การเดินทางแห่งชีวิต
การเดินทางแห่งชีวิต
การเดินทางของชีวิต คือกระผมเกิดที่จังหวัดเชียงใหม่ และเรียนอนุบาลที่โรงเรียนอนุบาลเชียงใหม่จนจบชั้น ป.6 และทำการศึกษาต่อที่ โรงเรียนหอพระ จนจบการศึกษาชั้น ม.3 และทำการศึกษาต่อที่โรงเรียนนวมินทราชูทิพพายัพจนจบชั้น ม.6 และได้ศึกษาต่อที่มหาวิทายาลัยราชภัฏลำปาง เอก เกษตร ช่วงในการเรียนเป็นช่วงที่มีความยากมากที่สุดของชีวิตเนื่องมาจากต้องเรียนให้จบแล้วต้องคบเพื่อนๆที่เรียนด้วยกันแต่เพื่อนๆก็สอนประสบการณ์อะไรต่างๆมากมายที่เราไม่เคยได้มาก่อน อาทิการฆ่าไก่ เพื่อเป็นอาหารยามไม่มีเงินเนื่องจากเอาเงินไปเที่ยวจนหมด (ไก่ไม่ได้ซื้อ) และได้อะไรอีกมากมาย ต่างๆนาๆจนผมจบการศึกษา ป.ตรี ผมก็ได้งานที่ผมชอบมากที่สุดคือเป็น เจ้าหน้าที่ส่งเสริมการเกษตร ที่บริษัทแห่งหนึ่ง (ผมจบการศึกษาปี พ.ศ.2541) จวบจนปี พ.ศ.2553 ผมก็กลับมาเรียนอีกครั้งหนึ่งซึ่งผมคิดว่าอายุไม่ใช่เรื่องสำคัณอะไรในการเรียนต่อและต่อไปแต่การศึกษาทำให้เราเรียนรู้มากขึ้นและคือการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิตที่หาไม่ได้อีกแล้ว
ความเห็น (3)
สวัสดีค่ะฤาษีขี้เมา
ใช่ค่ะเรื่องเรียนเราเรียนรู้ได้ตลอดนะค่ะ
แต่เอ๋เพราะอายุน่าจะใกล้ๆๆกระมั้งถึงพูดแบบนี้;)
อยากให้คุณฤาษีขี้เมาแก้ไขหน่อยนะค่ะ
มีบางคำไม่ถูกต้องนะค่ะ
ประสบกราณ์ ไทงาน ... ลองอ่านอีกครั้งนะค่ะ
หวังว่า ไม่ว่ากันนะค่ะ
ขอบคุณมากครับ ยังไงช่วยดูให้หน่อยนะครับ
ดีใจมากที่มีคุณปิ่นเป็นเพื่อนนะครับ
สวัสดีค่ะ คุณฤาษีขี้เมา
sainamphueng เห็นด้วยกับที่คุณว่าค่ะ
ว่า "...อายุไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรในการเรียนต่อ..."
เพราะชีวิตมีการเรียนและรู้อยู่ตลอดเวลา
แม้แต่อาหารการกินก็เป็นความรู้และสามารถเรียนรู้ได้
อ้อ sainamphueng รบกวนเข้ามาตรวจดูการสะกดคำ
อีกรอบนะคะ
ขอบคุณค่ะ