โบกมืออำลางานเก่า เข้าสู่ชีวิตการงานใหม่


ความธรรมดาที่ได้เรียนรู้นี้เองได้กลายเป็นบทเรียนที่ผู้เขียนได้ฝึกฝน ปฏิบัติธรรม และปล่อยวางแบบวินาทีต่อวินาที พร้อมทั้งยืนหยัดด้วยรอยยิ้มอยู่เสมอ กับคำกล่าวที่กึกก้องอยู่ภายในที่ว่า "บัณฑิตแม้ประสบทุกข์เจียนตายก็ไม่ทิ้งธรรม"

ผู้เขียนใช้ระยะเวลาสิบกว่าปีกับการทำงานด้านซื้อขายระหว่างประเทศ ซึ่งมีความยากและซับซ้อนมากในเรื่องภาษาอังกฤษเชิงกฎหมาย (Legal English) ในรูปแบบสัญญาระหว่างประเทศ  เงื่อนไขและการโต้ตอบสื่อสารแบบเป็นทางการและไม่เป็นทางการ รวมถึงความยากในแง่การทำหน้าที่ตัวกลางประสานงานกับผู้เกี่ยวข้องทุกฝ่ายเพื่อให้ได้อุปกรณ์เทคโนโลยีที่มีคุณภาพสูงและราคาได้มาตรฐานตรงตามความต้องการใช้งาน โดยต้องถูกต้องตามกฎระเบียบที่เกี่ยวข้อง  สิ่งสำคัญที่ปฏิสธไม่ได้เลยก็คือการถูกตรวจสอบจากหน่วยงานอื่น และการถูกแทรกแซงทางการเมืองกรณีโครงการใหญ่ ๆ ซึ่งต้องใช้ความรู้ ประสบการณ์ และชั้นเชิงขั้นสูงด้านกฎหมาย กฎ ระเบียบ เทคนิคต่าง ๆ มากมาย 

 

สิ่งที่ผู้เขียนได้เรียนรู้คือการใช้ปฏิภาณไหวพริบ ทักษะทั้งศาสตร์และศิลป์ในการจัดการงานและจัดการคนเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของงานและยังต้องรักษาสัมพันธภาพกับคู่ค้า หน่วยงานที่เกี่ยวข้องและโดยเฉพาะอย่างยิ่งคนในองค์กรเดียวกันเอง 

 

 

ความกลัวว่าจะทำงานพลาด ทำงานได้ไม่ดี......ความกลัวที่จะไม่มีใครมากลั่นกรองงานยาก ๆ แบบนี้ได้ ทำให้ผู้เขียนลุกขึ้นมาเรียนรู้กฎหมายอย่างจริงจังเมื่อ ๗ ปีที่แล้ว เรียนไปเรียนมา ก็โชคดีเรียนตั้งแต่ปริญญาตรีจนจบปริญญาโทสาขากฎหมายการค้าระหว่างประเทศ ซึ่งพอที่จะเป็นใบเบิกทางในการเปลี่ยนสายงานใหม่  แต่ผู้ใหญ่ก็ยังไม่ยอมให้ย้ายงาน คงเพราะงานที่เราทำอยู่ หาผู้ที่จะมาทำแทนได้ยากมาก

 

การที่เราทำงานที่ใดนาน ๆ จนเชี่ยวชาญ ยึดติดกับเก้าอี้ เป็นเสมือนการตีตราเราไว้กับงานนั้น ๆ เป็นทั้งข้อดีและข้อเสีย  ข้อดีคือเราจะมีอำนาจในฐานะผู้รู้ในงานนั้น ๆ จนอาจจะเกิดความรู้สึกภาคภูมิใจว่าองค์กรนี้ขาดเราไม่ได้  แต่ข้อเสียก็คือว่าเราจะขอเปลี่ยนไปทำงานด้านอื่น เราก็ไปไม่ได้ง่าย ๆ เลย

 

สำหรับผู้เขียนแล้ว ถือว่าเป็นข้อเสียมากกว่า เป็นข้อเสียที่ทำให้เราใช้เวลาอยู่นานมากกว่าจะสลัดงานเดิมออก โดยผู้ใหญ่ถือเอาประสบการณ์ที่เราทำอยู่นาน เป็นข้ออ้างที่ไม่ยอมให้เราเปลี่ยนสายงาน

