พระพุทธศาสนาได้เริ่มนับการเริ่มต้นศักราชเมื่อพระพุทธองค์เสด็จปรินิพพาน
คริสต์ศักราชเริ่มต้นที่ประสูติกาลของพระเยซู
ศาสนาเชนถือปีสิ้นอายุของศาสดาชินะเป็นปีเริ่มต้นศักราช
ศาสนาอิสลามถือปีศาสดามะหะหมัดอพยพจากเมืองเมกกะ (mecca) ไปตั้งมั่นประกาศคำสอนที่เมืองเมดินะ (medina)
“เมื่อพระพุทธศาสนาเสื่อมความนิยมจากอินเดียแล้ว ได้ไปเจริญรุ่งเรืองในเกาะลังกา ตั้งแต่ราวคริสต์ศตวรรษที่ ๖ เป็นต้นไป ได้มีการแต่งคัมภีร์ต่าง ๆ รวมทั้ง มหาวงศ์ ซึ่งเป็นหนังสือประวัติพุทธศาสนาด้วย เนื่องจากต้องสืบเรื่องราวย้อนหลังกลับไปนานนับพันปี ศาสนาจารย์ชาวลังกาจึงคำนวณผิดพลาด แต่การคำนวณผิดพลาด ๖๐ ปี เป็นเรื่องปกติเพราะตรงกับหนึ่งรอบพฤหัสบดีจักร เราจึงสรุปได้ว่าพุทธศักราชที่ใช้ในลังกาและประเทศที่นับถือพระพุทธศาสนาในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ผิดไปจากเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ถึง ๖๐ ปี แต่กระนั้นก็ตาม เมื่อความผิดพลาดนี้เป็นที่ยอมรับและกลายเป็นประเพณีนิยมแล้ว พุทธศักราชแบบลังกาก็กลายเป็นศักราชที่อ้างอิงกันสืบมาถึงปัจจุบัน” (ดร.วินัย พงศ์ศรีเพียร (๒๕๕๒๘) วันวาร กาลเวลา แลนานาศักราช (กรุงเทพฯ : ศักดิโสภาการพิมพ์) หน้า ๔๗
ไม่มีความเห็น