เมื่อคิดจะไป กำลังใจ การทบทวน และคำว่า "สงสารเด็กๆ"
ตอนนี้นอนเฝ้าคุณพ่อร่วมอาทิตย์นึงที่ รพ.มหาราช จ.นครศรีธรรมราช บททดสอบของท่านมากมายเหลือเกินในบั้นปลายชีวิต(ขอให้ท่านหายป่วยด้วยเถิด)แต่มองอีกมุมก็เป็นวิกฤติที่ทำให้ลูกๆของท่านซึ่งอยู่กันต่างถิ่น ปัตตานี สงขลา กทม. และกัมพูชา กลับมาเฝ้ากันอย่างพร้อมหน้าร้อมตาแม้จะเป็นเพียงช่วงระยะเวลาสั้นที่จะได้กลับมาพร้อมหน้าพร้อมตากัน (อัลฮัมดุลิลละฮฺ)
ระหว่างกลับมาบ้านจะเข้าอาทิตย์ที่สามนี้ผมนั่งทบทวนหลายเรื่องในภารกิจหน้าที่ที่ต้องทำมากมายในพื้นที่ บวกกับการขอความช่วยเหลือจากหลายหน่วยงานองค์กรและน้องๆนักศึกษาภาคการศึกษาสุดท้ายที่ทั้งส่งอีเมล์และโทรศัพท์ขอคำปรึกษาตรวจทานงานสารนิพนธ์ วิจัยที่กำลังทำ แม้อาจจะไม่ได้เป็นที่ปรึกษาโดยตรงแต่คำตอบที่ได้รับของน้องๆนักศึกษา คือ "ถ้าเป็นไปได้อยากได้ที่ปรึกษาแบบนี้จังครับ เพราะเข้าใจง่าย สามารถปฏิบัติได้และเห็นภาพที่จะเดินต่อ"อัลฮัมดุลิลละฮิ (แต่งานตัวเองกลับต้องชะงัก อิอิ) สำหรับผมแล้วเข้าใจสภาพอะไรบางอย่างของปัญหาของน้องๆนักศึกษาในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้หลังจากที่ได้รับโอกาสให้เป็นผู้ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับเพื่อนคณาจารย์ในโครงการวิจัย เพราะตัวแบบยังประสบปัญหาเพราะฉะนั้นผู้ทำตามก็ต้องเจอปัญหาแน่ๆ
มีหลายคนถามมาว่า "ลาออก" "ไม่ได้สอน" ที่นี่แล้วหรือ (มหาวิทยาลัยอิสลามยะลา) เป็นคำถามที่ชวนคิดมากจากผู้ที่ถาม ความสงสารความเห็นใจเมื่อได้รับคำตอบจากผม คือ "ครูคิดจะลาออกเหมือนกัน" เกิดขึ้นเมื่อหลายคนที่ได้รับคำตอบบอกว่า "สงสารเด็กๆ น้องๆเยาวชนในพื้นที่มากหากไปจากที่นี่" ผมบอกว่าบางครั้งความอิ่มตัวของการอยู่เรียนรู้ รับรู้ และแลกเปลี่ยนเรียนรู้อะไรต่างๆมากมายในรั้วแห่งความรู้แห่งหนึ่ง มันเกิดขึ้นได้เมื่อหลายๆปัจจัยมาประสบพบเจอกัน (คงต้องให้เวลาใคร่ครวญเรื่องนี้อีกครั้งหลังจากที่คุณพ่อดีขึ้นแล้ว...เจตนารมณ์ของท่าน คือ อยากให้กลับบ้าน ทุกครั้งทีผมออกจากห้องพักไปท่านจะเรียกหาตลอด ผมเข้าใจท่านว่าทำไม)
ภารกิจหลายอย่างที่ยังคงค้างคาในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ภารกิจมากมายที่ท้าทายในความคิด ณ วันนี้ทำเท่าที่ทำได้ ให้น้องๆคอยช่วยไปพลางๆเท่าที่ทำได้บ้าง และประสานงานไปพลางๆผ่านตัวช่วยต่างๆเท่าที่จะมีช่องทาง บททดสอบกรอบของการทำงานทำไมมันมากมายและวุ่นวายเหลือเกิน การทำงาน คือ การพักผ่อนไปในตัวกระมังสำหรับเสียงเล็กๆนี้
ขออัลลอฮฺให้ทุกอย่างผ่านพ้นและราบรื่นด้วยเถิด...อามีน
บันทึกที่คิดถึงโกทูโน...และการทบทวนที่ต้องรอบคอบ
ความเห็น (8)
สวัสดีค่ะ
- คิดถึงจังค่ะ หายหน้าไปหลายวัน
- ขอส่งกำลังใจให้คุณพ่อหายป่วยเร็ว ๆนะคะ
- และขอให้มีทางเลือกในการตัดสินใจที่ดีด้วยค่ะ
ขอบคุณมากครับพี่
ที่หายไปก็อยากมีเวลาให้คุณพ่อนี่แหละครับ
ขอบคุณมากนะครับพี่ครูคิมสำหรับกำลังใจทุกก้าวย่างที่ผ่านมา
เป็นกำลังใจให้พี่ครูคิมเช่นกันครับ...เรื่องการตัดสินใจคงขอเวลาอีกสักนิดครับ
สลามครับอาจารย์ฟูอาด
ขออัลลอฮ์ทรงประทานสุขภาพที่แข็งแรงให้กับพ่อของอาจารย์ อาจารย์และทุกๆ คนครับ
หายไปนาน จนสงสัยว่าหายไปไหน นึกว่าแอบซุ่มเงียบทำอะไรอยู่ ฮิฮิ
สวัสดีค่ะ
- ตามพี่ครูคิมมา ..ขอเป็นกำลังใจให้คุณพ่อหายป่วยเร็วๆนะคะ
- ชีวิตของทุกคนต้องทบทวนก่อนตัดสินใจ
- เข้าใจดีในความคิดนี้ / ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณมากครับอาจารย์จารุวัจน์
ว่าจะซุ่มแต่ก็ยังทำไม่ได้ครับ...เป็นห่วงเหมือนกันเรื่องที่ซุ่ม
เป็นกำลังใจให้นะคะ