 

อย่างไรก็ตาม เหตุผลทางการเมืองภายในองค์กรที่ผู้เขียนไม่สามารถอธิบายในที่นี้ได้ ทำให้ผู้เขียนบรรลุเป้าหมายที่ต้องการ...เปลี่ยนสายงานสมดั่งความมุ่งหวัง

 

อีกประมาณ ๒ เดือนกว่า ผู้เขียนก็จะได้ย้ายไปทำงานในฐานะนักกฎหมายขององค์กร ซึ่งสิ่งที่ต้องแลกมากับการเปลี่ยนงานนี้ เป็นโศกนาฎกรรมในชีวิตการทำงานที่ผู้เขียนไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะต้องมีการลงทุน ลงแรง และสูญเสียกันขนาดนี้... "สูญเสียคุณธรรม"   ของฝ่ายที่ต้องดิ้นรนเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจและการสืบทอดอำนาจ

 

ระยะทางและระยะเวลาพิสูจน์คนจริง ๆ หากไม่ถึงจุดวิกฤติที่จะต้องไปแตะต้องกิเลสหลักของอีกฝ่ายหนึ่ง เราจะไม่มีวันได้เห็นสิ่งที่เราไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นมาก่อน 

  

หลายสิ่งหลายอย่างที่ผู้เขียนได้เรียนรู้เกี่ยวกับเส้นทางแสวงหาอำนาจของผู้หลักผู้ใหญ่บางคนในบ้านเมือง การทำทุกวิถีทางแม้กระทั่งการใส่ร้ายป้ายสีคนที่ทำงานเพื่อตนด้วยความซื่อสัตย์  การบิดเบือนข้อเท็จจริงบางส่วนเพื่อนำเสนอเรื่องราวอันนำไปสู่เป้าหมายที่ตนต้องการ และการยกย่องคนหนึ่งขึ้นมาโดยไม่ได้บอกว่าเขาดีกว่าอย่างไร แต่บอกว่าอีกคนแย่กว่าอย่างไร  เหล่านี้เป็นเรื่องที่เราคุ้นชินกันอยู่เป็นประจำ จนกลายเป็นเรื่องธรรมดา

 

ความธรรมดาที่ได้เรียนรู้นี้เองได้กลายเป็นบทเรียนที่ผู้เขียนได้ฝึกฝน ปฏิบัติธรรม และปล่อยวางแบบวินาทีต่อวินาที พร้อมทั้งยืนหยัดด้วยรอยยิ้มอยู่เสมอ กับคำกล่าวที่กึกก้องอยู่ภายในที่ว่า

                                "บัณฑิตแม้ประสบทุกข์เจียนตายก็ไม่ทิ้งธรรม"

 

 

ความยุติธรรมมีจริงหรือไม่ ไม่ต้องค้นหา แต่ความไม่แน่นอนนั้นมีอยู่จริง นี่แหละธรรม (ดา)

           -------------------------------------------------------------------------

 

หมายเลขบันทึก: 351186เขียนเมื่อ 12 เมษายน 2010 10:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (34)
  • หวัดดีครับ
  • ขอเป็นกำลังใจสู้ต่อไป
  • ธรรมชาติของชีวิตมีผิดหวัง สมหวัง และไม่ได้ดังที่เราหวัง บางอย่างอยู่นอกอำนาจเรา ทำอเะไรไม่ได้... ทำใจดีที่สุด
  • หวังว่าคงสบายดี

 

  • สวัสดีค่ะ
  • สุขสันต์วันสงกรานต์...ค่ะ

                        

สวัสดีค่ะคุณศิลา

โชคดีที่ได้มาอ่านบันทึกนี้... ด้วยเป็นบันทึกที่แสดง "ธรรม" ให้เห็นอย่างแจ่มชัด

คนไม่มีรากเอง ไม่กล้าบอกว่าได้ผ่านบทเรียนเช่นเดียวกันนี้มาแล้ว แต่ก็ได้สัมผัสและพบเห็นมาบ้างแล้วในระดับหนึ่ง แม้ไม่ได้ประสบตรงกับตัวเอง

