ครูเพื่อศิษย์


ครูเพื่อศิษย์
  พูดถึงเรื่องครูทีไรก็อดคิดถึงคุณครูท่านนี้ไม่ได้จริงๆอาจารย์เชื่อไหมว่าบนโลกใบนี้มีครูที่เค้ามีจิตวิญญาณในความเป็นครูจริงๆอยู่มากมายแต่ในที่สุดโชคชะตาฟ้าลิขิตก็ดลบันดาลให้หนูได้เจอกับคุณครูท่านหนึ่งในช่วงปี พ.ศ. 2541 หนูได้สอบเข้าศึกษาต่อที่
โรงเรียนเอกชนแห่งหนึ่งในอำเภอฝางช่วงนั้นศึกษาต่อในช่วงของระดับมัธยมต้น( ม.1)แล้วพอดีว่าครูท่านนี้ท่นก็ได้เข้ามาสอนในปีการศึกษาแรกเหมือนกันท่านสอนในรายวิชาสังคมศึกษา ท่านเป็นครูที่มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง คือ รอยยิ้ม เป็นคนยิ้มเก่ง
น่ารัก ร่าเริง อัธยาศัยดี มากๆท่านได้รับรางวัลที่เกียวกับวงกสรทางการศึกษาหลายอย่าง แต่ท่างก็ไม่เคยยืนชูคออวดเบ่งตัวเองเลยว่าท่านมีความสามารถเก่งกล้าแค่ไหนแต่ท่านกลับนำสิ่งที่ท่านได้ประสบอยู่มาเป็นแนวทางการสอนเพื่อให้นักเรียนทุกคนเอาเป็นแบบอย่างในการดำเนินชีวิตหนูจำได้ว่าตอนที่หนูชั้นระดับประถมหนูยอมรับว่าตัวเองเรียนหนังสือไม่ค่อยเก่งแต่เอาความขยันเข้าสู้พอหนูไปเรียนที่โรงเรียนเอกชนแห่งนี้หนุก้ยิ่งแล้วใหญ่เลนค่ะอาจารย์หนูปรับตัวไม่ทันในเรื่องของการเรียนเด็กในเมืองเค้าเรียน ไปถึงไหนต่อไหนกันแล้วแต่หนูสิคะยังอยู่ที่เดิมอยู่เลยหนูหาโอกาสให้กับตัวเองโดยการเรียนพิเศษเสาร์-อาทิตย์ใช้ความพยายามความขยันของตัวเองควบคู่ไปกับคำพูดหลายๆคำพูดที่ครูท่านนี้ได้พูดให้กำลังใจและคำสอนต่างๆของท่านช่วงSummerของทุกปีครูท่านนี้ได้เปิด
  สอนพิเศษให้กับนักเรียนที่สนใจเรียนในรายวิชาหลักๆ เช่น วิชาคณิตศาสตร์  ภาษาอังกฤษ (สอนฟรี) มันทำให้หนูคิดอยู่ในใจตัวเองเสมอว่าทำไมครูท่านนี้ถึงสอนหนังสือฟรีดดยที่ไม่มีค่าใชจ่ายอะไรเลยหนึ่งในนั้นก็คือหนูที่ไปเรียนแล้วบังเอิญว่าตอนเลิกดรียนพ่อก็ไปรับหนูที่บ้านของครูที่สอนพิเศษพ่อก็สงสัยพ่อหนูก็เลยถามครูท่านนี้ว่าคุณครูครับคุณครูคิดยังไงถึงมาเปิดสอนSummerให้กับเด็กโดยที่คุณครูไม่คิดตังค์ครูท่านนี้ก็ตอบกับพ่อหนูว่า"ทุกสิ่งทุกอย่างที่ครูได้ทำไปไม่ต้องการแม้บุญกุศล  แต่สิ่งที่ครูอยากทำคืออยากสร้างคนมากกว่่าหนูไม่อยากเชื่อเลนว่ามีครูแบบนี้อยู่บนโลกใบนี้ด้วยหรือนี่หนูเรียนจนจบ ม.6 พอวันจบหลักสูตร ครูท่านนี้ก็สวมใส่ชุดครุยอย่างเต็มรูปแบบแล้วหนูก็ขอถ่ายรูปกับคุณครูท่านนี้ตั้งหลายใบแหนะพอจบการศึกษาในระดับชั้นมัธมศึกษาหนูก็ไปศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
  หนูเคยตั้งปณิะานกับตัวเองไว้ว่าสักวันหนึ่งหนูต้องได้ใส่ชุดครุยแบบที่ครูท่านนี้ใส่และสักวันหนึ่งหนูจะต้องเป็นครูที่ดีดหมือนกับครูท่านนี้ให้ได้แรงบันดาลใจนี้ยังติดตราในใจหนูอยู่ตลอดเวลาและทุกวันนี้ครูท่านนี้ก็ได้ย้ายไปสอนที่อื่นแล้วแต่หนูและเพื่อนๆก็ยังติดต่อกับท่านถามข่าวคราวท่านอยู่เสมอสิ่งนี้ทำให้หนูเชื่อว่าครู ย่อมมีจิตวิญญาณแห่งความเป็นครูกันทุกคนแต่มัอยู่ที่ว่าท่านได้นำจิตวิณญาณนั้นออกมาใช้หรือยังเท่านั้นเอง
ความเป็นครูนั้นใช่เพียงแต่มีคุณธรรมและจริยธรรมในใจเท่านั้น แต่ควรมีหัวใจที่บริสุทธิ์ในความเป็นครูด้วย

หมายเลขบันทึก: 353758เขียนเมื่อ 24 เมษายน 2010 19:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 13:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ไม่สงวนสิทธิ์ใดๆจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท