น