ส่งมอบกำลังใจไว้ให้ เชื่อมั่นว่าคุณศิลาเป็นผู้มีธรรมในใจ และมีความเข้มแข็งอยู่เต็มเปี่ยม เห็นพฤติกรรมอันแสดงถึงกิเลสใดในใจของผู้คน ขอให้โอปนยิโก น้อมไว้เป็น "ครู" ที่จะทำให้เราได้เติบโต เติมเต็มจิตวิญญาณ... เราไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เขาทำ แต่ห้ามใครไม่ได้ ทุกคนย่อมเป็นไปตามกรรม สิ่งที่เขาคิด พูด ทำ ... เราอย่าได้ทำตามสิ่งที่เขาพลาดไปนั้นเลยนะคะ

"บัณฑิตแม้ประสบทุกข์เจียนตายก็ไม่ทิ้งธรรม"

พักผ่อน ผ่อนคลายนะคะ

ด้วยความระลึกถึงยิ่งค่ะ

(^___^)

  • สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ ท่านอาจารย์ศรีกมล P ดีใจที่ได้ทักทายกันอีกครั้ง
  • ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจจากผู้ใหญ่ที่ศิลาเคารพค่ะ
  • นับว่าเป็นธรรมะจัดสรรค่ะที่ให้ศิลาได้มีโอกาสเปลี่ยนแปลงชีวิตการทำงานใหม่ รวมถึงด้านการศึกษาเส้นทางใหม่
  • หากจะผิดหวัง ก็คงมีบ้างและหมดความรู้สึกนั้นไปแล้ว เป็นความผิดหวังในผู้ใหญ่ แต่ตอนนี้ เข้าใจในสิ่งที่เขาเป็นและยังทำดีกับเขาเช่นเดิมค่ะ

คุณศิลาครับ

      บันทึกนี้เป็นบันทึกธรรมจากประสบการณ์ตรงเลยนะครับ  เป็นบันทึกที่มีคุณค่ามากครับสำหรับการปฏิบัติธรรม  การปฏิบัติธรรมที่ทำยากที่สุด คือ ทำใจ ครับ

     ผมเอง  ก็ศึกษาธรรมะมาบ้าง  แต่พอเจอกับตัวเอง ก็ทำใจยากเหมือนกันครับ 

 

    ขอเอาใจช่วยและส่งกำลังใจมาให้ครับ  

                 ผมว่าเราจะอยู่ได้ก็ตรงนี้ครับ

              บัณฑิตแม้ประสบทุกข์เจียนตายก็ไม่ทิ้งธรรม

 

    สำหรับตรงนี้ที่ว่า

     ปล่อยวางแบบวินาทีต่อวินาที พร้อมทั้งยืนหยัดด้วยรอยยิ้มอยู่เสมอ 

      ดีมากเลยครับ  ผมยังทำไม่ได้ครับ แต่จะขอนำมาเป็นตัวอย่างในการฝึกปฏิบัติ

 

               มีความสุขสดชื่นวันปีใหม่ไทยครับ

                

         

 

 

สวัสดีครับ อาจารย์นพลักษณ์ ๙ Sila Phu-Chaya ;)

บันทึกนี้ผมตั้งใจอ่าน อิิ อิ ... องค์กรผมก็ไ่ม่ได้ต่างกันกับของท่านอาจารย์

เพียงแต่ว่าองค์กรของอาจารย์ใหญ่กว่า เม็ดเงินหนากว่า ผลประโยชน์ย่อมหอมหวานสำหรับคนที่ชั่วร้ายกว่า

ผมไม่ใช่อาจารย์นพลักษณ์ ๙ ผมไม่ได้อยู่ในสภาพแวดล้อมที่อาจารย์อยู่ ดังนั้น ผมจึำงไม่สามารถตัดสินใจในชีวิตของอาจารย์ได้อย่างแน่นอน 

แต่ผมอยากบอกอาจารย์ว่า "การไม่ละทิ้งธรรมและเชื่อมั่นในการทำความดี คือ สิ่งที่ดีที่สุดที่มนุษย์คนหนึ่งเกิดมาแล้วพึงมี"

อย่างคุณดนัย จันทร์เจ้าฉาย กล่าวว่า "เกิดเป็นมนุษย์ควรแข่งกันสูง มากกว่า แข่งกันต่ำ"

ขอให้กำลังใจท่านอาจารย์นพลักษณ์ ๙ (ชื่อที่ผมเรียกท่านอยู่คนเดียวนี่แหละ) เพื่อให้มีกำลังกายในการต่อสู้กับคนไม่ดีต่อไป

ขอบคุณครับ ;)

สวัสดีค่ะ

  • ขอขอบคุณค่ะ
  • ทั้งสาระความรู้จากบันทึกและข้อคิดเห็นของเพื่อน ๆ
  • ขอเป็นกำลังใจให้น้องศิลาตลอดไปนะคะ
  • ระยะทางและระยะเวลาพิสูจน์คนจริง ๆ หากไม่ถึงจุดวิกฤติที่จะต้องไปแตะต้องกิเลสหลักของอีกฝ่ายหนึ่ง เราจะไม่มีวันได้เห็นสิ่งที่เราไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นมาก่อน  ...เห็นด้วยค่ะ
  • ได้ข้อคิดเป็นเครื่องเพื่อสติกลับออกไปด้วยค่ะ  "บัณฑิตแม้ประสบทุกข์เจียนตายก็ไม่ทิ้งธรรม" 
  •  และ...ความยุติธรรมมีจริงหรือไม่ ไม่ต้องค้นหา แต่ความไม่แน่นอนนั้นมีอยู่จริง นี่แหละธรรม
  • ขอบคุณคุณ บุษรา P มากค่ะที่แวะมาเยี่ยม สุขสันต์วันสงกรานต์เช่นกันค่ะ
  • ขอบพระคุณคุณคนไม่มีราก P มากค่ะที่เป็นกำลังใจให้เสมอ เสมือนรับรู้ในใจระหว่างกันได้ว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้น...
  • ต้องบอกว่าเรื่องนี้ผ่านมาได้ไม่นานเองค่ะ ท่ามกลางความปิติที่สอบปริญญาเอกได้ เราก็ได้เรียนรู้การเมืองภายในองค์กรอย่างที่ไม่เคยคิดฝัน ทำให้เราก้าวข้ามพ้นอำนาจที่เคยครอบงำเราและเป็นผู้มีอิสระอย่างแท้จริง
  • สิ่งหนึ่งที่ต้องขอขอบพระคุณมากและยินดีที่จะน้อมรับนำไปปฏิบัติจากคำกล่าวต่อไปนี้ค่ะ

ขอให้โอปนยิโก น้อมไว้เป็น "ครู" ที่จะทำให้เราได้เติบโต เติมเต็มจิตวิญญาณ... เราไม่เห็นด้วยกับสิ่งที่เขาทำ แต่ห้ามใครไม่ได้ ทุกคนย่อมเป็นไปตามกรรม สิ่งที่เขาคิด พูด ทำ ... เราอย่าได้ทำตามสิ่งที่เขาพลาดไปนั้นเลยนะคะ

  • เรียนท่านอาจารย์  small man ว่าศิลารู้สึกมีความสุขใจอย่างประหลาดที่ได้อ่านความเห็นของท่านอาจารย์ต่อไปนี้ค่ะ

การปฏิบัติธรรมที่ทำยากที่สุด คือ ทำใจ ครับ

  • เป็นคำง่ายๆ สั้นๆที่มีพลังและคุณค่ามากค่ะ หากเราไม่หมั่นเรียนรู้กุศลและอกุศลที่เกิดขึ้นภายในเราบ่อยๆแล้วล่ะก็ เราคงไม่สามารถละความทุกข์ใดๆที่เกิดขึ้นได้เร็วขนาดนี้ได้แน่ค่ะ
  • นับว่าเป็นโศกนาฎกรรมครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตการทำงานเลยก็ว่าได้ เรียกว่าศึกชิงลาภยศสรรเสริญ นำความดีที่สะสมกันมานานนับสิบปีกองไว้ตรงหน้าเพื่อท้าพิสูจน์กันเลยก็ว่าได้... ทำให้เข้าใจว่าบางครั้ง ความดีไม่ได้วัดกันที่บรรทัดฐานสังคมที่มองว่าดี ซึ่งอาจสร้างภาพกันได้ แต่เป็นความดีของผู้มีอริยะที่รู้จักการพัฒนาเปลี่ยนแปลงแก้ไขตนเองอยู่เสมอ
  • เชื่อว่าหลายท่านน่าจะเคยผ่านประสบการณ์ทำนองเดียวกันมาแล้ว และเป็นบทเรียนมีค่าที่ทำให้เราเติบโตค่ะ  ซาบซึ้งมากเลยค่ะที่ท่านอาจารย์เข้ามาเยี่ยมและเป็นกำลังใจให้เชื่อมั่นในสิ่งที่เป็นและที่ทำอยู่ค่ะ ขอบพระคุณมากค่ะ

 

  • สวัสดีค่ะท่านอาจารย์ นพลักษณ์ ๑๐ P แวะมาในจังหวะหัวเรี่ยวหัวต่อของชีวิตทุกครั้งไป นับว่าเป็นความประทับใจไม่รู้ลืมค่ะ รู้สึกปลื้มมา เสมือนเป็นกัลยาณมิตรคู่ทุกข์คู่ยากในโลกไร้พรมแดนเลยค่ะ
  • เรียนตามตรงว่าบันทึกนี้เขียนออกมายากมาก เพราะเป็นคนมีนิสัยไม่ชอบการวิจารณ์อะไรตรง ๆ ออกจะเขียนแนวกว้าง ๆ เชิงวิเคราะห์ สังเคราะห์เสียมากกว่าค่ะ
  • เมื่อจะต้องเขียนออกมาให้ได้ ก็ต้องรอให้สภาวะอารมณ์เป็นปกติเสียก่อน
  • ท่านอาจารย์วิเคราะห์เหมือนผู้มีประสบการณ์ในวงการการเมืองภายในองค์กรมานานมาก โดยไม่ต้องทราบที่มาที่ไปอะไรมากนัก จากคำพูดต่อไปนี้

เพียงแต่ว่าองค์กรของอาจารย์ใหญ่กว่า เม็ดเงินหนากว่า ผลประโยชน์ย่อมหอมหวานสำหรับคนที่ชั่วร้ายกว่า

ผมไม่ใช่อาจารย์นพลักษณ์ ๙ ผมไม่ได้อยู่ในสภาพแวดล้อมที่อาจารย์อยู่ ดังนั้น ผมจึำงไม่สามารถตัดสินใจในชีวิตของอาจารย์ได้อย่างแน่นอน 

แต่ผมอยากบอกอาจารย์ว่า "การไม่ละทิ้งธรรมและเชื่อมั่นในการทำความดี คือ สิ่งที่ดีที่สุดที่มนุษย์คนหนึ่งเกิดมาแล้วพึงมี"

อย่างคุณดนัย จันทร์เจ้าฉาย กล่าวว่า "เกิดเป็นมนุษย์ควรแข่งกันสูง มากกว่า แข่งกันต่ำ"

ขอให้กำลังใจท่านอาจารย์นพลักษณ์ ๙ (ชื่อที่ผมเรียกท่านอยู่คนเดียวนี่แหละ) เพื่อให้มีกำลังกายในการต่อสู้กับคนไม่ดีต่อไป

              

บันทึกนี้เป็นบันทึกประวัติศาสตร์โศกนาฎกรรมในชีวิตการทำงานที่ไม่เคยประสบพบเห็นโดยตรงมาก่อนค่ะ ทำให้เข้าใจหัวอกของผู้ที่ได้รับความอยุติธรรมทุกท่าน นึกไปถึงว่า "จ่าเพียร" ท่านยังโดนกระทำ นับประสาอะไรกับเรา ความดีที่เรามียังเทียบเท่าท่านไม่ได้ สิ่งที่ทำได้ต่อจากนี้ไปก็คือความเพียรที่จะตั้งใจทำงานด้านกฎหมายให้เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวมค่ะ รวมถึงการเผยแพร่เรื่องการรู้ตัวเพื่อการพัฒนาจิตด้วย...หากท่านอาจารย์ยังอยากให้ดูเรื่องกฎหมายครอบครัวหรือมรดก โดยเฉพาะเกี่ยวกับฟาร์มที่ทำอยู่ใน Facebook ก็ยินดีให้คำปรึกษาทุกเมื่อค่ะ ว่าแต่ตอนนี้ผลผลิตทำรายได้ปีหนึ่งกี่ล้านแล้วคะ อิอิ

  • มีแก้นิดหนึ่งค่ะ ท่านอาจารย์ นพลักษณ์ ๑๐ P
  • บันทึกนี้เป็นบันทึกประวัติศาสตร์โศกนาฎกรรมในชีวิตการทำงานที่เพิ่งประสบพบเห็นโดยตรงครั้งแรกค่ะ
  • ขอบพระคุณพี่ครูคิม P มากค่ะ รู้สึกว่าอะไรที่เคยแบกไว้บนบ่าก็ปล่อยวางหายหนักเป็นปลิดทิ้งเลยค่ะ
  • ใครว่ากำลังใจจากกัลยาณมิตรไม่สำคัญ...แม้หลายท่านเราไม่เคยพบเจอกัน แต่ก็รุ้สึกผูกพันทางใจเสมอ จะว่าไปแล้วตอนนี้ ศิลาไม่ได้รู้สึกสุข ทุกข์ใดๆ กับสิ่งที่เพิ่งผ่านพ้นไป แต่การได้เขียนเรื่องเล่าประสบการณ์ตรงออกมาแลกเปลี่ยน ทำให้เรียนรู้ว่ากัลยาณมิตรในโลก G2K ใบนี้มีเมตตาจิต และมีความกรุณาซึ่งกันและกันสูงมากค่ะ รู้สึกเห็นอกเห็นใจเมื่อพบว่ามีกัลยาณมิตรที่เรารู้จักคุ้นเคยเป็นทุกข์
  • สิ่งนี้ทีได้เรียนรู้และพบเห็น เป็นความงามอย่างมีคุณค่า หาที่ใดเสมอเหมือนไม่ได้เลยค่ะ

ด้วยความจริงใจและศรัทธาในความดีงามของทุกท่าน โดยเฉพาะพี่ครูคิมที่มักส่งแรงใจให้กับพี่ๆน้องๆ เพื่อน ๆทุกคนในโลกใบนี้อยู่เสมอ เสมือนเป็นแม่น้ำมหาสมุทรบรรจุน้ำใจไม่มีวันเหือดแห้งค่ะ

อูยยยย ทิ้งท้ายไว้ถูกใจสุด ๆ ทั้งเรื่องปัญหากฎหมาย กะ Farm ของผมนี่แหละ

เอ๊ะ .. แต่ท่านอาจารย์นพลักษณ์ ๙ ทราบได้ไงเนี่ยว่าผมน่ะ มี Farm เป็นของตัวเอง 555

ขอบคุณครับ เห็นทีต้องใช้บริการแหง่ม ๆ 555

มีความสุขและโชคดีตลอดไปนะคะ

ใจดี

ใจสบายนะคะ

ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ

พี่เชื่อเช่นนั้นค่ะ

สุขสันต์เทศกาลสงกรานต์..และมีความสุขตลอดปี..ตลอดไปค่ะ..

http://gotoknow.org/blog/nongnarts/351296

ชวนดวงใจมาเยี่ยมคุณ sila ครับ

มีความสุขในสิ่งที่คิดและตั้งใจ นะครับ

สุขสันต์วันครอบครัว นะคะ

 

บางครั้ง เรามองเห็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ได้แต่ทำใจ และเราคิดว่าเราต้องไม่ทำแบบนั้น ธรรมะอยู่ในใจคนดีเสมอค่ะ สุขสันต์วันสงกรานต์ เที่ยวเผื่อด้วยนะคะ ตอนนี้อยู่บราซิลค่ะ

ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะที่ได้ไปลงตำแหน่งที่จะได้ใช้วิชาการกฎหมายที่เรียนมาได้เต็มที่ และที่ได้ผ่านบททดสอบยิ่งใหญ่ในชีวิตการทำงาน พี่เองทุกครั้งที่มีวิกฤตและฟันฝ่ามาได้ด้วยธรรมะ เมื่อได้ทบทวนตนเองจะรู้สึกเป็นสุข และขอบคุณที่ปัญหานั้นทำให้เราเติบโตขึ้น มีจิตใจที่เข้มแข็งอย่างมีเมตตาต่อตนเองและผู้ที่กระทำไม่ดีต่อเรา เป็นสิ่งที่พี่คิดว่าธรรมะทำให้เราค้นพบความมหัศจรรย์นี้ค่ะ

เป็นกำลังใจให้ศิลาค่ะ...

  • ขอบพระคุณท่านอาจารย์ JJ P อย่างมากค่ะ สำหรับพวงมาลัยช่องาม เป็นของขวัญที่ดีสำหรับการเริ่มต้นชีวิตใหม่พอดีเลยค่ะ
  • ต้องการคนเฝ้าไร่ไหมคะ ท่านอาจารย์นพลักษณ์ ๑๐ P
  • ร่วมทำบุญสร้างหอสมุดแล้วนะคะ คุณครู P อนุโมทนาบุญครั้งใหญ่นี้ด้วยค่ะ
  • จริงค่ะ พี่  น้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ P เรื่องเดียวกันแท้ ๆ ใจวันนี้ทุกข์ วันพรุ่งนี้ใจสบาย  หากไม่ใช่ทุกข์ทางกาย ไม่มีอะไรมากระทบเราได้จริง นอกจากใจทำร้ายใจตัวเอง มันคือการปรุงแต่งค่ะ ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจข้อคิดดี ๆ ค่ะ
  • สุขสันต์วันสงกรานต์ เช่นกันค่ะ คุณครู  New.ครูบันเทิง อยากนั่งเรือล่องแม่น้ำเหมือนในภาพที่นำมาฝากจังค่ะ โรแมนติคดีจัง

บางครั้ง เรามองเห็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ได้แต่ทำใจ และเราคิดว่าเราต้องไม่ทำแบบนั้น ธรรมะอยู่ในใจคนดีเสมอค่ะ

  • สำหรับเรื่องฝากเที่ยว เสียดายมากค่ะ นอกจากไปบังสกุลแล้วก็อยู่บ้านทำความสะอาดจัดหนังสือ คงต้องขอให้คุณเกดเที่ยวบราซิลเผื่อแล้วล่ะค่ะ แล้วจะตามไปชมภาพบรรยากาศการท่องเที่ยวนะคะ
  • กราบขอบพระคุณมากค่ะ คำกล่าวของพี่นุช  (คุณนายดอกเตอร์) Pเป็นยิ่งกว่าคำอวยพรอีกค่ะ

 พี่เองทุกครั้งที่มีวิกฤตและฟันฝ่ามาได้ด้วยธรรมะ เมื่อได้ทบทวนตนเองจะรู้สึกเป็นสุข และขอบคุณที่ปัญหานั้นทำให้เราเติบโตขึ้น มีจิตใจที่เข้มแข็งอย่างมีเมตตาต่อตนเองและผู้ที่กระทำไม่ดีต่อเรา เป็นสิ่งที่พี่คิดว่าธรรมะทำให้เราค้นพบความมหัศจรรย์นี้ค่ะ

  • ทุกข์มีไว้รู้ และนำไปสู่การพัฒนาจิตค่ะ เวลามีปัญหา ให้กลับมามองตนเองเพื่อแก้ไข ไม่ใช่เพ่งโทษผู้อื่นหรือสิ่งอื่น บทเรียนต่าง ๆ ที่ผ่านมา ขอนำมาแก้ตนเอง ปรับปรุงตนเองต่อไปค่ะ ธรรมะไม่เพียงเยียวยาจิตใจ แต่ยังยกระดับจิตใจเราด้วยค่ะ
  • ขอบพระคุณคุณ อ้อยเล็กP สำหรับดอกไม้หลายช่องามค่ะ มีกำลังใจเต็มเปี่ยม สู้ ๆ ค่ะ

เปลี่ยนงานภายนอก อย่าเปลี่ยนงานภายใน นะครับ ทำให้มากเข้า

ไม่อนุญาตให้แสดงความเห็น
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท